গাঁওৰ ঘৰ খণ্ড ৬

বাছ ষ্টেণ্ডৰ পৰা দুশ মিটাৰ মান আহিছিলোহে মাথো আহিল নহয় এটা অজ্ঞাত নম্বৰৰ পৰা ফোন । ৰিচিভ কৰাত সেইফালৰ পৰা মিঠা মাত এটাৰে -হেল’ বুলি কলে । মাতটো বুজি পাই মোৰ মুখত হাঁহি এটা বিৰিঙিলে । সৰু খুৰীয়ে ফোন কৰিছিল, মোৰ তেওঁক নম্বৰটো দিয়া মনত নাই হয়তো ডাঙৰ খুৰীয়ে দিছিল ।

মই- আহিবৰ আধা ঘণ্টা নহওতে মোলৈ মনত পৰিল নেকি?

খুৰী2- ইস! মোৰ আৰু কাম নাই নেকি তোৰ দৰে কৃপন এটাক মনত কৰিম যে?

মই-আজিৰ দিনটোত মোৰ বেংকৰ একাউণ্ট খালি কৰি দিলোঁ আৰু এতিয়াও ময়ে কৃপন? ঠিকেই আছে দিয়া । কিয় বা ফোন কৰিলা?

খুৰী2- ঐ বাবা মোৰ আজি বৰকৈ হাঁহৰ মাংস খাব মন গৈছে লৈ আহ না হাঁহ এটা ।

মই- মই ইমান কৃপন মই কিয় নিম তোমাৰ কাৰণে হাঁহ ।

খুৰী2- বাবা লৈ আহ অলপ খুৰীমায়েৰৰ কাৰণে ইমান খিনিও কৰিব নোৱাৰ’ নে তই ।

মই হাঁহি হাঁহি কলো-মইটো কৃপন বুলি তুমিয়ে কৈ থাকা । মই খুৰীৰ কাৰণে নিব নোৱাৰো একো । তুমি মোৰ খুৰীহে ,পত্নী নহয়টো ।

খুৰী2- ইমান বদমাছ তই । ঠিক আছে তেনেহলে তোৰ পত্নীয়ে আনিব দিছে বুলি ভাবি ল আৰু ডাঙৰ হাঁহ এটা লৈ আহ মোৰ কাৰণে ।

মই আকৌ হাঁহি কলো- নালাগে মোক এনেকুৱা গাঁৱলীয়া পত্নী । চহৰত কিমান ধুনীয়া ধুনীয়া ষ্টাইলিচ ছোৱালী মোৰ পাছত পাগল হৈ আছে ।

খুৰী2 অভিমান কৰি কলে- মোক গাঁৱলীয়া কৈছ ন । আজি তোক মোৰ আচল ৰূপ দেখাই আছোঁ তোৰ চহৰৰ ছোৱালী পাত্তায়ে নাপাই মোৰ লগত ।

আৰু তেওঁ ফোনটো কাটি দিলে । মই হাঁহি হাঁহি ভাবিলোঁ ভাল মজা লাগিব আজি । লগে লগে মই গাড়ী দেইলি বজাৰ খনৰ ফালে ঘূৰালোঁ । 650 টকাত হাঁহ এটা কিনিলোঁ দুজন মানুহে দকচি খাব পাৰিম ।বিস্কুট, চকলেট,শাক পাচলি আৰু গেলামালো কিছু পৰিমাণৰ ললোঁ যাতে আৰু 6-7 দিনমান ঘৰৰ পৰা কলৈকে যাব লগা নহয় । লগতে ফাৰ্মাচী এখনৰ পৰা অলপ মেডিচিনো ললোঁ কাৰণ চেফটি ফাৰ্ষ্ট । আহি পাওঁতে অলপ গধূলিয়ে হল ।

মই আহি মোৰ গাওঁৰ ঘৰ পালোঁ । গাড়ী খন পার্ক কৰি চোতাললৈ আহিলোঁ । খুৰী2 হয়তো ভিতৰত আছিল । ফোনৰ কথোপকথনখিনি মনত কৰি মই জোৰেৰে মাত লগালোঁ- ঐ কবিতা কত আছা সোনকালে ওলাই আহ ।

খুৰী2য়ে কেঁচুৱাটো হাতত লৈ বাহিৰলৈ ওলাই আহিল । তেওঁ হয়তো মই তেনেকৈ নাম কৰি মতা কাৰণে আচৰিত হৈছিল আৰু মই আচৰিত হৈছিলোঁ তেওঁৰ সন্দৰ্য্য দেখি । সঁচাকৈয়ে মই তেওঁৰ আচল ৰূপ দেখায়ে নাছিলোঁ ।হয়তো অলপ আগতে গা ধুইছিল তেওঁ,চুলিবোৰ অলপ অলপ ভিজি আছিল। তেওঁ গুলপীয়া নতুন শাৰী এখন পিন্ধিছিল দ্বীপ নেকৰ স্লিভলেছ ব্লাউজ এটাৰ লগত ব্ৰা পিন্ধা নাছিল কিজানি,কিয়নো ব্লাউজটো তাইট হৈ আছিল আৰু ব্ৰাৰ আন্দাৰলাইন দেখা হোৱা নাছিল  । আচল খন এনেকুৱাকৈ লৈছিল যে তেওঁ গোটেই পেটটো উদং হৈ আছিল শাৰীও নাভিৰ পৰা বহুখিনি তলত পিন্ধিছিল । ঠিকেই কৈছিল তেওঁ মোৰ লগৰ ছোৱালীবোৰে কোনো পদ্ধেই পাত্তা নাপায় তেওঁৰ লগত ।হয়তো মোৰ আচল ঘৈণীজনিও মই এনেকুৱায়ে বিচাৰিম ।

মই ভেবা লাগি তেওঁলৈ চাই থকাৰ মাজত তেওঁ কলে- ঐ কি ভাবি আছ’ নকৱ কিয় ,মোক নাম কাঢ়ি কেলেই মাটিলি ।

মই হাঁহি এটা মাৰি কলো- তুমিয়ে পত্নী বুলি ভাবিব কৈছিলা দেখোন । পত্নীক সকলোৱে নাম কাহিয়ে মাতে।

খুৰী2- মই ধেমালিতেহে কৈছিলোঁ ।

মই- মই কিন্তু ধেমালি কৰা নাই । এইয়া বজাৰ আনিলোঁ ধৰা লৈ যোৱা ।

তেওঁ ধুনীয়া হাঁহি এটা মাৰি মোনাখন এখন হাতেৰে ভিতৰলৈ লৈ গল । মই মোৰ কোঠালৈ গলো  আৰু ভিতৰৰ পৰা মাত লগালোঁ-ঐ কবিতা মোৰ কাৰণে পানী এগিলাচ লৈ আহ চোন ।

অলপ পাছত তেওঁ পানী এগিলাচ লৈ আনিলে । মই বিচনাত বহি আছিলোঁ তেওঁ শোহাতেৰে পানীৰ গ্লাছটো মোলৈ আগ বঢ়াই দিলে । মই এখন হাতেৰে গ্লাছৰ সলনি তেওঁৰ হাতখনত ধৰিলোঁ আৰু আনখন হাতেৰে গ্লাছটো আনি কাষৰ মেজ খনত থলোঁ । তেওঁ হাতত ধৰা বাবে উচপ খাই উঠিল আৰু কলে-ঐ কি কৰিছ হাতখন এৰ ।

মই- আজি পাইছোঁ নতুন ঘৈণী এজনী এনেকৈ কিয় এৰি দিম । বহ মোৰ লগত অলপ অকলে বিৰক্তি লাগিছে ।

সেইবুলি মই একেটানেই তেওঁক মোৰ কোলাত বহুৱাই ললোঁ । তেতিয়া মই লক্ষ্য কৰিলো যে তেওঁৰ ব্লাউজটো বেকলেছও আছিল । 1ইঞ্চি মান বহল মাত্ৰ পিছফালে বাকী গোটেই পিঠি উদং ।মোৰ পুৰুষাংগ তনতনিয়া হৈ গল । মই তেওঁক কোলাত বহুৱাই পিছফালৰ পৰা লাহেকৈ সাৱটি ধৰিলোঁ ।

মুখখন তেওঁৰ কাণৰ কাষলৈ লৈ গৈ লাহেকৈ কলো – মালতী খুৰীহঁত কেতিয়া আহিব?

খুৰী2- অহা সপ্তাহত ।

তেওঁ লাহেকৈ কলে, তেওঁ দীঘল দীঘল উশাহ লৈ আছিল । হয়তো খুড়া বহিঃৰাজ্য যোৱাৰ পাছত প্ৰথমবাৰ কোনো পুৰুষক ইমান ওচৰৰ পৰা অনুভৱ কৰিছিল ।

মই- তাৰমানে এইসপ্তাহ আমি দুয়ো ইয়াত অকলে?

খুৰী2- হু…… (তেওঁ লাহেকৈ এটা নিশ্বাস এৰি কলে)

মই- তাৰ অৰ্থ বুজি পোৱানে?

মই তেওঁৰ গলত এটা চুমা খাই আৰু মোৰ হাতেৰে তেওঁৰ পেটটো পিহি পিহি কলো ।

খুৰী2- নাজানো ।(তেওঁ মূৰটো মোৰ ফালে হেলনীয়া কৰি কলে)

মই- তাৰমানে এইসপ্তাহটো তুমি মোৰ পত্নী আৰু মই তোমাৰ পতি

সেইবুলি কৈ মই তেওঁৰ পেটৰ পৰা হাত দুখন নি তেওঁৰ বক্ষদুটা খামুচি ধৰিলোঁ । তেওঁ মোৰ ফালে মূৰটো ঘূৰাই দিলে ,হয়তো কিবা কব খুজিছিল । কিন্তু মই তেওঁৰ ওঁঠত চুমা খাব ধৰিলোঁ জিভা খন তেওঁৰ মুখত ভৰাই দিলোঁ । লগতে বক্ষমৰ্দনো তীব্ৰতাৰে কৰিব ধৰিলোঁ । তেওঁ মুখেৰে আঃ আঃ কৰি আছিল যদিও তেওঁৰ ওঁঠদুটা মোৰ কৱলত থকা বাবে শব্দ বাহিৰলৈ আহিব পৰা নাছিল । মই তেওঁৰ বক্ষ আৰু জোৰে জোৰে সামচিব ধৰিলোঁ । তেওঁ হয়টো বৰ আনন্দ পাইছিল আৰু গোটেই শৰীৰ ঢিলা এৰি দিছিল ।

অলপ সময় পাছত তেওঁ নিজৰ হাত দুখন মোৰ হাতৰ ওপৰত ৰাখিলে আৰু মুখ খন মোৰ মুখৰ পৰা অকণমান আঁতৰাই কলে- লাহে লাহে কৰা চোন । দুখ পাইছোঁ মই ।

সেইবুলি মোৰ হাত দুয়োখন তেওঁৰ মুখৰ ওচৰলৈ লৈ গৈ আঙুলিত চুমা খাবলৈ ধৰিলে ।অলপ সময় হাতত চুমা খোৱাৰ পাছত । তেওঁ পুনৰ মুখখন মোৰ ফালে ঘূৰালে আৰু চকু দুটা বন্ধ কৰি ওঁঠ জুৰি আগুৱাই দিলে । মোৰ ওঁঠ তেওঁৰ লগত সংলগ্ন হব আৰু এনেতে তেওঁ মোৰ হাতদুখন আজুৰ মাৰি আঁতৰাই দি মোৰ কোলাৰ পৰা উঠি গল আৰু তাৰ পৰা পলাব খুজিলে । কিন্তু  মই সাজু হৈ আছিলোঁ আৰু তৎক্ষণাত মই তেওঁৰ ব্লাউজটোত পাছফালৰ ফিটা ডালত ধৰি তেওঁক ৰখাই দিলোঁ ।

আৰু জোৰে হাঁহি হাঁহি কলো- সিদিনা খুৰী কাৰণে এৰি দিছিলোঁ ।এতিয়াতেওঁ ঘৈণীক নেৰোঁ মই ।

খুৰীৰ বুদ্ধি বিফল হোৱা বাবে তেওঁ কলে- ঐ মোৰ ভূল হৈ হল এৰি দেচোন মোক মই নাযাওঁটো কলেও।

মই কিন্তু তেওঁৰ ব্লাউজটো আৰু জোৰেৰে টানি দিলোঁ । তেওঁ মোৰ ফালে হাউলি আহিল অলপ । মই- ঐ কবিতা এতিয়াটো মই কোনোপধ্যেই যাব নিদিওঁ তোক । মোৰ ফাণ্ডত পৰি গলি তই আজি ।

মই জোৰেৰে তেওঁৰ ব্লাউজত ধৰিয়ে আছিলোঁ কিন্তু হঠাৎ কি হল মই ধৰিবই নোৱাৰিলোঁ । খুৰী2 মোৰ পৰা এৰা খাই দৌৰ মাৰিলে । আচলতে মই কথা কৈ থকাৰ সুযোগ লৈ খুৰীয়ে তেওঁৰ ব্লাউজৰ হুক কেইটা খুলি আছিল আৰু শেষত তেওঁৰ ব্লাউজটো মোৰ হাতত এৰি তেওঁ পলাল মই পাত্তাই নাপালোঁ ।

তেওঁ আচলখনেৰে নিজৰ বুকুখন ঢাকি দৰ্জাৰ ওচৰৰ পৰা মোলৈ ঘূৰি চাই কলে- কবিতাক ফাণ্ডত পেলোৱা ইমান সহজ নহয় । ওঁঠ টিপিলে গাখীৰ ওলাব তাৰ আৰু সি মোৰ পতি হব আহে ।

মই উঠি যোৱাৰ আগতে তেওঁ পলাল । মোৰ হাতত থাকি গল কেৱল তেওঁৰ ব্লাউজটো । ব্লাউজটো মই হাতত লৈ নিৰীক্ষণ কৰিব ধৰিলোঁ । মোৰ স্তনমৰ্দনৰ ফলত ধুনীয়া ব্লাউজটো কোচ খাই গৈছিল আৰু তেওঁৰ ব্লাউজৰ কাপ দুটা অলপ অলপ ভিজি আছিল । মই সেইখিনি কি বুলি শুঙি চালোঁ , কেঁচা গাখীৰৰ গোন্ধ । মই তিপাৰ ফলত তাইৰ গাখীৰ ওলাই আহিছিল ।মই আকৌ উত্তেজিত হৈ গলো । মই লগে লগে থিয় হলো আৰু মনতে ভাবিলোঁ যদিহে আজি এইক চুদিব নোৱাৰো মই পুৰুষেই নহয় ।

কৰ্মব্যস্ততাৰ বাবে আজিৰ আপডেট ইমানতেই সামৰিলোঁ । আজিৰ পৰা নিয়মীয়া আপডেট দিবলৈ চেষ্টা কৰিম আৰু খণ্ড ৭ ত মই কবিতাক চুদিম ।