মালতীৰ ভোবোকাৰ বুছ

মালতীৰ গিৰীয়েক ঢুকোৱা তিনিমাহ হৈছিল মাত্ৰ ।চৈধ্য বছৰীয়া ছোৱালীজনী আৰু তিনিবছৰীয়া ল’ৰাটোৰ সকলো দায়িত্ব আহি পৰিছিল তাইৰ ওপৰত ।ভাগ্য ভাল আছিল যে গিৰিয়েকে হোটেলখন কৰি থৈ গৈছিল।হোটেলখন বেছি ডাঙৰ নাছিল যদিও বিক্ৰী ভাল আছিল।কাৰণ ,হোটেলখনৰ ওচৰতে চৰকাৰী অফিচটো আছিল ।প্ৰায়খিনি মানুহে আহি মালতীৰ হোটেলতে খায়।কিন্তু ,আজি কিছুদিনৰ পৰা মালতীয়ে কথা এটাত অশান্তি পাব ধৰিছে ।তাৰ কাৰণটো বিমল দাস নামৰ মানুহজন ।প্ৰায় পঞ্চাশ বছৰৰ ওচৰা ওচৰি চপা মানুহজন চৰকাৰী অফিচটোৰ উচ্চ পদৰ চাকৰীয়াল ।শুনিব পোৱা মতে গুৱাহাটীৰ কেইবা ঠাইটো ঘৰ মাটি আছে । জীয়াই থাকোঁতেই গিৰিয়েকে কৈছিল —স্বভাৱ বৰ এটা ভাল নহয় হেনো মানুহজনৰ ।গিৰীয়েকে কোৱা কথাৰ প্ৰমান মালতীয়ে এইকেইদিনতে পাইছে ।কথা পতাৰ চলেৰে মানুহজনে তাইৰ শৰীৰটোৰ পিনে এনেকৈ চাই যেন গিলিহে পেলাব ।সুযোগ উলিয়াই দিনটোত চাৰি পাঁচবাৰ তাইৰ হোটেললৈ আহে ।কোনোবাদিনা তাইৰ পোকৰটোত নজনা ভাওঁ ধৰি হাত খন লগাই দিয়ে যদি আকৌ কোনোবাদিনা চাদৰৰ ফাকেৰে  উলিয়াই থকা পেটটোত চুই দিয়ে ।এদিন সুযোগ উলিয়াই তাইক ধেমালীৰ চলেৰে ক’লে—তোৰ বয়স আছে ।আৰু এবাৰ বিয়া হ’ব পাৰ তো ।সিদিনা মালতীয়ে কি নো কয় বুলি তেওঁৰ কাষৰ পৰা আঁতৰি আহিব আহিছিল ।সেইদিনাখনে সন্ধিয়া হোটেল বন্ধ কৰোতে মালতীৰ অলপ পলম হৈছিল ।বাকী কৰ্মচাৰীক পঠিয়াই দি মালতীয়ে হোটেলৰ দুৱাৰখনৰ মাত্ৰ এটা পাত্তা খুলি ভিতৰত হিচাপ কৰি আছিল ।ঠিক তেনেকুৱাতে বিমল দাসে সোমাই আহি কৈছিল —হোটেল বন্ধ কৰা নাই যদি চাহ একাপ দেচোন ।উপাই নাপাই মালতীয়ে চাহ বনাবলৈ  হোটেলৰ পিছপিনৰ ৰূমটোলৈ গৈছিল ।বিমল দাসে লাহেকৈ হোটেলৰ দৰ্জাখন বন্ধ কৰি তাইৰ পিছে পিছে গৈ হোটেলৰ বাথৰূমৰ কাষতে তাইক পিছৰ পৰা সাৱটি লেট্ৰিনটোৰ ভিতৰলৈ টানি নি মেখেলা পেটিকোট ককাললৈকে দাঙি নিজৰ মোটা ক’লা বাৰীদাল পিছৰ পৰা মালতীৰ ফুলা বুছখনত সোমোৱাই দি হাতেৰে মালতীৰ মুখত টিপি ধৰিলে ।মালতীয়ে উহহহহহহহহহহ কৰি উঠাৰ বাহিৰে একো সুযোগে নাপালে ।একে চাতে  বিমল দাসে  তাইৰ বুছৰ একেবাৰে ভিতৰত প্ৰবেশ কৰি তাইক পিছৰ পৰা  বাথৰূমৰ ৱালত হেঁচা মাৰি লৈ চুদাত লাগিল ।গিৰীয়েক ঢুকোৱাৰ পৰা চোদন নোপোৱা মালতীৰ বুছৰ ফুটাতো কিছু টাইট হৈ পৰিছিল ।বিমল দাসে মৰা প্ৰতিটো থাপত তাই মুখেৰে উহহহহহহহ,আহহহহহহহহহ কৰিব ধৰিলে ।চেক্সত থাকিব নোৱাৰি বিমল দাসে তাইৰ পেটিকোটৰ ৰচিদাল টান মাৰি দিলে মালতীক ককালৰ তলচোৱা লেংটা হৈ পৰিল ।বিমল দাসে হাতেৰে তাইৰ বুছখন মোহাৰি দিলে ।বুছখন মোহাৰিয়ে বিমল দাসে গম পালে যে মালতীয়ে বহুত দিন হয়তো বাল কটা নাই ।গোটেই ভোবোকাৰ হৈ আছে বুছখন ।বিমল দাসে এইবাৰ মালতীক হাতত ধৰি টানি হোটেলৰ ৰন্ধা বঢ়া কৰা ৰূমটোলৈ নি মাটিতে বগৰাই লৈ ল’ৰালৰিকৈ নিজৰ পেণ্টটো পূৰা খুলি পেলালে  ।তাৰ পিছত নিজৰ চাৰ্ট গেঞ্জি চব খুলি মালতীৰ ব্লাউজটোত হাত দিলে।অলপ সময়ৰ ভিতৰত বিমল দাসে বত্ৰিশ বছৰীয়া মালতীক লেংটা কৰি গাত উঠি ল’লে ।মালতীয়ে নিজক বছাবলৈ শেষ চেষ্টা কৰিও সফল নহল ।বিমল দাসে নিজৰ ভৰিৰে তাইৰ ভৰি দুখন মেল খোৱাই বুছত বাৰীদাল ভৰাই গাৰ জোৰত চুদিব ধৰিলে তাইক ।মালতীৰ মনটোৱে নামানিলেও দেহাটোৱে মানি ল’লে অলপ ।লাহে লাহে তাইয়ো বুছখন তলৰ পৰা উঠাই দিব ধৰিলে ।বিমল দাসে চুদি থাকোতে দুয়োখন হাতেৰে তাইৰ ওলমি পৰা গাখীৰ দুটা হেঁপাহ পলুৱাই টিপিলে ।বুকু পেট চবতে কামুৰিলে ।প্ৰায় দহমিনিটমানৰ পিছত মষ্ট জোৰত থাপ এটা মাৰি বিমল দাস ৰৈ গ’ল ।মালতীৰ এনেকুৱা লাগিল যেন বিমল দাসৰ বাৰীদালে তাইৰ বুছত মুতি দিলে ।কিছুসময় মালতীৰ বুছতে বাৰীদাল সোমোৱাই বিমল দাস তাইৰ গাৰ ওপৰত পৰি থাকিল ।