✍️কৃষ্ণেন্দু বৰুৱা

গধুলি হৈ আহে। অয়নে এবাৰ গা পা ধুই ড্ৰেছ চেঞ্জ কৰি আহি ৰভাৰ তলত থকা চেয়াৰ এখনত বহে। জিন্টি ফ্ৰেচ হবলৈ কাষৰে জুনুকা মাহীহঁতৰ ঘৰলৈ গৈছে। মুকেশৰ মূৰত কামৰ চাপ। গতিকে অয়নে অকলশৰে বহি থাকিবলগা হৈছে। তাৰ মাক তো বিয়াঘৰৰ আটাইতকৈ ব্যস্ত মানুহ আজি। কাম কম কথাৰ মহলাত ব্যস্ত বেছি। চিনাকী অচিনাকী পুৰুষ বোৰে বেৰি ৰাখিছে মাকক।
অয়নৰ মনত মাকৰ চিন্তা নহাকৈ নথকা নহয়। কিন্তু দুপৰীয়া পুখুৰীৰ পাৰত মাকক ঘামে লুতুৰি-পুতুৰি হৈ অচিনাকী পুৰুষৰ লগত আহি থকা দেখি বুজি উঠিছে অয়নে- দিনত ভালকৈ সম্ভৱ নহলেও, ৰাতিলৈ তো নিৰ্ঘাত মাকজনী বেশ্যাপনাত নামি পৰিব। সেই ৰেণ্ডিক কোনে নো বাধা দিব পাৰিব?
অয়ন য’ত বহি আছিল, তাৰ ওচৰতে দুপৰীয়া মাকৰ লগত পুখুৰীৰ পাৰত দেখা সেই অচিনাকী পুৰুষজন বহি আছিল। বয়সত তাৰ মাকতকৈ ভালেখিনি সৰু হব। ৩০-৩২ মান বয়স হব চাগে। দেখিলেই বুজি পোৱা যায়, সিমান এটা ভদ্ৰ লৰা নহব চাগে। এই লৰাজনৰ কথা জিন্টিৰ মুখৰ পৰা অথনি পুখুৰীৰ পাৰত শুনিছিল অয়নে। তাৰ মাক ৰতি দেৱীৰ পুৰণি চিনাকী হেনো। এইখন গাওঁৰে লৰা। তাৰ দেউতাক ডাঙৰ ঠিকাদাৰ। সেই সুত্ৰে লৰাজনো ঠিকাদাৰ। কম বয়সতে কৌটিপতি। জিন্টিয়ে কোৱা মতে, তাৰ মাক ৰতি দেৱীৰ লগত লৰাজনৰ বৰ হলিগলি আগৰে পৰাই। লীনা মাহীহঁতৰ ঘৰলৈ তাৰ মাক আহিলেই লৰাজনো খবৰ পোৱাৰ লগে লগেই আহি ওলায়। তাৰ মাকক লৰাজনে বাহিৰলৈ ফুৰিবলৈও লৈ যায় হেনো। অৱশ্যে অয়নক বিশাল নামৰ এই লৰাজনে চিনি নাপায়। কাৰণ অয়ন সেই ক্লাছ ছিক্সতে শেষবাৰ লীনা মাহীহঁতৰ ঘৰলৈ আহিছিল। এতিয়া সি হায়াৰ চেকেণ্ডাৰী দিছে। শৰীৰ আৰু মুখমণ্ডলত পাৰ্থক্য আহি পৰিছে। তাৰোপৰি, অথনি পুখুৰীৰ পাৰত মাকক দেখি সি খঙতে মাত দিয়া নাছিল, গপগপাই পাৰ হৈ গৈছিল। গতিকে পিছে পিছে আহি থকা লৰাজনে ভৱাৰ থলেই নাই যে অয়ন ৰতি দেৱীৰ পুতেক।
বিয়াঘৰত সকলোৱে নিজৰ মাজত ব্যস্ত। পুখুৰী পাৰত মাকৰ লগত দেখা সেই বিশাল নামৰ লৰাজন তাৰ তিনিজন বন্ধুৰ লগত কথাৰ মহলা মৰাত ব্যস্ত। সিঁহতৰ কথা-বতৰা কাণত পৰিছে অয়নৰ। যদিও মৃদু স্বৰত সিহঁতে নিজৰ মাজত কথা পাতিছে, অয়নে কাণ উনাই শুনাত বুজিব পাৰিছে, আলোচনাৰ বিষয়বস্তু তাৰ মাক ৰতি দেৱী।
অয়নে বিশালক কোৱা শুনিলে- আজি এই মালজনীক ৰেণ্ডি বনাই চুদিম। তহঁতিয়ো ৰেডি থাকিবি। মোৰ চুদা হৈ গলে তহঁতৰ আগত লেংটা কৰি মালজনীক এৰি দিম। চুদি চুদি মাগীৰ বুছৰ ছাল তুলি দিবিহি তহঁত। সেই যে পাঁচবছৰ আগত ইয়ালৈ আহোতে তিনিদিনমান একেৰাহে চুদিছিলো, আৰু আজিহে চাঞ্চ মিলিছে।
এই কথা কৈয়ে বিশাল বোলা ঠিকাদাৰ লৰাজন উঠি গলগৈ তাৰ পৰা অয়নৰ ৰতন মামাই তাক মতাত। তাৰ বন্ধু তিনিজনে কোনে আগত তাৰ মাক ৰতি দেৱীক চুদিব, কি পজিশ্যনত চুদিব সেয়া কোড লেংগুৱেজত আলোচনা কৰিবলৈ ধৰিলে। আৰু মাল মাল বুলি যে সিঁহতে তাৰ মাক ৰতি দেৱীকে বুজাইছে, সেয়া ভালদৰেই বুজিবলৈ পায় অয়নে। অয়ন ১৮ বছৰীয়া লৰা যদিও, ইমানকন তো ভালদৰেই বুজিব পৰা হৈছেগৈ।
তিনিজনৰ মাজৰ এজনে কৈ উঠে- কিন্তু দোস্ত, ৰতনে যদি গম পায় মালজনীক আমি গ্ৰুপত চুদাৰ প্লেন কৰিছো, তেন্তে কেলেংকাৰী হৈ নাযাবনে? আৰু যদি বাই চাঞ্চ সি গম পাই যায় মালজনীক আমি চুদিছো, আমাৰ দেখোন বন্ধুত্বয় খতম হৈ যাব।
অয়নে বুজি উঠে- বিশাল বোলাজনকে ধৰি এই লৰাকেইজন তাৰ ৰতন মামাৰ বন্ধু। ৰতন মামা হৈছে লীনা মাহীৰ সৰুটো ভায়েক।
আন এজনে কৈ উঠে- আৰে দোস্ত টেনছড কিয় হৈছ’, ৰতন বেটাই নিজেই মালজনীক চুদু চুদু কৰি থাকে। বছে আমাক কৈছে নহয়। বছৰ জিগ্ৰী দোস্ত ৰতন। আমাতকৈয়ো জিগ্ৰী, বছেই যেতিয়া মালজনীক চুদিবলৈ প্লেন কৰিছে আমাৰ নো কি? সুযোগ পালে ৰতনেও চুদিব আকৌ আমাৰ লগত মিলি। দূৰ সম্পৰ্কীয় বায়েক হে হয়।
অয়ন এইবাৰ কনফাৰ্ম হৈ যায়- তাৰ মাক ৰতি দেৱীকে যে চুদাৰ প্লেন কৰিছে এই লৰাকেইজনে। অয়নৰ ভাৱি আচৰিত লাগে, তাৰ ৰতন মামাও তাৰ মাকক চুদিবলৈ হেপাঁহ কৰি থকাৰ কথা শুনি।
কথাবোৰ ভাৱিয়ে অয়নৰ পেন্টৰ তলৰ শলমাছটোৱে লৰচৰ কৰি উঠে। তাৰমানে তাৰ ৰতন মামাই বন্ধু কেইজনৰ হাতত তাৰ সম্পৰ্কীয় বায়েক অৰ্থাৎ অয়নৰ মাক ৰতি দেৱীক তুলি দিব। বা চুদিবলৈ পাৰমিছন দিছে? অথনি পুখুৰীৰ পাৰত তাৰ মাক ৰতি দেৱীয়ে বিশাল বোলাজনৰ লগত মানে এইবোৰে কথা পাতি আছিল। তাৰ মাক আৰু এই লুচ্চা বিশালৰ মানে প্লেনিং হৈয়ে গৈছে? তাৰ মাকে মানে আজি গণচুদন খাব? মানে গেংবেং?
তাৰ মাকৰ গেংবেং হব ভাৱিয়ে পেন্টখন তম্বু হোৱাৰ উপক্ৰম হয় অয়নৰ। ভাগ্যে ভিতৰত জাঙিয়া পিন্ধা আছিল।
কিছুসময় পিছতেই অয়নৰ মাক ৰতি দেৱীয়ে সেইফালেদি পাৰ হৈ যায় নিতম্বৰ দোলনি তুলি। যাওঁতে লৰাকেইজনলৈ চাই ৰহস্যময়ী হাঁহি এটি মাৰি থৈ যায়। অয়নে সহজতে বুজিয়ে পাই যায় যে, ৰাতিলৈ খেল জমিব। মাকৰ ৰহস্যময়ী হাঁহি আৰু বেশ্যাৰ দৰে নিতম্বত দোলনি তুলি খোজকাঢ়ালৈ চাই অয়নে ধৰিবই পাৰে- এই ৰেণ্ডিয়ে আজি বিশাল আৰু তাৰ বন্ধু তিনিজনৰ পৰা ৰামচুদন খাব একেলগে। কি ঠিক সুবিধা হলে ৰতন মামায়ো….
যোৱাৰাতিৰ কথা মনত পৰে অয়নৰ। মাক পুতেকৰ ব্লু ফ্লিম যে চিডিত চাই আছিল যোৱাৰাতি, তাৰে এটা ভিডিঅ আছিল এনেধৰণৰ- লৰা এজনৰ হট মাক এজনীক পাঁচজন মান পুৰুষে মিলি গেংবেং কৰে। আৰু ভাগ্যক্ৰমে লৰাজনে গোপনে চাই আছিল মাকৰ এই গোপন আৰু লেতেৰা চুদাচুদি। ভিডিঅটো চাই থাকোতে ভীষণ উত্তেজিত হৈ পৰিছিল অয়ন। ৰাতি দুবাৰ হাত মাৰি মজিয়াতে মাল আউট কৰিছিল। জাঙিয়াতো মাল লাগি শুকাই আছিল। সেয়ে ৰাতিপুৱা তাৰ মাকে জগাবলৈ আহি জাঙিয়াত তাক দেখা পোৱাত লাজ লাগি গৈছিল তাৰ ভীষণ। তাৰ পিছত মাকে ফ্ৰেচ হবলৈ যাবলৈ কোৱাত বাথৰূমলৈ গৈয়ে সি আগৰাতিৰ ব্লু ফ্লিমৰ কথা ভাৱি ভাৱি, আৰু সেই ফ্লিমৰ নায়িকাৰ ঠাইত নিজৰে মাকৰ কথা ভাৱি সি হাত মাৰিছিল। তেহে ৰক্ষা। নহলে যে ৰাতিপুৱাও তাৰ বাৰীডাল ঠণ ধৰি আছিল। বাৰীডালৰ মূৰত বীৰ্য আহি থুপ খাই ৰৈছিল। যেন ফাটি ওলাব। কিয়জানো মাকৰ গেংবেং হোৱা চাবলৈ তাৰো হেঁপাহ জাগিছিল তেতিয়া। কিন্তু সেই হেঁপাহ আজিয়ে পুৰণ হবলৈ লব, কল্পনাৰো ওগচৰ তাৰ বাবে। হঠাতে মাকৰ কামুক মুখখনি চাবলৈ মন যায় অয়নৰ। কিয় জানো হঠাতে তাৰ মাকক ওচৰৰ পৰা এপলক চাবলৈ মন যোৱা হল, নাজানে অয়নে।
মন কৰিলেই চোন। তাৰ মাকে অলপ আগতে কইনাৰ ৰূমত গৈ সোমোৱা সি দেখিছিল। গতিকে সিয়ো গৈ প্ৰবেশ কৰে কইনা অৰ্থাৎ লীনা মাহীৰ ৰূমত।
ভিতৰত সোমায়ে দেখে অয়নে, কইনাক বিউটিচিয়ান জনীয়ে মেক-আপ দি আছে। কইনাৰ সাজত আৰু ব্ৰাইডেল মেক-আপত ধুনীয়া লাগিছে তাৰ লীনা মাহীক।
– ইয়ালৈ আহিলা যে বাবা, কিবা কবা?
মাকে সোধে তাক। মাকৰ ফাললৈ চাই দেখে, তাৰ মাকে শাৰী চেঞ্চ কৰি আছে। দেহত অকল পেটিকোট আৰু ব্লাউজ। কলা ৰঙৰ ডিপ নেকৰ শ্লিভলেজ ব্লাউজ। ব্লাউজৰ ডিঙিটো দকৈ কটা। বুকুৰ ৩০% ওলাই পৰিছে। অৰ্থাৎ দুই স্তনৰ মাজৰ লোভনীয় ভাজ স্পষ্টকৈ প্ৰকট হৈ পৰিছে। প্ৰকট হৈ পৰিছে মাখন কোমল উদৰ আৰু তাৰ মাজত থকা সুগভীৰ নাভিমণ্ডল। নাভিৰ বহুখিনি তলত পেটিকোট খন বন্ধা। আৰু অলপ তলত পিন্ধিলে যোনীদেশৰ কেশ ওলাই পৰিলেহেঁতেন চাগে। আপোন মাকক সেই ৰূপত চাই ৰাগী লাগি যায় অয়নৰ মন মগজুত। সেপ ঢুকি উঠে সি।
পুতেকক তেনেদৰে থৰ লাগি ৰোৱা দেখি দুনাই সুধি উঠে ৰতি দেৱীয়ে- কিবা কবা বাবা? কিবা লাগিছিল?
অয়নে ধৰা পৰি যোৱাৰ ভয়ত কি কব কি নকব হৈ যায়।
– ইয়ে মানে, মানে…. মোক পাৰফিউম টো লাগিছিল।
তাৰ মাকে ৰঙা শাৰীখন কোচ দি থকাৰ পৰাই কয়- পাৰফিউম টো দেখোন তোমাৰ বেগতে থাকিব লাগে।
অয়নে তৎক্ষণাত বুদ্ধি কৰি কয়- নাই মানে বিচাৰি পোৱা নাই।
লীনা মাহীয়ে কৈ উঠে- আজি তেন্তে কইনাৰে পাৰফিউম ইউজ কৰা। লেডিজ পাৰফিউম। চাবা আকৌ ছোৱালীবোৰ কিন্তু জেন্টছ পাৰফিউমত হে পটে দেই।
কথাটো কৈয়ে হাঁহি দিয়ে কইনাই। ৰূমটোত থকা বাকীবোৰেও হাঁহি দিয়ে। অয়নে কৃত্ৰিম খং দেখুৱাই তাৰ পৰা আহিবলৈ লয়। সি দুৱাৰমুখ পাওতে মাক ৰতি দেৱীয়ে সোধে তাক- বাবা কৈ নগলা যে মাহীয়েৰাক কেনে লাগিছে আজি?
অয়নে দুৱাৰমুখৰ পৰাই উভতি কইনালৈ এপাক চাই, তাৰ পিছত মাকৰ পিনে চাই কৈ উঠে- ভীষণ আকৰ্ষণীয়।
তাৰ পিছত খৰখোজেৰে তাৰ পৰা গুছি আহে। কইনাক তো ধুনীয়া লগাৰ কথাই, ভীষণ আকৰ্ষণীয় লাগিছে আজি তাৰ মাকক। সেইটো ৰূপত। যেন প্ৰেমতেই পৰি দিব সি মাকৰ।
ৰভাতলিত গৈ পায়ে অয়নে দেখে- জিন্টিয়ে তাক বিচাৰি আছে। তাইৰ ওচৰত গৈ পোৱাত জিন্টিয়ে কৈ উঠে- এই চা, তই কইনাৰ ৰূমত হে সোমাই আছিলি, মই ইফালে তোক বিচাৰি হায়ৰাণ।
– কিয় কি হ’ল নো?
– আৰে কি হ’ল মানে, ইয়াত ৰূমকেইটা ইমান ভীৰ, মই সাজিব কাচিব নালাগে?
– তো, কোনে মানা কৰিছে তোক সাজিবলৈ?
– আৰে বুদ্ধু কথাটো তো আগত শুনি ল। মই তোক মুকেশহঁতৰ ঘৰলৈ যাবলৈ লগ ধৰিছো আকৌ। সিঁহতৰ চোতালখন তেনেই আন্ধাৰ হৈ আছে। মোৰ ভয় লাগে পাই। বল না মোৰ লগত। মই তাতেই পটককৈ সাজি কাচি ওলাই আহিম। তই ৰখিয়া হৈ থাকিবি মোৰ।
– কিয় পাহীক লৈ যা, মুকেশৰ ভনীয়েকক।
– আৰে পাহীয়ে কেতিয়াবাই সাজি কাচি ৰেডি। মই হে জাধলী জনী হৈ আছোঁ। বল বল।
জিন্টিয়ে অয়নক হাতত ধৰি টানি লৈ যায়। অগত্যা অয়ন জিন্টিৰ পিছে পিছে মুকেশহঁতৰ ঘৰলৈ যায়গৈ। কেই ফাৰ্লং মানৰ ব্যৱধান মুকেশহঁতৰ ঘৰ আৰু লীনা মাহীহঁতৰ ঘৰ।
মুকেশৰহঁতৰ ঘৰত তলা দিয়া নাছিল। হয়তো তলা নামাৰেও। চুৰি কৰিবলৈ কিনো থাকিব আৰু ঘৰখনত। জিন্টিয়ে পাহীৰ ৰূমলৈ সোমাই যায়। ঘৰখনত দুটাই ৰূম, এটা মুকেশৰ আনটো পাহীৰ। পাকঘৰটো আনফালে। ৰূমৰ ভিতৰত সোমাইয়ে জিন্টিয়ে কয়, তই বহ দেই, মই পটককৈ ৰেডি হৈ লওঁ। তাৰ পিছত জিন্টিয়ে মেক-আপ কৰিবলৈ লাগি যায় পাহীৰ হাফ চাইজৰ আইনাৰ সন্মুখত বহি।
অয়নে জিন্টিৰ পিছফালে বিচনাত বহি একান্ত মনে জিন্টিৰ প্ৰসাধন কৰা চাবলৈ ধৰে। জিন্টিয়ে মুখত ফাউণ্ডেশ্যন লগাই থাকি কয়- হেৰী নহয়, অথনি যে তোক কৈছিলো কথাটো, বেয়া পাইছিলি নেকি?
– কোনটো কথা?
অয়নে সোধে। দৰাচলতে লগ পোৱাৰে পৰা জিন্টিৰ লগত তাৰ ইমানবোৰ কথা হৈছে যে সি ধৰিব নোৱাৰে এই মুহুৰ্তত জিন্টিয়ে তাক কোনটো কথা সুধিছে।
– আৰে বুদ্ধু, তোৰ মাৰ কথা টো যে কলো, তোৰ মাৰ আৰু বিকাশ বোলাজনৰ।
মনত পৰি যায় অয়নৰ। জিন্টিয়ে দুপৰীয়া পুখুৰীৰ পাৰৰ গছৰ ছাঁত বহি তাক কওঁ নকওঁকৈ কৈছিল- অয়ন, এটা কথা কওঁ বেয়া পাবি নেকি?
– কি কথা?
অয়নে সুধিছিল। জিন্টিয়ে কৈছিল- প্ৰমিছ কৰ আগত বেয়া নাপাবি আৰু কাকো নকবি বুলি?
– প্ৰমিছ
জিন্টিয়ে অয়নৰ কাষ চাপি আহি কৈছিল- শুনচোন, এই যে তোৰ মাৰ পিছে পিছে লৰাজন গল, তাক চিনি পাৱ?
– উমহু
অয়নে কৈছিল। সি সঁচাকৈয়ে লৰাজনক চিনি পোৱা নাছিল। জিন্টিয়ে কৈছিল- সেই লৰাজনৰ নাম বিকাশ। এই গাওতে ঘৰ। ঠিকাদাৰ হয়। বম ধনী।
অয়নে কথাৰ আঁত ধৰিব নোৱাৰি কৈছিল- তাতে কি হ’ল?
জিন্টিয়ে আৰু কৈছিল- সি এটা লুচ্চা লৰা। এই এলাকাৰ সকলোৱে জানে।
– তাতে?
জিন্টিয়ে কওঁ নকওঁকৈ কৈছিল- সেই লৰাজনৰ লগত তোৰ মাৰৰ হলিগলি আছিল। মানে এতিয়াও আছে চাগে। মই কেইবছৰ মান আগতে ইয়ালৈ আহোতে তোৰ মাৰৰ লগত তাক ঘুৰি ফুৰা দেখিছিলো, ৰাতিপূৱাতে ওলাই যায়, গধুলী আহি লীনা মাহীহঁতৰ ঘৰ সোমায়। আৰু কি জান?
অয়নে তাকেই সন্দেহ কৰি আছিল। অলপ আগতে মাকক ঘামি জামি সেই লৰাটোৰ লগত পুখুৰীৰ পাৰৰ জোপোহাৰ আঁৰৰ পৰা ওলাই আহোতেই সন্দেহ হৈছিল তাৰ।
– কি?
অয়নে শুনিবলৈ ব্যাকুল হয়। তাৰ মাকৰ এটা এটা কাহিনী শুনিবলৈ আগ্ৰহী সি।
– কি মানে, তোৰ মা মানে ৰতি মাহীক যে ইয়াৰ বহুতো লৰা বা পুৰুষে পাবলৈ বিচাৰি থাকে জান। মাহীয়ে যে কিয় মানুহবোৰক ইমান পাত্তা দিয়ে। এক চে বৰকৰ এক লুচ্চা আছে ইয়াত।
– হুম
অয়নে হুমুনিয়াহ এৰে। জিন্টিয়ে কয়- তই আজি মাৰক নজৰ দিবি বুজিলি, তোক আপোন বুলি কৈছোঁ, মাহীৰ চালচলন কিন্তু মই ভাল দেখা নাই অহাৰে পৰা। বিশেষকৈ এই বিকাশ বোলা লুচ্চাটো আৰু জিনাল মামাৰ পৰা সাবধান…
জিন্টিয়ে যে জিনাল মামাৰ কথা কব, ভৱা নাছিল অয়নে। কাৰণ জিনাল জিন্টিৰ হে বেছি নিকট সম্পৰ্কীয় মোমায়েক।
অয়নে জিনাল মামাৰ কুণ্ডলি উলিয়াবলৈ সোধে- কিয় জিনাল মামাৰ লগত আকৌ মাৰ কি হ’ল, জিনাল তো আমাৰ মামা হয়, মাৰ কাজিন।
জিন্টিয়ে ভেকাহী মাৰি কৈছিল- থ হেৰৌ কাজিন। জিনাল মামাক মোৰ একদম পছন্দ নহয়। শুনামতে ৰতি মাহী আৰু জিনাল মামাৰ মাজত চক্কৰ আছিল। এই গাওঁৰ প্ৰায় মানুহেই জানে। সেই জিনাল মামাই ডুবাইৰ পৰা একেবাৰে আহিছে এতিয়া। ইয়াতে বিজনেছ খুলি লৈছে। চাবি, ৰতি মাহীৰ লগত আকৌ যদি চক্কৰ চলিবলৈ লয়, মান সন্মানৰ কথা।
– হুম
অয়নে জিন্টিৰ আগত লাজ পাই যায়। হাজাৰে হওঁক নিজৰ মাকৰ বিষয়ে আনৰ মুখৰ পৰা কোনেও এনেকৈ শুনিব নিবিচাৰে।
জিন্টি প্ৰাণপ্ৰাচুৰ্যময় ছোৱালী। ছটফটিয়া স্বভাৱৰ। গতিকে আগপাছ নাভাৱি আৰু কয়- ৰতি মাহী মানুহজনীক মোৰ ভাল লাগে এনে জাননে। ইমান স্মাৰ্ট, ইমান মৰমীয়াল। কিন্তু আনৰ মুখৰ পৰা মাহীৰ বিষয়ে যেতিয়া এইবোৰ শুনো। তেতিয়া দুখ লাগে। মাহীৰ ওপৰত খং উঠে। চা চোন, এই বিয়াঘৰৰ ভীৰৰ মাজৰ পৰা মাহীয়ে কিয়নো সেই বিকাশ বোলা লুচ্চাটোৰ লগত এই নিৰ্জন পুখুৰী পাৰলৈ আহিব লাগে? কি কৰিবলৈ আহিছিল? মানুহে কি ভাৱিব?
– লুচ্চাৰ লগত লুচ্চামী কৰিবলৈ আহিছিল চাগে।
অয়নৰ মুখৰ পৰা কথাটো সৰকি যায়। সি যে তাৰ মাকৰ চৰিত্ৰৰ বিষয়ে অবগত সেয়া প্ৰকাশ পাই যায় জিন্টিৰ আগত। জিন্টি স্মাৰ্ট ছোৱালী, অয়নৰ মুখৰ পৰা বাগৰা এটা বাক্যতে মহাভাৰত বুজি উঠে। অয়নৰ কান্ধত ধৰি বুজনিৰ সুৰত কৈছিল তাই- কিছুমান মানুহ তেনেকুৱাই থাকে দে। মুকেশৰে মাকজনীক চা চোন। গীৰিয়েক ঢুকোৱাৰ বছৰদিন নহৌতেই বিহাৰী ড্ৰাইভাৰ এটালৈ পলুৱাই গল।
অয়নে বিষয়বস্তু সলনি কৰিবলৈ কৈ উঠিছিল- আচ্ছা কি নাম জানো আছিল মুকেশৰ মাকৰ?
জিন্টিয়ে হাঁহি মাৰি কৈছিল- মালতী আকৌ। মাল……অতী। দস্তুৰমত মাল আছিল এজনী।
জিন্টিৰ মুখত মাল শব্দটো শুনি হাঁহি দিয়ে অয়নে। অয়নৰ গোমোঠা মুখত হাঁহি দেখি জিন্টিয়ে সকাহ পাই কৈ উঠিছিল- মাল টাইপ মাইকী বোৰ ওলপ এনেকুৱাই হয় নেকি অয়ন?
– হয় চাগে।
জিন্টিয়ে অয়নৰ কাণৰ কাষলৈ মুখ আনি কৈছিল- এটা টপ চিক্ৰেট কথা কি জান?
অয়নেও অনুচ্ছ স্বৰত সুধিছিল- কি?
জিন্টিয়ে কৈছিল- আমাৰ লীনা মাহী যে, তাইয়ো এজনী মাল কিন্তু। কাৰ কাৰ লগত যে চক্কৰ নাই।
অয়নে আঁচৰিত হৈ সোধে- কি লীনা মাহীয়ো তেনে?
জিন্টিয়ে বিজ্ঞৰ দৰে কৈ উঠিছিল- বুদ্ধু, একোই নাজান তই, লীনা মাহী হ’ল টপ ক্লাছ মাল এজনী। বেয়া নাপাবি বাট কৈছোঁ, ৰতি মাহীতকৈ লীনা মাহী বেছি সেই টাইপৰ বুজিলি?
“সেই টাইপৰ?”, জিন্টিয়ে যে তাৰ মাক ৰতি দেৱী কি টাইপৰ মহিলা, সেয়া জানি গৈছে, বুজি পায় অয়ন। সেয়ে সি সুধিছিল পৰিষ্কাৰ হবলৈ- দৰাচলতে কি টাইপৰ নো?
জিন্টিয়ে কৈছিল- সেই টাইপৰ আকৌ, যাৰে তাৰে লগত যে?
– হুম
অয়নে ভাৱিছিল, জিন্টিয়ে বা তাৰ মাকৰ বিষয়ে আৰু কি কি জানে। গতিকে সুধি দিছিল- মোৰ মাৰ বিষয়ে আৰু কি কি জান তই?
জিন্টিয়ে কওঁ নকওঁকৈ কৈছিল- মই নকওঁ, তই অলপ মন কৰিলে নিজেই জানিব পাৰিবি অয়ন।
– হুম
অয়ন নিৰাশ হৈছিল। সি ভাৱিছিল জিন্টিৰ পৰা নিজৰ মাকৰ কুণ্ডলি আৰু বেছি জানিব পাৰিব ভালকৈ।
অয়নক আঁচৰিত কৰি দি জিন্টিয়ে হঠাৎ তাক কৈছিল- তোৰ মাৰ কথা তো তোক কলো, আমাৰ লীনা মাহীৰ কথাও কলো, এতিয়া নিজৰ কথা নকলে দোষবোধ হব মোৰ অয়ন।
অয়নে বুজি নাপাই সুধিছিল- তোৰ নিজৰ কথা মানে?
জিন্টিয়ে অকনো সংকোচ নকৰাকৈ কৈছিল- আমাৰ পাপাৰ নহয় লীনা মাহী আৰু তোৰ মাৰৰ লগত বেয়া সম্পৰ্ক আছে। লীনা মাহীৰ তো আজি বিয়া। গতিকে তাইৰ কথা গ’ল। কিন্তু অথনি তোৰ মা ৰতি মাহী আৰু আমাৰ পাপাৰ কনভাৰ্ছেচন শুনিবলৈ পাইছিলো।
– কি শুনিছিলি?
জিন্টিয়ে অয়নৰ পৰা দৃষ্টি আঁতৰাই দুৰলৈ চাই কৈছিল- বিয়া গুচি যোৱাৰ পিছত হেনো ৰতি মাহীয়ে কালি দিনত সুযোগ বুজি আমাৰ পাপাক ছেক্স কৰিবলৈ দিব।
– কি?
– অ
– তই ভালকৈ শুনিছিলি নে?
– আমাৰ পাপা আৰু তোৰ মাক দুৰৰ পৰা একেলগে দেখিয়ে মোৰ সন্দেহ হৈছিল জান’? সেয়ে সিহঁতি গম নপোৱাকৈ গৈ আঁৰৰ পৰা মনে মনে কথা পতা শুনিছিলো। কালি চাবি, হাৱছ কা পুজাৰী বোৰে হাৱছ মিটাবই মিটাব। খাটাং।
জিন্টিৰ দেউতাকৰো লগত যে মাকৰ সম্পৰ্ক আছে, অয়নে কল্পনাও কৰা নাছিল। কাৰ কাৰ লগত যে চক্কৰ নাই তাৰ নটি মাকৰ।
– তেন্তে কি কৰা যায়? হাতে লোটে ধৰিবি নেকি?
অয়নে সোধে। জিন্টিয়ে তাক বাধা দি কয়- পাগল নেকি? মান সন্মানৰ কথা। কোনেও নজনাকৈ যেনেদৰে চলি আছে চলিবলৈ দে। আমি নহলে লুকাই লুকাই চাই মজা লম। হব??
– হব
অয়নে একে আষাৰে উত্তৰ সামৰে। তাৰমানে তাৰ বেশ্যা মাকে অকল আজি ৰাতিৰ বাবে নহয়, কাইলৈৰ বাবেও চুদন খাবলৈ পৈয়েৰ সাজু ৰাখিছে।
– অয়ন, এই অয়ন, বেঙা….
জিন্টিৰ মাতত বৰ্তমানলৈ ঘুৰি আহে অয়ন। সন্মুখলৈ চাই দেখে তাইৰ মেক আপ কৰি ড্ৰেছ- আপ কৰা শেষ। লেহেংগাত অপূৰ্ব লাগিছে ছোৱালীজনীক।
– কি নো আকাশ পাতাল ভাৱি আছিলি? নে অথনিৰ কথাবোৰৰ কাৰণে বেয়া পাই আছ’ মোক?
জিন্টিক বেয়া পোৱাৰ কথাই নাহে। বৰং তাৰ মাক আৰু তাইৰ নিজৰে দেউতাকৰ সম্পৰ্কৰ কথা কৈ তাৰ চকু খুলি দিয়াত ভাল হে পাইছে তাইক সি। জিন্টি ছোৱালীজনীক হঠাতে ভাল লগা হৈ আহে অয়নৰ। হৃদয়ত এক অনামী আকৰ্ষণ অনুভৱ কৰে তাইৰ প্ৰতি।
– বেয়া পোৱা নাই জিন্টি, মই নজনা কথাবোৰ কোৱা বাবে ভাল হে লাগিছে।
– হুমমম
– হৈছে যদি বল গৈ থাকো।
– অকে বল বল।
মুকেশহঁতৰ ঘৰৰ পৰা আহি অয়নহঁতে বিয়াঘৰৰ ৰভাতলি পায়। আহি পায়েই অয়নে ইফালে সিফালে মাকক বিচাৰিবলৈ লয়। দেখে কি মাকে সেই লুচ্চা বিশাল বোলাজনৰ কাষতে বহি আছে। তাৰ বন্ধু তিনিজন কাষত নাই। অয়নে ভাৱে- প্লেনিং চলি আছে চাগে।
বিশালে অয়নৰ মাক ৰতি দেৱীক কি কি জানো কৈ আছে, ৰতি দেৱীয়ে হাঁহি হাঁহি যেন বিশালৰ গাত পৰি যাব। অয়নে বুজি উঠে- মাগীৰ বেশ্যাপনা আৰম্ভ হৈ গৈছে। তেনেকৈ আধাঘন্টামান পাৰ হৈ যোৱাৰ পিছত অয়নে দেখে, লুচ্চা বিশালে মাকৰ ওচৰৰ পৰা উঠি গৈ কৰবাত নোহোৱা হৈ গল ভিৰৰ মাজত। মাকৰ কাষৰ চেয়াৰখন খালি হোৱাত অয়নে লগে লগে গৈ বহি দিয়ে।
– কলৈ গৈছিলা বাবা? সময়মতে ভাত খাই লবা দেই?
ভাত? আজি ভাত খাই নহয়, বেলেগ কিবাত হে পেট ভৰিব, মনতে কয় অয়নে।
– তোমাক আজি ভীষণ ধুনীয়া লাগিছে মা?
– হয়নে?
ৰতি দেৱীয়ে মৰমৰ সুৰত সোধে। তাৰ পিছত পুতেকৰ উৰুত হাত থৈ কৈ উঠে- জানানে, চবে যে মোক ইমান ঘুৰি ঘুৰি চাই আছে নহয়….
অয়নে মনতে কয়- যি হে শৰীৰ দেখুৱাই কাপোৰ পিন্ধিছ, ঘুৰি নাচাব মানে, তইতো সেয়াই বিচাৰ’…
অয়নে মাকক ওলপ উপৰত তুলি দিবলৈ কৈ উঠে- তুমি যে জিন্টি আৰু জুনুকা মাহীহঁতৰ দৰে লেহেংগা পিন্ধিব লাগিছিল মা, তেতিয়া তো বুঢ়াবোৰেও ঘুৰি ঘুৰি চালহেঁতেন…
– যাহ অসভ্য….
মাক ৰতি দেৱীয়ে কৃত্ৰিম ধমকীৰ সুৰত কৈ উঠে। ইফালে কিন্তু তেওঁৰো মন লেহেংগা পিন্ধাৰে আছিল। লগত লৈ আহিলে পিন্ধিলেও হেঁতেন চাগে।
– সঁচাকৈ কৈছোঁ মা, লেহেংগাত তোমাক জুই লাগিলহেঁতেন একদম…
– যাহ, মই যে সেইবোৰ পেট আৰু বুকু চুকু ওলাই থকা ড্ৰেছ নিপিন্ধো দেই কেতিয়াও।
অয়নে মনতে কয়- ৰেণ্ডি, এতিয়ানো ক’ত পেট আৰু বুকু ঢাকি কাপোৰ পিন্ধিছ?
অয়নে মাকৰ গালৈ লক্ষ্য কৰে। ডিপ নেকৰ ব্লাউজৰ এফালেহে শাৰীৰ আঁচল। ফলত বুকুৰ এফাল ওলাই পৰিছে। টাইট ব্লাউজ ফালি যেন ৩৮ ইঞ্চিৰ স্তন ওলাই আহিব। পেটিকোট পিন্ধিছে নাভিৰ ৭ ইঞ্চি মান তলত। গোটেই পেটটো ওলাই পৰিছে। লেহেংগাতকৈ কম উন্মুক্ত নহয় মাকৰ এই ড্ৰেছ।
অয়নে সাহস গোটাই কয়- লেহেংগাতকৈয়ো দেখোন বেছি জুই লাগিছে মা তোমাক শাৰীত।
ৰতি দেৱীয়ে কৃত্ৰিম ধমক দি পুতেকক কয়- এই লৰা, বিয়াঘৰলৈ আহি মাকৰ কাপোৰৰ ওপৰত নজৰ হা? আন পুৰুষ আৰু তোমাৰ মাজত কি পাৰ্থক্য থাকিল?
অয়নে এইবাৰ মাকৰ উৰুত হাত ৰাখি কয়- হলেও তো পুৰুষেও ন?
– যাহ…
ৰতি দেৱীয়ে হাতঘড়িলৈ চায়- ৮ টা বাজে। এইবাৰ বহাৰ পৰা উঠি অয়নক কয়- মই অলপ ভিতৰৰ পৰা আহিছোঁ।
অয়নে বুজিলে- পৈয়েৰৰ কাষলৈ যোৱাৰ সময় হৈছে। গতিকে মাকক একো নকৈ তেওঁনো কলৈ যায় চাই থাকে সি।
ৰতি দেৱীয়ে পোনে পোনে গৈ জুনুকাহঁতৰ ছাঁদৰ ওপৰত উঠি নাযায়। প্ৰথমে যায় লীনাহঁতৰ বাহিৰতে থকা বাথৰূমলৈ। তাৰ পৰা আহি কোনেও গম নোপোৱাকৈ জুনুকাহঁতৰ ঘৰৰ ফাললৈ যায়। তাৰ পিছত ইফাল সিফাল চাই উঠি যায় উপৰলৈ চিৰি বগাই। ছাঁদৰ ওপৰত বিশাল ৰৈ আছে তেওঁলৈ।
অয়নে চোৰাংচোৱাৰ দৰে অনুসৰণ কৰি আছিল মাকক। গতিকে পাঁচ মিনিট মান পিছত সিয়ো উঠি যায় ছাঁদৰ ওপৰলৈ। উঠি গৈয়ে চিৰিৰ শেষ ষ্টেপত থিয় দিয়ে সি। তাৰ পৰাই ছাঁদখন দেখা যায়। ছাঁদত অলপ ঠাইত হে পোহৰ। বাকী ঠাই এন্ধাৰ। একো মণিব নোৱাৰি। যিখিনি ঠাইত পোহৰ পৰিছে, সেয়া বিয়াঘৰৰ পৰা অহা লাইটৰ পোহৰ। অয়নে দেখে, সেই পোহৰতে ছাঁদত থকা এখন ৱালত বিশাল বোলাজনে হেলান দি মজিয়াতে বহি আছে। তাৰ পিন্ধনৰ জিন্স খন খুলি আঠুলৈকে নমাই থোৱা। তাৰ মাকে বিশালৰ ঠিক সন্মুখতে বহি আছে মজিয়াতে আঠুকাঢ়ি। চিৰিৰ শেষৰ দেৱালৰ আঁৰ হৈ অয়নে সুবিধাজনক ঠাইত গৈ থিয় হয়। তাৰ পিছত দেখে সি, ৰঙা শাৰী আৰু ৰঙা ব্রাৰ ওপৰত পিঠি খোলা কলা ব্লাউজ পিন্ধা তাৰ ৰসাল বেশ্যা মাকজনীয়ে হাই-হিল পিন্ধিয়ে ৩৮ চাইজৰ স্তনযুগল বিশাল বোলাজনৰ আঠুত চেপি ধৰি তেওঁৰ লিপষ্টিক লগোৱা ওঁঠেৰে বিশালৰ শকৎ আৰু দীঘল বাড়ীডাল গোটেই মুখৰ ভিতৰত লৈ চুপি গৈছে। আৰু নেইলপলিছ লগোৱা হাতৰ আঙুলিৰে বিশালৰ বাৰীডালৰ গুটি দুটাত মৰম কৰিব ধৰিছে।
মেক-আপ কৰা মাকৰ এই ৰূপ চাই মুহুৰ্ততে অয়নৰ বাৰীডাল ফুলি ঠণ ধৰি উঠে।
বিশালৰ উন্মুক্ত বাৰীডাল চুপি আছিল ৰতি দেৱীয়ে আপোনমনে। বিশালে আৱেশতে চকু দুটা মুদি আছিল। অয়নে বিয়াঘৰৰ ফুল ভলিউমৰ মিউজিকৰ কাৰণে তাৰ মাকৰ মুখ মৈথুনৰ শব্দ ভালদৰে শুনিবলৈ নাপায় যদিও অদূৰৰ পৰা অহা লাইটৰ পোহৰত সেই মৈথুন কাৰ্য্য স্পষ্ট ৰূপত দেখিবলৈ পায়। প্ৰায় পাঁচ-দহ মিনিট সময় অয়নৰ কামুক মাকে চহৰৰ লেতেৰা বেশ্যাৰ দৰেই বিশাল বোলা লুচ্চাজনৰ বাৰীডাল চুপি আছিল আপোনমনে। যেন সৰু লৰাই ললিলপ হে চুপিছে।
ৰতি দেৱীয়ে এইবাৰ বাৰীডাল চুপিবলৈ এৰি কৈ উঠে- সোনকালে কৰা সোন, বিয়াঘৰত কিন্তু মোৰ লৰাও আছে, গম পাই গলে কেলেংকাৰীয়ে হৈ যাব।
বিশালে জনা নাছিল যে ৰতিৰ লগত তেওঁৰ লৰাও আহিছে। অৱশ্যে সেই লৈ তাৰ মূৰৰ বিষ নাই। মূৰৰ বিষ ৰতিৰ হে।
– থাকক তোৰ লৰা, পাৰিলে সিয়ো আহি চাওঁক তাৰ মাৰক কেনেকৈ মই ৰেণ্ডি বনাই চুদো…
এইবুলি কৈ বিশালে ৰতি দেৱীক টানি ওপৰত উঠায়। এহাতেৰে কান্ধৰ পৰা ৰতি দেৱীৰ শাৰীৰ আঁচল খন খহাই ব্লাউজ খনৰ হুক কেইটা তৎক্ষণাত খুলিবলৈ লাগি যায়। ইফালে অয়নৰ বেশ্যা মাকে বিশালৰ পিনে মুখ কৰি তাৰ বাৰীডাল খপকৈ ধৰি পেলায়। ব্লাউজখন খুলি মাটিত পেলাই দিয়াত বেশ্যা মাক ৰতি দেৱীৰ তৰমুজৰ সমান স্তনযুগল ব্ৰাৰ পৰা যেন ফাটিহে ওলাই অহাৰ উপক্ৰম হয়।
বিশালে অয়নৰ মাক ৰতি দেৱীৰ চকুলৈ চাই কয়- মাগী, পিহাদুটা তো মস্ত বনাইছ’, কিমানৰ হাত পৰিছে এতিয়ালৈকে? আজি তো মই শেষ কৰি দিম এই দুইটাক।
এই বুলি কৈয়ে ৰতি দেৱীক সি ঘুৰাই লৈ ছাদঁত থকা পিলাৰটো ধৰি থিয় হবলৈ কয়। তাৰপিছত হাতত এসোপা থু লৈ তাৰ উন্মুক্ত বাৰীডালৰ মূৰত মাখি ৰতি দেৱীৰ পেটিকোট খন দাঙি যোনীৰ মূৰত ছেট কৰে বাৰীডাল। তাৰপিছত এবাৰতে ৰামঠাপ এটি মাৰি বাৰীডাল সুমুৱাই দিয়ে ৰতি দেৱীৰ ৰসাল যোনীৰ ভিতৰত।
বহুদিন পিছত পুৰণি বাৰীডাল আকৌ নিজৰ যোনীত পাই ৰতি দেৱীয়ে আঃআঃহহহহঃ শব্দ কৰি গোঙাই উঠে। গোটেই বাৰীডাল বাহিৰলৈ উলিয়াই আনি বিশালে দিয়ে আকৌ এটি ৰাম ঠাপ। উউউউউউহহহহঃ কৰি উঠে অয়নৰ বেশ্যা মাকে। তেওঁৰ শাৰীখন ছাঁদৰ মজিয়াত পৰি সাক্ষী হৈ আছে এই চুদনৰ। এইবাৰ বিশালে ৰতি দেৱীৰ ব্ৰাৰ হুক খুলি ব্ৰা খন শূন্যলৈ দলিয়াই দিয়ে। ব্ৰা খন উৰি গৈ ছাঁদৰ সোমাজতে পৰে।
ৰতি দেৱীৰ বিশাল অথচ নৰম স্তনযুগল বিশালৰ বাৰীৰ ৰামঠাপৰ তালে তালে দুলিছে আৰু কঁপিছে।
বিশালৰ বাৰীৰ ঠাপত ৰতি দেৱীয়ে বৰ মজা পাই আছিল। বিশালে চুদি চুদি ৰতি দেৱীক কৈ উঠে- চা মাগী মোলৈ বিয়া হৈ আহিলে এই চুদন সদায় পালিহেঁতেন। ইমানকৈ কলো তোক, লৰা-ছোৱালী আছে আছে, মোলৈ পলুৱাই আহ। স্বৰ্গসুখ দিম।
ৰতি দেৱীয়ে আপোন মনে বিশালৰ পৰা ঠাপৰ ওপৰত ঠাপ খাই গৈছে। বিশালে আকৌ কৈ উঠিছে- তোৰ লৰাটো থাকিব লাগিছিল ইয়াত, তোৰ লৰাৰ সন্মুখতে তোক চুদি চুদি বেশ্যা বনাই দিলোহেঁতেন। লৰায়ো চাব পাৰিলহেঁতেন তাৰ মাক কিমান ৰেণ্ডি..
ৰতি দেৱীৰ কাণত এইবোৰ একো কথাই সোমোৱা নাই। কেৱল সুখৰ আৱেশতে চকু দুটা মুদি কৈ গৈছে- আঃআঃহহহহঃ উহহহহহঃ চুদ চুদ আঃআঃহহহ মোৰ লৰাই একো নকব। চুদি থাক চাল্লা। তোৰ বাৰীডাল বৰ শকৎ হৈ গৈছে আঃআঃহহহহহঃ। কি সুখ অ….
বিশালে অয়নৰ মাকৰ যোনীত ৰাম ঠাপ মাৰি থকাৰ পৰাই কয়- তই তো তোৰ লৰাৰ আগতো চাগে চুদন খাবলৈ পিছ নুহুকিবি। হুহ ল মাগী, বাৰীডাল উলিয়াই মুখত ল এইবাৰ।
ৰতি দেৱীয়ে ঠাপৰ তালে তালে চিঞৰি উঠে- আঃহহহহহহহ আঃআঃহহহহহ….
বেশ্যা মাক আৰু লুচ্ছা বিশালৰ চুদনৰ তালে তালে পতা এইবোৰ কথা শুনি অয়ন থিৰেৰে থাকিব নোৱাৰা হৈ যায়। পেন্টৰ চেইন খুলি বাৰীডাল উলিয়াই লৈ মোহাৰিবলৈ লাগি যায় সি।
ইফালে বিশালে গাৰ সমস্ত শক্তি প্ৰয়োগ কৰি ঠাপ মাৰিবলৈ লাগি যায় অয়নৰ মাকক। বিয়াঘৰৰ গানৰ ফুল ভলিউম শব্দত বিশালৰ ঠাপ আৰু ৰতি দেৱীৰ মুখৰ পৰা ওলোৱা সুখৰ চিৎকাৰ তলৰ বিয়াঘৰৰ মানুহে শুনাৰ উপায় নাই।
বিশালে আৰু দহমিনিট মান ৰতি দেৱীৰ যোনীত ৰামঠাপ মাৰি মাৰি যোনীতে বীৰ্য পেলায়। তাৰ পিছত সুহুৰি এটি মাৰে। বিশালৰ সুহুৰি শুনি আন্ধাৰৰ পৰা ওলাই আহে তিনি বন্ধু। বিশালে এইবাৰ বন্ধুবোৰলৈ এৰি দিয়ে অয়নৰ মাক ৰতি দেৱীৰ নগ্ন শৰীৰ।
ৰতি দেৱীয়ে গমকে পোৱা নাছিল যে, এন্ধাৰত, ছাঁদৰ একোনত আন তিনিজন লৰাই মনে মনে সিঁহতৰ এই খেল চাই আছিল ইমান পৰে।
অয়নে ভাৱিছিল বিশালৰ তিনি লুচ্চা বন্ধু চাগে তলতে আছে আন কামত ব্যস্ত হৈ। তাৰ মাকক গণচুদন দিবলৈ যে আন্ধাৰত তিনিও পাং পাতি ৰৈ আছিল অয়নেও ভাৱি পোৱা নাছিল।
বিশালে এইবাৰ ৰতিৰ তপিনাত জোৰেৰে চৰ এপাত মাৰি কৈ উঠে- চা ৰেণ্ডি, ইহঁতি এতিয়া তোক চুদি চুদি ৰাস্তাৰ মাগী বনাব।
এই কথা শুনি ৰতি দেৱীয়ে প্ৰতিবাদ কৰি উঠি কয়- না না, কোনোপধ্যেই হব নোৱাৰে এয়া। মই ইহঁতক চুদিবলৈ নিদিও। এনেকুৱা লেতেৰা মহিলা মই নহয়।
কথাটো শেষ হবলৈ নাপাওতেই, এজনে ৰতিৰ চুলিৰ মুঠিত ধৰে, আৰু এজনে তেওঁৰ পেটিকোট খন টানি আজুৰি খুলি পেলায়।এইবাৰ আৰম্ভ হয় বলপূৰ্বক গণচুদন। এজনে মজিয়াত শুই দি তাৰ বাৰীডালৰ ওপৰত ৰতিক বহুৱাই লয় বলপূৰ্বক। বিশালে তাৰ দুনাই ফুলি উঠা বাৰীডাল ৰতিৰ মুখত ভৰাই দিয়ে জোৰকৈ। আৰু বাকী দুজনে নিজৰ নিজৰ বাৰী দুডাল ৰতিৰ দুই হাতত ধৰি দিয়ে। চলিবলৈ ধৰে উদ্দাম চুদন।
অয়নে ইমান উত্তেজক দৃশ্য বেছিপৰ চাই থাকিব নোৱাৰে। বাৰীডাল আৰু অলপ মোহাৰি দিয়াৰ লগে লগেই তাৰ মালপানী ওলাই চিৰিক চিৰিককৈ চিৰিত পৰি যায়।
ৰতি দেৱী , অয়নৰ বেশ্যা মাকে খুব ধুনীয়াকৈ বাৰী চুপিব আৰু মোহাৰি দিবলৈ জানে। তেওঁ বিশালৰ বাৰী চুপি চুপি বাকী দুজনৰ বাৰী দুডাল এনেকুৱাকৈ জোৰে জোৰে মোহাৰি দিয়ে দুহাতেৰে একেসময়তে, যে বাৰী দুডালে তেওঁৰেই দুই স্তনৰ ওপৰত চেৰেক চেৰেককৈ মদন ৰস এৰি দিয়ে।
এইবাৰ ৰেণ্ডি জনীয়ে বিশালৰ বাৰীডাল মুখৰ পৰা উলিয়াই আনি বিশালৰ পিনে চাই চাই হাতেৰে জোৰে জোৰে মোহাৰিবলৈ লাগি যায়, আৰু ক্ষন্তেক পিছতে পুনৰ যোনীত দীঘল বাৰীৰ ঠাপ লৈয়ে আহহহহঃ উহহহহঃ মা…. বুলি চিঞৰিবলৈ ধৰে।
বিশালে কেইবাৰ মান ৰাম ঠাপ দি আৰু ধৰি ৰাখিবলৈ নোৱাৰি ৰতি দেৱীৰ বুকুতে মাল এৰি জই পৰি যায়। আৰু এজন যে আছিল মজিয়াত শুই, সি এতিয়া ৰতিৰ কন্ট্ৰলত। লৰাটো বাৰীডাল পোনাই শুই আছে আৰু ৰতিয়ে একদম বেশ্যা মাগীৰ দৰে উঠাবহা কৰি জোৰে জোৰে ঠাপ খাই আছে।
ৰতি দেৱীৰ মুখলৈ চাই লৰাজনে এইবাৰ ৰতিৰ যোনীৰ ভিতৰতেই বীৰ্যপাত কৰে। আৰু লগেলগেই ৰতিয়ে তাক জোৰকৈ চৰ এপাত মাৰি বহে। আৰু লগে লগে কৈ উঠে- মাৰক চুদিবলৈ অহা যেন পাইছ’? পাৰমিছন নলোৱাকৈ ভিতৰত পানী এৰিছ’ যে হাৰামী?
লৰাজনে তৎক্ষণাত উত্তৰ দিয়ে- তোৰ দৰে ৰেণ্ডিৰ পৰা আকৌ পাৰমিছন??
ৰতি দেৱীয়ে কিবা কবলৈ পোৱাৰ আগতে বাকী থকা দুজন লৰাই এইবাৰ তেওঁক টানি লয়। লৈ এজনে মজিয়াত ৰতিৰ শাৰীখনৰ ওপৰত শুই জোৰকৰি বহাই লয় ৰতিক নিজৰ কোলাৰ ওপৰত। ৰতিৰ যোনীত পকাৎকৈ তাৰ ৭”ৰ বাৰীডাল সোমাই যায়। আনহাতে আনজন লৰাই আঠুকাঢ়ি লৈ তাৰ ৯”ৰ বাৰীডাল ৰতিৰ পোকৰৰ মুখত ছেট কৰে। তাৰপিছত একে কোবে ৰতিৰ পোকৰত সুমুৱাই দিয়ে বাৰীডাল এক প্ৰচণ্ড ৰামঠাপ মাৰি। ৰতিয়ে কেঁকাই উঠে। আনহাতে যোনীত বাৰীডাল ভৰাই ৰখা লৰাজনে সমান তালেৰে চুদিবলৈ আৰম্ভ কৰে ৰতিক। পোকৰত ভৰাই ৰখা জনেও তালত তাল মিলাই ঠাপ মাৰিবলৈ লাগি যায়। আৰম্ভ হয় এক ব্যাপক ডাবল পেন্ট্ৰেশ্যন।
এফালে যোনীত ৭” আনফালে পোকৰত ৯”, মুঠতে দুডাল বাৰীৰ একেলগে গিদাই পোকৰে ৰাম ঠাপ খাই খাই ৰতিৰ অৱস্থা বৰ্তমান নাজেহাল।
প্ৰায় ২০ মিনিট মান সময় অদল-বদল কৰি লৰাদুজনে ৰতিৰ গিদা আৰু পোকৰত তুলা ধুনা দি থাকে। তাৰ পিছত এসময়ত গৈ দুয়ো মালপানী এৰে ৰতিৰ গিদা আৰু পোকৰৰ ভিতৰত।
ৰতিয়ে কামোত্তেজনা আৰু যন্ত্ৰণাতে চিৎকাৰ কৰি গৈ থাকে বাউলি হৈ। সেই দুজনৰ হোৱাৰ পিছত ইতিমধ্যে বিশালৰ বাৰীডাল আকৌ এবাৰ ঠণ ধৰি উঠে। সি কিছু আগত যৌন শক্তিবৰ্ধক ঔষধ খাই লৈছিল। এইবাৰ সি আহি ৰতিৰ পোকৰত বাৰীডাল ছেট কৰে। বিশালৰ পিছতে দ্বিতীয়জন লৰাই যে ক্ষন্তেক আগতে ৰতিৰ যোনীত মাল এৰিছিল, সি আকৌ এবাৰ পূৰ্ণ যশত আহি ৰতিৰ যোনীত বাৰীডাল ছেট কৰে। এনেকৈ দুয়ো অদল-বদল কৰি আৰু প্ৰায় আধাঘন্টা মান সময় ধৰি ৰতিৰ পোকৰ আৰু গিদাৰ তুলাধুনা কৰে।
অৱশেষত দুয়ো ৰতিৰ বুকু আৰু মুখৰ ওপৰত পানী এৰে। ৰতিয়ে অৱস হৈ মজিয়াতে শুই পৰে। প্ৰায় ২০ মিনিট সময় তেনেদৰেই মজিয়াত পৰি থাকে ৰতি দেৱী। বিশালহঁতৰ দলটোৱে ৰতি দেৱীক বেৰী লৈ মদ্যপান কৰিবলৈ ধৰে।
চেতনা অহাৰ পিছত ৰতিয়ে দেখে কি বহুত পলম হৈছে। সেয়ে তেওঁ ততাতৈয়াকৈ উঠি থিয় হয়। তাৰ পিছত পেটিকোট ব্ৰা- ব্লাউজ শাৰী মজিয়াৰ পৰা বুটলি লৈ জাৰি জোকাৰি পিন্ধিবলৈ ধৰে। ক্ষন্তেক পিছত কাপোৰ পিন্ধা হোৱাত ছাঁদৰ পৰা তললৈ নামিবলৈ উদ্যৎ হয় তেওঁ। অয়নে লগে লগেই একেকোবে চিৰি বগাই নামি আহে খৰখেদাকৈ।
তললৈ নামি আহিয়ে চিধাই সি জিন্টিৰ ওচৰলৈ যায়গৈ। জিন্টিৰ কাষৰ খালি চেয়াৰত বহাৰ লগে লগে জিন্টিয়ে সোধে- কলৈ গৈছিলি?
অয়নে অকনো সংকোচ নকৰাকৈ জিন্টিৰ কাণৰ কাষলৈ মুখ আনি কয়- ছাঁদৰ ওপৰৰ পৰা লাইভ চিনেমা চাই আহিলোঁ।
জিন্টিয়ে চকু দুটা বহল কৰি সোধে- কাৰ?
অয়নে কয়- কাৰ আৰু হব। নিজৰ মাকৰ।
জিন্টিয়ে বিষ্ময়ত হতবাক হৈ যায়। অয়নৰ হাতত আলফুলে ধৰি কয়- পিছে লগত কোন আছিল নো?
অয়নে কব খুজিছিল- গেংবেং। তাকে নকৈ সি মাকৰ অলপ হলেও সন্মান ৰাখিবলৈ কৈ উঠে- কোন আৰু, সেই লুচ্চা বিশাল।
জিন্টিয়ে অয়নৰ কান্ধত হাত থৈ কয়- একো নাই দে, পাহৰি যা। চব চাল্লা হাৱছ কি পুজাৰী।
অয়নে জিন্টিৰ হাতত খামুচি ধৰি কয়- এজনৰ লগত তো হ’ল, আৰু বা কিমানৰ লগত বাকী আছে। মাত্ৰ গধুলীহে এতিয়া। গোটেই ৰাতিটো পৰি আছে….
জিন্টিয়ে অয়নক প্ৰবোধ দি কয়- তই সেইবোৰ চিন্তা কৰি নাথাকিবি। সিঁহতৰ কাৰণে আজি নতুন কথা নহয় এইবোৰ।
– হুম
জিন্টিয়ে অয়নৰ মন ভাল লগাবলৈ কয়- চা চোন, আমাৰ পাপাকো দেখা নাই বহু সময়ৰ পৰা। কাক বা চুদি আছে পাপা ডাৰ্লিঙে এতিয়া। ঠাৰকি পাপ্পা মোৰ।
জিন্টিৰ কথাত অয়নে হাঁহি দিয়ে। অয়নৰ লগে লগে জিন্টি নিজেও হাঁহি দিয়ে। তেনেতে হুলস্তুল লাগে বিয়াঘৰত- দৰা আহিছে দৰা আহিছে।
(আগলৈ)
Dhuniya hoise…bro ..val lagil porhi..
Part 7 loi opekha thakibo bro..good night…
ধুনিয়া লাগিছে, মোৰ মা নিচিনা ৰতি দেৱীৰ শৰীৰ | কাহিনী টো পঢ়ি থাকোতে মোৰ মাকো কোনোবাই চুদি খকা নিচিনা লাগিছে | পাচৰ খণ্ডত মাক জীয়েক দুইজনিক চুদাব…
মোৰো 7 inch বাৰীদাল বাৰে বাৰে ঠিয় হৈছে কাহিনী ৰস লওতে লওতে
তোমাৰ মা আৰু তোমাক একেলগে চুদিলে মজা লাগিব।
বিষয়টো গৈ কৰবাতহে পালেচোন ।
৭ম খণ্ডৰ আশাত ৰৈ আছো
বহুত সুন্দৰ, নিজৰ ভাষাত ইমান পৰিপক্ক erotika পঢ়িব পাই বৰ সুখ পালোঁ। ধন্যবাদ বৰুৱা বাবু।❤️
এনেকুৱা বয়সৰ মহিলাক চুমা খাই আৰু বাৰী সুপাই বৰ ভাল লাগে। অভিজ্ঞ হয় কাৰণে চাগে। কিবা পুণ্যৰ ফলৰ মোৰ বন্ধু এটাৰ মাকক চুমা খোৱা আৰু blowjob পোৱাৰ অভিজ্ঞতা এটা হৈছিল। মানুহজনীৰ ওঁঠ যোৰ ডাঙৰ আৰু পৰিপূৰ্ণ আছিল। সুব কোমল আৰু অতি ৰসাল, মই জীৱনত ১২ যোৰ ওঁঠ চুপি পাইছোঁ। তাৰ ভিতৰত তেওঁৰ ওঁঠ আৰু জিভা শ্ৰেষ্ঠ। ইমান সেমেকা, ৰসাল আৰু মঙহাল এনে লাগে তেওঁৰ ওঁঠ দুটা কে টানি টানি চুপি থাকিম যেন দিনটো।
সুন্দৰ হৈছে
মানে তোমাৰ মাকো কোনোবাই সুদি পাইছে নেকি
Kunuba suwali buwarir Sudon khabo mon goise jodi contact kora dibyo.phukon@gmail.com
Kunuba suwali buwarir Sudon khabo mon goise jodi mur logot contact kora dibyo.phukon@gmail.com
Ph 7086764704
Sudibo bisaru..
Phn kori lg koribo ase jodi plz