প্ৰথম খণ্ড:
Part-1
বিয়াঘৰৰ উদূলি মোদূলি পৰিৱেশৰ মাজত মনালিছা বৰদলৈয়ে শান্তভাৱে বহি মোমায়েক অভিজিৎ বৰপূজাৰীৰ ওপৰত দৃষ্টি নিবদ্ধ কৰি ৰাখিছে। আগদিনা হোম পুৰি কন্যা গ্ৰহণ কৰাৰ পিছত আজি অভ্যৰ্থনা। কইনা মালবিকা গোস্বামীৰ সৈতে আকৰ্ষণীয়ভাৱে সাজ সজ্জাৰে সুশোভিত হৈ অভিজিৎ বৰপূজাৰীয়ে অতিথি সকলৰ সৈতে দুই এষাৰ কথা বতৰা পাতি শুভেচ্ছা গ্ৰহণ কৰাত ব্যস্ত হৈ পৰিছে। নাই মনালিছালৈ তাৰ বিশেষ ভ্ৰক্ষেপ নাই। এইবাৰ APSC clear কৰি নতুন চাকৰি পাইছে অভিজিৎ বৰপূজাৰীয়ে। সামান্য মাগুৰ বৰণৰ অভিজিৎ বৰপূজাৰীৰ পুৰুষসূলভ আকৰ্ষণীয় চেহেৰা। বেচ গহীন গম্ভীৰ।
এই অভিজিৎ বৰপূজাৰীয়েই এদিন তেনে আছিল কথাষাৰ কল্পনা কৰিব নোৱাৰি। বাৰে বাৰে মনালিছাৰ মনত আমনি কৰি অহা কথা কিছুমান বিয়াঘৰৰ হুলস্থুলীয়া পৰিৱেশৰ মাজতে মনত পৰে মনালিছাৰ।
মনালিছা তেতিয়া বহুত সৰু হৈ আছিল। প্ৰাথমিক স্কুলত নাম লগাইছিল কি নাই লগোৱা। তাই ইমানেই সৰু আছিল যে তাইৰ কথাবোৰ তেতিয়া একো বুজি পোৱা নাছিল। গৰমৰ বন্ধ, বিহু, পূজা আদিৰ দিনত তাই মাকৰ সৈতে যোৰহাট চহৰৰ মোমায়েকৰ ঘৰলৈ আহিছিল। তেতিয়া অভিজিৎ বৰপূজাৰী ক্লাছ চেভেন এইটত পঢ়ি থকা কৈশোৰ। অভিজিতে ভণীয়েক মনালিছাক যঠেষ্ট মৰম কৰিছিল। তাইলৈ চকলেট আৰু খেলাৰ বস্তু আনি দিছিল। যাৰ বাবে তাই মোমায়েকৰ পৰিয়ালটোৰ ভিতৰত অভিজিতৰ লগত থাকিবলৈ আটাইতকৈ পচন্দ কৰিছিল। তাৰ ওচৰত থকা ৱাকমেন, গেম প্লেয়াৰ আদি বস্তবোৰেও মনালিছাক বৰকৈ আকৰ্ষিত কৰিছিল আৰু সি সেইবোৰ ভনীয়েকক ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ দিছিল। এবাৰ গৰমৰ বন্ধত মাকৰ সৈতে মনালিছা মোমায়েকৰ ঘৰলৈ আহিছিল। তেওঁলোকৰ মোমায়েক দুজন। দুয়োজনৰ ঘৰ ওচৰা ওচৰি।
অভিজিৎৰ দেউতাক আৰ্মিৰ মেজৰ বাবে বেছিভাগ সময় বাহিৰত থাকে। বছৰত দুই তিনিবাৰমান ঘৰলৈ আহে। মাক হাইস্কুল এখনৰ শিক্ষয়িত্ৰী। ডাঙৰ মোমায়েকো এজন বিষয় শিক্ষক। মাক আহিলে বেছিভাগ সময় ডাঙৰ মোমায়েকৰ ঘৰতে থাকে। কিন্তু মনালিছাই দিনৰ প্ৰায় সময় অভিজিতহঁতৰ ঘৰত কটাইছিল। তেনেদৰে সেইবাৰো অভিজিৎহঁতৰ ঘৰতে দুপৰীয়া ককায়েকৰ লগত তাৰ খেলা সামগ্ৰী বিলাকৰ লগত সময় কটাই আছিল মনালিছা। অভিজিতে মেগাজিন এখন লুটিয়াই বিচনাত বাগৰি আছিল।মেগাজিনখনত অভিজিতে নায়িকাৰ অৰ্ধনগ্ন ফটোবোৰ চাই ৰোমাঞ্চিত হৈ আছিল। এইধৰণৰ বিভিন্ন আলোচনী কিতাপ অভিজিতে সংগ্ৰহ কৰি লুকাই চুৰকৈ পঢ়িছিল। মনালিছাই তাৰ কোনো অৰ্থ অনুভৱ কৰিব পৰা নাছিল। সেইদিনা অভিজিতে এটা আচৰিত কাম কৰিছিল। অভিজিতে তাৰ স্ফূত হৈ উঠা লিংগটো পেন্টৰ তলতে হাতেৰে জোৰে জোৰে মোহাৰিব ধৰিলে।
এবাৰ সি মনালিছাক ধৰি তাৰ গাৰ ওপৰত শুৱাই উঠে মুখে চুমা খাবলৈ ধৰিলে। এবাৰত সি তাইক তলত শুৱাই পেন্টটো খুলি প্ৰস্ব্ৰাৱ কৰা অংগত নাকেৰে শুঙি দীঘল দীঘলকৈ উশাহ লব ধৰিলে। তাৰ পছতে সি জিভাৰে তাইৰ প্ৰস্ব্ৰাৱ কৰা অংশত চেলেকি চেলেকি তাৰ লিংগটো উলিয়াই থু লগাই হাতেৰে দ্ৰুত সঞ্চালন কৰিব ধৰিলে। এনেকৈ কিছুপৰ কৰাৰ পিছত সি তাৰ বীৰ্য মজিয়াত পেলাই দিছিল। মনালিছাই একো বুজি পোৱা নাছিল। তাই তেতিয়া একো অনুভৱো কৰা নাছিল। এনেদৰে তাই শিশু অৱস্থাত অনেকবাৰ অভিজিতৰ কমনাৰ বলি হৈছিল। দ্বিতীয় দিনাও অভিজিতে দুপৰীয়া মাক ঘৰত নথকা অৱস্থাত সিহঁতৰ ড্ৰইং ৰূমত মনালিছাৰ মেন খুলি মূত্ৰদ্বাৰ চেলেকি মৈঠুন কৰিছিল।
আনকি সিদিনা সি তাৰ লিংগটো মনালিছাৰ মূত্ৰদ্বাৰত থু লগাই সোমোৱাই নিদিয়াকৈ ঘঁহাই ঘঁহাই তৃপ্তি লৈছিল। কথাবোৰ স্পষ্টকৈ তাইৰ মনত নাই যদিও কিছুমান ছবি তাইৰ মনত ভাঁহি উঠে। তাই মাক-দেউতাক বা আন কাকো এই কথাবোৰ আপত্তি দিয়া নাছিল। কিয় দিয়া নাছিল তাই এতিয়া নাজানে। হয়তু তাই এইবোৰ খেল ধেমালিৰ স্বাভাৱিক অংশ বুলি ভাৱিছিল, নতুবা তাইক সি কাকো নকবলৈ ফুচুলাইছিল। হয়তু প্ৰায় দুবছৰ, দুবছৰ কাল অভিজিতে মনালিছাক যৌন শোষণ কৰিছিল। কেতিয়াবা মোমায়েকৰ ঘৰত। আন কেতিয়াবা অভিজিতহঁত সিহঁতৰ ঘৰলৈ যেতিয়া আহিছিল। তাই এই কথাবোৰ বেয়া কথা আছিল বুলি ক্লাছ ছিক্সলৈকে গম পোৱা নাছিল। ক্লাছ ছিক্সত তাই ছেক্সৰ বিষয়ে ধাৰণা স্পষ্ট হৈছিল যেতিয়া সিহঁতৰ লগৰবোৰে এইবোৰ কথা পাতিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল। সিহঁতৰ লগৰ কেইজনীমান এই ক্ষেত্ৰত অলপ বেছি জ্ঞান আছিল। সিহঁতে আনকি লৰাৰ লিংগটো ছোৱালীৰ যোনীত প্ৰৱেশ কৰি ছেক্স কৰা প্ৰক্ৰিয়াটো আৰু তাৰ ফলতযে সন্তান জন্ম হয় সেই বিষয়েও তাইক কৈছিল। তাইক কথাবোৰে আমোদ দিয়াৰ লগতে ছেক্সৰ প্ৰতি আসক্ত কৰি তুলিছিল।
তেতিয়া তাই ৰিণিকি ৰিণিকি অভিজিতে সৰুতে কৰা কথাবোৰ মনত পৰিছিল। তাইৰ অভিজিতৰ প্ৰতি ঘৃণা উপজিছিল। প্ৰতিশোধ লোৱাৰ ইচ্ছা জাগিছিল। সেই সময়খিনিত হঠাৎ তাই অভিজিতৰ প্ৰতি আচৰণ সলনি কৰি দিছিল। অভিজিত তেতিয়া কলেজ পাইছিল। কিন্তু সেই ঘৃণাখিনিৰ মাজতো তাই অভিজিতৰ প্ৰতি কেতিয়াবা দুৰ্বল হৈ উঠিছিল। তাইৰ প্ৰথম ছেক্সৰ কাল্পনিক পৃথিৱীখনত ভৰি দিয়েই অভিজিতক ঘৃণা কৰিও তাৰ প্ৰতি এক আৱেদন অনুভৱ কৰিব ধৰিছিল। মাজে মাজে তাই অভিজিতে পুনৰ তাইক ছেক্স কৰক বুলি মনত হেপাঁহ অনুভৱ কৰিছিল। ইয়াৰ বাবে তাই শৈষৱত অভিজিতে কৰা ছেক্সৰ শোষণবোৰ ভাল লগা স্মৃতি হৈ আহিছিল। এতিয়া তাই ডাঙৰ হ’ল। ডিগ্ৰী ছেকেণ্ড ছেমৰ ছাত্ৰী তাই। ক্লাছ এইটৰ পৰাই তাই বহু পুৰুষৰ ছেক্সৰ সোৱাদ পাইছে। টিউচন মাষ্টৰৰ পৰা আৰম্ভ কৰি কলেজৰ চিনিয়ৰ, কেমিষ্ট্ৰি টিচাৰ, প্ৰায় দহটামান বয়ফ্ৰেইণ্ড, গাৱৰ ঢোলীয়া ধনমণি। বহুতৰ লগত তাইৰ ছেক্স হৈছে। কৈশোৰত তাইৰ ছেক্সৰ দেৱতা হিচাপে অভিজিতক যি কল্পনা কৰিছিল সেই ধাৰণাটো পিছলৈ তাইৰ মনত প্ৰায় নাইকিয়া হৈ পৰিছে। কিন্তু সুৰৰ্শন আৰু অমায়িক অভিজিতক চকুৰ সন্মুখত দেখিলে তাই তেতিয়াও মূহুৰ্তৰ বাবে দুৰ্বল অনুভৱ কৰে।
কথাবোৰ ভাৱি ভাৱি বিয়াঘৰত বহি তাই অভিজিতক লক্ষ্য কৰি আছে। এতিয়াও সি একেই ছেক্স একিক্টনে! তাক কিছু বছৰ বহুত সলনি দেখা গৈছে। আনকি সি তাইৰযে কথাবোৰ মনত আছে সেইটো গম নাপায়। হয়তো সিও এইবোৰ কথা পাহৰি গৈছে। সি যোৱা বহু বছৰ ধৰি তাইক পঢ়াশুনা আৰু কেৰিয়াৰৰ কথাকেই কয়। তাৰ মাজত তাই বিচাৰি ফুৰা যৌনোন্মাদ মানুহটো এতিয়া সি মুঠেও নহয়। আজি তাই আকৌ এবাৰ অভিজিতৰ মাজত তাইৰ যৌন দেৱতাজনক বিচাৰি পাইছে। তাই অজিনিতে অভিজিতৰ স্পৰ্শৰ বাবে উৎকণ্ঠিত হৈ পৰিছে। তাই কব নোৱাৰাকৈ তাইৰ যোনীদেশ খচমচাই উঠিছে। তাইৰ পেন্ট তিতি গৈছে।
তাই হঠাৎ চন্দন ভিনিয়েক আৰু বায়েক চুমীক দেখি বিস্ময়কৰভাৱে দৃষি নিবন্ধ কৰিলে। চন্দন ভিনিয়েক এতিয়া ঠিকাদাৰ। আগতে অভিজিতহঁতৰ ঘৰৰ সন্মুখৰ সিহঁতৰ পৰিয়ালৰ খুড়াক এজনৰ ঘৰৰ সন্মুখত দোকান দিছিল। দোকানখন এতিয়া পকী কৰিলে আৰু আনে তাত দোকান দিয়ে। সিহঁত সৰু থাকোতে কাঠ আৰু টিঙপাতৰ দোকান আছিল। চানা-মৰ্টন, বিস্কুটৰ পৰা আদি কৰি গেলামালৰ দোকান আছিল। পিছত চন্দনে দোকানঘৰৰ মালিকৰ জীয়েক অৰ্থাৎ মনালিছাৰ সম্বন্ধীয় মোমায়েকৰ জীয়েকক পলুৱাই বিয়া পাতিছিল। যাৰ কাৰণে দোকানখন সি এৰিছিল আৰু পিছলৈ সি এতিয়া ঠিকাদাৰ হ’ল। তাৰ সৈতেও এটা স্মৃতি তাইৰ মনত আছে। এদিন তাই অভিজিত দোকানৰ পৰা মৰ্টন আনিবলৈ গৈ দেৰি কৰা দেখি দোকানখনলৈ আগবাঢ়ি গৈছিল। তেতিয়া তাই ক্লাছ ৱান বা টুত পঢ়িছিলহে। দোকানত গৈ পায় তাই দেখে যে দোকানী চন্দন আৰু অভিজিত কোনোৱে দোকানত নাই। দোকানখনৰ লগতে পিছফালে এটা সংলগ্ন কোঠালী আছে। তাতেই এখন বিচনা, আল্না ৰ লগতে দুই এক দোকানৰ সামগ্ৰী আৰু কেৰাচিনৰ এটা ষ্টোভৰ লগত অলপ বাচন বৰ্তন। সেইবোৰ চন্দনে প্ৰয়োজন অনুসৰি যোগাৰ কৰি লৈছিল। তাই দোকানত কাকো নেদেখাৰ পিছত সেই ঘৰটোৰ পৰা শব্দ অহা কাণত পৰিল। তাই তালৈ সোমাই গল। তাই একো বুজি পোৱা নাছিল যদিও দেখিছিল যে বিচনাত আওজাই তলত তলমূৰ কৰি অভিজিত শুই আছে। ওপৰত চন্দনে ককাল সঞ্চালন কৰি আছে। দুয়োৰে দেহৰ তলৰ অংশত কাপোৰ নাই। প্ৰথমে সিহঁত চক খাই উঠিছিল যদিও তাইক দেখি নিচিন্ত হৈ পৰিছিল। আৰু অলপ সময় চন্দনে তাৰ ককাল সঞ্চালন কৰি কাপোৰ এখনত বীৰ্য এৰিছিল। অভিজিতে তাৰ পেন্টটো পিন্ধি লৈছিল। তাইৰ সন্মুখত সেয়া কি ঘটিছিল তাই একো বুজি পোৱা নাছিল। ইয়াৰ অৰ্থও তাই বহুত পিছতহে বুজিছিল। বুজি পোৱাৰ পিছত তাই এদিন শংকা অনুভৱ কৰিছিল। তাইৰ যৌন দেৱতাজন গে নেকি! নে বাইছেক্সুৱেল! যদি বাই ছেক্সুৱেল সি পুৰুষৰ প্ৰতি বেছি আসক্ত নেকি? কিয় শংকাত ভূগিছে তাই! হয়তু তাই মনত অভিজিতৰ নামত একুৰা কামনাৰ জুই দপদপাই জ্বলি আছে, যি কথা তাই অনুভৱ কৰে। অভিজিতে তাইৰ দেহৰ কামনাৰ জুইকুৰা নুমুৱাই নিদিয়ালৈকে তাই অশান্তিৰ অগনিত জ্বলি থাকিব লাগিব। হয়তু তাই বুজি উঠা দিনত এই কথাটোৱে তাইক আশংকাত ভূগাইছে। আজিও চন্দনক দেখি তাইৰ ভাল লগা নাই। তাই তাক ভালকৈ দেখিব নোৱাৰে।
“অই তোক বহুতপৰ দেখা নাছিলোঁ। খোৱা বোৱা হ’লনে? বেছিকৈ ল’ৰা চাই আছ’ নেকি?” – প্ৰণামিকাৰ মাতত মনালিছাই সম্বিত ঘূৰাই পোৱাৰ দৰে প্ৰতিক্ৰিয়া কৰিলে। তাই হাঁহি মাৰি কলে- “তোমাৰ দেওৰে কেইটা অহাহ’লে চালোহেতেন। ইয়াত ঘৰৰ মানুহেই বেছি ঔ”।
“হয় দে কথাটো। তোক মোৰ দেওৰে এটাকে চাই দিব লাগিব”। এইবুলি কৈ প্ৰণামিকা গুচি গ’ল। প্ৰণামিকা গোস্বামী। ডিব্ৰুগড়ৰ প্ৰখ্যাত স্ত্ৰীৰোগ বিশেষজ্ঞ উৎপল গোস্বামীৰ সৈতে বিয়া হৈছে তাইৰ। মনালিছাৰ ডাঙৰ মোমায়েকৰ ছোৱালী। অভিজিততকৈ এবছৰমান ডাঙৰ। তাইকো অভিজিতে এৰা নাই। তাইৰ মনত আছে সৰুথাকোতে এবাৰ মাঘবিহুত সিহঁত সকলোৱে একেলগে খানা খাইছিল প্ৰণামিকাহঁতৰ চোতালত। খানা খাই সকলো একেলগে সেইদিনা প্ৰণামিকাহঁতৰ ঘৰত একেলগে শুইছিল। মনালিছা, অভিজিত আৰু প্ৰণামিকা। প্ৰণামিকাৰ সৰু ভায়েকটো পানীকেচুৱা। গতিকে সি মাকৰ লগতে শুইছিল। তেতিয়া মনালিছা ক্লাছ ফ’ৰ পাইছিল। তাই অভিজিতৰ স্পৰ্শ পাই টোপনিৰ পৰা সাৰ পাই উঠিছিল। দেখিছিল যে অভিজিতে প্ৰণামিকাৰ গাৰ ওপৰত উঠি লেপৰ তলত ককাল সঞ্চালন কৰি আছে। প্ৰণামিকা টোপনিত থকাৰ দৰে আছে যদিও উশাহবোৰ ঘনকৈ লৈ আছে। অভিজিতে এখন হাতেৰে মনালিছাৰ মূত্ৰচিদ্ৰত থু লগাই মোহাৰি আছে। মনালিছাৰ ভাল লাগিছিল কিবা এটা সেইদিনা। কিন্তু কি ভাল লাগিছিল তাই অনুভৱ কৰিব কৰিব পৰা নাছিল। সেয়াই আছিল অভিজিতে মনালিছাক কৰা শেষ স্পৰ্শ। তাৰ পিছত সিহঁতৰ আচৰণ আৰু সংস্পৰ্শৰ ঘনত্ব সলনি হৈছিল। অভিজিতে মেট্ৰিক পাছ কৰি গুৱাহাটীত পঢ়িবলৈ গুচি গৈছিল।
আস! এই কথাবোৰ আজি তাইৰ মনলৈ কিয় বাৰে বাৰে আহিছে তাই বুজি পোৱা নাই। তাই কম বয়সতে বহুতৰ চোদন খাইছে। হয়তু অভিজিতৰ কাৰণেই তাই এনে প্ৰকৃতিৰ হৈ উঠিল। অভিজিতৰ প্ৰতি দেহত উঠা উষ্ম উন্মাদনাখিনি তাই বেলেগৰ পৰা দূৰ কৰিবলৈকে প্ৰথমে ছেক্স কৰিছিল। না, তাইৰ সেই হেপাঁহ আনে পূৰাব নোৱাৰে। তাইৰ নিজ মোমায়েকৰ সন্তান অভিজিতৰ চোদন নাখোৱালৈকে তাই কিমান কষ্ট সহি থাকিব লগীয়া হৈছে সেয়া কেৱল তাই অনুভৱ কৰিব পাৰে।
যোৱাকালি ইতিমধ্যে অভিজিতে বিয়া পাতিছে। তাই বিয়ালৈ নহাহেতেন ভাল আছিল বুলি অনুভৱ কৰিছে। কিয়নো বিয়াঘৰলৈ আহি তাইক বেছিকৈ অভিজিতৰ কথাই আমনি কৰিব ধৰিছে। অভিজিতক নতুন কইনাৰ সৈতে তাই সহ্য কৰিব পৰা নাই। তাই অতদিনে মতগৰ্বী হৈ নথকাহেতেন আজি শেষ সুযোগত উপনীত নহ’লহেতেন। এতিয়া আৰু তাইৰ বাবে সুযোগ শেষ হৈ আহিছে। তথাপি তাই এলাপেচাকৈ হাৰি যোৱাবিধৰ ছোৱালী নহয়। তাইৰ আকৰ্ষণীয় চেহেৰাটো তাইৰ অহংকাৰ। এতিয়ালৈকে এনেকুৱা হয়তু নোলাব যি তাইৰ এই ৰূপ পান কৰিব বিচৰা নাই। চৌত্তিছ চাইজৰ স্তনেৰে শৰীৰটো তাইৰ ক্ষীণ যদিও প্ৰাকৃতিকভাৱেই নিতম্বযুগল আৰু ককালৰ নামনি অংশ তাইৰ ডাঙৰ। মুখমণ্ডল কোনো চিনেমাৰ নায়িকাতকৈ কম নহয়। তাইক পাবলৈ কিমানৰ হাবিয়াস তাই জানে। গতিকে তাই ইচ্ছা কৰিলে যে অসম্ভৱ একো নাই তাক ভালকৈ জানে।
তেতিয়া দৰা আৰু কইনাই কাপোৰ সলাবলৈ গৈছে। এনেকৈ এবাৰ বা দুবাৰ আজিকালি দৰা-কইনাই মাজতে এঘন্টা/আধা ঘন্টাৰ কৰণে ৰেষ্ট লৈ কাপোৰ সলনি কৰাটো চহৰৰ বিয়া বিলাকত ট্ৰেণ্ড হৈ উঠিছে। মনালিছা বহাৰ পৰা উঠি ভিতৰত সিহঁতক বিচাৰি গ’ল। সেইদিনাই ৰাতিপুৱা তিনিমান বজাত কইনা আহি পাইছিল। দুয়োকে এতিয়ালৈকে একেলগে একেটা কোঠাত থাকিবলৈ দিয়া নাই। তিনি মহলীয়া ঘৰটোৰ তলৰ মহলাতে কোঠা এটাত বৌৱেক আছে। মাজৰ মহলাত অভিজিতৰ পুৰণি ৰূমটোকে বৰ্তমান সি ব্যৱহাৰ কৰি আছে। সিহঁতৰ বাবে নতুনকৈ এটা ৰূম এটা ৰেডী কৰা হৈছে যদিও কাইলৈ নীতি নিয়মৰ মাজত জ্যেষ্ঠ সকলক দান দক্ষিণা দিহে সহবাস কৰিব পাৰিব। তাৰ আগেয়ে তিনিদিন সিহঁতে পৃথকে থকাটো এটা নিয়ম। বাৰাণ্ডাৰে ওপৰলৈ যোৱা চিৰিটোৰে মনালিছা অভিজিতৰ ৰূমলৈ বুলি খোজ ললে। তাই যোৱাৰ পৰত অভিজিতৰ লগতে ৰূমলৈ যোৱা অন্য মানুহবোৰ তললৈ নামি আহিছে। তাই গৈ পাই দেখে যে অভিজিতৰ দোৱাৰখন মৰা নাই। এনেয়েও তেতিয়া সকলো মানুহ তলতে ব্যস্ত ওপৰলৈ যোৱাসকলে অভিজিতক সময়কণ অকলে দি ইতিমধ্যে তললৈ আহিছে। গতিকে সি কাপোৰবোৰ খুলি দি জাঙ্গিয়া আৰু বগা শ্লিভ থকা গেঞ্জী এটা পিন্ধি নতুন কাপোৰ পিন্ধিবলৈ সাজু হৈছিল। তেনেতে মনালিছা ভিতৰলৈ সোমাই গল। অভিজিত অপ্ৰস্তুত হৈ উঠিল। সি জাঙ্গিয়াৰ ওপৰত কিবা এটা পিন্ধাৰ আগতেই মনালিছা তাৰ ওচৰত গৈ পায় কলে
-অভিদা তোমাৰ লগত মোৰ গ্ৰুপ ফটোৰ বাবে অকলে এখনো উঠা নাই। এখন উঠোনে।”
-মই কি অৱস্থাত আছোঁ দেখিছানে!
-চিন্তা কৰিব নালাগে। তোমাৰ তলৰখিনি ফটোত নুঠেনহয়।
-তথাপি
-কি ইমান টেনচন লোৱানো। সেইবুলি তাই তাৰ বাহুৰ মাজত সোমাই এখন হাতেৰে মেৰিয়াই ধৰি এখন চেল্ফী তুলিলে। তাই ইচ্ছা কৰিয়ে তাৰ লিংগৰ ওচৰত ককালটোৰে হেচি দিলে।
-এখন ফটো মই তোমাৰ কোচত বহি লম।
-নালাগে নেকি।
-একো নহয় আহাচোন বুলি তাই তাক টানি আনি বিচনাত বহুৱাই কোচত বহি দিলে।
-তুমি এতিয়া স্মাইল কৰা। চেল্ফীখন লোৱাৰ পৰত তাইৰ নিতম্বদেশ পাৰ কৰি অভিজিতৰ লিংগৰ চাপে যোনীদেশত হেঁচা পেলাইছে। অভিজিতেও তাইৰ যোনীৰ চাপ অনুভৱ কৰি কিছু উত্তেজিত হৈ পৰিছে। কিন্তু সি মনালিছাৰ অস্বাভাৱিক আচৰণত আচৰিত হৈ উঠিছে। অন্ততঃ তাৰ এতিয়া আনৰ লগত ছেক্স কৰাৰ ধাৰণা এটা মনত নাই। আনকি সি বৰ হেপাঁহেৰে পত্নীৰ সৈতে ফুলসয্যাৰ বাবে অপেক্ষা কৰি আছে। যদিও সিহঁতে বিয়াৰ আগতে বহুতবাৰ ছেক্স কৰিছে তথাপি সি ফুলসয্যাৰ ৰাতিটোৰ প্ৰতি বিশেষভাৱে exited হৈ আছে।-
-অভিদা তোমাক চুমা এটা খাব পাৰোঁ।
-ঠিক আছে। মুঠতে সি তাই বিচৰাবোৰ সোনকালে কৰি ৰূমৰ পৰা উলাই যোৱাটো বিচাৰিছে। কিন্তু তাই আচৰিত কৰি তুলি তাৰ ওঁঠত ওঁঠ গুজি দি জিভাখন তাৰ মুখৰ ভিতৰত সোমোৱাই দিলে। অভিজিতেও কিছুপৰ তেনে কৰাৰ পিছত তাইক টানি আতৰাই দিলে
-এইবোৰ কি কৰিছা তুমি। তুমি মোৰ তেজৰ সম্পৰ্কৰ হয়। আজি মোৰ বিয়াৰ দিনা এইবোৰ কৰা উচিত হোৱা নাই। মনালিছা তুমি যোৱা ইয়াৰ পৰা। অভিজিতে মুখেৰে তেনেকৈ কলেও তাৰ লিংগ স্ফূট হৈ উঠিছিল। অভিজিতক আচৰিত কৰি তাই অভিজিতৰ গালত প্ৰচণ্ড এপাত চৰ সোধাই দিলে।
-চাল্লা কুত্তা। মই বাৎচা থাকোতে তোৰ তেজ মঙহৰ সম্পৰ্ক কলৈ গৈছিল? মোৰ বুচ তই কিমান চেলেকিছিলি। তোৰ কাৰণে পিছলৈ মই slut হৈ পৰিলোঁ। এতিয়া তই সম্পৰ্ক চেলাইচ! তোৰ আৰু হিষ্ট্ৰী খুলিম নেকি? চন্দনৰ লগত দোকানত তই কি কৰিছিলি? প্ৰণামিকা বেচেৰীকো তই কম অশান্তি দিয়া নাছিলি! হঠাৎ এনেকুৱা এটা পৰিস্থিতি হ’ব বুলি অভিজিতে সপোনতো কল্পনা কৰা নাছিল। লাজ-ভয়ত সি কপি উঠিল। তাৰ আত্মসন্মানত প্ৰচণ্ড আঘাত লাগিছে। তাৰ এনেকুৱা লাগিছেযেন ভয়ংকৰ বিপদে তাক ঘেৰি ধৰিছে। অথচ সি একো কৰিব নোৱাৰে। কি কৰিব সি একো উপায় নেদেখা পৰিস্থিতি। মনালিছায়ো তাক এই ব্যৱহাৰ কৰিম বুলি সাজু হৈ অহা নাছিল। সময়তকৈ আগত তাইৰ মগজু চলে। তাই পৰিস্থিতিক নিয়ন্ত্ৰণ কৰিবলৈ ভালকৈ জানে। কোন সময়ত কি ৰূপ ললে পৰিস্থিতিক তাই নিজৰ অধীনত ৰাখিব পাৰি তাত তাই কম বয়সতে সিদ্ধহস্ত।
-I am extremely sorry. প্লিজ আজি মোৰ লগত তুমি বেয়া পৰিস্থিতি সৃষ্টি নকৰিবা। প্ৰয়োজন হ’লে পিছত তোমাৰ যি ইচ্ছা তাকেই কৰিবা। ভয়ত কাতৰ হৈ কন্দনামুৱাকৈ মজিয়াত আঠুকাঢ়ি অভিজিতে হাতযোৰ কৰি মনালিছাক কলে। অভিজিতৰ এই অৱস্থাটোৱে মনালিছাক সাংঘাতিক তৃপ্তি দিলে। কিন্তু তাই প্ৰকাশ কৰা নাই।
-চা, তোৰ লগত মোৰ বেলেগ একো মতলব নাই। তই মোক যিহেতু গৰম কৰি থৈছ, এতিয়া ঠাণ্ডা কৰি দে।
-মানে। থাচ্! আকৌ এপাত চৰত অভিজিত পুনৰ কেকাই উঠিল।
-অই কুকুৰ। কিয় টাইম পাছ কৰি আছ’। যিমান দেৰি কৰিবি, তোৰ নিজৰ কাৰণে সিমান প্ৰব্লেম। এইবাৰ অভিজিৎ কান্দি উঠিল। মনালিছাৰ ভৰিত ধৰি কান্দি কান্দি কলে
-তুমি যি কোৱা মই তাকে কৰিম। মাত্ৰ মোক সোনকালে ৰেহাই দিবা।
মনালিছাই তাৰ চুলিত ধৰি মুখত থুৱাই দি কলে, “তুমি নহয় আপুনি”। মোক আপুনি বুলি সম্বোধন কৰ। এতিয়া যা দৰ্জাত হুক লগা। অভিজিত আঠু কঢ়াৰ পৰা উঠিব লৈছিল। তাই তাক সকিয়াই দি কলে, তই আঠু কাঢ়ি গৈ দৰ্জা বন্ধ কৰি আঠুকাঢ়ি ঘূৰি আহ।
কথামতে অভিজিতে দৰ্জা জপাই ঘূৰি আহিল।
-ঘৈনীয়েৰক ফোন লগাই ক যে তোৰ পেট বেয়া। এঘন্টা ৰেষ্ট লব লাগিব। টেবলেট লগতে আছে। তই অলপ ৰেষ্ট লোৱা দৰকাৰ গতিকে ওপৰত কাকো আহিব দিব মনা কৰ।
অভিজিতে ফোন লগালে। কথাখিনি কৈ শেষ হ’ল কি নহ’ল মনালিছাই তাইৰ পেন্টিটো অভিজিতৰ মুখখনত সোমোৱাই তাৰ কাণ এখন চেলেকি দিলে।
তাইৰ মেখেলা ডাঙি অভিজিতক পকাত বহুৱাই লৈ মুখখন বিচনাত ওপৰ মূৰ কৰাই যোনীৰে হেচি ধৰিলে।
-খা কুকুৰ। সৰুতে এইখন বুচ তই বহুত চেলেকিলি। আজি আকৌ খা। কুকুৰৰ নিচিনা চেলেক।
অভিজিতে মনালিছাৰ যোনীত তাৰ জিভা যিমানলৈ সম্ভৱ সোমোৱাই দিলে। মনালিছাই ভৰি দুটিবিচনাত উঠাই তাৰ মুখত বহি ললে। তাই তাৰ নাকটো যোনীত সোমোৱাই লৈ ঘৰ্ষণ কৰিব ধৰিলে। পুনৰ তাৰ মুখত হেঁচি হেঁচি যোনীৰ সমস্ত পিৰপিৰণি গুচাবলৈ তাই লাগি গ’ল। প্ৰায় বিছ মিনিট তাই তাক তেনেকৈ অত্যাচাৰীৰ ৰূপত যোনী চেলেকুৱাই থাকিল। অভিজিতৰ ডিঙিৰ বিষ উপক্ৰম হৈছে। আনফালে সি উশাহ ভালকৈ লব পৰা নাই। কিন্তু মনালিছাই আজি তাক ছেক্স শ্লেভ বনাই পৰম তৃপ্তি পাইছে। তাইৰ মনত তাৰ প্ৰতি দুৰ্বলতা আৰু ঘৃণা দুয়োটাই আছে। তাই আজি দুয়োটা উজাৰি দিব পাৰিছে। কব নোৱাৰাকৈ তাইৰ চকুৰ পৰা তৃপ্তিত চকুপানী বৈ আহিছে। বুকুখন তাইৰ বহুত পাতল অনুভৱ কৰিছে। এবাৰ তাইৰ তালৈ পুতৌ উপজিল। তাই তাৰ মুখত বহি থকাৰ পৰা উঠি বিচনাত শুই পৰিল। অভিজিতে তাইৰ পৰৱৰ্তী আদেশৰ বাবে অপেক্ষা কৰিলে।
-এতিয়া মোৰ বুচত তই আঙুলি মৰাৰ লগতে চেলেকি চেলেকি মোক ঠাণ্ডা কৰ। তোৰ হাতত বেছি সময় নাই। তাৰ আগতে তই সম্পূৰ্ণ নাঙঠ হ’।
অভিজিতে তৎক্ষণাত তাৰ শৰীৰৰ সম্পূৰ্ণ কাপোৰ খুলি পেলালে। তাৰ ন ইঞ্চি স্ফূট বাৰী দেখি মনালিছা শিহৰি উঠিল। তৎক্ষণাত সেইটো তাই মুখত লৈ হেপাঁহ পলুৱাই খাই গুৰিলৈকে যোনীত সোমোৱাই লবলৈ ইচ্ছা গ’ল। কিন্তু তাই নিজক নিয়ন্ত্ৰণ কৰিলে। সেইখন খেল তাই পিছলৈ ৰাখিছে। বৰ্তমান তাইক অৰেল ছেক্সৰ তৃপ্তি লাগে। ইতিমধ্যে তাইৰ যোনীত অভিজিতে দ্ৰুতভাৱে আঙুলি সঞ্চালন কৰি যোনীৰ ভঙ্গাকুৰত চুপি চুপি গোটেই মুখমণ্ডল আৰু যোনীদেশ বীজলুৱা হৈ পৰিছে। মনালিছা চৰম উত্তেজনাৰ পিনে ধাৱমান হৈ আহিছে। তাই তাক আৰু অধিক দ্ৰুত সঞ্চালনৰ বাবে আদেশ দিলে। এবাৰত মনালিছাৰ সৰ্বশৰীৰ কঁপি উঠিল। তাই চিৎকাৰ কৰি উঠিল আৰু অভিজিতৰ মুখমণ্ডলৰ এসোপা পানী চিটিকি মাৰি পঠিয়াই অৱশ হৈ পৰিল।
পাঁচ মিনিট তাই ভাগৰুৱা হৈ বিচনাত পৰি থকাৰ পৰা উঠি অভিজিতক বিচনাৰ পৰা নামি মজিয়াত পলম নকৰি আঠু কাঢ়িবলৈ আদেশ দিলে। অভিজিতে চৰম অসহায়বোধেৰে এইবাৰ পুনৰ মজিয়াত আঠু কাঢ়িলে। মনালিছাই তাইৰ ফোনটোত তাৰ ফটো উঠালে আৰু কলে- “মই তোৰ বাৰীৰ চুদন আজি ৰাতি বৌৰ সন্মুখত খাম।” অভিজিতৰ মূৰত আচন্দ্ৰাই চানি ধৰিলে। সি কথাষাৰ শুনি জীৱনত প্ৰথমবাৰ জীয়াই থাকি ভুল কৰিছে বুলি অনুভৱ কৰিলে। কথাটো বুজি পাই মনালিছাই তাক কলে-
-“তোৰ সংসাৰ ভাগে বুলি ভয় লাগিছে?”
অভিজিতে তলমূৰ কৰিলে।
-“অই কুকুৰ, মই যি সোধো তাৰ উত্তৰ ভালদৰে দিবি”।
-“হয়, মোৰ ভয় লাগিছে। তাতকৈ আপুনি মোক হত্যা কৰি পেলাৱক”।
-“বেছি emotional blackmail নকৰিবি। তোৰ মতলব তোৰ সংসাৰ ভাগিব নালাগে। মোৰ মতলব বৌৰ সন্মুখত মই তোৰ চুদন খাব লাগে। দুইটা কামেই হ’ব। মাত্ৰ মই যেনেকৈ প্লেন কৰোঁ। তই তেনেকৈ কৰি যাবি।”
নিজৰ কাপোৰ ঠিক কৰি কথাখিনি কৈ মনালিছা ৰূমৰ পৰা ওলাই গ’ল।
আগলৈ…
Wow val lagil pisor part keita hunkale dibo
Niswai
নমস্কাৰ লেখক মহোদয়। প্ৰথম খণ্ডটো পঢ়ি ভাৱ হৈছে বহুত দীঘলীয়া erotic sexual journey এটাৰ অংশ হম। আশা কৰিছোঁ কৃষ্ণেন্দু বৰুৱাদেৱৰ দৰে আধাতে এৰি নিদিব আপুনি।
Niswai
আগ্ৰহেৰে ৰৈ আছো,,, কেতিয়া upload দিব