নবৌৰ লদোৰ পদোৰ তপিনা – khurik suda sudi

যিটো কাহিনী ক’বলৈ গৈ আছো তাৰ আৰম্ভণি সেইদিনাই হৈছিল যিদিনা দীপ্তি দাস মোৰ খুৰালৈ বিয়া হৈ আহিছিল ৷ খুৰাই বিয়া নকৰাওঁ নকৰাওঁ বুলি শেষত কৰাইছিল আৰু দুজনী ছোৱালীও জন্ম দিছিল ৷ কিন্তু বৈবাহিক জীৱনৰ যি দায়িত্ব, তাক সম্পূৰ্ণ পালন কৰিছিল বুলি ক’লে মিছা কোৱা হ’ব ৷ আৰু সেয়া হ’বই ৷ বিয়াৰ সময়ত খুৰাৰ বয়স চল্লিশ আৰু কুমলীয়া দিপ্তী খুৰী মাথো চাব্বিশ বছৰৰ ৷ মই হায়াৰ চেকেণ্ডেৰি পাছ কৰি উঠিছো মাত্ৰ ৷ কলেজীয়া জীৱনৰ জোছ্ ৷ বাইক চলাই, চিগাৰেট জলাই, ছোৱালী জোকাই ফুৰা দিন ৷ খুৰীৰ সৈতে প্ৰথমতে একো সম্পৰ্ক নাছিল ৷ 

    কিন্তু কিয় জানো অনুভৱ কৰিছিলোঁ তেওঁ মোৰ সংগ বিচাৰে ৷ যৌৱনৰ প্ৰৱল উদ্যমত পাগল মই ৷ সেইবোৰ কথালৈ কাণষাৰ নাই ৷ বিএ পাছ কৰি এম বি এ কৰিলোঁ আৰু চাকৰিও ল’লোঁ ৷ বাইকৰ ঠাইত গাড়ী আহিল ৷ ধাবাৰ ঠাইত বাৰ যোৱা হ’লোঁ, হোটেলৰ ৰুমৰ ঠাইত ৱিকেণ্ডত মছাজ্ পাৰ্লাৰতে সেক্স কৰা আৰম্ভ হ’ল ৷ আৱেগৰ প্ৰতি গুৰুত্ব দি নাপালোঁ ৷ ছোৱালী বহুতো আহিল ৷ 

কিছুমান চাগে মোক লৈ চিৰিয়াচো আছিল ৷ কিন্তু ইমান মাথা কোনে মাৰে ৷ তৎসত্তেও ৰিংকি বুলি ৰেন্ডিজনীৰ লগত হোৱা সম্পৰ্কটোক উলাই কৰিব অৱশ্যে নোৱাৰোঁ ৷ সেই কাহিনী পিছত ক’ম ৷একেসময়তে, খুৰা খুৰীৰ দুজনী ছোৱালী হ’ল ৷ খুৰী ছোৱালীৰ পৰা তিৰোতা হ’ল ৷ কিন্তু মুখৰ কমনীয়তা আতৰি নগ’ল ৷ খালী ওখ, শক্তিশালী খাজৰ দেহত অলপ অচৰপ মেদবহুলতাই দেখা দিলে ৷ পিয়াহ কেইটাই আগৰ মিডিয়াম, ষ্টিফ লুক এৰি ডাঙৰ মঙহাল হ’ল আৰু তপিনা দুখন লদোৰ পদোৰ হৈ পৰিল ৷ কোৱা বাহুল্য, আনৰ মাইকিৰ প্ৰতি নজৰ আগৰেই আছিল ৷ 

চুবুৰীয়া নবৌ তিনিজনীৰ লগত অবৈধ সম্পৰ্ক ৰখাই আহিছিলোঁ ৷ কিন্তু খুৰীক এই দৃষ্টিৰে চাব লাগে বুলি ভবা নাছিলোঁ ৷ তেওঁ বহুবাৰ প্ৰলোভ দিছিল যেনো বোধ হয় এতিয়া ৷ যেনে মোৰ আগতেই মেখেলা উঠাই পিছফালেৰে মূট এৰি আগফালে মোৰ লগত কথা কৈ থকা, মোৰ সম্মুখতেই নিজৰ কেচুৱাক পিয়াহ দিয়া, কঁকাল পিঠি মালিচৰ নামত নিজৰ পিঠি আৰু নিতম্ব প্ৰদৰ্শন ইত্যাদি ৷ তথাপি ইমানেই খোলা মেলা আৰু সৰল চিন্তা আছিল তেওঁৰ বিষয়ে যে কেতিয়াও অন্য ধৰণেৰে ভাবিয়েই নাপাইছিলোঁ ৷ যি হওঁক এতিয়াৰ চল্লিশ বছৰীয়া তেওঁৰ দেহৰ প্ৰতি কিয় জানোঁ মই আকৰ্ষিত হ’লোঁ ৷ হয়তো ৰেণ্ডি, কুমলীয়া ছোৱালী চুদি আমুৱাইছিল ৷

    তাৰ মাজতে এদিন দেখিলোঁ খুৰী শুই আছে ৷ আৰু মেখেলা দাং খাই তপিনা ওলাই আছে ৷ আগফালে ব্লাউজ নাই ৷ চাদৰেৰে কোনোমতে ঢাক খাই আছে পিয়াহ দুটা ৷ চুলি আউলি বাউলি ৷ এখন হাতেৰে তলপেটত ধৰি আছে আৰু তেনেকৈয়ে টোপনি গৈছে ৷ গম পালোঁ খুৰাই চুদি গৈছে ৷ এই ভাটি বয়সত দেহাৰে নোৱাৰিলে খুৰাই ভায়েগ্ৰা লয় আৰু পাগলৰ নিচিনা খুৰীক চুদে ৷ সংগমৰ নামত খুৰীৰ ওপৰত হয় যৌন অত্যাচাৰ ৷ কেইবাদিনো ৰাতি খুৰীৰ চিঞৰ শুনিছোঁ ৷ কৰিব পৰাত একো নাই ৷ কি কৰিম ৷ মেৰিটেল ৰেপ বুলি আমাৰ মনত একো ধাৰণাই নাই ৷ 

    যি কি নহওঁক, মই খুৰীক জগাই পানী এগিলাচ বাকি দিলোঁ ৷ তেওঁ কষ্টেৰে উঠি বহিল ৷ বহাৰ লগে লগেই চাদৰ খন খহি পৰা স্তনযুগল মোৰ চকুৰ আগত উন্মুক্ত হ’ল ৷ তেওঁ লৰালৰিকৈ আকৌ ল’বলৈ চেষ্টা কৰিওঁ নোৱাৰিলে ৷“হ’ব দিয়া খুৰী ৷ লাজ কৰিব নালাগে ৷ মই হে ৷“ বুলি কৈ চাদৰ খন ভালকৈ তেওঁৰ গাত মেৰিয়াই দিলোঁ ৷ কিন্তু সুন্দৰ সেই স্তনযুগলৰ দৰ্শনে লিংগ থিয় নকৰাকৈ নাথাকিল ৷ তথাপিও সংযমী হৈ পানী গিলাচ খুৱাই দিলোঁ আৰু মুখখন মচি দিলোঁ ৷ অলপ সংজ্ঞা ঘুৰাই পাই খুৰীয়ে মোৰ গালত হাত থ’লে ৷ দেখিলোঁ চকুত চকুপানী ৷“নেকান্দিবা ৷ কান্দিব নাপায় ৷““কন্দা নাইও ৷ তোলৈ মৰমহে লাগিছে ৷ নিজৰ মানুহটোৱে এইদৰে কুকৰনীৰ নিচিনা মৰিয়াই মাৰিয়াই এৰি গুচি গ’ল ৷ 

    আৰু তই আহি মোৰ লাজকণ্ ৰখালি ৷ তোক মই কি ভাষা….“ কথাষাৰ শেষ কৰিব নোৱাৰিলে দীপ্তি খুৰীয়ে ৷ কান্দি মোৰ কান্ধতে মূৰ গুঁজি দিলে ৷ উপায়হীন হ’লোঁ ৷ লিংগ থিয় হৈ টনটনীয়া ৷ তথাপি খুৰীৰ মূৰত হাত বুলাই থাকিলোঁ ৷“খুৰী”“হুমম”“উঠা ব্লাউজটো পিন্ধা ৷““অ’”খুৰীক ব্লাউজটো মজিয়াৰ পৰা উঠাই হাতত দিলোঁ ৷ তেওঁ তিলমাত্ৰওঁ লাজ নকৰি মোৰ আগতেই নজৰ স্তনযুগল উন্মুক্ত কৰি সেইটো পিন্ধাত লাগিল ৷ মই চকু আঁতৰাব নোৱাৰিলোঁ ৷“বাথৰুমলৈ যাওঁ ৰহ্ ৷” খুৰীৰ মাতত সম্বিত ঘুৰি আহিল ৷“অ‘ উঠা” বুলি সোঁহাতখনত ধৰি থিয়া কৰাই দিলোঁ ৷”“ও প্ৰভু…… ” বুলি কেকাই খুৰি আকৌ বহি পৰিল আৰি তলপেটতো খামুচি ধৰিলে, ” নোৱাৰিছো ৷ মৰিলোঁ দি মই ৷ আই ঐ৷”খুৰীৰ অৱস্থা দেখি ভয় খালোঁ, মিছা নেমাতো ৷ উঠা ‘বাৰি’ আকৌ নামি গ’ল ৷ ভাবিলোঁ মূটিব পাৰিলে চাগে আৰাম পাব ৷“খুৰী ৷ 

    ৰখা মই লৈ গৈছোঁ ৷ প্ৰসাৱ কৰিব পাৰিলেহে ভাল পাবা অলপ মোৰ বোধেৰে ৷”“অ মোৰো তেনেকুৱাই লাগিছে ৷ লৈ ব’ল কিবাকে” কেকাই কেকাই ক’লে তেওঁ ৷খুৰীৰ সোঁহাতখন কান্ধৰ ওপৰেৰে আনি পথালিকৈ দাঙি ল’লোঁ ৷ ভাৰী আছিল ৷ তথাপি ওজন উঠোৱা অভ্যাস আছিল বুলিয়েই পাৰিলোঁ ৷ দাঙি লৈ গৈ বাথৰুমৰ মজিয়াত থিয় কৰাব চেষ্টা কৰিলোঁ ৷ কিন্তু তেওঁ কুঁজা হৈ ৰ’ল ৷“বাবা বাবা”“কোৱা খুৰী কি হ’ল ৷”“মেখেলাখন কোচাই দে ৷ মোৰ পেচাব ওলাব ৷”“ৰখা”” জল্দি দে অ’”এখন হাতেৰে তেওঁক বাওঁফালৰ পিয়াহটোৰ ঠিক তলেৰে তেতিয়াও মেৰিয়াই ধৰি ৰাখিছোঁ ৷ আনখনেৰে কোনোমতে মেখেলাখন কোচাই আনিলোঁ কঁকাললৈ ৷ খুৰী ৰ’ব নোৱাৰিলেও ৷ 

    প্ৰসাৱৰ ধাৰ উৰুৰে বৈ গৈ কলাফুল পালে আৰু মজিয়াত হালধীয় প্ৰসাৱৰ ধাৰ ভৰিপটাৰ পৰা বৈ যোৱা দেখিবলৈ পালোঁ ৷“খুৰী বহিব পাৰে নেকি চোৱা ৷ গোটেই মানুহজনীয়েই লেতেৰা হ’বা তুমি ৷”কথা শুনি খুৰীয়ে ভৰি দুখন অলপ মেলি বহিবলৈ চেষ্টা কৰিলে আৰু কেঁকাই উঠিল ৷ হাতেৰে প্ৰসাৱদ্বাৰৰ ওপৰৰ নোম থকা অংশত ধৰিবলৈ চেষ্টা কৰিলে ৷ কিন্তু নোৱাৰিলে ৷ বুজিলোঁ বিষাইছে ৷ 

    দ্বিধাবোধ নকৰি হাতৰ তলুৱাখন পথালিকৈ সেইখিনি ঠাইত থৈ হেঁচা মাৰি ধৰিলোঁ আৰু খুৰীক বহুৱাই দিলোঁ ৷ ৰঙচুৱা পেচাব সোসোৱাই ওলাবলৈ ধৰিল আৰু খুৰিয়ে মোৰ কান্ধতেই কামুৰি ধৰিলে ৷ মাইকী মানুহৰ সহ্যশক্তি অসীম ৷ প্ৰসাৱ ওলোৱা বন্ধ হ’লত গৰম পানী অলপ লৈ তেওঁৰ ‘বুচ’ খন আৰু প্ৰসাৱদ্বাৰ ধুৱাই দিলোঁ ৷ খুৰী লেবেজান হৈ পৰিছিল যদিওঁ কেঁকনি বন্ধ হৈছিল ৷ বিষ কমিছিল হ’বলা ৷ মাগত গৰম পানী লৈ ‘বাল’খিনিত লাহে লাহে বাকী দিলোঁ ৷ খুৰীয়ে ভাল পালে চাগে ৷ 

    শেষ হোৱাত হঠাতে ক’লে” আকৌ অলপ দে ৷”মই আকৌ দুই তিনি মাগ তেনেকৈয়ে লাহে লাহে বাকি দিলোঁ তেওঁৰ বুচত ৷ তাৰ পিছত তেনেকৈয়ে দাঙি আনি চকীত বহুৱাই দিলোঁ আৰু গামোচা এখনেৰে মচি দি কানি কাপোৰ থানথিত লগালোঁ ৷ খুৰীৰ চকুৰে দেখিলোঁ অনৰ্গল পানী বৈ আছিল ৷“কি হ’ল খুৰী বিষ কমা নাই? মই সন্ধিয়া দৰৱ লৈ আহিম ৷ ভাল পাই যাবা ৷”তেওঁ হাঁহিবলৈ যত্ন কৰিলে ৷ মই চকুপানী মচি গালত হাতখন থ’লো ৷ তেওঁ মোৰ হাতৰ ওপৰতে নিজৰ হাতখন থৈ মোৰ হাতখন আতৰাই আনি নিজৰ দুইহাতৰ মাজত ল’লে ৷” মাইনাহঁত আহি নাই পোৱা ?”“পাব খুৰী ৷ বাৰটা বাজিলহে ৷ 

    আৰু দুঘন্টা আছে ৷ ““ভাত হ’ল ?”“কমলাই ৰান্ধি আছে ৷ হ’ব আৰু ৷ তুমি অলপ টিভি চোৱা ৷”” ঠিক আছে” বুলি কোৱাত দীপ্তি খুৰীক নি ড্ৰয়িং ৰুমত বহুৱাই দিলোঁ আৰু টিভিটো চলাই দি পাকঘৰলৈ গ’লোঁ ৷“ধৰণী কুট্টাই আজিও মাৰিছে ন তাইক?” কমলাই সুধিলে ৷“হ’ব দে ৷ একো নক’বি ৷ তাক এদিন দিম ভালকে ৷ এতিয়া ক কি বনাইছ ৷” বুলি কৈ কমলাৰ ‘কটি’ত টিপি দিলোঁ ৷ কমলা আমাৰ ঘৰৰ কাম কৰা মাইকী ৷ মোক সৰুৰে পৰাই ডাঙৰ কৰিছে ৷ বয়স পঞ্চাশমান হ’ব ৷ বিয়া নহ’ল ৷ পিছত ময়েই তাইৰ কুমাৰীত্ব হৰিলোঁ ৷ তেতিয়াৰ পৰা আজি প্ৰায় ছয় বছৰ ধৰি ঘৰত সময় সুবিধা মিলিলেই কমলাক চুদো ৷ নিৰস, শুকান কমলাৰ দেহৰ পৰিৱৰ্তন ঘৰৰ মানুহে লক্ষ্য নকৰাকৈ নাথাকিল ৷ শুকান, টান বক্ষযুগল এতিয়া মঙহাল ৷ পেটত চৰ্বীৰ লেপ পৰিল ৷ তপিনা নিপোটল হৈ স্পষ্টকৈ দুভাগ হ’ল ৷ 

শাৰী পিন্ধিলে নাচাই নোৱাৰি ৷ খুৰাই কেইবাবাৰো ধান্দা কৰিছিল ৷ কিন্তু মোৰ ভয়ত সাহস কৰা নাই ৷ বাকীবোৰে কমলাৰ আৰত খুৰাক সন্দেহ কৰিলেওঁ, খুৰাই ভালকৈ জানে কমলা ৰেণ্ডি কাৰ ৷ এতেকে পাংগা নলয় ৷ যি কি হওঁক কমলাই ধৰণী খুৰাৰ চকুপাৰিওঁ দেখিব নোৱাৰে ৷ তাইৰ মতে সি এটা “বাৰি নুফুটোতেই ফুটা বিচাৰি ফুৰা বিল্লা বলধ” ৷ এবাৰ মদৰ নিচাত কমলাক জবৰদস্তি কৰিব গৈ গুটিত ভাল গোৰো খাইছে ৷ তাৰ পিছত অৱশ্যেই মই দম দিছোঁ ৷ কিন্তু ধান্দা এৰা নাই ৷“ইয়াৰ কুকুৰৰ বাৰিডালেই কাটি পেলাব নোৱাৰি নে?” কমলাই আক্ৰোশত ক’লে ৷তেতিয়ালৈ মই তাইৰ শাৰী পেটিকোট উঠাই বুচত আৰু মোৰ বাৰিডালৰ আগত থু ঘঁহি আছোঁ ৷” নোৱাৰি ৷ 

    এদিনলৈ দীপ্তি খুৰীৰেই আকাল হ’ব ৷” মই ক’লোঁ“অহ্ এতিয়া যেন তাই প্ৰতিদিনে বৰভোজ খাইছে ৷ হেৰ’ ধৰণীৰ চুদাতকৈ তোৰহে তাইৰখন ধুৱাই দিয়াৰ আগ্ৰহ বেছি যি দেখিছোঁ ৷”“লাহে ক ৷ শুনিব ৷”“শুনিলে শুনক ৷ তাই পাতো পাতোকেই আছে ৷ তই হে……….“কমলাৰ কথা বন্ধ হওঁক বুলিয়েই জোৰেৰে সুমুৱাই দিলোঁ বাৰিডাল তাইৰ বুচত ৷ তাই হাতেৰে নিজৰ মুখখন চেপি ধৰিলে ৷“কি কৈ আছিলি? নকৱ কিয় ? ৰেণ্ডি কেলা ৷ কচু বেছি গৈছে তোৰ কমলা ৷ অলপ বেছিকৈ খজুৱাব লাগিব যি দেখিছো ৷“মই জোৰে জোৰে চুদিব ধৰিলোঁ ৷ কমলাই কষ্ট পালে ৷ ফ’ৰপ্লে নকৰাকৈ বাৰি সুমুৱাই দিলে তাই দিগদাৰি পায় ৷ দেহৰ গঠন লোভনীয় হৈ থাকিলেওঁ ভিতৰি বয়স হৈছে ৷ 

    বুচ ইমান সহজে পিচল নহয় ৷তাই কোনোমতে মিঠাতেলৰ বটলটো আনি পিছলৈ আগুৱাই দিলে মোৰফালে ৷ মই বুজি পাই চুদা বন্ধ কৰিলোঁ ৷ কমলাই ঘনে ঘনে উশাহ লৈছে ৷“এনেকৈ কৰিলে মই বেয়া পাওঁ ৷ অলপ চেলকি দিবি আগতে সদায় কওঁ ৷ তোৰে মোৰে বয়স একে নহয় ৷ টাইম লাগে মোক গৰম হওঁতে ৷”“কিয়? পুতেৰৰ বয়সৰ ল’ৰাৰ চোদন খাবলৈ নিজইচোন আগুৱাই দিছিলি নিজৰ বুচ ৷ এতিয়া কিয় নোৱাৰ?” বাৰিডালত আৰু কমলাৰ বুচত তেল ঘঁহি ঘঁহি ক’লোঁ মই ৷“ কি কৰিম অ‘ ৷ গোটেই জীৱন তোকেই তুলিলো নিজৰ বুলি ৷ নিজলৈ বুলি কি ৰখাওঁ? পুতেৰৰ বয়সৰ ল’ৰা? তোক এৰি মোৰ নিজৰ বুলিবলৈ পো আছে কোনোবা? মৰমতে দিলোঁ এৰি ৷ এতিয়া তই ধৰণীৰ লাইন লৈছ ৷” 

    কমলাই হুমুনিয়াহ কাঢ়ি ক’লে কথাখিনি ৷ বেয়া লাগিল ৷ ব্লাউজৰ তলেৰে হাত সুমুৱাই পিয়াহ দুটা লাহে লাহে আদৰ কৰিলোঁ আৰু পিঠিৰ উন্মুক্ত অংশত ঘনে ঘনে চুমা খালোঁ ৷ বাৰিডালে বাৰে বাৰে তাইৰ বুচৰ সম্মুখ ভাগত খুন্দিয়াই থাকিল ৷ মই কমলাৰ কাণৰ লটি দুটা চুপিবলে ল’লোঁ ৷ তাইৰ মুখেৰে আৱাজ ওলাল ৷“উমমমমমসসস…. উমমমমসসস”” আৰাম পাইছ নে ““অ আৰু অলপ দেৰি ৷ ব্লাউজডাল খুলি ল না ৷”মই ব্লাউজৰ বুটামকেইটা খুলি ব্ৰাটো উঠাই দিলোঁ আৰু পিয়াহ দুটা টিপি টিপি নিপল্ কেইটা চিকুটি দিলোঁ ৷ কমলা লাহে লাহে গৰম হ’ল ৷ তাই সোঁহাতখন মোৰ মূৰৰ ওপৰেৰে উঠাই কাষৰীয়া হ’ল আৰু কাতৰ চকুৰে মোৰ চকুলৈ চালে ৷ ইংগিত বুজি মই সোঁ পিয়াহটো চুপিবলৈ ল’লোঁ ৷ 

    তাই উত্তেজনাত কটিখন মোৰ বাৰিডালত ঘঁহিবলৈ লাগিল ৷ মই লাহেকৈ সুধিলোঁ“আয়ামা, বেয়া পালা?”কমলাই মোৰ ফালে চাই ওঁঠত মুখ গুঁজি দিলে ৷ আনক নিজৰ দেহটোৰ ফালে চাবও নিদিয়া মানুহজনীয়ে মই ওচৰলৈ গ’লে পেটিকোট দাঙি দিয়া কাৰণ আছে ৷ কাৰণ এই পৃথিৱীত ময়েই তাইৰ ল’ৰা, জীয়াই থকাৰ আশা ৷ মোৰ জন্মৰ সময়ত তাইৰ বয়স বিশ কি বাইশ ৷ 

    মাৰ অফিচ যিদিমাৰ পৰা আকৌ আৰম্ভ হ’ল , কমলা সেইদিনাৰ পৰাই মোৰ আয়ামা হ’ল ৷ যিদিনাৰ পৰা তাইক চুদিবলৈ লৈছোঁ, তই বুলি মাতিছো, কমলা বুলি নাম কাঢ়িছো ৷ কিন্তু তাই খং কৰিলেই বা বেয়া পালেই অথবা চেক্স গৈ মূৰত ধৰিলে, যেতিয়াই ‘আয়ামা’ বুলি মাতো, কমলাই মৰমত পমি যায় ৷“সুমুৱাই দিম নে আয়ামা?”“দে অ’ বাবা ৷ মোক এনেকৈ মাতিলে যে তোৰ কাৰণে জোনটোও লৈ আনিম যেন লাগে ৷ কিয়নো দেহৰ ভোকত তোৰ ডালকে ধৰিলোঁ! নমতাই হ’লি মোক মৰমত ৷”“কি যে কোৱা ন ৷ গোটেই জীৱন চেক্সতেই মৰম বিচাৰিছোঁ ৷” লাহে লাহে বাৰিডাল কমলাৰ বুচত সুমুৱাই দি মই ক’লোঁ, “মৰমৰ নামত যদি চেক্স কৰিছোঁ তোমাৰ লগতেই কৰিছোঁ ৷ 

    আৰু ইমান তুলি তালি মোক এনেকুৱা মৰদটো বনালা কিবাটো ফল তুমিওঁ পাব লাগে ৷ ” গোটেই ডাল বাৰি লাহে লাহে তাইৰ বুচত সোমাই গ’ল আৰু অলপ লৰচৰ কৰি এডজাষ্ট কৰাই ল’লোঁ ৷“হয় দে ৷ সেইবুলি নাম কাঢ়ি মতা কৰিব লাগে? তই আয়ামা বুলিলে বুকুখন কেনে লাগে মই হে জানোঁ ৷ নিজৰ ফুটাদি তোক নুলিয়াব পাৰোঁ ও বাবা ৷ কিন্তু মোৰ তেজত যে মই নিজই তোৰ গোন্ধ পাওঁ ৷ ““পাবাই ৷ কিমান লিটাৰ মালপানী এৰিছো তোমাৰ বুচৰ ভিতৰত হিচাপ আছে ৷” 

    মই তাইৰ পিয়াহ চেলেকি ক’লোঁ ৷“অসভ্য” কমলাই পিছফাললৈ কটিখনেৰে হেচি দিলে, ” লাজ নাপাৱ? পুলি থকাৰে পৰা সেইডাল ভলুকা বাঁহত তেল ঘঁহিছো ৷ এতিয়া দে লাহে লাহে ৷”“সেইকাৰণেইটো ভলুকা বাঁহ হৈছে ৷ নিজৰ বুঢ়াকালৰ সম্বল নিজেই বনাই লৈছা আয়ামা ৷ ” দুইটাই হঁাহি হাঁহি চুদাত ব্যস্ত হ’লোঁ ৷ বাৰিডাল বেছি বাহিৰলৈ নানি ভিতৰতেই ঘন ঘনকৈ চলাই আছোঁ আৰু কমলাৰ পিয়াহ কেইটা লাহে লাহে মালিচ কৰাৰ নিচিনাকৈ পিহি আছোঁ ৷ প্ৰায় দহ মিনিট হ’ল ৷ তেনেতে কমলাই মাত লগালে, “বাবা মোৰ ওলাব ৷”কমলাই আগতেই কয় কাৰণ তাইৰ পানী ওলোৱা সময়খিনিত মই জোৰে জোৰে চুদাটো বিচাৰে ৷ প্ৰায়েই তেনে কৰিলে তাই সোসোৱাই পানী এৰে, মানে স্কুইৰ্ট কৰে ৷

সেইখিনি সময় মই তাইৰ কটিৰ ফুটাত আঙুলি ভৰাই থ’ব লাগে ৷ কমলাৰ লগত সংগমৰ কৌশলবোৰ আচৰিত ৷ কিন্তু সুবিধা এয়েই যে তাই খোলা মেলাকৈ কয় কেনেকৈ কৰিব লাগে ৷কমলাৰ কথা শুনি মই বাওঁহাতৰ মধ্যমা আঙুলিটো তাইৰ কটিত লাহে লাহে সুমুৱাই দিলোঁ আৰু চুদনৰ বেগ বঢ়ালোঁ ৷ কমলাই কিট্সেন টেবিলত কিলাকুটিৰে ভেজা দি মূৰটো নমাই দিলে আৰু কঁপি উঠিল ৷

    “বাহ…..বা….দে ভালকে….”“অ আয়ামা“ক’বই নাপালোঁ ৷ প্ৰথমতে চিৰ চিৰ কৈ তিনি চাৰিবাৰ তাইৰ পানী গৈ কিটছেন টেবিলৰ তলৰ বন্ধ ড্ৰয়াৰকেইটাত পৰিল আৰু তাৰ পিছত তাই পাগলৰ দৰে জাঁপ দিবলৈ চেষ্টা কৰিলে ৷ অভিজ্ঞতাপুষ্ট মই তাইক বেছি লৰচৰ কৰিব নিদি জোৰকৈ সাবটি ধৰিলোঁ আৰু কটিত সুমুৱাই ৰখা আঙুলিটো জোৰে জোৰে লৰচৰ কৰাই থাকিলো ৷ 

    এইখিনি সময় মোৰ কাৰণেও গুৰুত্বপূৰ্ণ কাৰণ এতিয়াই যদি ময়ো মালপানী এৰিব দিব নোৱাৰোঁ তেন্তে আকৌ গৰম কৰিব লাগব আয়ামাক ৷ তাৰ পিছতহে চুদিলে তাই ভাল পাব আৰু সহযোগ কৰিব ৷খুব ঘনকৈ বাৰী ডাল কঁপাই চুদিলোঁ ৷ প্ৰায় চল্লিশ চেকেণ্ডমান পিছত কমলাৰ কঁপনি বন্ধ হ’ল ৷ দুৰ্ভাগ্যবশত: মোৰ মালপানী নোলাল ৷ বাৰিডাল হাতেৰে ধৰি আয়ামাই তাইৰ বুচৰ পৰা উলিয়াই আনিলে আৰু হাঁহি মাৰি মোৰ মুখৰ ফালে চালে ৷ মই কাতৰ দৃষ্টিৰে তাইৰ চকুলে চাই ক’লোঁ ,” চুপি দিয়ানা আয়ামা ৷”তাই হাঁহি মাৰি মোৰ গালত টিপি দিলে আৰু খুব গভীৰকৈ ওঁঠত চুমা খাই বাৰিডাল হাতেৰে অগাপিচা কৰি থাকিল ৷“দিওঁ ৰহ্ ৷ কিন্তু তই নামাৰিবি ৷ মই চুপি উলিয়াই দিম ৷““তেনেকে ঘেন্টাও নোলায় ৷”” হ’ব ডিঙিলৈকে নিম ৷ লাহে লাহে মাৰিবি ৷ সোনকাল কৰিবি খালী ৷ দীপ্তি আহি ওলাব ৷ দেৰি হ’ল ৷”“হ’ব দিয়া৷ খুৰীৰ বুচৰ বিষ ভাল হোৱা নাই চাগে ৷”কমলাই লাহে লাহে বাৰীডাল চুপিব ল’লে ৷ 

    মোটা হোৱা কাৰণে অসুবিধা পায় ৷ কাৰণ তাইৰ মুখখন দীঘলীয়া কিন্তু ওঁঠযুৰি সৰু ৷লাহে লাহে গোটেই ডাল সুমুৱাই লৈ তাই মোৰ কটিখনত হাতেৰে খামুচি ধৰি আগলৈ টানিলে ৷ বুজি পাই মই লাহে লাহে অগাপিচা কৰিলোঁ ৷ মাল আহি কণী পালে ৷“আয়ামা মোৰ ওলাব ৷”তাই বুজি পাই মোৰ পোকৰত আঙুলিৰে লাহে লাহে খুচৰি দিলে ৷ দুই তিনি চেকেণ্ড গ’ল ৷ তাৰ পিছতেই তীব্ৰবেগত মোৰ মালপানী ওলাবলৈ ধৰিলে ৷ কমলাই ৰখাব নোৱাৰিলে ৷ বাৰিডালে ডিঙিতেই খুন্দিয়াই থাকিল আৰু মালপানীসোপা তাইৰ পেটলৈ গ’ল ৷ বেছি পৰ তেনেকৈ লৈ থাকিব নোৱাৰি তাই উলিয়াই দিলে ৷আধাকাপমান মাল তাইৰ মুখৰ পৰা ওলাই মজিয়াত পৰিল ৷ 

    তাই চিন্তা নকৰি মোৰ বাৰিডালকে চেলেকি থাকিল ৷ চাফা কৰি মালপানীসোপা খালে ৷“সদায় কওঁ বুচতে উলিয়াই দিবি ৷ এইসোপা আকৌ চাফ কৰিব লাগিল ৷““তই দহ মিনিটো টিকিব নোৱাৰ মোৰ কি দোষ ৷”“কি দোষ? এনেকৈ গাধৰ নিচিনা কোন ল’ৰাৰ মালপানী ওলায় চাই আহিবি ৷”“মই আকৌ কিয় চাব যাম? তই গৈ চাই আহিবি ৷ চুদনো খাই আহিবি ৷““মৰা….যা দিপ্তীক ভাত বাঢ়ো বুলি ক গৈ ৷ মই চাফা কৰোঁ এইসোপা ৷”মই হাফপেন্টটো পিন্ধি কমলাৰ তপিনাত থাপৰ এটা লগাই ঘুৰিলোঁ আৰু ঠাইতেই স্তম্ভ হৈ ৰ’লোঁ ৷“কি চাই আছ? আৰু চুদিবি নেকি বালৰ ৷ যা মাত…..”, কমলায়ো কথা শেষ কৰিবলৈ নাপালে ৷পাকঘৰৰ দুৱাৰৰ কাষতে থিয়া হৈ থকা দীপ্তি খুৰী, মই আৰু অৰ্ধউলংগ কমলা আয়ামা তিনিওটো মূৰ্তিৰ নিচিনা ঠাইতে থিয় হৈ ৰৈ ইটোৱে সিটোক চাই থাকিলোঁ ৷


Leave a Comment

error: Content is protected !!