ৰতিঃ এক কামদেৱীৰ যৌন আখ্যান-২১

ৰতি দেৱীয়ে বাথৰূমত ডগি পজিশ্যনত আঠুকাঢ়ি বহি পুতেকলৈ কটিখন দাঙি ধৰে। অয়নে মাকৰ এই ভংগী চাই লগে লগে তপিনাত জোৰকৈ চৰ এপাত সোধায়- ঠাচচচচচচ।

ৰতিয়ে চিঞৰি উঠে- আউউউচচচচচচচ

অয়নে এইবাৰ তাৰ হাতৰ মধ্যমা আঙুলি মাকৰ কটিত সুমুৱাই দিয়ে। ৰতি দেৱীয়ে শিহৰি উঠে লগে লগে। এক কামুক ভংগীৰে পুতেকক উদ্যেশ্যি কৈ উঠে- লাহে লাহে চুদিবা দেই সোণ। তোমাৰ যিডাল হে ডাণ্ডা, মোৰ কটি ফাটি নেফানেফ হব।

অয়নে মাকৰ কথাত ৰং পাই গৰ্বেৰে কৈ উঠে- তোৰ যদি পোকৰেই ফটাব নোৱাৰিলো কিহৰ পুৰুষ হলো কেলা?

কামুক মাতৃ ৰতি দেৱীয়ে একো নোকোৱাকৈ চুপ কৰি ৰয়। অয়নে অলপ থু লৈ মাকৰ পোকৰৰ ফুটাত মাখে। তাৰপিছত বাৰীডাল লৈ সেই ফুটাত ছেট কৰে আৰু দুহাতেৰে মাকৰ তপিনা শকতিৰে চেপি ধৰে। যাতে মাকে লৰচৰ কৰিব নোৱাৰে। তাৰপিছত লাহে লাহে বাৰীডালেৰে মাকৰ পোকৰত চাপ দিবলৈ ধৰে সি লগতে কৈ উঠে- মা তপিনাখন নৰম কৰি ধৰা তেতিয়াহে সহজতে সোমাব। নহলে পোকৰ নেফানেফ হব ফাটি।

ৰতি দেৱীয়ে পুতেকৰ কথা শুনি ভয়তে তপিনাৰ দাৱনা দুখন ঢিলা দি ধৰে। অয়নে লাহেকৈ চাপ দি তৎক্ষণাত বাৰীডালৰ মুণ্ডিটো মাকৰ পোকৰৰ ফুটাত সুমুৱাই দিয়ে।

ৰতি দেৱীয়ে আহহহ বুলি মৃদু চিৎকাৰ কৰি উঠে। অয়নে আকৌ চাপ দিবলৈ ধৰে। কিন্তু বাৰীডাল আৰু কোনোমতেই সুমুৱাৱ পৰা নাই।

মাকৰ টাইট পোকৰত পুতেকৰ বাৰীডাল টান হৈ বহি গৈছে, অলপো লৰচৰ কৰা নাই। কিন্তু এতিয়াও গোটেই বাৰীডাল সুমুৱাবলৈ বাকি। সিমানতেই ৰতি দেৱীৰ পোকৰ ইমান টাইট হৈ গৈছে। গোটেই বাৰীডাল সোমাই গলে কি হব কোনে জানে!

কিছুপৰ পোকৰত চাপ দিয়াৰ পিছত বুজি উঠে অয়নে, এনেকৈ লাহে লাহে টাইট পোকৰত বাৰীডাল সুমুৱালে নহব। সি ঠাপ মাৰিবলৈ মাকৰ দুই তপিনা দুহাতেৰে দুফালে টানি ধৰি এইবাৰ পোকৰত লিংগডাল ছেট কৰে। তাৰপিছত মনতে ভাৱে, বেশ্যা মাকজনীৰ কটি ফাটিলেও ফাটক আজি। এইবুলি ভাৱি জোৰে ঠাপ এটি মাৰে অয়নে মাকৰ পোকৰত।

লগেলগে পৰপৰ কৈ বাৰীডালৰ আধামান মাকৰ টাইট পোকৰ ফালি সোমাই যায়। ফলত ৰতি দেৱীৰ মুখৰ পৰা বিকট চিঞৰ এটি ওলাই আহে।

মাকৰ এনেকুৱা বিকট চিঞৰত ঘৰলৈ কোনোবা আহিলে শুনিব পাৰে বুলি ভাৱি অয়নে নিজৰ জাঙিয়া খন খুলি মাকৰ মুখত গুজি দিয়ে জোৰকৰি। তাৰপিছত আকৌ জোৰে জোৰে ঠাপ মাৰিবলৈ লাগি যায়।

অয়নৰ জাঙিয়াখন বীৰ্য আৰু ঘাম লাগি লেতেৰা হৈ আছিল। গোন্ধ ওলাই আছিল বিকট। সেই বিকট গোন্ধকে সহি ৰতি দেৱীয়ে এতিয়া আপোনমনে পোকৰত ঠাপ খাই গৈছে গৰ্ভজাত পুতেকৰ।

একৰ পিছত এক ভীষণ ঠাপ মাৰিবলৈ ধৰে অয়নে মাকৰ ডৱকা পোকৰত। পচাৎ পচাৎ শব্দ তুলি তাৰ ১২ ইঞ্চি বাৰীডাল মাকৰ টাইট পোকৰত অহা যোৱা কৰিবলৈ ধৰে। সিফালে প্ৰাণকাতৰ চিৎকাৰ ওলাই বাথৰূমটোত প্ৰতিধ্বনিত হৈছে বাৰে বাৰে কামুক বেশ্যা মাতৃ ৰতি দেৱীৰ। এনে লাগে যেন জীৱনৰ আটাইতকৈ কষ্টকৰ সময়চোৱা পাৰ কৰিছে তাই।

৫ মিনিট ঠাপ মৰাৰ পিছত অয়নে চায় যে কিঞ্চিত ৰক্ত বাথৰূম বগা টাইলছ লগোৱা মজিয়াত পৰিছে অর্থাৎ মাকৰ পোকৰ অয়নে ফালি পেলাইছে। এই কথা ভাৱিয়ে অয়নৰ গর্ববোধ হয়। সি আৰু জোৰে জোৰে ঠাপ মাৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে।প্রতিটো ঠাপত ৰতি দেৱী কঁপি কঁপি উঠিছে।আৰু মুখৰে বিকট শব্দ কৰিছে। অয়নে নিষ্ঠুৰ ভাৱেৰে একৰ পিছত এক ঠাপ মাৰিয়ে চলিছে।

কিছুপৰ এনেকৈ প্ৰচণ্ড ঠাপ মাৰি অয়নে দেখিলে যে গোটেই বাৰীডাল মাকৰ পোকৰত গৈ সোমোৱা নাই। লগে লগে দৌৰি গৈ সি তাৰ ৰূমৰ পৰা ভেচলিনৰ টেমাটো লৈ আহে। আহিয়ে মাকলৈ উদ্দেশ্যি কয় ডগি পজিশ্যনত প’জ দি তাইৰ পোকৰ তুলি ধৰিবলৈ। ৰতি দেৱীয়ে তাকে কৰি উঠে। অয়নে প্ৰথমে কিছু থু হাতত লৈ মাকৰ পোকৰৰ ফুটাত মাখে।

ৰতি দেৱীৰ শৰীৰটো কঁপি উঠে। ইয়াৰপিছত অয়নে অলপ ভেচলিন আঙুলিত লৈ সেই আঙুলিটো মাকৰ পোকৰৰ ফুটাত সুমুৱাই দিয়ে। মাক ৰতি দেৱীয়ে ছটফট কৰি উঠে। লগতে মুখেৰে আহ আহ শব্দ কৰিবলৈ ধৰে।

কিছুপৰ এটা আঙুলিৰে মাকৰ পোকৰৰ ফুটা নৰম কৰাৰ পিছত আৰু কিছু ভেচলিন আঙুলিত লৈ এইবাৰ দুটা আঙুলি মাকৰ পোকৰত সুমুৱাই দিয়ে অয়নে। মাক ৰতি দেৱীয়ে উত্তেজনাতে ছটফটাই আছে।

কিছুপৰ মাকৰ পোকৰত উংলি কৰাৰ পিছত অয়নে এইবাৰ লাহে লাহে তাৰ বাৰীডাল মাকৰ পোকৰৰ ফুটাত সুমুৱাই চাপ দিবলৈ ধৰে। ৰতি দেৱীয়ে বিষতে কেকাই উঠে।

অয়নে এইবাৰ চুটি চুটি ঠাপেৰে মাকৰ পোকৰ চুদি থাকে। ৰতি দেৱীয়ে মুখৰ ভিতৰত থকা পুতেকৰ জাঙিয়া এহাতেৰে উলিয়াই আনি পেলাই থৈ গোঙাই গোঙাই কৈ উঠে- এই তো সোণ, …..মানিক মোৰ……অ এইদৰে বাবা……এইদৰেই মাৰাৰ কটি চুদ মোৰ সোণ……..আহ কি আৰাম………আহ মোৰ সোণ আহ আহ আহ।

অয়নে কৈ উঠে- মা তোমাৰ কটিৰ ভিতৰখন কি গৰম………আহ মা………কি টাইট ওহ মোৰ মা………মোৰ লখিমী মা……।

অয়নে এইবাৰ ঠাপৰ গতি কিছু বঢ়াই দিয়ে। ৰতিয়ে কৈ উঠে- বাবা অ……তোৰ মাৰৰ কটি তোৰ বাবে গৰম হৈ আছে অ…। এনেদৰেই মাৰক সুখ দে…..আহ আহ ওহ ওহ………হে ভগৱান চুদনত যে ইমান সুখ…………অ এইদৰে………অ বাবা এইতো হৈছে………ওহ…..আহ ভগৱান………ইমান সুখ মোৰ কপালত ৰাখিছা…………আহ……আহ……ওহ।

অয়নেও চুদাৰ তালে তালে মাকৰ সুৰতে কৈ উঠে-

ওহ্হ্হ্… আহ্হ্হ্… ওহ্হ্হ্… ইচচচচচ.. উফ্ফ্ফ্ফ্ফ্ফ্… ভী–ষ– ণ লাগিছে মা। তোমাক এই প্রথম জনাকৈ চুদিছো। ভীষণ মজা লাগি আছে খানকী মাগী চুদমাৰনী বেশ্যা মা মোৰ।

ৰতিয়েও ছিনাল সুৰত উত্তৰ দিয়ে ঠাপ খাই খাই–

“উম্ম্ম্ম্ম্ম্… অয়ন… তোক দি চুদাই ময়ো ভীষণ মজা পাই আছো অ… দে… বাপ… জোৰে জোৰে গাদন দে। তোৰ খানকী মাৰৰ গৰম কটিখনক ঠান্ডা কৰ। তোৰ লেওড়াডাল ভালদৰে কটিত সুমুৱাই মোক চুদ।”

অয়নে মাকৰ মুখত এই কথা শুনি চুদাৰ গতি আৰু বঢ়াই দিয়ে। ৰতি দেৱীয়ে জোৰে জোৰে চিঞৰিবলৈ ধৰে। অয়নৰ চুদাৰ সুবিধাৰ কাৰণে তাৰ বাৰীডালত পিছফালৰ পৰা ঠাপ দিবলৈ ধৰে ককাল নচুৱাই ৰতি দেৱীয়ে।

অয়নে কথাটো বুজিব পাৰি পোকৰত ঠাপ মাৰি থাকিয়ে এহাতেৰে মাকৰ তপিনাত চৰ মাৰিবলৈ ধৰে। ফলত ৰতি দেৱীৰ তপিনা ৰঙা পৰিবলৈ ধৰে। অয়নে এই দেখি উত্তেজনাবসত কৈ উঠে- চুদমাৰণী চাল্লি… পুতেকৰ চুদন খোৱা বেশ্যা মাগী… তই ভালদৰেই জান দেখোন কিদৰে তোৰ চুদনবাজ লৰাক সুখ দিব লাগে। তোৰ পোকৰ এই পৃথিৱীৰ সৱতকৈ শ্রেষ্ঠ পোকৰ.. ৰেণ্ডি চাল্লি…

ধুমুহাৰ গতিত ৰতি দেৱীৰ তপিনাত এটাৰ পিছত আনটো চৰ পৰিছে। পুতেকৰ পৰা তপিনাত চৰ খাই নিজকে ৰাস্তাৰ বেশ্যা মাগীৰ দৰে লাগিছে ৰতি দেৱীৰ। কিন্তু এয়াই তাইৰ ভাল লাগিছে। পুতেকৰ সুবিধাৰ বাবে ৰতিয়ে তপিনাখন আৰু বেছি ঠেলি ধৰে পুতেকৰ ফালে। লগতে গোঙাই গোঙাই কবলৈ ধৰে-

“উফ্ফ্ফ্ফ্ফ্… অয়নননননন… মাৰ সোণ… আৰু জোৰে জোৰে মাৰ… তোৰ খানকী মাৰৰ তপিনাত এইদৰেই চৰ মাৰ… চৰ মাৰি মাৰি মোৰ বগা তপিনা ৰঙা কৰি দে সোণ… জোৰে জোৰে চুদ কুত্তা… তোৰ আখাম্বা লেওড়া ডালেৰে মোৰ কটিত আঘাত কৰ… আঘাতেৰে কটি ৰক্তাক্ত কৰ…চুদি চুদি মোৰ পকা ডৱকা কটি ফালি পেলা কুকুৰৰ বাচ্চা……ইচচচচচচ..”

অয়নেও সুৰত সুৰ মিলাই কবলৈ ধৰে-

“উফ্ফ্ফ্ফ্ফ্ফ্ফ্… খানকী মাগী… বৰ গৰম তোৰ কটিৰ ভিতৰখন…… অ অ এইদৰে কটিৰ মাংসৰে মোৰ লেওৰাডালক চেপি ধৰ ছিনালী মাগী… চুদমাৰণী মাগী আজি তোক বান্ধি লৈ চুদিম চাল্লী..”

অয়নৰ কথা মতে ৰতি দেৱীয়ে কটিৰ পেশীৰে পুতেকৰ লেওৰাডাল চেপি ধৰে। অয়নে মাকৰ তপিনাৰ মা‌ংস খামচি ধৰি মৰণপণ ঠাপ মাৰিবলৈ ধৰে কটিত।

এসময়ত গৈ অয়নে গোঙাবলৈ ধৰে-

“ইচচচচচ.. আহ্হ্হ্হ্হ্হ্হ্… মা মোৰ ওলাব.. মোৰ লেওড়াৰ গৰম মাল তোৰ কটিত ল… খানকী মাগী… জহৰা ৰেণ্ডি…”

ৰতি দেৱীয়ে দেখিলে যে পুতেকৰ বীৰ্যপাত হব আৰু। গতিকে চিঞৰি চিঞৰি কৈ উঠে-

“অ বাবু ঢাল…তোৰ চব মাল মোৰ পোকৰত ঢালি দে……মোক সুখৰ সাগৰত উটুৱাই লৈ যা অ কেলা মাদাৰচোদ পুতেক, ৰেণ্ডিৰ বাচ্চা।”

এইদৰে কৈ কৈ ৰতি দেৱীয়ে গিদাৰ ৰস এৰে। দুই উৰুৰে বৈ যায় তাইৰ গিদাৰ মদন ৰস। ইফালে অয়নেও তাৰ সমস্ত বীৰ্য মাক ৰতিৰ পোকৰৰ ভিতৰত এৰে। উদ্দামভাৱে পোকৰ চুদাত দুজনেই ক্লান্ত।

অয়নে মাকক সোধে- কেনে লাগিল?

ৰতি দেৱীয়ে ছিনালী কৰি উত্তৰ দিয়ে- পুতেকৰ চুদন খাই কেনে আৰু লাগিব? তাতে ইমান বিশালকায় বাৰীৰ পুতেকৰ। ভালেই তো লাগিব ন?

অয়নে হাঁহি মাৰি সোধে দুনাই- তেন্তে আজিৰ পৰা সদায় চুদিম তোমাক?

ৰতিয়ে পুতেকৰ ওঁঠত চুমা খাই কয়- পাৰিবা, কিন্তু এটা চৰ্তত।

অয়নে কাঁতৰ কন্ঠেৰে সোধে- কি চৰ্ত মা? তোমাক চুদিবলৈ পোৱাৰ বিনিময়ত মই যিকোনো চৰ্ত মানিবলৈ প্ৰস্তুত!

ৰতি দেৱীয়ে দেখিলে এয়াই সময়। গতিকে পুতেকৰ জই পৰি থকা বাৰীডালত মুঠি মাৰি ধৰি কৈ উঠে- চৰ্ত টো হল, মই যেতিয়াই যাকে দি চুদাম তুমি বাধা দিব নোৱাৰিবা। আৰু তোমাৰ আৰু মোৰ মাজতে যাতে থাকে কথাবোৰ। হব?

অয়নে জানে যে তাৰ মাকে এজন পুৰুষক দি কেতিয়াও সন্তুষ্ট নহয়। সি বাধা দিলেও তাৰ মাকে বেশ্যাপনা কৰিবলৈ নেৰিব। গতিকে চৰ্ত মানি লোৱাৰ বাহিৰে উপায়নো কি? গতিকে সি প্ৰত্যুত্তৰ দিয়ে- ঠিক আছে মই বাধা নিদিওঁ, কিন্তু তুমি যাৰ যাৰ পৰা চুদন খোৱা মোৰ উপস্থিতিত হব লাগিব সকলো। আৰু ময়ো তোমাক যেনেদৰে ইচ্ছা তেনেদৰে চুদিম। তুমি অকনো বাধা দিব নোৱাৰিবা।

ৰতি দেৱীয়েও মানি লয় পুতেকৰ চৰ্ত। তাৰপিছত পুতেকৰ শুই থকা বাৰীডালত মৰম কৰি কৰি কয় বিশালৰ প্ৰস্তাৱটোৰ কথা। বিশালহঁতে তাৰ মাকক গণচুদন দিয়া দেখিছে লীনা মাহীৰ বিয়াত অয়নে। গতিকে অকনো আপত্তি নকৰে সি। বৰং ৰোমাঞ্চিত হে হয় মাকে তেনেকৈ বাহিৰৰ পৰা চুদন খাই পইছা আয় কৰি আহিব বুলি। সিয়ো মাকৰ লগত যাবলৈ ইচ্ছা প্ৰকাশ কৰে।

ৰতি দেৱীয়ে ভাৱে, বিশাল এক নম্বৰ লুচ্ছা লৰা। গতিকে তেনে লুচ্ছা এটাৰ আগত পেটৰ সন্তানৰ চুদন খোৱাতনো আপত্তি কিহৰ? অয়ন লগত থাকিলে ভাল হে হব। নিৰাপদ অনুভৱ কৰিব তাই।

কিছুপৰ তেনেদৰেই বাথৰূমতে উলংগ হৈ মাক পুতেক বহি কথা পতাৰ পিছত অয়নে উলংগ অৱস্থাতে মাকক দাং কোলাকৈ লৈ মাৰক বেডৰূমলৈ লৈ যায়। ইতিমধ্যেই তাৰ বাৰীডাল ঠাণ ধৰি উঠিছেই পুনৰ। বিচনাত লৈ মাকক পেলাই দিয়াৰ পিছত নিৰ্দেশ দিয়ে আঠুকাঢ়ি বহি লৈ মুখখন মেলিবলৈ। ৰতি দেৱীয়েও তেনে কৰোতে অয়নে বিচনাত উঠি বহি মাকৰ মুখৰ ভিতৰত তাৰ বাৰীডাল সুমুৱাই দিয়ে। ৰতি দেৱীয়ে পুতেকৰ বাৰীডালত লাগি থকা বীৰ্য আৰু তাইৰ পোকৰ ফাটি ওলোৱা তেজ একেলগে চুপি খাই গৈছে। এক মিনিটতে বাৰীডাল পৰিষ্কাৰ হৈ যায়।

অয়নে এইবাৰ তাৰ মাকৰ মুখত লাহে লাহে ঠাপ মাৰিবলৈ ধৰে। ১০ মিনিট ধৰি মাকক দি বাৰীডাল চুপায় সি। বাৰীডাল আকৌ ঠণ ধৰি লোহাৰ ৰডৰ দৰে টান হৈ পৰে। মাকৰ মুখৰ পৰা বাৰীডাল উলিয়াই আনি এইবাৰ অয়নে দুনাই মাকৰ পোকৰ মৰাৰ প্ৰস্তুতি লয়।

– মা……টেবুলত আউজি থিয় দিয়াগৈ…… আকৌ পোকৰ চুদিম………

– আকৌ নকৰিলে নহয়নে?

– নহব মা, মোৰ আকৌ তোমাৰ পোকৰ চুদিব মন গৈছে………

ৰতি দেৱীয়ে চুপচাপ বিছনাৰ পৰা নামি আহি টেবুলত আউজী থিয় দিয়ে। অয়নে মাকৰ পিছফালে আঠুকাঢ়ি বহি পোকৰৰ ফুটা দুহাতৰ আঙুলিৰে দুফালে জোৰে টানি ধৰে। যন্ত্ৰণাতে কেকাই উঠে ৰতি দেৱী।

অয়নে ভাৱে, এনেকুৱা ডৱকা পোকৰৰ তুলা ধুনা তুলি নুচুদিলে নহব। পোকৰৰ সৰু গাতটোত নিজৰ ৫ ইঞ্চি শকৎ বাৰীডালেৰে পুনঃ পুনঃ চুদি তেজ নুলিয়ালে শান্তি নালাগিব মনত। গতিকে মাকৰ বিষ-বেদনাৰ কথা ভাৱিলে নহব। নিজৰ সুখটোৱে আগত। মাগীৰ কষ্ট হলে তাৰ কি আহে যায়?

অয়নে তাৰ গদাডালত ক্ৰীম আনি লগাই পুণৰ মাকৰ পিছফালে থিয় দি হেইও বুলি মাৰে এক ৰামঠাপ। মুণ্ডিটো পকৎকৈ পোকৰত সোমাই যায়। এইবাৰ ৰতিৰ পিহাদুটা পিছফালৰ পৰা জোৰে জোৰে খামুচি খামুচি মাকৰ ৰসাল পোকৰ চুদিবলৈ ধৰে অয়নে। ৰতি দেৱীৰ মুখেৰে তীব্র চিৎকাৰ ওলাই আহে।

– “অ মা অ…… মা…… মৰি গলো অ….. পোকৰ ফাটি গল অ মোৰ……….. কোন ক’ত আছ’ বছা মোক……… মোৰ পেটৰ লৰাই মোক মাৰি পেলাল অ আজি চুদি চুদি………”

অয়নে মাকক ধমক দি কৈ উঠে– “চুপ চাল্লী।……… নিচিঞৰিবি……… সহি থাক………”

ৰতিয়ে তথাপিও চিঞৰি উঠে– বিষাইছে অ, প্ৰচণ্ড বিষাইছে পোকৰ………”

– “তথাপি সহি থাক ৰেণ্ডি…………”

– “নোৱাৰিছোঁ অ …… বৰ কষ্ট হৈছে…………”

– ৰতি মাগী……… চুদমাৰণী চাল্লী…… লৰাৰ বাৰী পোকৰত লৈছ’…… ইয়াতকৈ ডাঙৰ কথা কি হব বাৰে?……… মুখ জপাই ৰাখ আৰু এবাৰ চিঞৰিলে মুখত টেপ মাৰি থম।

এইবুলি কৈ অয়নে মাকৰ পোকৰৰ পৰা বাৰীডাল উলিয়াই মাকক কুকুৰৰ দৰে বহাই আৰু এবাৰ বাৰীডালত ক্ৰীম সানি মাকৰ পিছফালে বহে সি। এইবাৰ বেছ জোৰে জোৰে মাকৰ পোকৰত বাৰীডাল ভৰাই চুদে সি।

ৰতি দেৱীৰ সমস্ত শৰীৰ টান হৈ যায়। পোকৰৰ বিষত তাই ছটফটাবলৈ ধৰে। অয়নে মাকৰ দুই স্তন খামুচি ধৰি মাকক নিজৰ ফালে টানে। এটি ৰাক্ষসি ঠাপ মাৰি গোটেই ধন পোকৰত সুমুৱাই দিয়ে। মাক ৰতি দেৱীৰ ডিঙিৰে এটি গগন বিদাৰী চিঞৰ ওলাই আহে।

– মা অ… পোকৰৰ কি হল অ??? পোকৰত জুঁই জ্বলিছে ও… আহ্‌হ্‌হ্‌হ্‌হ্‌হ্‌হ্‌হ্‌হ্‌…”

অয়নে মাকক পুণৰ ধমক দি কৈ উঠে– আৰে মাগী……… ইমান ছটফটাইছ’ কিয়?

ৰতিয়ে কাঁতৰ কণ্ঠেৰে কৈ উঠে– অয়ন অ, তোমাৰ ভৰিত ধৰিছো বাবা, এৰি দিয়া মোক আজিৰ কাৰণে ….. মোৰ পোকৰত আৰু অত্যাচাৰ নকৰিবা। আৰু সহিব নোৱাৰিম মই…..

অয়নে কৰ্কশ কন্ঠেৰে সোধে– মাগী….পোকৰত বাৰীডাল লবলৈ কেনে লাগিছে?”

ৰতিয়ে গোঙাই গোঙাই উত্তৰ দিয়ে– বৰ কষ্ট হৈ আছে অ…. এনেদৰে কিছুপৰ আৰু তোমাৰ চুদন খালে মই মৰি থাকিম বাপ…..

– পোকৰত চুদন খালে কোনো মাগীয়ে নমৰে, তয়ো নমৰ চিন্তা নকৰ ৰেণ্ডি……

– না, আৰু নোৱাৰিম বাবা, সোণকালে বাৰীডাল উলিয়াই লোৱা।

– ৰতি মাগী.. এনেখন নকৰিবি.. গোটেই বাৰীডাল তোৰ টাইট পোকৰত সোমাই গৈছে। এতিয়া আৰামছে চুদিম।

অয়নে পিছফালৰ পৰা মাকৰ দুই স্তন মৰ্দন কৰি কৰি পোকৰ চুদি গৈ থাকে। মাকৰ ডৱকা পোকৰ চুদাৰ কি যে মজা..!

ইফালে ৰতি দেৱীয়ে পোকৰৰ বিষতে ফেকুৰি কান্দিছে চুদন খোৱাৰ তালে তালে। এনেদৰে ১৫-২০ মিনিট সময় পুতেকৰ চুদন খোৱাৰ পিছত ৰতি দেৱীয়ে গোঙাই উঠে- অয়ন অ, বাৰীডাল উলিয়াই লোৱা সোণ।

অয়নে নিৰ্দয়ৰ দৰে সোধে- কিয়? আকৌ কি হ’ল?

ৰতি দেৱীয়ে কেঁকাই কেঁকাই কয়- বাথৰূম যাম।

অয়নে কঠোৰভাৱে কয়- পিছত যাবি। ৰতি দেৱীয়ে অনুৰোধ কৰে- নোৱাৰিছো আৰু, প্ৰচণ্ড বাথৰূম লাগিছে।

অয়নে সোধে- প্ৰছাৱ নে পায়খানা?

ৰতি দেৱীয়ে সেহাই সেহাই কয়- পায়খানা।

অয়নে ভাৱে পোকৰত ইমান বিশাল বাৰীডালেৰে চুদন খাই থকাৰ বাবে হয়তো পায়খানা লগাৰ দৰে ভাৱিছে মাকে। সেয়েহে সি মাকৰ কথাত গুৰুত্ব নিদি চুদনৰ তাল ৰাখিয়ে যায়। কিন্তু ক্ষন্তেক পিছতে তাক ভুল বুলি প্ৰমাণিত কৰি দি ৰতি দেৱীয়ে হঠাতে তাৰ বাৰীডালৰ পৰা তপিনাখন তুলি হৰহৰাই পায়খানা কৰি দিয়ে থিয় হৈ থাকিয়ে।

মজিয়াত এক গুচ্ছ পায়খানা পৰেহি। অয়নৰ ইফালে চুদন স্পৃহা সপ্তমত। মাকৰ পায়খানা কৰা হোৱাত সেই ঠাইৰ পৰা মাকক দাঙি লৈ বিচনাত আঠুকঢ়াই দি পুণৰাই মাকৰ পায়খানা লাগি থকা লেতেৰা পোকৰেদি চুদিবলৈ লাগি যায়।

কাৰবাৰ টোত ৰতি দেৱীৰ ঘিণ লাগি গলেও উপায় নাই। পুতেকৰ অসুৰিক শক্তিৰ কথা জানে তাই। গতিকে লেতেৰা কটিৰেই চুদন খাই থাকে ৰেণ্ডি মাতৃয়ে। এনেকৈ আৰু প্ৰায় দহ মিনিট সময় চুদন খোৱাৰ পিছত ৰতি দেৱীৰ গিদাৰে ৰস খহে। একে সময়তো অয়নৰো বীৰ্যপাত হোৱাৰ উপক্ৰম হয়।

ৰতি দেৱীয়ে ভাৱিছিল অয়নে তাৰ বাৰীডালৰ ৰস লেতেৰা কটিৰ ভিতৰতে এৰিব। কিন্তু তাক হতভম্ব কৰি দি সি পিছফালৰ পৰা আগফালে আহি মাকৰ চুলিৰ মুঠিত ধৰে, আনহাতেৰে তাৰ পায়খানা লাগি থকা লেতেৰা লিংগডাল মাকৰ মুখৰ আগত মোহাৰিবলৈ ধৰে।

এক মিনিটতে ভলকা ভলকে বীৰ্য, গু লগা বাৰীডালৰ পৰা গৈ মাকৰ গালে মুখে পৰে। ঘিণতে বমি হোৱাৰ উপক্ৰম হয় ৰতি দেৱীৰ। কিন্তু তৰ্কিব পৰাৰ আগতেই অয়নে জোৰ কৰি তাইৰ মুখত তাৰ লেতেৰা বাৰীডাল সুমুৱাই দি চেপি ধৰে।

ৰতি দেৱীয়ে দেখিলে এইবাৰ নিস্তাৰ নাই। অয়নে ধমক দিয়ে- চাটিপুটি চাফা কৰি দে বনৰি….

অগত্যা ৰতি দেৱীয়ে নিজৰেই পোকৰৰ পায়খানা লাগি থকা পুতেকৰ বাৰীডাল চেলেকিবলৈ লাগি যায়। লগতে এহাতেৰে গালে মুখে লগা পুতেকৰ বীৰ্য লৈ চেলেকিবলৈ ধৰে।

এই দৃশ্য চাই মাকক ইতৰ পশু আৰু নিজকে ৰজাৰ দৰে অনুভৱ হয় অয়নৰ। তাৰ মাকৰ এই নিকৃষ্ট লেতেৰা যৌনদাসী ৰূপটোকে তো সি বিচাৰি আছিল ইমানদিনে…!!

(আগলৈ)