মা ৰ সৈতে নভবা মধুৰ মূহুৰ্তৰ মিঠা পাতনি (খণ্ড১) - AssameseSexStory.xyz

মা ৰ সৈতে নভবা মধুৰ মূহুৰ্তৰ মিঠা পাতনি (খণ্ড১)

হায় ফ্ৰেইণ্ডছ,এইটো সাইটত ভিন ভিন ৰোমাঞ্চিত কাহিনীবোৰ পঢ়ি মৰ জীৱনৰ ঘটিত কিছুমান মধুৰ মূহুৰ্ত বৰকৈ মনলৈ আহে। হঠাৎ হৈ যোৱা সেই মধুৰ মূহুৰ্তবৰ কেতিয়াও পাহৰিব নোৱাৰা,কিন্তু আপোনালোকৰ সমুখত আজি প্ৰথম বাৰৰ বাবে এটি পাতনি ৰাখিব খুজিছোঁ।

বন্ধু বান্ধৱী সকল মৰ নাম দিচাং,বয়স ২৩ বছৰ, পৰিয়াল বুলিবলৈ ঘৰত মা, পাপা যি পুলিচত চাকৰি কৰে বয়সত ৫২ আৰু মোটামোটি ৫.৬” ইঞ্চি মান ওখ পাখো, শকত মানে ভালেখিনি পেট ওলাইছে ,এজনী বাইদেউ পঢ়ি শুনি ঘৰতে সৰু কৰা ছোৱালীক টিউচন পঢ়াই আৰু ভাইটি হোষ্টেলত থাকি পঢ়ি আছে।

মাৰ বয়স ৩৩, বগা মিঠা ৰঙেৰে দেখিবলৈ খুবেই আকৰ্ষিত ৫.৭” ওখ, দেহৰ বান খুবেই মোহনীয় ৩৬ৰ ডাঙৰ সাইজৰ ব্ৰা পিন্ধা অনুভৱ হৈ যত ৩০ ৰ কোকলেৰে সতে ৪০ ৰ ওখ আৰু বহল বহল তপিনা।

আচলতে ইমান শুওনি সাইজৰ বুলি বহু দেৰীকৈ হে গম পাইছিলোঁ। ৰশ্মি নামেৰে মাক এপাহি কমল গলাপৰ পাহিৰে খুবেই শুৱাই। ঘৰখনত বিশেষ অভাৱ বুলিবলৈ একো নাছিল।আমাৰ তিনিওৰে ভিতৰত ৰশ্মি মানে মায়ে মোক অলপ বেছি মৰম কৰা যেন লাগিছিল।মইও কেতিয়াবা আইটাই মতা দি মাতিছিলো ধেমালিকই “ও ৰশ্মি ৰেখা , ৰশ্মি ৰেখা কত ও আমাৰ মৰমৰ ৰশ্মি ডাৰ্লিং জনি “। মায়ো তেতিয়া ধেমালিৰ মই ইয়াত ও মহাশয় বুলি হাঁহি হাঁহি মাত দিছিল। আৰু কেতিয়াবা আন্তি হতৰ সমুখত ঢেঁট পাগলটো বুলি ধেমালিৰ শুৰে কৈছিল।

সৰু ডাঙৰ সকলো কৰিব পৰা মই সহায় তেওঁক কৰিছিলোঁ।সৱজী বজাৰ কৰা ,পাকঘৰৰ কাম, বা তাঁতশালত সহায় ও কেতিয়াবা কৰিছিলোঁ।পাপাই মৰম নকৰা নিশ্চয় নহয় কিন্তু ধৰিব পৰা নাছিলোঁ, অলপ দৃংক ও কৰিছিল আৰু মাক প্ৰাই গালি পাৰিছিল আৰু দৰ্জা বন্ধ কৰি হইটো কেতিয়াবা মাৰ ধৰ ও কৰিছিল। কাৰণ তাৰ পিছত তেওঁ সিদিনা ভালকৈ খোৱা বোৱা নকৰিছিল আৰু মোৰ লগত ৰাতি শুই থাকিছিল যত মই উসুপনি ও শুনিব পাইছিলো ,কিন্তু মই তেতিয়া তেওঁক সাৱটি ধৰি বুকুৰ মাজত লৈছিলোঁ আৰু মোৰ বুকুত উসূপি পৰিছিল।

দেৰিকৈ মই চাহ বনাই আনি খুৱাই দিছিলোঁ।তেতিয়াহে খাইছিল, নহলে মনৰ বেজাৰত কোনেও নেখাই সেয়া জানেই।কেতিয়াবা পাপাই ৰাতি বাহিৰ উলিয়াই থৈছিল তেনে সময়ত মই মাৰ কাষত সদায় আছিলোঁ।কিন্তু বুজি পোৱা নাছিলো অকল ব্লাউজ পেটিকটত মহৰ কামৰ খাবলৈ কিও উলিয়াই থৈছিল। কি হল বুলি সুধিব চেষ্টা কৰাত খঙত বৰ বৰাইছিল নিজৰে কাম নাই মোক দোষ দিয়ে বুলি ।মই একো বুজি পোৱা নাছিলো। কিন্তু মাজনিখা অলপ ভয় ভাৱ হলে মোক বুকুত সাৱটি ধৰিছিল। মই কেতিয়াও হাত মাৰি পোৱা নাছিলো বা কোনো তেনে অনুভৱৰ বাবে ফ্ৰেণ্ড ও বনাব ভাল পোৱা নাছিলো। ক্লাছ ছিক্স অলৈ মায়ে শুই থাকোঁতে মালিছ কৰিছিল খেলি হাত ভৰি বিষপোৱা বুলি কিন্তু ৰাতিপুৱা মাজদশৰত এটা সামান্য বিষ আৰু অলপ ফুলি থকা অনুভৱ কৰিছিলোঁ।

গা ধুৱাই টো বহু বছৰলৈ দিছিল আৰু এতিয়াও কেতিয়াবা দিয়ে। আলটিমেটলি তেওঁ মোৰ বান্ধৱী ৰ দৰেও হৈছিল। কলেজৰ কথা সকলো কৈছিলো। মোৰ সমুখতে আন্তি হতেও খুহুতীয়া ধেমালি কৰিছিল আৰু মৰমৰ ৰস্মিৰেখা জনিও কৰিছিল। মই কিছুমান বুজিও নুবুজা ভাল যুৰিছিলো। কিন্তু ৰাতি শুৱা সময়ত কি কৈছিল বুলি আন্তি হতে বুলি সুধিচিলো।পাপা ঘৰত সিমান নাথাকে সেয়ে মা আৰু মই একেলগে থাকো আৰু বা মাৰ ৰুমত অকলে থাকে,ৰাতি লাইট জ্বলাই পাহৰি থাকে উপন্যাস পঢ়ি ,সেইবাবে চকুত লাগে বাবে ভাল নাপাইছিল।

5 thoughts on “মা ৰ সৈতে নভবা মধুৰ মূহুৰ্তৰ মিঠা পাতনি (খণ্ড১)”

Leave a Comment

error: Content is protected !!