গাৰ্লফ্রেণ্ড(বিউটি চিৰিজ)

মই তেতিয়া HS পাছ কৰিছোঁ…..ঘৰৰ পৰা প্রায় 45 km মান দূৰত এখন কলেজত নাম ভৰ্তি কৰি পঢ়া আৰম্ভ কৰিছোঁ।সেই চহৰতে মোক সৰুতে টিউচন কৰা ছাৰ এজনে সংগীতৰ স্কুল এখন চলাই আছে।এদিন ছাৰৰ লগত মোৰ দেখা দেখি হল আৰু তেখেতে মোৰ লগতে ঘৰৰ খবৰ খাটি ললে।মইও ছাৰৰ কুশল বাৰ্তা ললোঁ। কথাই কথাই ছাৰৰ স্কুল খনৰ কথা ওলাল।মই অলপ অচৰপ চামৰাৰ বাদ্য বজাইছিলোঁ। চাৰে মোক তেখেতৰ স্কুলত অলপ সহায় কৰিবৰ বাবে কলে।মইও মাজে মাজে যাম বাৰু বুলি বিদায় ললোঁ।

পিছৰ সপ্তাহত এদিন মই ছাৰৰ ঘৰ উলালোগৈ।ছাৰৰ ঘৰলৈ গৈয়েই প্ৰথম এজনী প্রায় সদ্য যৌৱনা ধুনীয়া ছোৱালী চকুত পৰিল।মই জনামতে ছাৰৰ এটা 12 বছৰীয়া লৰা  আৰু দুজনী সৰু সৰু ছোৱালী আছে।তেন্তে এইজনী কোন????গাখীৰত সেন্দুৰ মিহলোৱা ৰং,উথন বুকু,কান্ধলৈকে বৈ পৰা পোন পোন চুলি…..মোৰ চকু থৰ হৈ গল। মই বৰ বেছি চাই নাথাকি ছাৰৰ লগত কথা পাতিবলৈ ধৰিলোঁ।কথাই কথাই গম পালোঁ তাই ছাৰৰ স্কুলৰ ড্ৰামা চেক্সনৰ ছাত্ৰী।মই মনতে ভাবিলোঁ “বস্তুকন বেয়া নহয়…পাৰিলে পতাব লাগিব”……….এইবোৰ কথা কৈ মিছামিচি দীঘলীয়া কৰি নাথাকো…..চুটিকৈ কৈ থওঁ….মানে মই তাইক এমাহ মানৰ ভিতৰতে পতাই ললোঁ।আৰু আমাৰ প্ৰেম পুৰাদমে চলিবলৈ লাগিল।

তাই তেতিয়া এইখন চহৰতে এখন হাইস্কুলত 9th ক্লাছত পঢ়ে।মইও তেতিয়া মোৰ ঘৰৰ পৰা অহাজোৱা অসুবিধা কাৰণে তাতে মোৰ এঘৰ আত্মীয়ৰ এটা ঘৰ আছিল।আৰু তেখেতলোক চাকৰি সংক্ৰান্তত দূৰত থাকে বাবে মোক তাত থাকিবলৈ কলে।আমাৰ প্ৰেম এনেকুৱা হলগৈ যে তাই মাজে মাজে মই থকা ঘৰটোলৈ যাবলৈ কুণ্ঠাবোধ নকৰা হল।

লাহে লাহে আমাৰ মাজত চুমা খোৱা আৰম্ভ হল……তাৰো অলপ দিন পাছত লিপকিছ আৰম্ভ হল…..লাহে লাহে মই অসাৱধান ভাবে তাইৰ বুকুত হাত ফুৰাবলৈ আৰম্ভ কৰিলো।তাইও বৰ বিশেষ আপত্তি নকৰিছিল।

এদিন তাই মোৰ ঘৰলৈ আহিছিল।মই সেইদিনা তাইক ইমচনেল কৰি কলো””দেহা ,মই তোমাৰ বুকুখন চাব বিচাৰো,দেখোৱাবানে” তাইও বৰ আপত্তি নকৰি ,তাই পিন্ধি থকা ফ্ৰকটো ওপৰলৈ দাঙি দিলে।বাঃ কি সুন্দৰ বুকু।যেন দুটা জোন হে তাইৰ বুকুত ওলমি আছে।মই হেঁপাহ পলুৱাই চাব ধৰিলোঁ।মই তাইক ফ্ৰকটো সম্পূৰ্ণ খুলি দিবলৈ কলো।তাই আপত্তি কৰি কলে…”এনেকৈয়ে চোৱা”মই নামানি কলো “এনেকৈ ভাল নালাগে,ভালকৈ চাওঁ দিয়ানা”তাই মোৰ কথা পেলাব নোৱাৰি ফ্ৰকটো খুলি দিলে।তলত তাই এটা দীঘল বগা বডিজ পিন্ধি আছিল।মই সেইটোও খুলি দিলো।তাইৰ গাত তেতিয়া মাত্ৰ এটা গুলপীয়া পেনটিহে থাকিল।মই তাইক বিচনাত বহুৱাই মই তাইৰ কোচত শুই ললোঁ।মোৰ মুখৰ ওপৰত তাইৰ বগা ধুনীয়া দুদু দুটা ওলমি আছিল।দুদূৰ আগত দুটা সৰু সৰু কিছমিছৰ দৰে নিপুল।মই হাতেৰে তাইৰ দুদোদুটা লাহে লাহে মোহাৰি দিলোঁ।আৰু মুখেৰে কিছমিছ দুটা এটা এটাকৈ জিভাৰে চেলেকি দিলোঁ।এইদৰে 15 মিনিট মান তাইৰ প্ৰায় টেনিছ বলটোতকৈ অলপ ডাঙৰ আৰু অকন মান তললৈ হালি পৰা দুদোদুটা লৈ খেলি থাকিলোঁ।মই তাইৰ পেনটিটোও খুলি চাবলৈ হেঁপাহ কৰিছিলোঁ।কিন্তু তাই বাধা দি কলে…”.সেইবোৰ এতিয়াই নহয়…..বিয়াৰ পিছত নতুন বুলি একো নাথাকিবও দেখোন”মইও তাইৰ কথাত হয়ভৰ দি তাইৰ নুনোখন পিছত চাম বুলি কৈ দুদোদুটাকে মোহাৰি পিটিকি ৰঙা কৰি পেলালোঁ। সময় বেছি হৈ অহাত সেইদিনালৈ সিমানতে আমাৰ কামকেলি সামৰি তাইৰ চেমিজ ফ্ৰক পিন্ধাই তাইক বিদায় দিলোঁ…….কিন্তু মই বুজি পালো যে তাইক মই ভালকৈ খাবলৈ পাম কমদিনৰ ভিতৰতে….. (তাইক খোৱাৰ কাহিনী কৈ আছো পিছৰ লিখনিত……..)