প্ৰিয়াৰ পৰিয়াল

জেকি আৰু প্ৰিয়া এক বছৰৰ পিছত মাকৰ ঘৰলৈ আহে । প্ৰিয়াই গাড়ীৰ পৰা নামিয়েই ঘৰৰ কলিং বেলটো টিপি দিয়ে । কিছুসময়ৰ পিছতে মেইড্ মনীষাই দুৱাৰ খন খুলি প্ৰিয়াক দেখি চিঞৰি দিয়ে । “বেবি তুমি ইমান দিনৰ মুৰত আহিলা..” লগালগ মেইড্ জনীয়ে আকৌ এবাৰ চিঞৰ মাৰে অনিতা মেম , ৰাধিকা মেম সোনকালে নামি আহক তললৈ আমাৰ প্ৰিয়া বেবি আৰু জেকি বাবা আহিছে..” ।

মেইড মনীষাৰ মাতত আটাইয়ে লৰালৰিকৈ তললৈ নামি আহে । অনিতা হৈছে প্ৰীয়াৰ মাক আৰু ৰাধিকা হৈছে অনিতাৰ বেষ্টি আৰু ৰণি হৈছে অনিতাৰ হাচবেণ্ড আৰু প্ৰীয়াৰ পাপা । ৰাধিকাই প্ৰীয়াক দেখি ধৈৰ্য্য ধৰিব নোৱাৰিলে । তাইৰ ওঁঠত যোৰকে কিচ্চ এটা কৰি সাৱতি ধৰিলে । “বেবি তুমি জানা তোমাক মই কিমান মিচ কৰি আছিলো ” । “অ’ ডিয়েৰ ৰাধিকা আন্টী এতিয়া আহি গ’লো চোৱা.. তুমি আৰু মোক মিচ কৰিব নালাগে” ।

ৰাধিকা আৰু প্ৰিয়াৰ মৰম দেখি জেকি হ’তবাক হই গ’ল । তাৰ পিছতে অনিতাই জেকি আৰু প্ৰিয়াক একেলগে সাৱতি মৰম অকমান কৰি দিয়ে আৰু দুয়োতাকে ঘৰৰ ভিতৰলৈ মাতি আনে । তেতিয়াই ৰাধিকাই মেইড্ মনীষাক অৰ্ডাৰ দিয়ে “মনীষা যোৱা সোনকালে লান্চ্ ৰেডী কৰি দিয়া.. আজি আমাৰ প্ৰিয়া বেবী আৰু জেকি বাবাক মই নিজে ভাত খোৱাম ” । মেইড্ মনীষাই ৰাধিকাৰ কথাত লগালগ কিচ্ছেনলৈ দৌৰ মাৰে ।

তাৰপিছতে প্ৰিয়াই ৰাধিকা লগত কাপোৰ সলাই ফ্ৰেচ হ’বলৈ ৰুমলৈ গুছি যায় । আৰু জেকিক ৰনিয়ে ৰুম দেখুৱাবলৈ লৈ যায় । কিছুসময়ৰ পিছতে প্ৰতিটো ৰুমৰ স্পীকাৰত বাজি ওঠে মেইড্ মনীষাই এনাউচ কৰি দিয়ে “লান্চ ৰেডী হৈ গ’ল সকলোৱে সোনকালে আহি যোৱা” । তাৰপিছতে ৰনিয়ে জেকিক লৈ ডাইনিং টেবুলত বহি যায় । কিছুসময়ৰ পিছতে অনিতা আহি জেকি কিনাৰতে বহি লয় । জেকিয়ে অনিতাক দেখি “আন্টী প্ৰিয়া অহা নাই যে কিয় ??” । “ডন্ট ৱৰি.. জেকি বাবা.. বেবি তাইৰ ৰাধিকা আন্টীৰ লগত আহিব…” । কিছুসময়ৰ পিছতে প্ৰীয়া আৰু ৰাধিকা তললৈ নামি আহে ।

প্ৰীয়াক দেখি জেকিৰ চকু থৰ লাগি গ’ল । প্ৰিয়াই পিন্ধনত গোটেই ভিতৰৰ বডিতো দেখা ট’প এটা পিন্ধি আহিছে । তলত তাইৰ ক’লা ৰংৰ ঠংগ পেন্টীতো পোৰা জিলিকি গৈছে আৰু ব্ৰা নিপিন্ধা কাৰণে বুবচ কেইটা বাহিৰৰ পৰাই জিলিকি ওঠিছে । অনিতাই প্ৰিয়াক দেখি “অ’ বেবি.. তোমাক চোন গোটেই জনী এঞ্জেল যেন লাগিছে” । “থেংকিও মামা…” তেনেকুৱাতে ৰাধিকাইও একেষাৰ কই “প্ৰিয়া বেবিক পিন্ধাইছে কোনে.. মোকো ক্ৰেডিট দিব লাগিব ” । সকলোৱে ৰাধিকাৰ কথাত ক্লেপ বজাই হাঁহি মাৰে ।

তাৰপিছতে মনীষাই সকলোৰে প্লেটত খাদ্য পৰিবেশন ধৰে । তেনেকুৱাতে অনিতাৰ প্লেটখন দেখি জেকিৱে প্ৰশ্ন কৰে । “আন্টী আপুনি কেৱল চালাদ খাই আছে যে কিয় ” । অনিতাই লাহেকৈ জেকিফালে চাই আৰু কই ” বাবা মই ফিগাৰ মেন্টেইন কৰো যে.. সেই বাবে চালাদ খাওঁ” । তাৰ কিছুসময় পিছতে গোটেই কেইজনে খাই বই বাহিৰৰ গাৰ্ডেনত বহিব গুছি যায় আৰু প্ৰীয়া আৰু ৰাধিকাই কিটচ্চেনত প্লেট সজোৱা কামত লাগি যায় । প্ৰিয়াই প্লেট মুহাৰি থাকোতে ৰাধিকাই ঘপককৈ তাইৰ বুবচ দুটা যোৰে চেপি পিছফালৰ পৰা সাৱটি ধৰে আৰু পিঠিয়ে ডিঙিয়ে পাগলৰ দৰে চুমা খাব ধৰে ।

“আন্টী এৰি দিয়া না প্লীজ.. কোনোবাই আমাক দেখিলে কি ক’ব বাৰু” । তেতিয়া ৰাধিকাই কই “ৰ’বাচোন বেবি.. তোমাক বহুদিন পোৱা নাই.. অলপ মৰম কৰিব দিয়া না..” । ৰাধিকাই পিঠিখনত চুমা খাই খাই প্ৰীয়াৰ ট’পতো ডাঙি পোকৰতোত চুমা খাব ধৰে আৰু যোৰচে তাইৰ ঠংগ পেন্টীতো তললৈ টানি খুলি দিয়ে । “আন্টী জেকি আহি যাব পাৰে প্লিজ নকৰিবা না” । “ৰ’বা না বেবি.. এতিয়া কোনো নাহে গোটেই বোৰ বাহিৰত আছে.. বাইচাঞ্ছ জেকি আহিলেও তাক মোৰ পোকৰতো দি দিম” । সেইবুলি কই ৰাধিকাই প্ৰীয়াৰ পোকৰৰ ফুটাতো যোৰে যোৰে চেলেকিব ধৰে ।

“আহহহহ্… আন্টী হ’ব আৰু দিয়া না.. ” । কিন্তু ৰাধিকাই একেৰাহে প্ৰীয়াৰ কথাত কাণ নিদি পোকৰৰ ফুটাত জিভা ভৰাই থাকিলে । “ৰ’বা না বেবি তোমাৰ পোকৰতো আজিও সৰু হৈ থকাৰ দৰেই ষ্ট্ৰবেৰী নিচিনাই গোন্ধাই.. বেবি তোমাৰ পোকৰৰ ফুটাতো কিয় ইমান সৰু.. জেকিয়ে নুচুদে নেকি..”। “হি..হি নহয় অ’ আন্টী.. তাক মইয়ে পোকৰত চুদিব দিব লাজ কৰো…” । “ধেইট পাগলী.. তোমাৰ কোমল পোকৰত জেকিয়ে এদিন চুদিব পালে.. কুকুৰৰ দৰে সদায় চুদিব বিছাৰি ফুৰিব জানা.. বাৰু এতিয়ালৈ হ’ব দিয়া বেবি মজা লাগি গ’ল মোৰ বহুত দিনৰ মুৰত তোমাৰ পোকৰতো চেলেকি খাব পালো… থেংক কিউ চ’ মাচ্.. মোৰ কিউটী বেবি..” ।

তাৰপিছত ৰাধিকা আৰু প্ৰিয়াইও সকলোৰে লগত মিলি ঘৰৰ গাৰ্ডেনত বহি কথাৰ ভাগ ল’লে । কিছুসময়ৰ পিছতে ৰাতি প্ৰায় আঁঠ মান বাজিল । মেইড্ মনীষাই ডিনাৰৰ কাৰণে সকলোৰে বাবে এনাউচ্ কৰি দিলে । আটাইয়ে লৰালৰিকৈ ডাইনিং টেবুলত আহি চিট গ্ৰহণ কৰিব ধৰিলে । কিন্তু অনিতা নাহিল তাকে দেখি জেকিয়ে সকলোৰে মুখলৈ চাই ক’লে “অনিতা আন্টী নাহিল যে কিয়..” । তেনেকুৱাতে ৰনিয়ে লাহেকৈ ক’লে “জেকি বাবা অনিতা ৰাতি সদায়ে ফ্ৰাষ্টত থাকে..তুমি এতিয়া খোৱা আন্টীৰ টেনচন ন’লবা..” । তাৰপিছতে ৰনিয়ে মেইড্ মনীষা পোকৰত হাত থৈ মোহাৰিব ধৰিলে আৰু ক’লে “ডাৰ্লিং আজি তোমাৰ হাতেৰে মোক খোৱাই দিয়া না” । সেই দৃশ্যতো দেখি জেকি হতবাক হৈ পৰিল ।

ডিনাৰ শেষ কৰি সকলো ৰুমলৈ গুছি গ’ল । প্ৰিয়াই কিটচ্চেনত প্লেট চাফা কৰি থকা দেখি জেকিয়েও ৰৈ দিলে । “বেবি বাদ দিয়া না চাফা কৰিব.. ব’লা আমিও ৰুমলৈ যাওঁ” । “ৰ’বা না ডিয়েৰ আৰু অলপ সময় লাগিব.. তুমি মোৰ কাৰণে অলপ ওৱেট কৰা না..” । প্ৰিয়াৰ কথাত জেকিয়ে কিটচ্চেনতে ৰৈ দিয়ে আৰু প্ৰিয়াই প্লেট চাফা ক’ৰাত লাগি যায় । তেনেকুৱাতে জেকিয়ে কিটচ্চেনৰ খিৰিকীয়েদি দেখে গাৰ্ডেনত কোনোবা অকলশৰে বহি আছে । কোন হয়নো তাকেই চাবলৈ জেকিয়ে প্ৰিয়াক একো নোকোৱাকৈয়ে গাৰ্ডেনলৈ গুছি যায় ।

গাৰ্ডেনত গই জেকিয়ে দেখে অনিতা উলংগ হৈ এখন হাতত চিগাৰেট আৰু এখন হাতত ৰে’ড ওৱাইন লৈ ভৰি ওপৰত ভৰি থৈ অকলশৰে বহি আছে । “অ’ জেকি বাবা.. আহা মোৰ ওচৰতে অলপ বহাহি..” । জেকিয়ে অনিতাৰ কথাত মুখা-মুখিকৈ চকীখনত বহি লয় । “আন্টী আপুনি ৰাতি ডিনাৰ নকৰে নেকি..” । “নাই নকৰো অ’ বাবা.. মই ডায়েটত আছো.. যাতে 53 এজতো যাতে চেক্সি আৰু ইয়ং হই থাকিব বিচাৰো..” ।”অ’ সেই বাবে আপুনি দেখাত ইমান হ’টি..”। “হা..হা.. থেংকিও বাবা.. আৰু শুনা না তুমি আকৌ মোক এই ৰুপত দেখি নাৰ্ভাছ হৈছা নেকি.. মই মানে ৰাতি হ’লে লেংটি কে থাকি বৰ ভাল পাও..” । “নাই আন্টী মই একো নাৰ্ভাছ হোৱা নাই…” । “চ’ ন’টী গুড বই.. বাৰু জেকি বাবা তুমি প্ৰিয়া বেবিক ইমানদিনে প্ৰেগনেট কিয় কৰা নাই..”।

“নাই মানে আন্টী আমি এতিয়ালৈকে প্লেন কৰা নাই..”। “তেনেকৈ ভাবিলে নহ’ব জেকি বাবা.. এতিয়া ঘৰলৈ আহিছা যেতিয়া আমি সকলোৱে মিলি তোমালোকক হেল্প কৰিম হ’ব..” ।”থেংকিও চ’ মাচ্চ্ আন্টী…” । তেনেকুৱাতে অনিতাই ভৰিখন চেপাৰেট কৰি অঁতৰাউতে হঠাৎ জেকিৰ চকু অনিতাৰ বুচ খনলৈ যায় । “কি চাইছা জেকি বাবা এইখন বুচ এতিয়া পুৰণা হ’ল..” । “নাই আন্টী.. মই এনেকুৱা ডিজাইনৰ বুচ 24 বছৰ এজত ফাৰ্ষ্ট টাইম দেখিছো.. অকণমান ভালকৈ দেখুৱাক না..” । অনিতাই জেকিৰ কথাত হাঁহি এটি মাৰি তাইৰ সোঁ হাতৰ ধুনীয়া দীঘল আঙুলি দুটাৰে বুচ খন লাহেকৈ বহলাই গুলপীয়া ফুটাতো দেখুৱাই দিয়ে । সেই দৃশ্যতো দেখি জেকিৰ পেনিচতো টাইট হৈ গ’ল । “থেংকিও আন্টী.. এতিয়া মই ৰুমলৈ যাওঁ.. গুড নাইট..” । “অ’কে গুড নাইট জেকি বাবা.. ৰুমলৈ গৈ শুই নাযাবা প্ৰিয়াক মৰম কৰিহে শুবা..” ।

জেকিয়ে ৰুমলৈ অহা গোটেই বাটতো অনিতাৰ বুচ খনেই চকুত ভাঁহি থাকিল । যেন ওচৰত পালে সি আজি যেন গোটেই ৰাতিটো চুদি মুহাৰি চেলেকি থাকিব । তাকে ভাবি ভাবি সি প্ৰিয়াৰ ৰুমলৈ হুক নথকা দৰ্জাখন খুলি সোমাই আহে । ডিম লাইটৰ পোহৰত দেখে প্ৰিয়া ওৱালৰ ফালে মুৰ কৰি খালী গাত সামান্য পাতল কাপোৰ এখন টানি লৈ শুই আছে । জেকিয়েও লগালগ কাপোৰ খুলি লেংগটা হৈ বিচনাত উঠি দিয়ে । “বেবি প্লীজ বেয়া নাপাবা না.. মই গাৰ্ডেনত তোমাৰ মাৰ লগত অলপ কথা পাতি থকাৰ বাবে দেৰি হৈ গ’ল..” । সেই বুলি কই জেকিয়ে প্ৰিয়াৰ লেংটা পোকৰতোত হাত ফুৰাব ধৰোঁতে চ’ক খাই উঠিল । মনতে ভাবিলে আৰে এইজনী আকৌ কোন প্ৰিয়াৰ পোকৰতোটো দেখুন ইমান ডাঙৰ নহয় ।

আগলৈ–

পিছৰ খণ্ডতো সোনকালে লাগিলে মোক সকলোৱে মেইল কৰিবা দেই ।