Bhara Ghor

ম‌ই য’ত ভাৰা লৈ থাকোঁ তাৰ কাষত অলপ খালি ঠাই এনেই পৰি আছিল। মই ঘৰৰ মালিকক এদিন প্ৰস্তাৱ দিলো যে এই পৰি থকা মাটিত যদি নতুন ঘৰ এখন সাজি দিয়ে তেন্তে সৰু পৰিয়াল এটাক ভাৰাত দিব পাৰি আৰু কোনোবা পৰিয়াল থাকিলে মোৰো অকন ভাল লাগিব। যিহেতু ম‌ই ভালে কেইবছৰৰ পৰা ভাৰাত থাকোঁ সেইবাবে মোৰ প্ৰস্তাৱ তেওঁ মানি ল’লে আৰু খুব ভাল ধৰনে এখন বাঁহৰ ঘৰ বনাই দিলে। কিছুদিনৰ পাছত এহাল নৱ দম্পতি থাকিবলৈ আহিল। ল’ৰা জনৰ নাম আলম(২৪) আৰু বোৱাৰী জনীৰ নাম কুলছুম(২০/২১)। ল’ৰা জন ড্ৰাইভাৰ গোটেই দিনটো বাহিৰত থাকে কেতিয়াবা ৰাতিও‌ নাহে। দুজনৰ মাজত খুব মিল আৰু ভদ্ৰ ভাবেই থাকে। দুজনেই মোক ভাইজান বুলি মাতে‌। লৰাজনে মাজে মাজে গাওঁৰ পাচলি,মাছ, চাউল সস্তাত আনি দিয়ে। সিহঁতি এইটো মানি লৈছে যে ম‌ই হয়তোবা সিহঁতৰ বনোৱাটো নাখাওঁ।

ময়ো গোটেই দিন চাকৰিত ব্যস্ত থাকোঁ। খুব বেছি কথা পতা নহয়। মাজে মাজে বোৱাৰীৰ মা আহি সিহঁতক চাইচুটি যায়।মোকো এষাৰ মাত দি খৱৰ লয়।

মাজে মাজে আলম ৰাতিটো নাহে, কুলছুম অকলেই থাকিব লগীয়া হয়। মোক বেয়া মানুহ বুলি ভাবি ল’ব পাৰে সেয়ে তাই অকলে থকা দিনত মই বেছি মাতবোল নকৰোঁ। দিনৰ ভাগত মই ৰূমত থাকিলে কেতিয়াবা মোৰ ৰূমত সোমাই আহে।তাই খুব ধুনীয়া আৰু ধুনীয়াকৈ কথা পাতে। তাইৰ চকুযোৰ মোহনীয়া। দুদু ৩৪ মান হব।

এদিনাখন আলমে হেনো ৰাতিপুৱাই কৈ গ’ল যে সি ৰাতি আহিব নোৱাৰে। ইফালে গোধুলি মই ডিউটিৰ পৰা ঘুৰি অহাৰ পাছত বিজুলি গাজনীৰে ধুমুহা বৰষুন আৰম্ভ হ’ল। কাৰেন্ট গুচি গ’ল, ম’বাইল নেট‌ওৰ্ক নাইকিয়া হৈ গ’ল।কুলছুমে ভয়ত অকলে থাকিব নোৱাৰি মোৰ দুৱাৰত ঢপিয়াৱ ধৰিলে। মই দুৱাৰ মেলি দি মোবাইলৰ পোহৰত তাইক ভিতৰলে আহিব দিলোঁ।তাইক বিছনাতে বহিব‌ ক’লোঁ।আৰু ক’লোঁ যে ভয় খাব নালাগে, আমি ম’বাইলৰ পোহৰত ভাত সিজাই খাই ল’ম।

তাই ক’লে “মোৰ আপোনালে কোনো ভয় লগা নাই ভাইজান। এইটো ভাল হ’ল যে বেলেগ কোনো মানুহ নহয়, আপুনিহে আছে,‌ আপোনাক মই আপোন মানুহ‌ হিচাপেহে ভাবোঁ কিন্তু এই আন্ধাৰ খনত কেনেকৈ সময় কাটিব?”

“আমি দুয়ো শুই শুই কথা পাতিম,তুমি তোমাৰ কথা ক’বা, মোৰ কথা সুধিবা।”

আচলতে এই মুহুৰ্তত বেলেগ কোনো বিকল্প নাই কিন্তু তাই যাতে এনেকুৱা ভাবি নল‌য় যে মই তাইৰ দুৰ্বলতাৰ সুযোগ লৈছোঁ। তাই নিজে আত্মসমৰ্পণ কৰা লৈকে ধৈৰ্য ধৰিব লাগিব।

“তেন্তে আপুনিও বিছনাত উঠি আহক।ম’বাইল নুমাই দিয়ক। বেছি দূৰত নুশুব মোৰ ভয় লাগে” কৈ নিজৰ গাৰু খন টানি ওচৰত আনি‌ ল’লে।

মোৰ গাৰ লগত লাগি শুই মোক সুধিলে “ভাইজান, আপুনি অকলে থাকে,‌‌ ক’তো‌ ওলাই নাযায়, মোৰ ফালেও নাচায়, আপোনাৰ কি যৌন ভোক‌ নাই?,”

” চোৱা ম‌ই এজন সম্পূৰ্ণ স্বাভাৱিক মানুহ। তুমি নিজেও জানা যে টকাৰ বিনিময়ত মই ভাল ছোৱালী কেতিয়াও নাপাওঁ, আৰু বেলেগৰ বোৱাৰী ঠিক তেনেকৈ মই বিচাৰি‌ যোৱা নাই’।

“ভাইজান ম‌ই এটা সঁচা কথা‌ ক’ম। প্ৰথম দিনাৰ পৰাই আপোনাৰ ওপৰত মোৰ চকু পৰিছে যদিও মই কেতিয়াও আলমৰ বাহিৰে বেলেগৰ লগত কোনো বেয়া কাম কৰা নাই। আজিৰ ধুমুহাই মোৰ কাৰনে এই সুযোগ কঢ়িয়াই আনিলে। আজি ৰাতিটো আপোনাৰ লগত থাকিম বুলিহে মনস্থিৰ কৰি আহিলোঁ। মোক চুঁই চাওঁক মেক্সিৰ ভিতৰত মই একোয়েই পিন্ধা নাই।” এই বুলি কৈ নিজেই মেক্সিখন দাঙি দি মোৰ হাত এখন টানি নি দুদুত লগাই দিলে।

মই এখন দুদু অলপ টিপি চাওঁতে ক’লে “এনেকে নহয় ,অলপ খাই চাওঁক,‌ এজনী ইয়ং ছোৱালীৰ দুদু কেনেকুৱা হয় চাওঁক”।

মই ক’লো তুমি মেক্সিখন খুলি লোৱা। ময়ো গেঞ্জী লুঙি খুলি ল’লো। লুঙি খোলোতেই তাই এন্ধাৰতেই মোৰ বাৰিদাল বিচাৰি লৈ খপকৈ ধৰিলে ” ওৱাও ভাইজান তামাম বস্তু। ডাঙৰ আৰু শকত। অলপ খাই চাওঁ”। মুখত ভৰাই ওৱাক ওৱাক কৈ বহু দেৰি লৈকে চুপিলে।” ভাইজান মই ৰ’ব‌ নোৱাৰিম। বুলি কৈ মোৰ ওপৰত উঠি আহি বাৰিদাল ভৰাই ল’লে।বিয়া হ’ল যদিও এতিয়াও টাইট হৈ আছে। এন্ধাৰৰ সুযোগত লাজ ভয় বাদ দি তাই চিঞৰি চিঞৰি ঠাপ মাৰিব ধৰিলে। কুমলীয়া কুলছুমৰ জোচ মানিব‌ লাগিব। অঃ অঃ অঃ ভাইজান ইমান দিনে আপুনি কিয় সূযোগ লোৱা নাই। ইমান শকত বাৰিদাল উফঃ উফঃ মই মৰি যাম। ইমান ভাল লাগে কিয়? আপুনি দুদু টিপক। ককাল ভাঙি ভাঙি তাই তীব্ৰ গতি লব ধৰিলে। ম‌ই বুজি পালো তাই ৰস এৰিব বুলি।

ভাইজান মোক ধৰক।সাৱটি ল‌ওঁক ।মই এৰিম।গ’ল গ’ল গ’ল বুলি পানী এৰি দিলে। আহঃ ভাইজান জীৱনৰ শ্ৰেষ্ঠ মুহুৰ্ত।

অলপ সময় ৰৈ দিলে। পানী ওলাই যোৱাৰ পাছত এনেকুৱা হয়।

অলপ জিৰনি লৈ ক’লে “ভাইজান মই ২/৩ বাৰ কৰি ল‌ওঁ তাৰ পাছত মই সম্পূৰ্ণ কাহিল হৈ গ’লে আপুনি কৰিব।”

তোমাৰ যেনেকৈয়ে মন যায় কৰা বোৱাৰী।তুমি ইয়ং কাৰনে জোছ বেছি।

তাই আকৌ উঠি বাৰিদাল সোমাই ল’লে।”ভাইজান আপোনাৰ যন্ত্ৰটো ইমান মস্ত যে নিজকে ৰখাৱ পৰা নাই। চাওকচোন ইমান কম সময়তে কিমান পানী উলিৱালো।মই পানী উলিৱাই খুব ভাল পাওঁ।”

তাই আকৌ তীব্ৰ গতিত‌ ঠাপ মাৰিবলে আৰম্ভ কৰিলে। এন্ধাৰৰ সুযোগ, বাহিৰত পুৰা বৰষুন।তাই কোনো কথা পতা নাই কেৱল আহঃ আহঃ কৰি আছে। অলপ দেৰি ঠাপ মাৰি মই গলো‌ গলো গলো অ’মা আকৌ ওলাই গ’ল।

মোৰ বুকুত শুই কলে “ভাইজান মজ্জা লাগিলে। আপুনি যদি একেৰাহে শুই বেয়া পাইছে তেন্তে আপুনি ওপৰত উঠি কৰিব‌ পাৰে। নহলে মই আৰু কেইবাৰ মান পানী উলিয়াম।মই এতিয়াও ভাগৰা নাই।”

অ’ ভাইজান এবাৰ ভাবিচাওক‌ চোন, মই সাহস কৰিলো বুলিহে আজি আপুনি এই কোমলীয়া ছোৱালীজনীক পালে। আপোনাক চান্স দিবলে কিমান দিন ব্ৰা নিপিন্ধাকৈ আপোনাৰ ঘৰত সোমালো কিন্তু আপুনি সাহস‌ দেখুৱাব নোৱাৰিলে।

তোমাক সৰু দখিলো‌ আৰু তোমালোক দুয়ো মোক সন্মান দিয়া সেইবাবে তোমাকলৈ এইবোৰ কথা ভবা নাছিলো।

ভাল লাগিল আপোনাৰ কথা শুনি।

মোৰ চুচুখন অলপ চেলেকি দিয়ক না খুব কামুৰি আছে।

মই কলো ৬৯ কৰা। তাই নিজকে ৬৯ পজিছনত‌ আনি দিলে। চেলেকি কামুৰি যোনি গহ্বৰত জিভা সোমাই তাইক পাগল কৰি দিলো। তাই ইফালৰ সুখ সহিব নে সিফালে বাৰি চুপাৰ আনন্দ ভোগ কৰিব। তাই আকৌ ঘুৰি লৈ বাৰিদাল বুছত ভৰাই লৈ মোক কলে “ওৱাও ভাইজান আপুনি যেনেকৈ চেলেকিলে মই মানি গলো যে আপুনি এজন খেলুৱৈ হয়।”

এইবাৰ ম‌ই কলোঁ “সোনকালে কৰা,‌ ম’বাইলৰ পোহৰত ভাত সিজাব‌ লাগিব। ভাত বনোৱাৰ‌ পিছত মই তোমাক এঘন্টা মাৰিম।”

তাই উৎসাহিত‌ হৈ ক’লে চাওক ভাইজান সদায় আলমে ৰাতি দহ বজাৰ‌ আগত আহি ঘৰ নাপায় সেয়ে আপুনি সদায় মোক কৰিব‌ লাগিব। আপুনি ভয় কৰিব নালাগে মই কাকো নক‌ওঁ। যদি আপুনি মোৰ কথা ৰাখে তেন্তে আপোনাক এটা গিফ্ট দিম।

ম‌ই কৌতুহল‌ লৈ সুধিলো কি গিফ্ট? তাই মোক আচৰিত কৰি উত্তৰ দিলে “মোৰ ভন্টি জনী”।

 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏