জীৱনৰ ৰং – খণ্ড ১

জীৱনৰ ৰং – খণ্ড ১

(উক্ত কাহিনীটো মই দুবছৰ মানৰ আগতে লিখা। কেইটামান পেজত দিছিলো। কিন্তু মোৰ ই- মেইল আই.ডি টো বল্ক হৈ যোৱা বাবে পিছত আৰু দিয়া নহল। মই প্ৰিয়ংকা, প্ৰিয়ংকা বৰুৱা। ঘৰত পৰী বুলি মাতে। আকৌ দুবছৰৰ পাছত পুনৰ কাহিনীটো আগোৱাবলৈ লৈছো। পাছৰ কাহিনীটো কি হৈছে তাক জনাৰ আগত “জীৱনৰ ৰং – খণ্ড ১” টো আকৌ এবাৰ ৰাইজলৈ আগবঢ়লো। পুনৰ টাইপ কৰি লিখিব লগা হোৱাৰ বাবে কিছু-কিছু থাইত অলপ এডিত কৰা হৈছে। আগতে যদি কোনোবাই এই কাহিনীটো পঢ়িছে তেতিয়াহলৈ কিছুমান ঠাইত কিছু এডিত কৰা দেখা পাব পাৰে। ইয়াৰ পাছৰ খণ্ডটো প্ৰায় শেষ হৈয়ে আছে গতিকে তাৰ বাবে বেছি অপেক্ষা কৰিব নালাগে। এতিয়া আহক কাহিনীৰ মাজলৈ আগবাঢ়ো……।)

ক্ৰিং……. ক্ৰিং…… ক্ৰিং……।

এৰ্লাম ঘড়ীটোৰ কৰ্কশ শব্দত মোৰ টোপিন ভাঙি গল। চকু কেইটা আধা মেলিয়ে ব্লেংকেটখনৰ তলৰ পৰা হাতখন উলিয়াই ওচৰৰ টেবুলখনত খেপিয়াব ধৰিলোঁ। হাতত এৰ্লাম ঘড়ীটো পাই সেইটো বন্ধ কৰি টেবুলতে ঠেকেছা মাৰি থৈ আকৌ উমাল ব্লেংকেটখনৰ ভিতৰলৈ হাতখন সুমুৱাই আনিলোঁ। ইমান ঠাণ্ডা….।। বৰষুণ দিয়া বাবে ঠাণ্ডাটো বেছিকৈ পৰিছে যেন পাইছোঁ, তাতে নৱেম্বৰ মাহ। ঠাণ্ডা দিন পিছে মোৰ খুউব প্ৰিয়…। মোৰ ৰুমৰ খিৰিকীৰ সিপাৰে শেৱালিজোপা ডাল ভৰি ফুলিছে। মোৰ ৰুমটো শেৱালী ফুলৰ সুৱাসেৰে আমূল-মূলাই আছে। উমমমমমম…… মই চকু কেইটা নেমেলাকৈয়ে দীঘল কৈ উশাহ এটা ললোঁ। মন প্ৰাণ শেৱালীৰ সুবাসেৰে ভৰি পৰিল….।

মোৰ নাম প্ৰিয়ংকা বৰুৱা। ঘৰত পৰি বুলি মাতে। মা- দেউতাই মৰমতে দিয়া নাম। সৰুতে বুলে দেখাত একেবাৰে পৰিজনীৰ দৰে আছিলোঁ। মোৰ বৰ্তমান বয়স ২৫ বছৰ। ঘৰত মোৰ মা আৰু দেউতা। ঘৰৰ একমাত্ৰ ছোৱালী হোৱা বাবে সৰুৰে পৰা বহুত মৰমত ডাঙৰ হৈছিলোঁ। দেখাত মই অতিপাত ধুনীয়া বুলিয়ে মানুহে কয়। গাৰ ৰং গাখীৰত সেন্দুৰ মিহলোৱা লেখীয়া। মোৰ কঁকালৰ লৈকে বৈ পৰা চুলি কোচা Beauty Parlor ত সদায় Straight কৰি থোৱা থাকে আৰু প্ৰায়ে Highlight কৰা থাকে। 34-28-36 মোৰ এটা Killing Figure, বৈ পৰা চেলাৱৰীৰ সৈতে টনা-টনা এযোৰ চকু। প্ৰায় মানুহে মোৰ চকুযোৰ পদুম ফুলৰ পাহীৰ লগত মিলাই। কিন্তু মোৰ সকলোতকৈ আকৰ্ষণ আছে মোৰ হাঁহিটোত। মোৰ মুখৰ বাওঁফালে কুকুৰ দাঁতটো বেৰীয়া আৰু সো ফালৰ গালত তোল পৰে। হাঁহিলে বাওফালৰ বেৰীয়া কুকুৰ দাঁতটো ওলাই যাই আৰু সো ফালে গালত তোল পৰে যিতোৱে মোক বহুত আকৰ্ষণীয় কৰি তোলে। লগৰ বহুতো ছোৱালী মোৰ এই ৰূপক সদায় হিংসাৰ চকুৰে চোৱা মই নিজে প্ৰমাণ পাইছোঁ।

আমাৰ ঘৰৰ পৰিৱেশ সদায় পঢ়া-শুনাৰ। দেউতা হাই স্কুলৰ প্ৰধান শিক্ষক, মা একেখন স্কুলৰে শিক্ষয়ত্ৰী। মইও অংকত স্নাতক ডিগ্ৰী লোৱাৰ ৬ মাহৰ পাছতে ওচৰৰ প্ৰাথমিক স্কুলখনত সোমালো। গতিকে ঘৰৰ তিনিওটা প্ৰাণী দিনটো নিজ-নিজ কৰ্মত ব্যস্ত থাকি আবেলিহে ঘৰ সোমাও। আমাৰ ঘৰত আমাৰ তিনিও জনৰ বাদে “সাৱিত্ৰী” নামেৰে ছোৱালী এজনীও থাকে। কেউ-কিছু নাইকিয়া সাৱিত্ৰীক মাথোঁ ১০ বছৰ বয়সত মায়ে আমাৰ ঘৰলৈ লৈ আহিছিল। সাৱিত্ৰী মোতকৈ ৫ বছৰমান সৰু। মিঠা বৰণীয়া সাৱিত্ৰী দেখাত বৰ মৰম লগা। তাইক প্ৰথম দেখোঁতে তাই এটা মলীয়ন ফ্ৰক পিন্ধি আহিছিল। বহুত দিন তেলৰ মুখ নেদেখা তাইৰ চুলিকোছা জাতলী হৈ পৰিছিল। কিন্তু তাইৰ চকুহাল বৰ ধুনীয়া আৰু তাইৰো বাওঁ গালত হাঁহিলে তোল পৰিছিল। এই দুটা বস্তুৱে তাইক বহুত মুহনীয়া কৰি তুলিছিল। ভালকৈ থাকিবলৈ পাই তাই লাহে লাহে ধুনীয়াজনী হৈ আহিছিল। দেউতাই তাইক কাষৰ প্ৰাথমিক স্কুলকনতে নাম লগাই দিছিল। কিন্তু তাই পঢ়া-শুনাতকৈ ঘৰৰ কাম-বন কৰি বেছি ভাল পাইছিল। তাই মাক বহুত ভাল পাইছিল, সেইবাবে হয়তো মাক তাই একো এটা কামেই কৰিব দিয়া নাছিল। মায়ে কিবা এটা কৰিব গলেই তাই ছিলনীয়ে থাপ মৰা দি কামটো কাঢ়ি লৈছিল। তাইৰ মতে – তাই থকা অৱস্থাত মায়ে কাম কৰাটো বোলে তাইৰ বাবে লাজৰ কথা। মোৰ লগত সাৱিত্ৰীৰ বাই-ভনীৰ দৰে সম্বন্ধ। মোকো তাই বায়েক হিচাপে বহুত ভাল পাইছিল। এদিন তাই পঢ়াৰ বুজা আৰু কঢ়িয়াব নোৱাৰি দেউতাৰ ভৰিত দীঘল দি পৰিল। দেউতায়ো তাইক আৰু পঢ়িবলৈ জোৰ নিদিলে। সেইদিনা তাইৰ মনৰ ফুৰ্তি কোনে চাই। হিন্দী গানৰ কলি যেন তাইৰ মুখৰ পৰা নাতৰিবই।

সাবিত্ৰীয়ে কিন্তু মোৰ বিশেষ খেয়াল ৰাখিছিল। মোৰ কাপোৰ ধুৱাৰ পৰা মোৰ বাকী সকলো কাম তায়ে কৰি দিছিল। তাইৰ মতে তাই পঢ়িব নোৱাৰিলে কি হল…তাই হেনো মোৰ বাবে ইমানে কৰিব যে মোৰ কেতিয়াও কামৰ বাবে পঢ়াৰ ক্ষতি নহয়। সেইবাবে মোৰ সকলো কাম তায়ে কৰি দিয়ে। কেতিয়াবা স্কুলৰ পৰা আহি মোৰ বেছি ভাগৰ লাগিলে মোৰ ভৰিৰ পৰা চেণ্ডেল খোলাৰ পৰা কাপোৰ সলাই দিয়া লৈকে তায়ে কৰে। তায়ো ছোৱালী গতিকে তাইলৈ লাজ কৰাৰ একো অৰ্থ নাছিল। তাই বহুত বাৰ মোক ব্ৰা-পেন্তীট দেখিছে আৰু মেয়ো তাইক তেনেকৈ দেখিছো। ঠাণ্ডাৰ দিনত সন্ধিয়া গৰম পানি কৰি চৰিয়া এটাত লৈ মোৰ আগত দিবহি। মই চৰিয়াৰ পানিত ভৰিকৈখন জুবুৰীয়াই দিয়াৰ পাছত তায়ে ঘঁহি-ঘঁহি ভৰি ধুৱাই দিব, তাৰ পাছত টাৱেলেৰে ভৰি মুছি গৰম মিঠাতেল দি মালিছ কৰি দিব। এটা কথা মই মন কৰিছিলো যে তাই সদায় মোৰ ভৰি কেইখন কিবা প্ৰকাৰে চুব বিছাৰে। কথাটো মই ইমান গুৰুত্ব নিদিও যদিও তাই যেতিয়া মোৰ ভৰি মালিচ কৰি দিয়ে তেতিয়া যেন তাই বহুত সুখী হয়। মই পিছে মোৰ প্ৰিতটো অংগ বৰ ধুনীয়াকৈ সজাই মেলি ভাল পাইছিলো। ভৰিকেইখনো মই বৰ ধুনীয়কৈ ৰাখিছিলো..। মোৰ ভৰিৰ আঙুলীবিলাক দীঘল-দীঘল ধুনীয়া আকাৰৰ। মই সদায় দীঘলকৈ নখ ৰাখিছিলো…। নখত ধুনীয়াকৈ বেলেগ বেলেগ Nail Paint লগাই ৰাখিছিলো। ভৰিত সদায়ে পায়েল পিন্ধিছিলো আৰু দুয়োখন ভৰিৰ মধ্য়মা আঙুলিত এটা এটা আঙঠি আছিল। দেখিলে যিকোনো মানুহ মোৰ ভৰিহালৰ প্ৰেমত পৰিব পাৰে। এই ভৰিহাল ধুনীয়াকৈ থোৱাত সাৱিত্ৰীয়েও কিন্তু বহুত চেষ্টা কৰিছিল। মোৰ ভৰিৰ নখত প্ৰায়ে তায়ে Nail Paint লগাই দিছিল। কেতিয়াবা ৰাতিও তাই মোৰ ভৰি মালিছ কৰিব বিছাৰে। মই ভালেই পাও। ৰাতি বিছনাত শুই ভৰিকেইখন তাইৰ কোলাত তুলি দিও আৰু তাই পৰম আনন্দেৰে মালিছ কিৰ দিয়ে। মই তেনেকৈয়ে টোপনি যাও, তাই কেতিয়া উঠি যায় মই গম নাপাও। কিন্তু এটা কথা ঠিক এতিয়া মই তাইক এৰি মোৰ জীৱনটো কল্পনা কৰিব নোৱাৰো।

আজি দেওবাৰ। গতিকে স্কুল নাই। লৰা- ছোৱালী বিলাকৰ হুলস্থুল নাই…। দেওবাৰ দিনটো মোৰ নিজৰ দিন। এই দিনটোত মই নিজৰ লগত থাকি ভাল পাওঁ….। আজি শেৱালি জোপা যেন আনদিনাতকৈ বেছি ধুনীয়া গোন্ধাইছে। সেই সুৱাসে যেন লাহে-লাহে মোৰ নাকেদি বৈ গৈ মোৰ মন, আত্মাৰ লগত সাঙোৰ খাই পৰিছে…। মোৰ গুলপীয়া ওঁঠ যোৰৰ কোণত এটা হাঁহি বিৰিঙি আহিল। বাওঁ হাতখন লাহে লাহে মই পিন্ধি থকা চুৰিডাৰৰ পেণ্টতোৰ তল ফালে বগাব ধৰিলে….। চুৰিডাৰ পেণ্টৰ গাঁঠিটো ঢিলা কৰি লাহে লাহে মোৰ বাওঁ হাতখন চুৰিডাৰ পেণ্টটোৰ ভিতৰলৈ সোমাই যাব ধৰিলে…। পিন্ধি থকা গোলাপীয়া G–String Panty তোৰ ওপৰত মোৰ বাওঁ হাতৰ আঙুলিৰ দীঘল নখকেইটা ঘূৰি ফুৰিব ধৰিলে। ( যেনেকৈ মই নিজকে ধুনীয়াকৈ সজাই ৰাখি ভাল পাওঁ। কাপোৰ বিলাকো ঠিক তেনেকৈ ফেন্সি টাইপৰ পিন্ধো। G–String Panty আমাৰ ইয়াৰ দুকান বিলাকত পোৱা টান। যদিও দুই-এখনত আনে দুকানি বিলাক লৰা হোৱা বাবে কিনিবলৈ লাজ লাগে। পিছে আজিকালি অনলাইন হৈ বহুত ভাল হল। মই এনেকুৱা পেণ্টি বিলাক অনলাইনতে আনো। পিন্ধি কিবা এটা ভাল লাগে। Panty তোৰ আগফালটো তেনেই সৰু। যেনে তেনে যোনিখনৰ পাহিগীতা ধাক খাই মাথোঁ। খোজ কাঢ়িলে প্ৰায়ে Panty তোৰ আগফালদোখৰ যোনিখনৰ পাহিগীতাৰ মাজত সোমাই পৰে। তেতিয়া কি যে অনুভৱ হয় বুজাব নোৱাৰো। পাছফালেটো এডাল পাতল ৰছিৰ লেখিয়া হে থাকে। পিন্ধিলে টিকাগীতৰ মাজতে সেইডাল সোমাই থাকে।)। Panty টোৰ ওপৰতে লাহেকৈ মোৰ ২৫ বছৰীয়া ভৰ যৌৱনা যোনিখন চেপি ধৰিলো…..।

উমমমমমমমম……. সমস্ত দেহত যেন এটা বিজুলীৰ তৰংগ বৈ গল। চকু কেইটা নিজে-নিজে জাপ খাই গল। ভৰ যৌৱনপ্ৰাপ্ত যোনিখন ভিজি উঠিছে। তাইও যেন গম পাইছে মোৰ মনৰ কথা। মই আকৌ মোৰ সৰু Panty তোৰ ওপৰতে যোনীখন বাওঁহাতৰ আঙুলি কেইটাৰে ঘঁহি দিলো। লাহে-লাহে হাতৰ মধ্যমা আঙুলিতোৰে যোনীখনৰ পাহি গীতাৰ মাজত Panty তোৰ ওপৰতে ঘঁহি দিলো। আহহ…, কি যে অনামী শিহৰণ….। মই দাঁতেৰে মোৰ তলৰ ওঁঠটো কামুৰি ধৰিলো। কেতিয়াবা এই যোনিখনে কিয় ইমান আমনি কৰে বাৰু…। সকলো বুজিও যেন তাই একো নুবুজা হৈ পৰে। তাইক লাগে মাথোঁ যৌৱনৰ জুতি। মই আঙুলিটো Panty তোৰ ওপৰতে আৰু অলপ জোৰকৈ যোনিখনৰ পাহীগিতাৰ মাজত ঘঁহি দিলো। আহহহহ…… মোৰ মুখেৰে এটা চেপা মাত বাহিৰ হৈ গল। এয়া সন্তোষৰ আৰু প্ৰাপ্তিৰ আৰ্তনাদ..। এখন হাতেৰে মই শুই থকা গাৰোটো চেপি ধৰিলো। কিন্তু যোনীখনে যেন মানি লব বিচৰা নাই। তাইক যেন আৰু সুখ লাগে। লাহে-লাহে তাই আৰু ভিজি উঠিছে…। তাই যেন নিজৰ ৰস উলিয়াই বিদ্ৰোহ কৰি উঠিছে আৰু বাৰে বাৰে যেন মোক পৰম সুখৰ বাবে দাবী তুলিছে….। মই লাহেকৈ মোৰ সৰু G-String Panty তো চাইডলৈ অলপ আঁতৰাই আনিলোঁ। যোনীৰ উপৰি ভাগত থকা বাল বিলাক প্ৰকট হৈ আহিল। মই যোনিখন বৰ পতিপাল কৰি আৰু খুব ধুনীয়াকৈ ৰাখোঁ। এনেও মোক মানুহে অতিপাত চাফা বুলি কয়। যোনীৰ পাহিত গজা বাল বিলাক মই ৰেজৰ লৈ সদায় খুৰাই পেলাওঁ। একদম চাফা কৰি ৰাখোঁ। মোৰ গাৰ ৰং বগা হোৱা বাবে যোনীখনৰ পাহিগীতা একদম গোলপীয়া ৰঙৰ। মাত্ৰ যোনীৰ ওপৰ ফালে ঠিক নাভিৰ পৰা ৩ ইঞ্চীমানৰ তলত এটা ধুনীয়া ত্ৰিভুজ আকৃতিত অলপ বাল সদায় থৈ দিওঁ। কিয় জানো সেই বালখিনিত আঙুলি বুলাই মই বৰ ভাল পাওঁ। এতিয়াও মই Panty তো চাইড কৰি সেই বালখিনিতে লাহে লাহে মোৰ আঙুলি কেইটা বুলাই দিলোঁ।

উমমমমমম………। এটা সুখানুভূতি মোৰ দেহৰ মাজেৰে বৈ গল। সৰু শুলপীয়া Panty তো ইতিমধ্যে সম্পূৰ্ণ ভিজি গৈছে। মোৰ আঙুলি কেইটা অৰ্ধৈৰ্য হৈ উঠিল। আঙুলিকেইতা লাহে-লাহে আৰু তললৈ বগাই যাব ধৰিলে। কোমল গোলাপৰ পাহি হেন যোনীৰ পাহি গীতাৰ মাজত লাহে লাহে মোৰ দীঘল নখ যুক্ত বাওঁ হাতৰ মধ্যমা আঙুলিটো বগাই গল আৰু মোৰ ২৫ টা বসন্ত গৰকা দেহত দি গল ইটোৰ পাছত সিটো বৈদ্যুতিক শিহৰণ। উত্তেজনাত মই মুখৰ আগত থকা Blanket খন দাঁতেৰে কামুৰি ধৰিলো। আহ…… ইমান সুখ…. ইমান কামনা…। মই অনুমান কৰিছিলো যে মোৰ যোনীৰ ৰসেৰে লাহে-লাহে মোৰ আঙুলিটো তিয়াই পেলাইছে। আহহহহ… শেৱালিৰ সুবাসৰ সৈতে মোৰ যোনীৰ সুবাস মিলিত হৈ এক বুজাব নোৱাৰা সুবাসৰ সৃষ্টি কৰিছে…..। যোনীখন আৰু ভিজি উঠিল, যেন বাৰিষাৰ উন্মাদনাৰ পৰশ পাই এখন ভৰ যৌৱনা নদীয়ে কাষৰ গড়া ভাঙি-চিঙি এটি নতুন পথ তৈয়াৰ কৰিব বিছাৰিছে….। এইবাৰ মোৰ আঙুলিতো যোনীৰ পাহিগীতাৰ মাজেৰে উজাই আহি ঠিক পাহিগীতাৰ আৰম্ভনিতে থকা মোৰ ভগাংকুৰটো স্পৰ্শ কৰিলেহি….।

“আহহহহহ…….. কেলা…..”।

এটি অস্পষ্ট চেপা চিৎকাৰ মোৰ মুখেৰে ওলাই আহিল। চিঞৰটো যাতে বেছি জোৰে নোলাই তাৰ বাবে মই মুখৰ আগত থকা কম্বলখন দাঁতেৰে কামুৰি ধৰিলো। ভগাংকুৰটো ফুলি উঠিছে আৰু আহহহ… উউউ মা…. ডাঙৰ হৈ আহিছে। মই আকৌ এবাৰ ভগাংকুৰটো স্পৰ্শ কৰি দিলো। আহহহহহ কেলা…. মোৰ গাৰ মাজেদি যেন ৪৪০ ভলটৰ এটা বিদ্যুতিক প্ৰবাহ পাৰ হৈ গল। মোৰ সৰ্ব শৰীৰ থক-থককৈ কঁপি উঠিল। আহহহহ… আৰু এবাৰ ভগাংকুৰটো স্পৰ্শ কৰি চাবলৈ ইচ্ছা গৈছিল যদিও সাহস কৰিব নোৱাৰিলো। কিন্তু চুৰিডাৰ পেণ্টতো আৰু সৰু Panty তো মই আৰু পিন্ধি থাকিব নোৱাৰা হৈ আহিলো। গতিকে দুইখন হাত কম্বলৰ তললৈ নি মই একেটানে মোৰ চুৰিডাৰ পেণ্টতো আৰু সৰু Panty তো খুলি আনিলো। Panty তো চকুৰ আগলৈ আনি চালো। আগফালৰ সৰু কাপোৰ দুখৰ সম্পূৰ্ণ তিতি উঠিছে। আৰু যোনীৰ ৰসৰ সুৱাসেৰে ৰুমৰ বতাহযাক গৰম কৰি আনিছে। মই লাহে কে Pantyতো নাকৰ ওচৰলৈ আনি দীঘলকৈ উশাহ লৈ নিজৰে যোনী-ৰসৰ সুবাস ললো। মই ব্যৱহাৰ কৰা দামী Perfumeৰ সুৱাসৰ লগত মিহলি হৈ আৰু এটা অচিন সুৱাসে মোৰ মন ভৰাই গল। হয়তো সেয়া মোৰ কুমাৰী যোনীৰ ৰসৰ সুৱাস। আহহহহ…….। যোনী-নিজৰাৰ পৰা আৰু অলপ পানী বৈ আহিল। Pantyতো আঁতৰত থৈ মই মোৰ বাওঁ হাতৰ আঙুলিত থুৱাই দিলোঁ। মোৰ মুখৰ পৰা বহুতখিনি থুইই মোৰ হাতৰ আঙুলি কেইটাত জিলিকি উঠিল..। লাহেকৈ হাতখন তললৈ নি মোৰ থুই খিনি মোৰ যোনীত লেপী দিলো। আহহহহ…. যোনীৰ ৰস আৰু মোৰ মুখৰ থুই লাগি যোনিখন আৰু পিছল হৈ গল। Sex উঠিলে মই এনেকৈয়ে যোনীত নিজৰ থুই লগাই পিছল কৰি ঘঁহি-ঘঁহি আঙুলি মাৰিবলৈ ভাল পাও। লাহে লাহে মোৰ বাওঁ হাতৰ মধ্যমা আঙুলিটো মোৰ যোনীৰ গহ্বৰত প্ৰৱেশ কৰিলে। আহহহহ….. গৰম আৰু ৰসেৰে ভৰপূৰ আন এখন জগতত যেন মোৰ আঙুলিটো প্ৰৱেশ কৰিছে……সুখ….. আঃ…. পৰম সুখ…।।। এয়াই যেন স্বৰ্গ… আহ….। লাহে-লাহে মোৰ বাওঁহাটৰ লিহিৰি পতিয়া দীঘল আঙুলিটো মোৰ যোনীৰ ভিতৰ বাহিৰ হব ধৰিলে…। আৰু মন, হৃদয়, আত্মা সকলোকে উটুৱাই লৈ গল এখন বেলেগ সপোন ৰাজ্যলৈ..। যত আছিল কেৱল সুখ… সুখ… আৰু কেৱল সুখ…। ক্ৰমান্বয়ে মোৰ যোনীত মোৰ আঙুলিৰ সঞ্চালনৰ বেগ বাঢ়িব ধৰিলে…। যোনীৰ ৰস আৰু মোৰ মুখৰ থুইয়ে মিলি যোনীখন বহুত পিছল কৰি পেলাইছিল..।

“……….থুইইইই…….”।

হাতখন আকৌ মুখৰ ওচৰলৈ আনি বহুতখিনি থুই.. লৈ আকৌ যোনীৰ প্ৰৱেশ দ্বাৰত লেপী দিলো…..। মোৰ যোনীত আকৌ মোৰ আঙুলিৰ সঞ্চালন বৃদ্ধি পালে।

“ফচ…..ফচ… ফচ… ফচ….”।

আহহহহ………, এক মধুৰ শব্দ মোৰ যোনীৰ পৰা ভাঁহি আহিল…। যোনীৰ সুৱাসে মোৰ মন উটলাই তুলিলে। মোৰ আঙুলিৰ সঞ্চালন আৰু বৃদ্ধি পালে। আহ… আহহহহ… ইমান সুখ…। মই মৰি যাম এতিয়া…।

আহ…. আহ… উমমমমম….।

মোৰ মুখেৰে অস্পষ্ট শব্দ বাহিৰ হবলৈ ধৰিলে। সৰ্ব শৰীৰ কঁপিবলৈ ধৰিলে। মই বুজি উঠিছো যে মই চৰম সুখৰ দ্বাৰদলিত। আহঃ… মোৰ যোনীত মোৰ আঙুলিৰ সঞ্চালন আৰু বৃদ্ধি পালে….। চৰম উত্তেজনাত মই থাকিব নোৱাৰি গাৰ কম্বলখন দলিয়াই পেলালো আৰু বিচনাত বহি পৰিলো। আহ….. মৰি যাম এতিয়া মই…. ভৰি কেইখন মেলি ধৰিলো আৰু আঙুলিটো আগতকৈয়ো জোৰে-জোৰে সঞ্চালন কৰিব ধৰিলো। তললৈ চাই দেখিলো মোৰ ধুনীয়া গোলপীয়া যোনীখন ৰঙা হৈ পৰিছে..। আঙুলিৰ সঞ্চালনৰ বাবে যোনীৰ পৰা ৰস বিলাক বৈ আহিছে…। আৰু মোৰ মুখৰ থুই মিহলি হৈ যোৱা বাবে যোনীৰ কাষত ফেনৰ সৃষ্টি হৈছে…।

“……….থুইইইই…….”।

মই আঙুলিৰ সঞ্চালন বন্ধ নকৰাকৈয়ে ওপৰৰ পৰাই যোনীখনত আকৌ থুৱাই দিলো।

“……….থুইইইই….থুইইইইইই…….থুইইইইইই… আহহহহহ…”।

মই পাগলীৰ দৰে উত্তেজনাত যোনীত বাৰে বাৰে থুৱাব ধৰিলো।

“..আহহহহ.. মই মৰি যাম এতিয়া কেলা… আহঃ…….. থুইইইইই কেলা……”।

আঙুলিটো যোনীখনত আৰু জোৰে জোৰে চলিব ধৰিলে.., যেন যোনীখন ফালি পেলাব…। মই কঁপিব ধৰিলো। ভৰি দুটা জঠৰ হৈ আহিব ধৰিলে। মুখেৰে অসফুট ভাৱে যি-টি শব্দ ওলাব ধৰিলে….।

“.আহ… ৰাহুল… কেলা কুকুৰৰ পোৱালি…। ল কুকুৰ তোৰ মুখত বহি তোৰ মুখৰ ওপৰতে মোৰ গীদাত আঙুলি মাৰি দিছো..আহ…চুদুৰভাই কেলা… মোৰ গীদা চাবলৈ পাগল হৈ আছ নহয়.. হু..ল কুকুৰ… এতিয়া তোৰ মুখৰ ওপৰতে বহি গীদাখন তোৰ মুখত ঘঁহি দিছো….আহহহ… চুতমাৰণী.. কেলা… মোৰ গীদাৰ ৰস তোৰ মুখত সানি দিছো… তোৰ গালে-মুখে মোৰ গীদাৰ আঠা-আঠা ৰস বিলাক সানি দিছো…। তোৰ মুখত গীদাৰ পানী উলিয়াই দিছো…খা… কেলা কুকুৰ চেলেকি- চেলেকি মোৰ গীদাৰ ৰস খা… কেলা মাকচুদু তই মোৰ এই ধুনীয়া গোলপীয়া গীদাখন চুদাৰ সপোন দেখ.. কেলা মাকচুদু তোৰ ইমান অওকাদ আছে নে….? তোৰ কণীটো কিমান ডাঙৰ হৈছে অ.. কুকুৰ..ভালকৈ ২ ইঞ্চীও হোৱা নাই নেকি… আৰু তই সেইটো কণীলৈ মোৰ এই ভৰযৌৱনা গীদা চুদীবলৈ আহ’… কেলা মাকচুদু…. তই কেলা মোৰ মুট খুৱাৰো যোগ্য নহয়… কেলা… মাকচুদু কোনাবাদিনা তোৰ মুখতে চেৰ-চেৰ কে মুটিম গম পাবি….হু ল.. কুকুৰ তোৰ মাকচুদু মুখত থুৱাই দিছো…. খা মোৰ থুইখিনি খা কেলা ৰেন্দা.. খাককক… থুই… থুইইইই…. থুইইইই,,.”।

মই পাগলীৰ দৰে যোনীখনত থুৱাই দিলো.. এবাৰ, দুবাৰ.. কেইবাবাৰো…. আহহহ… মই মৰি যাম এতিয়া… যোনীখনত থুৱাই-থুৱাই যোনীত আঙুলীৰ সঞ্চালন আৰু বঢ়াই দিলো…..মাজে মাজে মই কঁপি উঠিলো… সৰ্ব শৰীৰ কঁপিবলৈ ধৰিলে…। মগজুৰ চিন্তা শক্তি লোপ পাই আহিল.. মই যে এখন বিদ্যালয়ৰ শিক্ষয়ত্ৰী সেই কথাও মোৰ মনৰ পৰা উলাই গল.. মই এতিয়া এগৰাকী কামনা আৰু উত্তেজনাত চটফটাই থকা বাঘিনী হৈ পৰিলো। চকুৰ আগত ৰাহুলৰ কণমানি মৰম লগা মুখখন ভাঁহি উঠিল…। আহহ….তাৰ ধুনীয়া কণমানি ওঁঠগিতা… আহ… এনে লাগিছিল.. যেন হাতৰ আঙলিত যোনিৰ ৰস এসোপামান লৈ তাৰ কুমলীয়া আৰু গোলপীয়া ওঁঠযোৰীত লেপী দিম…আৰু তাক জিভাৰে চেলেকি-চেলেকি মোৰ যোনীৰ ৰসখিনি খাব দিম। তাৰ পাচত আকৌ মোৰ আঙলিটো যোনীত ভৰাই ৰসেৰে ভৰপুৰ কৰি তাক আঙুলিটো চুপি চুপি আঙুলিত লাগি থকা মোৰ যোনীৰ ৰস খাব দিম…। আহহহ.. আৰু তাৰ পাছত লাহে কে তাৰ কেকুৰা চুলিখিনত হাতেৰে খামুচি ধৰি তাৰ কণমাণি মুখখন মোৰ যোনীত লগাই দিম…। আহ.. সি তাৰ কণমানী জিভাখনে মোৰ যোনীখন চেলেকি দিব…। আহ মৰি যাম…।

“আহ.. ৰাহুল চা না.. তোৰ মুখত মই মোৰ গীদাৰ পানি পেলাব লৈছো..। আহহ.. মুখখন মেলি দে না দেহা… আহ.. বায়েৰৰ গীদাৰ পানী খা.. আহ.. বায়েৰে তোক কিমান মৰম দিম তই ভাবিবৈ পৰা নাই… অতি সোনকালে তই বায়েৰৰ মেখেলা তলীয়া কুকুৰ হবি…। আহ……. মৰি যাম কেলা মই…”।

আহ… যোনীত মোৰ আঙলিটো আৰু জোৰত চলিব ধৰিলে….। লিহিৰীপতীয়া,…. নখত ধুনীয়াকৈ ৰঙা নেইল পলিছ লগোৱা মোৰ বাওঁ হাতৰ মধ্যমা আঙুলিটো এতিয়া মোৰ যোনীত আৰু বেছি খৰকৈ উলোৱা- সোমুৱা কৰিব ধৰিলে..। আহহহহহ…. ৰাহুলৰ কথা মনলৈ অহাৰ লগে-লগে.. মই আৰু পাগল হৈ গলো…..। চকু মুদি বিছনাত বহি লৈ ভৰি কেইখন মেলি মই মাঁথো…. ৰাহুলৰ কথা ভাবি ভাবি পাগলীৰ দৰে যোনীত আঙুলী মাৰি গৈছো….। আহ… সমগ্ৰ দেহা ঘামত ভিজি গৈছে…। আহ…. লাহে লাহে মোৰ দেহত এটা বিজুলীৰ সঞ্চাৰ হবলৈ ধৰিলে..। দেহাটো বাৰে বাৰে জিকাৰ খাব ধৰিলে… ভৰি গিতা জঠৰ হৈ টান হৈ পৰিল…। মই আঙুলীটো যোনীখনৰ আৰু ভিতৰলৈ ভৰাই দিলো…আৰু তেনেকৈয়ে উপৰমুৱাকৈ বিছনাত বাগৰী পৰিলো…। উপৰমুৱাকৈ শুই কঁকালটো ২ ফুট মান দাঙি দিলো…। বাৰে বাৰে কঁকালটো কঁপি উঠিল…. আহহহহ….। আৰু ঠিক তেতিয়াই……….. ফিচ-ফিচ কৈ যোনীৰ পৰা ৰস মাৰী পঠালে….। মই পেচাব কৰিলে যেনেকৈ মুট ওলাই ঠিক তেনেকৈয়ে ফিচ-ফিচ কৈ যোনীৰ ৰস যোনীৰ পৰা প্ৰায় ৩ ফুট মান ওপৰলৈ মাৰি পঠালে….। আহহহহ.. মই কেতিয়াবা মবাইলত পৰ্ণ চালে ছোৱালী বিলাকৰ যোনীৰ পৰা এনেকৈ পানী মাৰী পঠোৱা দেখিছো যদিও ইমান দিনৰ পৰা আঙুলী মাৰি আছো যদিও মোৰ ক্ষেত্ৰত এনেকুৱা আগতে হোৱা নাছিল… জীৱনত প্ৰথম বাৰ এনেকৈ গীদাৰ ৰস পেচাব কৰাৰ দৰে ফিচফিচাই ওলাল…..।

“আহ.. ৰাহুল চা না  ৰাহুল… তোৰ বাবে কেনেকৈ বায়েৰৰ গীদাখনে ৰস উলিয়াই দিছে…। আহ না দেহা… খাই দিবীহি বায়েৰৰ গীদাৰ ৰস…। বায়েৰৰ গীদাখন ইমান ধুনীয়া তোৰ এই গীদা খন খাবলৈ মন নাযাই নেকি…..। আহহহ ৰাহুল হু ল কেলা চুদুৰভাই.. তোৰ মুখত পেলাইছো এই গীদাৰ ৰস……। আহহহহহহহ……”।

মই মুখেৰে বিৰবিৰাই-বিৰবিৰাই.. বিছনাত ধলি পৰিলো….. আঙুলীটো কিন্তু যোনীখনৰ পৰা উলিয়াই অনা নাছিলো…। তেনেকৈয়ে যোনীত আঙলীটো ভৰায়ে.. উপৰমুৱা কৈ ধলি পৰি জোৰে জোৰে উশাস লবলৈ ধৰিলো..। মোৰ যেন উশাসটো ঘূৰি নাহিবৈ….। গোটেই গা ঘামে তিতি গল….। যোনীখনৰ পৰা ৰস কিন্তু উলায়ে আছিল…। যোনীৰ পৰা উলাই তললে বৈ গৈ ৰস বিলাকে ধুনীয়া বেদকভাৰখনো তিয়াই পেলালে…। মই ওঁঠ দুটা মেলি এতিয়াও জোৰে জোৰে উশাস লৈ আছিলো..। উশাস বিলাক স্বাভাৱীক হোৱাই নাছিল..।

ক্ৰমান্বয়ে বলিয়া বতাহ যাক মোৰ গাৰ পৰা আতঁৰিবলৈ ধৰিলে…। উশাহ বিলাক লাহে লাহে স্বাভাৱিক হব ধৰিলে..। যোনীৰ পৰা আঙুলিটো এতিয়াও উলিয়াই অনা নাছিলো..। যোনীৰ ধুমুহাজাক এতিয়াও সম্পূৰ্ণ সাম কটা নাছিল..। মাজে মাজে মোৰ শৰীৰটো জিকাৰ খাই উঠে…। আৰু প্ৰতিটো জোকাৰণীত যোনীখনৰ পৰা এসোপা ৰস উলাই তল ফালে মোৰ টিকা গীতাৰ মাজলৈ বৈ যায়..। এবাৰত যোনীত সোমাই থকা আঙুলীটো যোনীৰ ভিতৰতে অলপ কৈ লৰাই দিলো…। ….. অঅ….মা…. মৰি যাম দেখুন… কোনোৱাই জেন মোৰ যোনীত বিজুলী প্ৰবাহিত এডাল নগ্ন কাৰেণ্টৰ তাৰহে লগাই দিলে…। গোটেই গা জিকাৰ খাই উঠিল…। লাহে লাহে মই আঙুলীটো যোনী খনৰ পৰা উলিয়াই আনিলো….। আঙুলীটোৰ লগতে যোনী খনৰ পৰা ফককৈ শব্দ এটা কৰি এসোপামান যোনীৰ ৰস ওলাই বেদ কভাৰ খনত পৰিল…। যোনীৰ ৰসেৰে তিতি থকা আঙুলিটো মই চকুৰ আগত দাঙি ধৰিলো, যোনীৰ বিজলোৱা ৰসেৰে আঙুলীটো ভিজি আছিল… অকল আঙুলীটোৱে নহয় মোৰ গোটেই বাওঁ হাতখনৰ তলুৱাখন যোনীৰ ৰসেৰে তিতি গৈছিল…। নাকত যোনীৰ ৰসৰ সুৱাস লাগিল…।

“উমমমমমমম.. ৰাহুল…. বেছি দিন নাই আৰু ৰহ….। অতি সোনকালে তই মেৰ যোনীৰ ৰসৰ সোৱাদ লব পাবি। তই মোক চুদাৰ সপোন দেখিছ.. কুকুৰ….। কিমাননো বয়স হৈছে অ কেলা তোৰ….? বাৰীৰ ওচৰত ভালকৈ বাল গজাই নাই চাগে..। আৰু তোৰ সেইটো বাৰী বুলি কব পৰা হৈছে জানো…? মোৰ হাতৰ মধ্যমা আঙুলীটোৰ সমানে নহব চাগে… কেলা সেইটো চুচু লৈ তই মোক চুদাৰ সপোন দেখিছ…. ? ৰ বেছি দিন নাই… যিদিনা তোৰ মুখৰ ওপৰত বহি তোৰ সমগ্ৰ মুখখন উশাহ লব নোৱাৰাকৈ মোৰ গীদাৰ তলত হেঁচি ধৰিম সেইদিনা বুজিবি কেলা গীদা কাক কয়….। তোক মোৰ বুচৰ পানী খোৱা কুকুৰ কৰি ৰাখিম ৰহ… বেছি দিন নাই… তোক চিৰদিৰ বাবে মোৰ মেখেলা তলিয়া কৰিম…। মোৰ মেখেলাৰ ভিতৰ খনেই তোৰ পৃথিৱী হব আৰু মোৰ গীদাৰ বাদে তই বেলেগ একোকে নেদেখা হবি… কেলা চুদুৰভাই… ……”।

মুখৰ ভিতৰতে কথা বিলাক বিৰবীৰাই মই বিছনাখনতে বহি পৰিলো…। এবাৰ তললৈ যোনীখনৰ ফালে চালো…। এতিয়াও যোনীৰ পৰা অলপ অলপ ৰস উলায়ে আছিল…। যোনীখন ৰঙা পৰি গল… আহ এতিয়াহে তাই শান্তি পাইছে… ইমান মৰম লাগে যোনীখনক… পৰা হলে নিজেই চুমা এটা খাই দিলো হেতেন…। আহ…..। বিছনাৰ এটা চাইডত পৰি থকা পেন্তীটো উঠাই হাতত লাগি থকা যোনীৰ ৰসখিনি তাতে মুহাৰি দিলো…। আৰু পেন্তীৰেই যোনীখন মোহাৰী চাফা কিৰ ললো…। গোটেই পেন্তীটো যোনীৰ ৰসৰে তিতি গল..।

লাহেকৈ মই বিচনাৰ পৰা নামি ভৰিত চেন্দেলযোৰ সুমুৱাই ললো..। চুৰিডাৰ পেণ্টটো আৰু পেন্তীটো আকৌ পিন্ধাৰ প্ৰয়োজনবোধ নকৰিলো…। যিহেতু এতিয়া বাথৰুমলৈকে যাম..।

হাঠৎ মোৰ চকু মোৰ ৰুমৰ দৰ্জাখনলৈ গল..। ঠিক যেন এটা ছায়া মূৰ্তি মোৰ দৰ্জাখনৰ পৰা আঁতৰি গৈছে…। নে এয়া মোৰ মনৰ ভ্ৰম…। না্হ… ভ্ৰম হবই নোৱাৰে কাৰণ দৰ্জাৰ পৰ্দাখন এতিয়াও কঁপি আছে..। কোন….। কোন আছিল সেয়া…। কোনে মনে মনে মোৰ একান্ত ব্যক্তিগত ক্ষণত এনেকৈ জুমি চাই আছিল..। হাঠৎ মোৰ জন্মগত খঙটো ওক দি উঠিল..। লগা-লগ তেনেকৈয়ে মই দৰ্জাৰ ওচৰ পালোগৈ….। নাই কোনো নাই দেখোন…। তেন্তে মই কাক দেখিলো….। নে এয়া সঁচাই মোৰ মনৰ ভ্ৰম আছিল…। নাহ.. পৰ্দাখনটো বহুত দেৰি লৈকে লৰি আছিল… তেন্তে…. কোন আছিল…। ধেইত.. তেৰি…যোৱা ৰাতি বেছিকৈ টোপনি ধৰাত মই ৰুমৰ দৰ্জাখন চাগে লক কৰিবলৈ পাহৰিলো…।. মই যে কেতিয়াবা ইমান অসাৱধান হৈ যাও নহয়….। কিন্তু কোনোবা যে তাত ৰৈ আছিল সেয়া মই অনুভৱ কিৰব পাৰিছিলো…। কিন্তু ইমান ৰাতীপুৱাই কোন আহিল ঘৰলৈ…? ঘৰত মা, মই আৰু সাৱিত্ৰীৰ বাদেটো কোনো নাই..। দেউতা দেখোন কালিয়ে গুৱাহাটীত অনুষ্ঠীত হব লগীয়া মিটিংখলৈ গৈছে…। পৰহি মানলৈ ঘুৰী অহাৰ কথা…। তেন্তে কোন আছিল পৰ্দাখনৰ পাছফালে…? মুৰত চিন্তাটো লৈয়ে লাহে লাহে মই মোৰ ৰুমৰ ভিতৰতে থকা Attached Bathroom তোলৈ আগবাঢ়িলো…।

কোন.. আছিল দৰ্জাখনৰ ওচৰত….. ? যোনেই নহওক কিয় মোৰ সকলো বিলাকটো দেখিলেই চাগে….। ধেইত নিজৰ ওপৰতে খং উঠি আহিল….. । মনৰ ভ্ৰম বুলি নিজৰ মনটোকে বুজনি দি কথাষাৰ পাহৰিবলৈ চেষ্টা কৰিলো….। বাথৰুমত সোমায়ো সেই একেই চিন্তা..। বাৰে বাৰে ভাবিবলৈ ললো যে এয়া মোৰ মনৰ ভ্ৰম…। কিন্তু পৰ্দাখনটো লৰি আছিল….. তেন্তে কোন আছিল……. ???…..

(প্ৰিয় পাঠক বৃন্দ… কোন আছিল বাৰু মোৰ দৰ্জাখনৰ কাষত….. ?…যি মনে মনে মোৰ ব্যক্তিগত জীৱনৰ একান্তই নিজৰ সময় বিলাকত অনাধিকাৰ প্ৰৱেশ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছে…। আৰু এই ৰাহুল কোন হয়…? জানিবলৈ আমাৰ সৈতে এই যাত্ৰাৰ সহযোগী হওক..। আৰু জীৱনৰ নেদেখা ৰঙৰ দ্বিতীয় খণ্ডলৈ অপেক্ষা কৰক। আপোনালোকৰ মৰমৰ পৰী….। প্ৰিয়ংকা বৰুৱা।)

 

(বিঃদ্ৰঃ মোৰ অসমীয়া সাহিত্য়ত জ্ঞান বহুত কম। কাৰণ মই সৰুৰে পৰা ইংৰাজী মাধ্যমৰ বিদ্যালয়ত পঢ়া-শুনা কৰা। তথাপিও লিখিবলৈ চেষ্টা কৰিছো…। বনানৰ ক্ষেত্ৰত, বাক্য ৰচনাত বহুতো ভুল হৈছে সেয়া মই ভাল দৰে জানো। গতিকে সকলোকে বনানৰ ভুল বিলাক আওকাণ কৰি কাহিনীটোৰ মজা লবলৈ অনুৰোধ কৰিলো। ময়ো লাহে-লাহে বানান শুদ্ধ কৰিবলৈ নিজৰ ফালৰ পৰা সম্পূৰ্ণ চেষ্টা কৰিম। পৰৱৰ্তী খণ্ডত আকো লগ পাম.. আজিলৈ আহো..।)

(কাহিনীটো পঢ়ি কেনেকুৱা পালে জনালে ভাল পাম মোৰ Email Id : pori240801@gmail.com)