জীৱনৰ ৰং – খণ্ড ৫

জীৱনৰ ৰং – খণ্ড ৫

মোৰ কোনো কথালৈ কাবেৰীৰ কাণ-ষাৰ নাই..। তাই মাথো মোৰ সৰু G-String Panty টোৰ উপৰত তাইৰ মুখখন ঘঁহি গল..। মাজে মাজে সৰু পেণ্টিটোৰ আগফালৰ থকা সৰু কাপোৰ টুকুৰা আঁতৰি তাইৰ নাক মোৰ যোনীৰ দুইটা পাহীৰ মাজত ঘঁহনি খাই যায়….। আহ.. তেতিয়া মোৰ সৰ্ব শৰীৰত এটা বিজুলিৰ প্ৰবাহ বৈ যায়..। সেই অনুভুতি কিমান মধুৰ সেয়া বুজাব নোৱাৰি..। মই তেতিয়া তাইৰ চুলিকোচাত খামুছ মাৰি ধৰি মোৰ G-String Panty টোৰ উপৰত, মোৰ কামাতুৰ ৰসেৰে তিতি থকা যোনীখনত হেছি ধৰো…।

• আহ…..। কুকুৰণী কথা কলে নুশুন কেলা…। তই মোৰ সেই অত্য়াচাৰী ৰূপটো নোচোৱালৈকে নামান মানে..
• তোৰ সেই ৰূপটোৰ বাবেই মই পাগলী হৈ থাকো অ…..।

তাইৰ চুলীকোচাত খামুচি তাইৰ মুখখনত মোৰ পেণ্টীতোৰ সৈতে যোনীখন ঘঁহাবলৈ লাগিলো…। তেনেকৈ ঘঁহাই থাকোতে প্ৰায়ে পেণ্টীৰ আগফালে থকা সৰু কাপোৰখন এফালে চাইড হৈ যায় আৰু মই বহুতবাৰ তাইৰ কোমল ওঁঠ, নাক, গালৰ স্পৰ্শ মোৰ নগ্ন যোনীৰ পাহীত অনুভৱ কৰো… দাওঁ-দাওঁ কৈ জ্বলি উঠা মোৰ কামাগ্নীত সেই স্পৰ্শই ঘিউ ঢালি গল… আৰু প্ৰতিটো পলত মই মানুহৰ পৰা এজনী ৰাক্ষসী লৈ ৰূপান্তৰ হবলৈ ধৰলো…।

কাবেৰীক মই মনে-প্ৰাণে ভাল পাও… হয়তো মোৰ হৃদয়ত তাইৰ বাদে আন কাৰো ঠাই নাই.. কিন্তু কামাগ্নীৰ জুই যেতিয়া জ্বলিবলৈ আহম্ভ কৰে তাৰ পাছত সেই মৰমৰ ঠাই লয় এজনী মমতাবিহীন, স্বাৰ্থপৰ আৰু ৰাক্ষসী নাৰীয়ে…। মৰম, ভালপোৱা, কোমলতা জাতীয় শব্দ বিলাক লাহে লাহে মোৰ মন-মগজুৰ পৰা বাহিৰ হৈ যাবলৈ ধৰে…। এটা সময় এনেকুৱা আহিল যে মই কাবেৰীৰ কোমল মুখখন গাৰ সমস্ত জোৰে মোৰ যোনীত হেচি ধৰিলো… আৰু তেনে অৱস্থাতে ধীৰ গতীত কিন্তু দেহৰ সমস্ত বলেৰে মোৰ পেণ্টী পৰিহিত যোনীখন তাইৰ মুখত ঘঁহি গলো…। তাইৰ চকু কিন্তু এতিয়াও মোৰ চকুত আবদ্ধ..। মোৰ চকুত চকু থৈয়ে তাই মোৰ অত্য়াচাৰ স্য়হ কৰি গল…। মাজে মাজে মাথোঁ মোৰ কাণত পৰি থাকিল তাই চেপা গেঙনী..। তেনেকৈ ৩ মিনিট মান সময় কৰাৰ পাছতে কাবেৰীৰ উশাহ লোৱাত সমস্যা আহি গল..। তাই চতফতাবলৈ ধৰিলে… হাত ভৰি এছাৰিবলৈ ধৰিলে…। মোৰ চকুলৈ তাই কাতৰ ভাৱে চাব ধৰিলে…. যেন তাইক এৰি দিবলৈ তাই কাতৰ ভাৱে অনুৰোধ কৰিছে..। মই আৰু জুৰে তাইৰ মুখখন মোৰ যোনীত হেচি ধৰিলো..। মোৰ দুই উৰুৰ মাজত আবদ্ধ তাইৰ ধুনীয়া মুখখনৰ যিকণ দৃষ্টিগোচৰ হৈ আছিল সেয়া লাহে লাহে ৰঙা হৈ আহিল..। চকু কেইটা তাই বহলকৈ মেলি দিলে.. আৰু দুয়োতা চকুৰ পৰা দুধাৰি চকুলো বৈ আহিল… চকুৰ পানীৰে তাই চকুত লোৱা কাজল বিলাকো ওতোৱাই আনিলে..। তাইৰ চতফতনি বিলাক লাহে লাহে কমি আহিব ধৰিলে…। মই বুজি পালো যে তাইৰ উশাহ-নিশাহ সম্পূৰ্ণ ৰূপে বন্ধ হৈছে.. আৰু তাই লাহে লাহে চেতনা হেৰুৱাবলৈ ধৰিছে…। ইচ্ছা কৰা হলে তাই মোৰ এই বান্ধোনৰ পৰা উলাই যাবলৈ অলপো সময় নালাগে..। কিন্তু তাই তেনে একো চেষ্টাই কৰা নেদেখিলো.. মোৰ মগজুৱে বাৰে বাৰে তাইক এই বান্ধোনৰ পৰা মুক্ত কৰি দিবলৈ কলে কিন্তু মোৰ অত্য়াচাৰি মনতোৱে তাত বাধা দিছিল…। তাইক অত্য়াচাৰ কৰি মই কি বণ্য তৃপ্তি পাইছিলো সেয়া মই ভাষাৰে বা লিখি বুজাব নোৱাৰো…।

তাইৰ চকুহাল লাহে লাহে জাপ খাই আহিবলৈ ধৰিলে…। তাইৰ উঠন বুকুখন ওঠা-নমা নকৰা হল…। ইফালে মোৰ মন আৰু মগজুৰ মাজত চলা যুদ্ধখন তিব্ৰ ৰূপত চলিবলৈ ধৰিলে…। অতি শিঘ্ৰে যদি মই একো সিদ্ধান্ত নলও তেন্তে কাবেৰীক মই চিৰদিনৰ বাবে হেৰুৱাম….। মোৰ মগজুৱে বাৰে বাৰে কাবেৰীক এৰি দিবলৈ কলে…. কিন্তু মোৰ স্বাৰ্থপৰ মনটোৱে পোৱা সুখৰ বাবে এই সিদ্ধান্তত সহাৰী নজনোৱা হল..। আহহহহহ কি  কৰো মই… মই কিয় ইমান অত্য়াচাৰি.. জীৱনত সকলোতকৈ যাক বেছি ভাল পাও তেওকে জানো নিজৰ সুখৰ বাবে মই এতিয়া মাৰি পেলাবলৈ ওলোৱা নাই… ? কিয় ইমান বেছি ক্ৰুৰ মই…. ? কিয় কিয়…. ? কাবেৰীৰ চকু একেবাৰে জাপ খাই পৰিল…। আহহহহ এতিয়া আৰু ভাবি থকা সময় নহয়… একে চাতে মই কাবেৰীক এৰি দিলো….। তাইৰ চেতনা প্ৰায় শেষ হৈ আহিছিল। মই এৰি দিয়া লগে-লগে তাই মোৰ কাষতে বিচনাখনত উপৰলৈ মুখ কৰি পৰি দিলে…। আৰু যোৰে- যোৰে উশাহ লবৈল ধৰিলে….। ইমান সময়ে মোৰ যোনীত তাইৰ মুখখন হেছি ধৰি থকা বাবে আৰু ভালকৈ উশাহ-নিশাহ লব নোৱাৰা বাবে তাই আৰু যোৰকৈ উশাহ লবলৈ ধৰিলে…। তেনেকৈ উশাহ লোৱা বাবে এবাৰ তাই চৰচৰণী খাই উঠিল…। মই লাহে লাহে তাইৰ বুকুখন হাতাৰে মোহাৰি দিলো….। তাইৰ এনে অৱস্থা দেখি মোৰ অন্তৰখন কান্দি উঠিল…। কিমান ভাল পাই তাই মোক….। কিন্তু মোক ভাল পাই তাই পাইছে কি… ? ইমান বেছি অত্য়াচাৰ… তাই মোৰ মৰম বিচাৰে.. আৰু মই তাইক দিছো কি…. ? এগালমান কষ্ট আৰু কল্পনা কৰিব নোৱাৰা শাৰিৰীক অত্যাচাৰ…। এনেকৈ হলে এদিন মই তাইক হেৰুৱাব লাগিব দেখোন…। তাইৰ চুলিখিনিৰ উপৰত মই লাহে লাহে হাতখন বুলাই দিলো…।

• মোক মাফ কৰি দে অ দেহা… মোৰ কি হৈ যায় মই নিজে নাজানো….। কিয় মই ইমান বেছি অত্য়াচাৰি হৈ পৰো মই নিজে বুজি নাপাও…. তই মোক ইমান ভাল পাৱ… কিন্তু মই তোক দিছো কি বাৰু….. ? অকল তোৰ দেহাটোৰ ওপৰত অমানৱীয় অত্য়াচাৰ কৰিছো…। প্লিজ মোক মাফ কৰি দে দেহা…।

মই তাইৰ চুলিখিনত হাত বুলাই বুলাই তাইক কৈ গলো…। সচাই মোৰ মন-মগজু সকলোৱে মোক ধিক্কাৰ দিবলৈ ধৰিলে… কাবেৰীৰ প্ৰতি এই ব্য়ৱহাৰ মোৰ মন-মগজু এটাইয়ো সহজ ভাৱে লব পৰা নাই..। তাইৰ চুলীত আঙুলিটো বুলাই বুলাই মোৰ চকুহাল সেমেকি উঠিল..।

• কিয় তেনেকৈ কৈছ অ… ? মই নাজানো নেকি তই মোক কিমান ভাল পাও…. কিন্তু মই যে তোৰ এই অত্য়াচাৰ বিলাকে ভাল পাওঁ অ…। তই মোক অত্য়াচাৰ কৰা এৰি দিলে মই সহ্য় কৰিব নোৱাৰিম..। প্লিজ মোক আৰু অত্য়াচাৰ কৰ না…।
• কিয় নো তেনেকৈ কৈছ অ… দেখা নাই অলপ আগতে কি হৈ গল…। প্লিজ বুজ না দেহা.. মই তোক ইমান কষ্ট দিব নোৱাৰো অ…। মোৰ মনে মানি লবলৈ টান পাইছে… অলপ আগতে যিটো হল তাত তোৰ প্ৰাণ যোৱাৰ ভয় আছিল.. প্লিজ দেহা.. মোক মৰম কৰিবলৈ দে না তোক… এনেকৈ অত্য়াচাৰ কৰোৱাই কৰোৱাই তই মোক ৰাক্ষসী বনাই পেলাইছ…। এতিয়া কেলা অত্য়াচাৰ নকৰাকে থাকিব নোৱাৰা হৈছো..।
• প্লিজ… মই মৰিলেও মৰিম কিন্তু তই মোক অত্য়াচাৰ নকলো বুলি নকবি… কি লাগে তোক ক না.. মোৰ তেজ খাব মন গৈছে নেকি তোৰ… ক না…
• অ……..। কুকুৰণী তোৰ তেজ খাবলৈ মন গৈছে মোৰ…। কিয় তই মোক ইমান ৰাক্ষসী বনাই পেলাইছ অ… কিয়… ?
• আৰে ইমান সৰু কথাটোকে তই ইমান চিন্তা কৰিব লাগে নে.. ?. তোৰ বাবে মই মোৰ বুকু ফালি কলিজাটো উলিয়াই দিব পাৰো.. সাধাৰণ তেজৰ কথা লৈ তই ইমান চিন্তিত হৈছ যে… ?
• কেলা মই কি কৈছো তোৰ মগজুত সোমাইছে নে নাই…. ? মই তেজৰ কথা কৈছো.. চৰবতৰ কথা কোৱা নাই…।
• ময়ো তেজৰ কথাই কৈছো… আহ.. মোৰ শৰীৰৰ যিতো অংগৰ পৰাই তোৰ তেজ খাব মন গৈছে খা না দেহা…।
• কেলা চুপ ৰেন্দী… তই কেলা কথা বিলাক বুজি নেপাঅ..। কেলা চুতমাৰণী…। ৰহ কেলা আজি তোক মই দেখুৱাম এই পৰী কি বস্তু..। কেলা মৰমেৰে কলে নুশুন..কুকুৰণী.. তোক কেলা অত্য়াচাৰ লাগে… আজি তই গম পাবী তই ভবাতকৈ মই কিমান বেছি অত্য়াচাৰি আৰু ৰাক্ষসী..। মুখ খুল কেলা ৰেন্দী….।

তেতিয়ালৈকে কাবেৰীৰ উশাহ-নিশাহ বিলাক স্বাভাৱিক হৈ আহিছিল….। প্ৰচণ্ড চেক্স অনুভূতিৰ বাবে তাই চকু, গাল… ৰঙা হৈ পৰিছিল…। তাই একো প্ৰতিবাদ নকৰি মুখখন খুলি দিলে…।

• থুইইইইইইইইইই….। থুইইইইইইইই…. থুইইইইইইই…..

মই তাইৰ মুখৰ উচৰলৈ মোৰ মুখখন নি তাইৰ খুল খাই থকা মুখত কেইবাবাৰু থুৱাই দিলো…। তাই চকুহাল মুদি পৰম তৃপ্তিত সেয়া গিলি থলে…।

• কেলা কুকুৰণী ৰহ… এতিয়া গম পাবি অত্য়াচাৰ কাক কয়….।

মই লগা-লগ শুৱাৰ পৰা উঠি মোৰ চুৰীদাৰৰ চোলাটো খুলি ললো…। সেইদিনা মই তলত এটা কুলা ৰঙৰে ব্ৰা পিন্ধি আছিলো….। মোৰ ধকধকীয়া বগা বুকুখনত কুলা ব্ৰাটো দেখি কাবেৰীৰ চকু থৰ লাগিল….। তাই মোৰ বুকুৰ পৰা নিজৰ চকু অঁতৰাই নিব নোৱাৰা হৈ পৰিল…।

• কেলা কি চাইছ কুকুৰণী.. ৰহ গম পাবি এতিয়া….। খোল কেলা ৰেন্দী… কাপোৰ খোলি লেংটা হ.. মোৰ আগত কাপোৰ পিন্ধিবলৈ তই সাহস কত পালি কুকুৰণী…. ?

তাই মুখেৰে একো নকৈ.. নকৈ বিছনাত শুই শুইয়ে নিজৰ গাৰ সমস্ত কাপোৰ খুলি লেংটা হৈ ললে। মই তাইৰ ফালে এবাৰ চালো… ধকধকীয়া বগা তাইৰ শৰীৰটো দেখি মোৰ উত্তেজনা আৰু বাঢ়ি আহিল। এইবাৰ মই তাইক বিছনাত উপৰমুৱাকৈ শুৱাই তাইৰ বুকুৰ ওপৰত বহি ললো….। তাইৰ কোমল স্তন কেইটা মোৰ তপিনাৰ তলত চেপেতা লাগিল…। তাই একান্ত মনে মই কি কৰিছো তাকে চাই থাকিল..। মই তাইৰ বুকুৰ উপৰত বহি-বহিয়ে মোৰ সৰু G-String Panty টো খুলি পেলালো….। তাই এপলক দৃষ্টিৰে মোৰ যোনীখন চাবলৈ লাগিল..। ক্ৰমানে তাইৰ চকুহাল ডাঙৰ হৈ আহিল…। মই মোৰ বাওঁ হাতৰ দিঘল কৈ ৰখা নখ কেইটাৰ সৈতে লিহিৰী আঙুলি কেইটা মোৰ যোনীখনৰ উপৰ ভাগত থকা ত্ৰিভুজ আকৃতিৰ বাল খিনিৰ উপৰত লাহে-লাহে বুলাব ধৰিলো.. আৰু লাহে লাহে মোৰ কুমাৰী যোনীখন ভিজি থকা পাহীগিতাত আঙুলি কেইটা ঘঁহি দিলো…।

( মোৰ নিমজকৈ এডালো বাল নথকা তথা যোনীৰ ওপৰ ভাগত ধুনীয়াকৈ ৰখা ত্ৰিভুজ আকৃতিৰ বাল খিনিৰ সৈতে যোনীখনৰ বৰ্ণনা খণ্ড ১ আৰু ২ত কেইবাবাৰো দিছো.. গতিকে সেই খণ্ড দুতাত এই বিষয়ে ভালকৈ পঢ়ি লব পাৰিব..।)

চকু কেইটা বহলকৈ মেলি কাবেৰীয়ে উত্তেজনাত সেপ ঢুকিলে…। সুকাই যোৱা তাইৰ ওঁঠযোৰীক বাৰে বাৰে জিভাৰে তিয়াই থাকিল..। তাই যেন মোৰ এডালো নোম নথকা যোনীৰ পাহী গিতা চুপি চপি চিঙী পেলাব….। এবাৰত মই মোৰ নিজৰ হাতত মুখৰ পৰা এসোপামান থু লৈ যোনীৰ পাহীগিতাত লেপি দিলো…। নিমজ যোনীখনৰ পাহীগিতা আৰু বেছি ভিজী উঠিল, জিলিকি পৰিল….।

• চা কুকুৰণী এইখন চাবলৈকে মৰি থাক নহয় তই… চা এতিয়া.. চকু মেলি ভাল কৈ চাই ল কেলা…। নাকটো উচৰলৈ আন ৰেন্দি…। গোন্ধী চা কেনেকুৱা গোন্ধাইছে গীদাখন কেলা…।

মই তাইৰ স্তন কেইটাৰ পৰা অলপ আগলৈ গৈ ঠিক তাইৰ মুখৰ পৰা মাত্ৰ ২ ইন্সি মানৰ দুৰত মোৰ যোনীখন থৈ তাইক মোৰ যোনীৰ গোন্ধ লবলৈ সুবিধা কৰি দিলো..। তাই নাকটো যোনীখনৰ কাষলৈ আনি জুৰে জুৰে উশাহ লবলৈ ধৰিলে… যেন মোৰ যোনীৰ সুৱাসে তাই নিজৰ প্ৰাণ, আত্মা, হৃদয় সকলো ভৰাই লব বিচাৰিলে..। মই লাহে কে যোনীখনৰ পাহীগিতা মোৰ বাওঁ হাতৰ আঙুলিৰে মেলি ধৰিলো..। যোনীৰ ভিতৰৰ গোলপীয়া ভাগ প্ৰকত হৈ উঠিল..। তাই যেন আৰু পাগলী হৈ পৰিল..। মোৰ কুমাৰী যোনীৰ গোন্ধই তাইক আৰু বেছি পাগলী কৰি তুলিলে।

• থুইইইইইইইইইইইই…..।

মই তাইৰ চকু কৈটালৈ লক্ষ্য কৰি থুৱাই দিলো..। মোৰ মুখৰ পৰা এসোপামান থু.. তাইৰ চকু আৰু চকুৰ তলৰ অংশত বিয়পী পৰিল…। তাইক তেনেকৈ অত্যাচাৰ কৰি ময়ো উত্তেজনাত পাগলী হৈ পৰিলো…। মই চুৰিদাৰ চোলাঠো আৰু ব্ৰাটো খুলি একেবাৰে উলংগ হৈ ললো..। কাবেৰীৰ কিন্তু সেই বিলাকলৈ লক্ষ্য নাই ..। তাই চকু পতা নজপোৱাকৈ মাত্ৰ মোৰ যোনীখন চাই থাকিল.. আৰু তাইৰ চকু আৰু গালত মোৰ মুখৰ থুখিনী জিলিকি থাকিল…। থুইখিনি চাফা কৰি লোৱাৰ কোনো লক্ষ্যণ মই দেখা নেপালো…। এইবাৰ মই যোনীখনৰ ভংগাকুৰটো লাহে কে চেপি দিলো..। আহহহহ…. ফিচকৈ যোনীৰ পৰা এসোপামান ৰস উলাই কাবেৰীৰ সমগ্ৰ মুখ তিয়াই পেলালে… তাই আৰু মই দুইজনীয়ে চৰম উত্তেজনাত কঁপি উঠিলো…। মই আৰু ৰৈ থাকিব নোৱৰিলো….। ঘপকৈ তাইৰ বুকুৰ পৰা উঠি একেবাৰে তাইৰ মুখত বহি পৰিলো….। কিন্তু বহোতে অলপ হিচাপটো খেলিমেলি হৈ গল। মই তাইৰ মুখত বহি দিওতে মোৰ যোনীখন তাইৰ মুখত পৰাতকৈ তাইৰ মুখখন মোৰ নিতম্ব কেইতাৰ মাজত সোমাই পৰিল…। আহহহহহহ…. তাইৰ নাক আৰু কোমল ওঁঠযোৰীৰ পৰশ মই মোৰ টিকাৰ মাজৰ গুহ দ্বাৰত স্পষ্টকৈ অনুভৱ কৰিবলৈ পালো….।

• কেলা কুকুৰণী…. গীদাখন পাছত পাবি… হু ল… ৰেন্দী… মোৰ পকৰৰ গোন্ধ ল এতিয়া… আহ….. জিভা উলিয়াই মোৰ পকৰ চেলেক কেলা ৰেন্দী….।

তাই চাগে মই তেনেকৈ কোৱলৈহে ৰৈ আছিল…. লগালগ জিভাখন উলিয়াই তাই মোৰ পাছফালৰ গুহ দ্বাৰাত চেলিকিবলৈ ধৰিলে…. আহ… ইমান সুখ… এই সুখ বিলাক যে কাৰো লগত তুলনা নহয়… ইমান আবেগ.. ইমান মৰম…। আহ…..

• চেলেক কেলা ৰেন্দী… মোৰ পকৰ চেলেকি চেলেকি খা…. মোক বহুত ভাল পাও নহয়… আজি মোৰ পকৰ চেলেকি তাৰে প্ৰমাণ দে চুতমাৰনী…। কেলা ভাল কে চেলেকি মোৰ পকৰৰ ফুটাতো চাফা কৰি দে….। আহহহহহ.. অ….অ কেলা বণৰী…. জিভাখন ভৰাই দে পকৰৰ ফুটাত….। আহহহহহ.. আৰু ভিৰতলৈ ভৰা…. চেলেকি দে কেলা… মোৰ পকৰৰ ফুটাৰ ভিতৰখন চেলেকি দে কেলা…. মাকচুদী… ৰেন্দী..।

তাই মুখেৰে একো কব নোৱাৰা হৈ আছিল.. মাঠো মোৰ গুহ দ্বাৰাত তাই পাগলীৰ দৰে চেলেকৰ পৰশ দি গল… আহহহ.. মাজে মাজে তাই জিভাখন মোৰ গুহ দ্বাৰাৰ ভিতৰলৈ সোমোৱাই দি ভিতৰখন চেলেকি দিয়ে….। মই ৰব নেৱাৰি তাইৰ মুখত বহি লৈ মোৰ পকৰ চেলেকাই চেলেকাই মোৰ যোনীখনত মুখৰ পৰা এসোপামান থু লেতিয়াই লৈ বাওহাতখেনেৰে মোহাৰীবলৈ ধৰিলো…আৰু সু হাতখনেৰে মোৰ বুকুৰ পিয়াহ গীতা তিপিবলৈ ধৰিলো..। আহহহ.. মোৰ নিপ্পলগীতা টান হৈ পিৰছিল…..। আহহহ. কি সুখ …..। একোবত মই বাওহাতৰ আঙুলি কেইটাৰে ভংগাকুৰটো মোহাৰীবৈল ধিৰলো…। উত্তেজনাত একেবাৰে পাগলী হৈ পৰিলো…। মোৰ সৰ্ব শৰীৰ কঁপি উঠিল…। সমগ্ৰ দেহ ঘামত তিতি উঠিল…। মই মাত্ৰ তাইৰ মুখত গাৰ সমস্ত জোৰে বহি লৈ মোৰ কঁকাল লৰাই লৰাই তাইৰ মুখত মোৰ পকৰৰ ফোটাতো ঘঁহি গলো আৰু একেলগে মোৰ যোনীখনৰ ভংগাকুৰটো মুহাৰী গলো…. আহ… মই আৰু ধৰি ৰাখিব নোৱাৰিম … আহ… মোৰ উলাই যাব এতিয়া… আহহহ.. মৰি যাম….।

মোৰ দেহাটো বাৰে বাৰে জিকাৰ খাই উঠিবলৈ ধৰিলে…। মোৰ যে অলপ পাছতে পানী উলাব সেই কথা কাবেৰীয়ে বুজি পাই… লগা লগ মোৰ টিকাগীতাৰ মাজৰ পৰা মুখখন উলিয়াই মোৰ যোনীখনৰ সৰহ ভাগ নিজৰ মুখত ভৰাই যোনীখন চেলেকিবলৈ ধৰিলে….। আহহহহহ  যোনীৰ পৰা সৰসৰকৈ ৰস উলাবলৈ ধৰিলে…। বেছিকৈ ৰস ওলোৱা গম পাই কাবেৰীয়ে মাজে মাজে যোনীখন মুখৰ ভিতৰত সোমোৱাই জোৰে-জোৰে চুপি দিবলৈ ধৰিলে..। আহহহহহ কি যে সুখ তাক লিখি বৰ্ণনা কৰিব নোৱাৰি। মই তাইৰ মুখতে মোৰ কঁকালটো লৰাই লৰাই গাৰ সৰ্বশক্তিৰে মোৰ যোনীখন ঘঁহিবলৈ ধৰিলো..। আৰু ভংগাকুৰটো বাওঁহাতেৰে যোৰে যোৰে ঘঁহিবলৈ লাগিলো… আহ…. আকৌ মোৰ সৰ্বশৰীৰ কঁপি উঠিল..। মই আৰু ধৰি ৰাখিব নোৱাৰা হৈ আহিলো….। আহ……।

• কেলা ৰেন্দী আহহহহ… মোৰ ওলাব হৈছে….। কেলা ৰহ.. কুকুৰণী.. মোৰ অমৃত খাব পাবি আজি…। কেলা গীদাৰ পৰা ওলোৱা ফেদা খুৱাম আজি তোক ৰেন্দী… আহ….. তই কেলা মোৰ ৰেন্দী হৈয়ে থাকিবি চিৰ দিন…। আহহহহহ মোখ মেল ৰেন্দী… মোৰ উলাব এতিয়া..।

কাবেৰীয়ে জোৰে – জোৰে মোৰ যোনীখন মুখৰ ভিতৰত লৈ চুপিবলৈ ধৰিলে… ভংগাকুৰটোত মোৰ হাতৰ ঘঁহনিৰ বেগ আৰু বাঢ়িল…. আহহহহহ ওলাব এতিয়া ওলাব…….

• আহহহহহহহহহহহহহহহহহহহহহহহহহহ… ৰেন্দী…গীদাৰ ফেদা উলিয়াই দিছো… তোৰ মুখতে.. খা কেলা কুকুৰণী……..।

কাবেৰীয়ে তেতিয়াও মোৰ যোনীৰখনৰ বেছি ভাগ অংশ মুখৰ ভিতৰত লৈ চুপি আছিল..। ফিচ-ফিচ কৈ মোৰ যোনীৰ পৰা এসোপামান ৰস উলাই চিধাই তাইৰ মুখত সোমাল… মোৰ সমগ্ৰ দেহ কঁপি উঠিল…. মই তাইৰ মুখত দেহৰ সমগ্ৰ ভৰ দি বহি পৰিলো… আৰু যোনীখন তাইৰ মুখতে সম্পূৰ্ণ খালি হবলৈ এৰি দিলো…। মোৰ দেহটো জিকাৰ খাই খাই কঁপি থাকিল…উশাহ বিলাক ঘনৰ পৰা ঘন হৈ পৰিল…। সমগ্ৰ দেহ ঘামেৰে তিতি গল….। কিন্তু মই তাইৰ মুখত তেতিয়াও বহিয়ে থাকিলো…আৰু খুউব লাহে লাহে তাইৰ সমগ্ৰ মুখ মণ্ডলত যোনীখন ঘঁহি থাকিলো। লাহে লাহে শৰীৰ অৱস হৈ আহিল…। কামনাৰ ধুমুহা জাক শান্ত হৈ আহিল…। যোনীৰ পৰাও ৰস ওলোৱা বন্ধ হল…। কিন্তু কাবেৰীয়ে এতিয়াও যোনীখনত কিবা আৰু পোৱাৰ আশাত চেলেকিয়ে থাকিল…। তাইৰ মুখৰ পৰা উঠি মই লাহে কৈ তাইৰ কাষতে শুই পৰিলো… তাই কিন্তু সেইবিলাকলৈ খবৰ নাই… তাই মাথো যোনীখন চেলেকিয়ে থাকিল…। মই উপৰমুৱাকৈ শুই পৰা বাবে তাই তললৈ পেত পেলাই মোৰ যোনীখন চেলেকি আছিল… আৰু তেতিয়াহে মই দেখা পালো যে তায়ো তল ফালে নিজৰ এখন হাত নি নিজৰ যোনীখনত আঙুলি মাৰি আছিল…। মোৰ যোনী চেলেকি চেলেকি তাই দেহৰ সমগ্ৰ শক্তিৰে নিজৰ যোনীত আঙুলি মাৰি গল… এটা সময়ত তাইৰো দেহা কঁপি উঠিবলৈ ধৰিলে….। মই বুজি পালো তাইৰ উলাব হৈছে…. পাগলীৰ দৰে মোৰ যোনীখন চেলেকি চেলেকি এটা সময়ত তাই কেইবাটাও জিকাৰ মাৰি নিজৰ মুখখন মোৰ যোনীত হেঁচি স্থিৰ হৈ পৰিল… খুব জোৰে – জোৰে উশাহ লৈ তাই তেনেকৈ মোৰ যোনীত মুখ গুজি ফুপাবলৈ ধৰিলে… তলফালে আঙুলি মাৰি থকা তাইৰ হাতখন ৰৈ গল….। বুজি পালো তাই পানী ওলালে…। এটা সময়ত তাই মোৰ যোনীৰ পৰা মুখখন উলিয়াই বিছনাখনত উপৰমুৱাকৈ ধলি পৰিল…। তাইৰ উশাহ বিলাক এতিয়াও স্থিৰ হোৱা নাই… চকু কেইটা মুদি তাই মাথো জোৰে – জোৰে উশাহ লৈ বিছনাত উপৰমুৱাকৈ পৰি থাকিল…। মোৰ উশাহ বৰ্তমান একেবাৰে স্বাভাৱিক হল… মই কাবেৰীৰ ফালে চালো.। মোৰ কঁকালৰ ওচৰতে তাই উপৰমুৱাকৈ পৰি আছিল… তাইৰ উশাহ বিলাক এতিয়াও স্বাভাৱিক হোৱা নাছিল…। তাই চকু কেইটা মুদি ঘন ঘন কৈ উশাহ লৈ স্বাভাৱিক হবলৈ চেষ্টা কৰি আছিল…। হঠাৎ মোৰ কি হল নাজানো…. ঘপকৈ উঠি মই তাইৰ মুখৰ উপৰত বহি পৰিলো….। হঠাৎ হোৱা এনে আক্ৰমনত তাই উচপ খাই উঠিল… আৰু চকু কেইটা মেলি মোৰ ফালে অবাক দৃষ্টিৰে চাবলৈ ধৰিলে…। মই কিন্তু তাইৰ কোনো কথাতে গুৰুত্ব দিয়া নাছিলো…।

• মুখ খোল…..।

মোৰ মুখৰ পৰা মাত্ৰ এই কেইটা কথাই উলাল….। তাই একো বুজিব নোৱাৰি মাত্ৰ মোৰ মুখৰ ফালে একেথিৰে চাই থাকিল..।

• মুখ খোল কেলা চুতমাৰণী… ৰেন্দী…।

এইবাৰ তাই আৰু একো প্ৰশ্নৰ আৱৰ্তণ নকৰি লাহে কৈ মুখখন বহলকৈ মেলি ধৰিলে…। তাইৰ বহলকৈ মেলি থোৱা মুখখনত মই যোনীখন ধুনীয়াকৈ বহুৱাই ললো….।

• কেলা ৰেন্দী… মোৰ এই গীদাখন তই বহুত ভাল পাওঁ নহয়… এতিয়া চা কেলা মোৰ এই গীদাখনে তোক অমৃত খুৱাব….। তোৰ মুখত এই গীদাখনে এতিয়া চেৰচেৰাই মুতিব…। খাবি নে নাই ক.. মোৰ গীদাৰ অমৃত… ক কেলা ৰেন্দী… মোৰ মুতনী খাবি নে নাই….।
• খাম…. মুতি দে মোৰ মুখত.. অ খাম কেলা.. তোৰ মুত খাবলৈকে ইমান দিন ৰৈ আছিলো… আহহহহ… মুতি দে মোৰ মুখত… প্লিজ… মুতি দে…..
• থুইইইইইইইইি… কেল ৰেন্দী… তই নিজে ছোৱালী হৈ.. অন্য এজনী ছোৱালীৰ মুতনী খাবলৈ উলাইছ…. । কেলা মুখ মেল ৰেন্দী…. তোৰ মুখ আজি মোৰ মুতেৰে ভৰাই দিম। আৰু লাইফৰ বাবে তোক মই মোৰ কুকুৰণী কৰি লও….. যিমান দিন থাকিবি তোৰ মুখতে মুতিম মই… কেলা ৰেন্দী… মাকচুদি…।
• আআআআআআআআ…. মুতি দে না প্লিজ মোৰ মুখত….।

মই আৰু ৰৈ নাথাকি…. তাইৰ মেল খাই থকা মুখখনত দুবাৰ মান থুৱাই দিলো… তাই বৰ তৃপ্তিৰে মোৰ থু খিনি খাই থলে… তাৰ পিচত যোনীখন তাইৰ খোলা মুখৰ পৰা ঠিক ৫ ইন্সিমানৰ উপৰত ৰখাই মুতিবলৈ বল দিলো..। মোৰ যোনীৰ পাহীগিতা মেল খাই গল….আৰু লাহে লাহে যোনীৰ পৰা পেচাবৰ এটা ধাৰা উলাই চিধা কাবেৰীৰ মুখত সুমাল…। তাই একেথৰে মোৰ যোনীখনৰ পৰা পেচাব বিলাক ওলোৱা চাই চাই… নিজৰ মুখৰ ভিতৰত সোমোৱা মোৰ গৰম আৰু নিমখীয়া পেচাবখিনি গিলেী দিলে…..। এইবাৰ মই আৰু অলপ বল দিয়াত মোৰ যোনীৰ পৰা পেচাবৰ ধাৰাটো তিব্ৰতৰ ভাৱে তাইৰ মুখৰ ফালে গতি কৰিলে… বাৰে বাৰে তাইৰ মুখখন পেচাবেৰে ভৰি পৰিল আৰু বাৰে বাৰে তাই গিলি গল….। কেতিয়াবা কিছুমান পেচাব তাইৰ গাল আৰু কপালতো পৰিল..। তাইৰ কিন্তু সেইবিলাকলৈ মন নাই… একান্ত মনে মোৰ মুতনী গিলাত লাগি আছিল….। অলপ সময় তেনেকৈ মুতা পাছত মুতৰ ধাৰাটো কমি আহিল……। শেষত চিৰিক-চিৰিক কৈ দুবাৰমান উলিয়াই মোৰ মুত উেলাৱা বন্ধ হৈ পৰিল…। মোৰ যোনীৰ পৰা ওলোৱা সকেলা পেচাব গিলি তাই মোৰ যোনীখন চেলিকি চাফা কৰাত লাগিল….।

• খালি কেলা ৰেন্দী…. মোৰ গীদাৰ পৰা ওলোৱা মুতনী খিনি খায়ো তোৰ হেপাহ পলোৱা নাই আকৌ কেলা গীদাখন চেলেকি আছ….। তোক কেলা মোৰ মুতনিত পুতি থম কেলা ৰেন্দী…. থুইইইইইইইই…..।

মোৰ যোনীখনৰ ওপৰত থুৱাই দিলো…. তাই যোনীখন চেলেকি চেলেকি মোৰ যোনীৰ পাহীগিতাৰ ওপৰত পৰা মোৰ থুখিনিও চেলেকি খাই দিলে….। আহহহ.. কি স্বৰ্গ সুখ…. নিজে ছোৱালী হৈ অন্য এজনী ছোৱালীৰ মুখত মুতা কামটোৱে মোৰ মনত কিমান এটা সুখৰ সঞ্চাৰ কৰিলে সেই কথা ভাষাৰে বুজাব নোৱাৰি…। তথাপিও সেই দিনা সচা অৰ্থত নিজকে এজনী ৰাজকুমাৰী লেখিয়া লাগি গৈছিল…।

পাখি লগা কাড়ৰ দৰে সময় বিলাক উৰি গল…। ঘৰত ১৫ দিন থাকি এদিন কাবেৰী আকৌ দিল্লীলৈ উৰা মাৰিলে….। ঘৰত থকা সমূহ ১৫ দিন কিন্তু মোক এক মিনিটৰ বাবেও এৰি নিদিলে…। প্ৰতি দিনে কামনাৰ উত্তেজনাময় খেল আৰু খেলৰ শেষত মোৰ যোনীৰ পৰা পেচাব খুৱাটো যেন তাইৰ এক অভ্যাসত পৰিনিত হৈছিল…। সেই ১৫ দিনত কিমান বাৰ তাইৰ মুখত মুতিলো মই নিজে পাহৰিলো….। কিন্তু সুখৰ পাছত দুখ অহাৰ দৰে সেই ১৫ দিনৰ পাছত বিদায়ৰ বেলা আহি উপস্থিত হৈছিল…। এয়াৰপৰ্টত চকুত চকুপানী লৈ মই তাইক বিদায় দিছিলো… তায়ো কান্দি-কান্দি মোৰ পৰা বিদায় লৈ দিল্লী লৈ উৰা মাৰিছিল..। মনটো বিষাদৰ কলা দাৱৰে আৱৰি ধৰিছিল…।

কাবেৰি দিল্লীলৈ যোৱাৰ পাছত ময়ো ব্যস্ত হৈ পৰিছিলো নিজৰ কামত..। স্কুললৈ অহা-যোৱা, ঘৰলৈ অহা ছাত্ৰ ছাত্ৰী সকলক পঢ়োৱা ইত্যাদি কাম বিলাকত মই ব্যস্ত হৈ পৰিছিলো….। ৰাহুল মোৰ আৰু কাষ চাপি আহিবলৈ ধৰিলে… এতিয়া টিউচন কৰি থাকোতে.. কোনোবা এটা সময়ত নিজৰ পেনটো টেবুলৰ তললৈ পেলাই পেনটো অনা চলেৰে মোৰ ভৰিগীতা চুই চাইছিল.. এই কাম সি সদায় কৰিছিল.. কেতিয়াবা এবাৰ কেতিয়াবা দুই বা তিনিবাৰ…..। মই কথাটো জানিছিলো যদিও তাক বাধা দিয়া নাছিলো…. ভাল লাগিছিল সি মোৰ প্ৰতি আকৰ্ষিত হোৱা দেখি…। হয়তো মোৰ যৌৱনে তাকো লাহে লাহে বলিয়া কৰিবলৈ ধৰিছিল…। সৰু লৰাটোৰ মোৰ প্ৰতি থকা এনে ভাৱনা বিলাকৰ বাবে তালৈ মোৰ খুউব মৰম লাগিছিল…। মাজে মাজে তাৰ গালখন যোৰে তিপি ৰঙা কৰি দিছিলো….।

তেনেতে এদিন ডাক যোগে মোলৈ এখন চিঠি আহিছিল শীক্ষা মন্ত্ৰালয়ৰ পৰা। ২০ দিনৰ বাবে গুৱাহাটী যাব লাগে। নতুন শীক্ষা নীতিৰ উপৰত ট্ৰেনিং আছে গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ত। কাবেৰী যোৱাৰ পাছত এনেও মোৰ মনটো উৰুঙা-উৰুঙা লাগি আছিল। গতিকে নিমন্ত্ৰণটো পাই মই ভালেই পালো..। ঘৰত কথাটো কৈ মই মোৰ লাগতিয়াল সামগ্ৰী সমূহ পেকিং কৰাত লাগিলো…। সকলো সামৰী মেলি নিৰ্দিষ্ট দিনা সন্ধিয়া ৮.০০ বজাত বাছ অৱস্থান পালোগৈ..। আগবঢ়াই থবলৈ মা-দেউতা দুয়োতা আহিছিল। দিনতকৈ নিশা ভ্ৰমণ কৰি মই বেছি ভাল পাওঁ। সেই বাবে দে চুপাৰট নগৈ নাইট চুপাৰট টিকত কৰিলো..। নৱেম্বৰ মাহৰ নিশা….। ঠাণ্ডা ভালদৰেই পৰিছিল..। বাছৰ লৰাজনক কৈ মোৰ ডাঙৰ ভি.আই.পি. টো বাছৰ দিকিত থলো আৰু হাত বেগটোৰ লগতে এখন চল হাততে ৰাখি মা হঁতৰ লগত কথা পাতিবলৈ লাগিলো..। মা – দেউতাৰ বেলেগ কথা নাই..। গুৱাহাটী পায়ে ফোন কিৰিবি.। যত-তত নেখাবি..। অচিনাকি মানুহৰ লগত কথা নাপাতিপি.. ইত্যাদি ইত্যাদি অভিভাৱক সুলভ বুজনি…। বাছখন স্তাৰ্ট দিয়াত মা-দেউতাৰ পৰা বিদায় লৈ বাছত উঠিলো…। মোৰ ছিটতো তৃতিয় শাৰীত আছিল…। খিৰিকিৰ ওচৰৰ ছিত..। বাছখনৰ দৰ্জাৰ ওচৰৰ পৰাই মই মোৰ ছিটতোৰ কাষৰ ছিতটোত লৰা এজন বহি থকা দেখিলো..। মই ইমান মন নকৰি ছিটতোৰ ওচৰ পাই বহি থকা মানুহজলৈ চাই কলো

• Excuse Me… সোমাই যাব পাৰিম নে…। এইটো মোৰ ছিট…।

লৰাজনে তললৈ মোৰ কৰি নিজৰ মোবাইলটো চাই আছিল। ঠাণ্ডাৰ বাবে সি মুখখন মাফলাৰে ঢাকি থৈছিল…। তললৈ মুখ কৰি মোবাইল চাই থকা বাবে মই তাক চিনি পোৱা নাছিলো…। যেতিয়া মোৰ তুলি মোৰ ফালে চালে….।

• আৰে তই……….. কত মৰি আছিলি ইমান দিনৰ পৰা দেখা-দেখী নাই যে…. আৰু এতিয়া কত যাও…। কুকুৰ চাল্লা… ফোন এটাও কৰিব পৰা নাই ইমান দিনে…।
• হে হে হে… গুৱাহাটীলৈকে যাও….। তুমি কলৈ যোৱা….
• ময়ো গুৱাটীলৈকে যাও… ট্ৰেনিং আছে… চাও গোচ.. গৰু.. বহিবলৈ দে…।

সি নিজৰ ভৰি কেইটা এফালে কৰি মোৰ নিজৰ ছিটলৈ সোমাই যাবলৈ সুবিধা কৰি দিলে…। মই সোমাই নিজৰ ছিটতোত ভালদৰে বহি হাতৰ সৰু বেগটো আৰু চলখন থানঠিক লগাই খিৰিকিৰে বাহিৰলৈ চালো… মা আৰু দেউতাই হাত জোকাৰি মোক বিদায় জনাইছে…. ময়ো হাতখন জোকাৰি তেওঁলোকক বিদায় জনালো…।

লাহে লাহে বাছখনে গতি লবলৈ ধৰিলে….। বাছ স্তেন্দৰ পৰা ওলাই বাছখনে এতিয়া চহৰৰ ঘাই পথটোৰে আগবাঢ়িল…।

• কত মৰিবলৈ গৈছিলি ইমান দিন….। কম চে কম ফোন এটা কৰ…। মানিছো দেই তোক…।
• হা হা হা হা.. ৰবা ৰবা সকলো কম..। গোটেই ৰাতিটো দেখুন একেলগে যাত্ৰা কৰিম…।
• দাঁত নেদেখাবি…। ক কত গৈছিলি ইমান দিন…।
• কৈ আছো অ…। প্ৰথমে তোমাৰ খবৰ কোৱাচোন…. কাবেৰী বা অহাৰ কথা গম পাইছিলো.. তাই গল নেকি..।

লাহে লাহে আমাৰ কথা হবলৈ ধৰিলে… । বিভিন্ন কথা…। বাছখন এতিয়া চহৰৰ ঘাই পথটোৰ পৰা উলাই হাইৱেটোত উঠিছে…। লাহে লাহে পাছৰ গতিবেগ বাঢ়ি আহিল…। ঘন অন্ধকাৰ আৰু নেৱম্বৰ মাহৰ কুঁৱলী ফালি বাছখনে নিজৰ গন্তৱ্য স্থানলৈ গতি কৰিবলৈ ধৰিলে…। ঘপকৈ বাছৰ ভিতৰৰ লাইট বিলাক নুমাই গল। এতিয়া যাত্ৰী সকলক অলপ আৰাম কৰিবলৈ দিছে…। প্ৰায় তিনি ঘণ্টা মানৰ পাছত কোনো ঠাইত ৰখাব নিশাৰ আহাৰৰ বাবে…। মই খিৰিখনেৰে বাহিৰলৈ চালো… ঘাইপথৰ পৰা দূৰৈত থকা ঘৰ বিলাকৰ বাৰান্দাত জ্বলি থকা লাইট বিলাকৰ পোহৰত ঘৰ বিলাক জিলিকি আছিল…। লাহে লাহে… বাছখন বেগ আৰু বাঢি আহিল…।

( কোন হয় এই সহযাত্ৰী…। গুৱাহাটীৰ সেই ২০ দিনিয়া যাত্ৰাত কি কি হব.. এনেবিলাক কথাৰ উত্তৰ পাবলৈকে আমাৰ কাহিনীৰ সৈতে আগবাঢ়ক..। আপোনালোকৰ বহুমূলীয়া উত্তৰৰ বাবে অপেক্ষা কৰিম..। আপোনালোকৰ মৰমৰ পৰি…।)

(প্ৰিয় পাঠকবৃন্দ…. সৰ্বপ্ৰথমে এইবাৰৰ কাহিনী দিয়াত পলম হোৱাৰ বাবে আপোনালোকৰ ওচৰত ক্ষমা বিচাৰিছো..। কিছু ব্যক্তিগত কাৰণত অত্যন্ত ব্যস্ত হব লগা হল…। তথাপিও সাধ্য অনুসৰি সজাই-পৰাই কাহিনীৰ এইটি অংশ আপোনালোকলৈ লৈ আহিছো… আশা কৰিছো পঢ়ি আপোনালোকে ভাল পাব। আপোনালোকৰ উত্তৰৰ বাবে অপেক্ষা কৰিম….।  ধন্যবাদ। আপোনালোকৰ মৰমৰ – পৰী… (প্ৰিয়ংকা বৰুৱা)

মাৰ ই-মেইল আ.ডি – pori240801@gmail.com. আপোনালোকৰ মেইল বিলাকলৈ অপেক্ষা কৰিম। মৰমেৰে প্ৰিয়ংকা বৰুৱা- পৰী।