জিত প্ৰেম

হেল্ল’ বন্ধুসকল। আমি এই পেজটোত বিভিন্ন ধৰণৰ চেক্সষ্টৰী পঢ়িবলৈ পাওঁ। সেইবোৰ পঢ়ি ভালো লাগে। কিন্তু অসমীয়া পেজত মাক আৰু পুতেকৰ চেক্সষ্টৰী তেনেই কম। বহুতৰ হয়টো এনে ষ্টৰী পঢ়িবলৈ বহুত মন যায় কিন্তু বিচাৰি নাপায়। সেয়েহে মই আজি আপোনালোকলৈ এনে এটা ষ্টৰী লৈ আহিছোঁ য’ত মাক আৰু পুতেকৰ মাজত থকা মৰমে অন্য এক ৰূপ পায়। য’ত আছে আবেগ, অনুভুতি, কামনা আৰু বাসনা।

পঢ়ি কেনেকুৱা লাগে কমেন্ট কৰি জনাব।

জিত আৰু মাকে আজি পেহিয়েকৰ ঘৰৰ পৰা বাছেৰে আহি আছে। সন্ধিয়া ৪ মান বাজিল। হঠাৎ ৰাস্তাত গাড়ীখন ৰৈ দিয়াত সকলোৰে হাহাকাৰ লাগিল। পিছত গম পালে যে গাড়ীখন আৰু আগলৈ নাযায়। কিবা বেয়া হ’ল হেনো। সকলোৱে নামি দিলে। কিছুমানে খোজ কাঢ়ি বাট ল’লে আৰু কিছুমান বেলেগ গাড়ীৰ অপেক্ষাত ৰৈ থাকিল। জিত আৰু মাকেও বেলেগ গাড়ীলৈ বাট চালে। ৰৈ ৰৈ সন্ধিয়া ৬ মান বজাত এখন বাছ আহিল। আন্ধাৰ হৈছিল। সকলোৱে হেতা ওপৰাকৈ গাড়ীত উঠিল। জিত আৰু মাকে কিবাকৈহে বাছখনত থিয় হ’ল। গাড়ীখন তলে ওপৰে মানুহেৰে ভৰা। জিত আৰু মাক দুৱাৰ মুখতে কিবাকৈ থিয় হৈ ৰ’ল। বাছখন লাহে লাহে বেয়া ৰাস্তাৰ মাজেৰে ঢলং পলংকৈ আগবাঢ়িল। আৰু দুঘন্টামান গ’লেহে সিহত নিজৰ ঠাই পাবগৈ।

গৰমত গাত গা লাগি সকলোৰে অৱস্থা বেয়া। জিতে মাকলৈ চালে। মাকে তাৰ আগফালে থিয় হৈ আছে। তাইৰ আগত আৰু কাষত মতা মানুহ কেইজনমান থিয় হৈ আছে। তাইৰ পিঠিখন জিতৰ গাত লাগি আছে। বাছখন যিমানে ঢলং পলং কৰিছে মাকৰ গাটোও তাৰ বুকুত সিমানে খুন্দিয়াইছে। তাৰ মাকৰ ডিঙি আৰু বগা পিঠিখন ঘামেৰে ভৰি পৰিছে। হঠাত্‍ মাকৰ ঘামে ধুৱা পিঠিখন দেখি কিবা এটা অজান শিহৰণত তাৰ বুকুখন কপি উঠিল। তাৰ মাকৰ বগা পিঠিখন চুই চাব মন গ’ল। কিন্তু তাৰ সাহস নহ’ল। মাকৰ দেহৰ পৰশত তাৰ বাৰিদাল থিয় হবলৈ ধৰিলে। সি ৰব নোৱৰা হৈ পৰিল। তাৰ এনে লাগিল যেন সি সকলো পাহৰি মাকৰ ঘামি থকা বগা পিঠিখনত চুমা খাই দিব। কথাবোৰ ভাবি তাৰ গাটো কপিবলৈ ধৰিলে। সি ৰব নোৱাৰি মাকৰ কাণত লাহেকৈ ক’লে— মা তই বৰকৈ ঘামিচ পিঠিখন মচি দিও নেকি?

মাকে ক’লে— মচিলেনো কি হ’ব গোতেই গা ভিজি গৈছে মোৰ। ঘৰ পাই ভালদৰে গা ধুব লাগিব।

সি একো ন’কলে। অলপ পিছত মাকে ক’লে— দে অলপমান মচি নহলে। বৰ অসহ্য লাগিছে।

মাকৰ কথা শুনি তাৰ সৰগ ঢুকি পোৱা যেন লাগিল। সি অলপো পলম নকৰি মাকৰ ডিঙিতো মচি দিলে। তাৰপিছত সি তাৰ বহু অপেক্ষিত পিঠিখন লাহে লাহে মচিবলৈ ললে। সি মাকৰ পিঠিত তিনি চাৰিবাৰ হাত ফুৰাই মনৰ হেপাহ পুৰন কৰিলে। তাৰ পিছত সি মাকৰ বাহু দুটাও মচি দিয়াৰ চলেৰে পিহি চালে। তাৰ পৰশত মাকে অলপ যৌন গোন্ধ অনুভৱ কৰিলে।

হ’ব দে এতিয়া— মাকে ক’লে। তাৰ এৰিবলৈ মন যোৱা নাছিল যদিও আকৌ আগৰদৰে থিয় হৈ মাকৰ গাত নিজৰ গাতো লগাই গৈ থাকিল। অলপ পিছত কোনোবা এজনে চিঞৰি ক’লে— ঐ লাইটতো অফ কৰি দে বৰ গৰম লাগিছে।

হেণ্ডিমেনজনে লাইটতো অফ কৰি দিয়াত বাছখন প্ৰায় আন্ধাৰ হৈ পৰিল। লগে লগে তাৰ মনটো উত্ৰাৱল হবলৈ ধৰিলে। সি লাহেকৈ এখন হাত মাকৰ পেটত ৰাখিলে। মাকে তাৰ ফালে অলপ ঘুৰি চাই সুধিলে—–

——এইখন তোৰ হাত নেকি? সি অলপ ভয় খাই লাহেকৈ ক’লে— ও ।

——অ মই আকৌ বেলেগৰ বুলি ভাবিছিলো।

এইবুলি কৈ মাকে তাৰ হাতখনত ধৰি গৈ থাকিল। মাকৰ কোমল পেটৰ পৰশ পাই তাৰ বাৰিদাল টান হৈ পৰিল। হঠাৎ এবাৰ গাড়ীৰ ঠেকেচাত সকলো মানুহ চিটিকি যোৱাদি পৰিল। তাৰ মাকো তাৰ গাত হেচা লাগি পৰাত সি সুযুগ এৰি নিদি দুয়োখন হাতেৰে মাকৰ পেটত খামুচি ধৰিলে। মাকেও তাৰ হাতদুখন খামুচি ধৰিলে। এইবাৰহে যেন সি মাকৰ কোমল পেটতো ভালদৰে চুব পালে। সি মাকক লাহেকৈ তাৰ গালৈ তানি আনি তাইৰ পিছফালে বাৰিদাল ঘহিবলৈ ধৰিলে। মাকে তাৰ বাৰিদালে তাইৰ তপিনাৰ মাজত খুন্দা মাৰি থকাতো বৰকৈ অনুভৱ কৰিলে। তাইৰ অলপ লাজ লাগিল যদিও একো কব নোৱাৰিলে। এইবাৰ জিতে মাকৰ পেটতো দুয়োখন হাতেৰে পিহি দিলে। সি ইমান কোমল পেট কেতিয়াও চুই পোৱা নাছিল। সি তাৰ আঙুলি এটা মাকৰ দ নাভিতোত সোমোৱাই দিলে। এক অজান শিহৰণত তাইৰ গাতো কপি উঠিল। সি আঙুলিটোৰে নাভিটোৰ ভিতৰখন পিহি থাকিল। মাকে তাৰ গাত নিজৰ গাতো এৰি অবশ হৈ পৰিল। তাইৰ মুখেৰে ঘন ঘন কৈ উশাহ নিশাহ ববলৈ ধৰিলে। জিতে মাকৰ অৱশ দেহাতোৰ অবস্থা বুজি আন্ধাৰতে তাইৰ ডিঙিত ওঠ দুটা গুজি দিলে। মাকে তাৰ হাত দুখন জোৰকৈ খামোচ মাৰি ধৰিলে। সি মাকৰ ডিঙি আৰু পিঠিত ওঠ দুটা ঘুৰাই দিলে। পোন প্ৰথম বাৰৰ বাবে তাৰ ঘামৰ গোন্ধ ইমান ভাল লাগিল আজি। সি ৰব নোৱাৰি মাকৰ পিঠিত লাগি থকা ঘামবোৰ চেলেকিব ধৰিলে। তাইৰ দেহৰ নিমখীয়া পানীৰ দৰে ঘামবোৰ সি তৃপ্তিৰে খালে। তাৰ পিছত সি মাকৰ ব্লাউজটো কান্ধৰ পৰা অলপ নমাই তাইৰ কান্ধখন চেলেকিলে। মাকে একো বাধা নিদিলে। তাইৰ এনে লাগিল যেন সেয়া তাইৰ পুতেক নহয় এটা কুকুৰেহে বহু দিনৰ মুৰত পোৱা মাংস চেলেকি আছে। তাইৰ গাতো গৰম হৈ পৰিল। জিতে তাইৰ মেখেলাৰ তলেৰে হাতখন ভৰাই দিবলৈ চেষ্টা কৰিলে যদিও নোৱৰিলে। সেয়ে সি মেখেলাৰ ওপৰেৰে মাকৰ বুচখন মোহাৰি দিলে। কিন্তু মাকে লাজতে তাৰ হাতখন গুচাই দিলে। সি মাকৰ কতিখনত বাৰিদালেৰে খুন্দিয়াই থাকিল। বহু দিনৰ মুৰত পুৰুষৰ দেহৰ পৰশ পাই তাই বেয়া পোৱা নাছিল। আন্ধাৰৰ বাবে কোনেও সিহতক নেদেখিলে। অলপ পিছত সি মাকক জোৰকৈ সাবতি ধৰি মাকৰ কান্ধখনত ওঠ দুটা জোৰে হেচি ধৰিলে। তাৰ পেন্টতো পানীৰে তিতি যোৱাত সি মাকক এৰি দিলে। মাকে সকলো গম পালে। তাইৰ বহুত লাজ লাগিল । তাই ভাবিলে— তাই বাৰু নিজৰ পুতেকৰ লগত কি কৰিলে এয়া! কোনোদিনে তাইক বেয়া চকুৰে নোচোবা পুতেকে আজি তাইৰ পিঠি চেলেকি দিলে। তাইৰ পিছফালে খুন্দিয়াই পানী পেলাই দিলে। আৰু তাই একো নকলে। হঠাত্‍ দুয়োৰে কি হ’ল বাৰু। দুয়ো কিয় নিজকে চম্ভালিব নোবাৰিলে। যদি জিতে তাইক আজি বাচত নহৈ অকলে পালে হয় সিতো তাইৰ পিচফালে বাৰিদাল সোমোৱাই দিলে হয়। তাইৰ ভাবি মনটো কিবা লাগিল।

অলপ পিছত সিহঁতৰ নামিব হোৱাত দুয়ো নামি ল’লে। তাই তাৰফালে চাব পৰা নাই। দুয়ো কথা নপতাকৈ ঘৰলৈ খোজ ললে। তাই আৰ চকুৰে তাৰফালে চোৱাত দেখিলে যে তাৰ পেন্টতো তিতি আছে। তাইৰ লাজ লাগিল। তাই আগে আগে খোজ ললে। ইফালে জিতেও লাজতে একো কোৱা নাই যদিও মাকৰ লৰি লৰি যোৱা তপিনা দুখন দেখি তাৰ ভাল লাগিল। সি মাকৰ প্ৰতি আগতে ইমান আকৰ্ষিত হোৱা নাছিল। কিন্তু আজি তাৰ এনে লাগিছে যেন মাকতকৈ ধুনীয়া নাৰী সি দেখা নাই। ৪৫ বছৰীয়া তাৰ মাক যেন আজিও গাভৰু হৈয়ে আছে

দুয়ো ঘৰ পায়গৈ মানে ৯ বাজিছিল। দেউতাকে ভাত পানী বনাই থৈ চোতালত বহি আছিল। অলপ জিৰাই মাকে তাক ক’লে— তোৰ কাপোৰযোৰ দে ধুই দিও। সি কাপোৰযোৰ খুলি মাকক দিলে। মাকে ঘৰৰ পিছফালে থকা বাথৰুমত সোমালগৈ। সোমায়েই তাই জিতৰ জাঙিয়াতো হাতত লৈ ভিজি থকা অংশটো উলিয়াই লৈ চুই চালে। তাই পেন্টতো নাকৰ ওচৰলৈ নি শুঙি চালে। এক চিনাকি সুগন্ধই তাইক পাগল কৰি পেলালে। তাই কব নোৱাৰাকৈ সেইখিনি চেলেকি চালে। এক ভাললগা সোৱাদ তাইৰ জিভাত লাগিল। এইবাৰ তাই ৰব নোৱাৰি সকলো কাপোৰ খুলি নাঙঠ হৈ নিজৰ গোতেই গাতো পিহিবলৈ ধৰিলে। জিতৰ হাতৰ পৰশ বুলি অনুভব কৰি তাই নিজৰ পিয়াহ দুটা, পেট, তপিনা, বুচ সকলোতে হাত ফুৰালে। তাইৰ নিজৰ পুতেকৰ কথা ভাবিবলৈ বেয়া লাগিল যদিও নভবাকৈ থাকিব নোৱাৰিলে। তাই পিচল হৈ থকা বুচখনত দুটা আঙুলি সোমাই চকু মুদি ওলোৱা সোমোৱা কৰি থাকিল।

ইফালে মাকৰ ইমান দেৰি হোৱা দেখি জিতে বাথৰুমৰ ওচৰলৈ যোৱাত সি মাকৰ ওওওহহ আহহহহ কৈ অস্পষ্ট মাত শুনিবলৈ পালে। অলপ পিছত সি ভিতৰৰ পৰা অহা চপ চপ চপ শব্দ শুনি বুজি পালে যে মাকে বুচত আঙুলি সোমাই দেহৰ জুই নুমুৱাইছে।
তাৰ বাৰিদাল গামোচাৰ তলত থিয় হৈ পৰিল।

অলপ পিছত মাকে গা ধুই ওলাই আহিল। তাক দেখি মাকে ততাতৈয়াকৈ ঘৰলৈ গ’ল। পাতল পেটীকোট পিন্ধি থকা মাকৰ দেহতো দেখি তাৰ বাৰিদাল টান হৈ পৰিল।
সি ভিতৰ সোমাই মাকৰ কথা ভাবি বাৰিডাল মোহাৰিবলৈ ধৰিলে। অলপ পিছত তাৰ হৈ যোৱাত সি গা ধুই ঘৰলৈ আহিল।

১০ মান বজাত মাকে সকলোৰে কাৰনে ভাত বাঢ়ি খাবলৈ দিলে। খাই বৈ হোৱাত সিহত শুবলৈ গ’ল। সিহতৰ ঘৰত দুটা ৰুম এটাত মাক দেউতাক আৰু আনটোত সি থাকে। মাজত এখন দৰ্জা। মাকে বাহিৰৰ পৰা কাপোৰ আনিবলৈ বুলি ওলাই যোৱাত সিও পিছে পিছে গৈ মাকক ক’লে—

——-মা আজি মাজৰ দৰ্জাখন খিলি নিদিবিচোন।

মাকে ক’লে—— কিয়?

——-নাই এনেই। খুলি থবি।

——-নালাগে দে দেউতাৰে ভাল নাপাই খুলি থলে।

——আজি থবিচোন একো নহয় দে।

——নালাগে নোৱাৰো মই সেইবোৰ কৰিব। কিয় থব লাগে নকৱ কিয়?

এইবুলি কৈ মাক যাবলৈ ওলোৱাত সি সাহস কৰি কলে— তোক মৰম কৰিব যাম ৰাতি।

তাৰ কথাত মাক থমকি ৰ’ল। তাইৰ গাতো কপি উঠিল। সি ক’লে—

——অ মা তোক মৰম কৰিব বৰ মন গৈছে আজি। সেইকাৰনে দুৱাৰখন লক নকৰিবি।

তাই ক’লে— পাগলামি নকৰিবি। নথও মই খুলি।

এইবুলি তাই ৰুমত ভিতৰলৈ গ’ল।

সি পিছফালৰ পৰা ক’লে—— তোৰ যদি মন যায় খুলি থবি।

তাই একো নকৈ ভিতৰলৈ গৈ মাজৰ দুৱাৰ খন লগাই দিলে। গিৰিয়েক ইতিমধ্যে শুইছিল। তাই বিচনাত বহি ভাবিব ধৰিলে। আজি তাইৰো মৰম পাবলৈ মন নোযোৱা নহয়। কিন্তু নিজৰ পুতেকৰ লগত••••••• নাই নাই নোৱাৰে তাই। সি বা কি ধৰনৰ মৰম কৰিব তাইক। তাই ভাবি ভাবি শুবলৈ গ’ল।

ইফালে জিতে ভিতৰ সোমাই মাজৰ দোৱাৰ খন থেলি চালে। নাই মাকে ভিতৰৰ পৰা লক কৰি থৈছে। তাৰ অলপ খং উঠিল। সি দুখ মনে শুবলৈ গ’ল। ১১ মান বজাত সি উঠি আকৌ দুৱাৰ খন ঠেলি চালে। নাই আজি আৰু নহব। এই ভাবি সি মাকৰ কথা ভাবি ভাবি সি শুই পৰিল।

ৰাতি প্ৰায় ১ মান বজাত সি সাৰ পালে। সি বাহিৰলৈ গৈ পেচাব কৰি আহি শুই থাকিল। হঠাৎ সি বিচনাৰ পৰা উঠি গৈ আকৌ এবাৰ দুৱাৰ খন ঠেলি চালে। কিন্তু এয়া কি দুৱাৰ খন খোল খাই গ’ল। ভিতৰৰ লাইট বন্ধ থকাত কোঠাটো এন্ধাৰ যদিও বাহিৰৰ পৰা অহা লাইটৰ পোহৰে কোঠাতো অলপ পোহৰাই ৰাখিছে। তাৰ গাতো শিহৰি উঠিল। সি গম পালে যে মাকেও হয়টো তাৰ মৰম বিচাৰিছে। সেয়েহে দুৱাৰ খন খুলি ৰাখিছে। সি লাহে লাহে ভিতৰ সোমাই গ’ল। সি বিচনাৰ ওচৰ পাই মাকৰ ভৰি দুখন চুই চালে। তাইৰ কোমল বগা ভৰি দুখন তাৰ বৰ ভাল লাগে। সি মাকৰ গাতো এবাৰ চুই চাই গম পালে যে শুবৰ সময়ত মাকে মেখেলা চাদৰ পিন্ধি আছিল কিন্তু এতিয়া কেবল এটা পেটীকোট বুকুত পিন্ধি আছে। সি মাকৰ ভৰিৰ তলুৱা আৰু আঙুলিবোৰত চুমা খালে আৰু লাহে লাহে চেলেকিবলৈ ল’লে। মাক সাৰে আছিল। মাকৰ উশাহবোৰ চুটি হৈ আহিল। লাহে লাহে সি মাকৰ ভৰি দুখন চেলেকি চেলেকি উৰু পালেহি । মাকে তাক বাধা নিদিলে। সি এইবাৰ পেটীকোটতো ওপৰলৈ উঠাই তাইৰ নোমাল বুচখনত চুমা খালে। মুখখন গুজি ধৰিলে আৰু গালদুখন নোমবোৰত ঘহি দিলে। তাই তাৰ চুলিকোচাত খামোচ মাৰি ধৰিলে। এইবাৰ সি তাইৰ পেট আৰু পিয়াহ দুটা কামোৰিলে। তাইৰ তপিনা দুখন পিতিকি দিলে। মাকে তাৰ হাতখন নি তাইৰ বুচত লগাই দি নিজে তাৰ বাৰিদাল উলিয়াই খামোচি ধৰি আগটো জিভাৰে চেলেকি দিলে । জিতে মাকৰ গৰম হৈ থকা বুচত দুটা আঙুলি ভৰাই ওলোৱা সোমোৱা কৰি থাকিল। মাকেও তাৰ বাৰিদাল খামুচি ধৰি চুহি থাকিল। অলপ পিছত জিতৰ হাতখন মাকৰ বুচৰ গৰম পানীৰে ভিজি গ’ল। সি গম পালে যে মাকে তাৰ হাতত পানী এৰি দিলে। জিতেও কিছুসময় পিছত মাকৰ গালে মুখে পানী পেলাই দিলে।
সি ৰুমৰ পৰা ওলাই আহি নিজৰ বিচনাত উঠি হাতখন চালে। তাৰ আঙুলিবোৰৰ মাজত বগা পানীবোৰ লাগি আছে। সি হাতখন মচি শুই থাকিল।

এনেদৰে এসপ্তাহ মান গ’ল। জিত আৰু মাকে এনেদৰেই দেউতাকে গম নোপোৱাকৈ দুয়োকে শান্তনা দিলে যদিও দুয়োৰে দেহৰ জুই কমা নাছিল। লাহে লাহে জিতৰ তাৰ মাকৰ প্ৰতি আসক্তি বাঢ়ি গ’ল। সি দিনত কলেজ যায় যদিও তাৰ মুৰত মাকৰ দেহটোৰ কথাহে ভাহি থাকে।

সেইদিনা পুৱা ৮ মান বজাত দেউতাক দোকানৰ বস্তু আনিবলৈ গুৱাহাটীলৈ ওলাল আৰু সিও কলেজলৈ ওলাল। সি ভাত খাই বাচন উঠাই থকা মাকৰ ওচৰলৈ গৈ ক’লে—-

——এনেকৈ আৰু কিমান দিন কৰিম। মই আৰু নোৱাৰা হৈছো। আজি ৰাতি তোক ভালদৰে মৰম কৰিহে এৰিম।

মাকে তাৰফালে চাই ক’লে— সদাইটো কৰিয়েই আছ। দেউতাৰাই গম পালে দিব আমাক।

সি গৈ মাকক সাবটি ধৰি ক’লে— তোৰ জানো মন যোৱা নাই কৰিবলৈ।

তাই তলমুৰ কৰি ৰল।

—— ক তোৰ মন গৈছে নে নাই মোৰ লগত শুবলৈ? মই জানো তোৰ দেহত জুই একুৰা জ্বলি আছে মা। আৰু মই সেই জুই নুমুৱাব বিচাৰো। লাজ কৰিব লগা একো নাই। আমাৰ মাজত এতিয়ালৈ বহুত কিবা কিবি হৈ গ’ল। মাত্ৰ সোলাকৈ এবাৰো কৰিব পৰা নাই। এবাৰ সোলাকৈ কৰিব পালে চব থিক হৈ যাব।

তাই মনে মনে থাকিল।
তাইৰ বুকুৰপৰা চাদৰ খন খহি ইতিমধ্যেই তাইৰ ভৰা বুকুখন ওলাই পৰিছিল। সি বুকুখনলৈ লুলুপ দৃষ্টিৰে চাই পিয়াহ দুটাৰ মাজৰ অংশটোত মুখ গুজি দিলে আৰু ওপৰ অংশত কামোৰি দিলে। তাই আহহহ কৰি উঠিল। সি মাকৰ ককালত ধৰি জোৰকৈ তাৰ গালৈ টানি আনিলে আৰু ক’লে— আজি তই ভালদৰে চব ক্ষুৰাই ৰাখিবি। বৰ মন গৈছে মোৰ আজি।

তাইৰ বুকুখন কপি উঠিল তাৰ কথা শুনি।
সি কি ক’লে তাই ভালদৰেই বুজি পালে। হঠাৎ দেউতাকে মাকক মাত লগোৱাত সি তাইক এৰি দিলে আৰু মাকেও চাদৰখন থিক কৰি বাহিৰলৈ ওলাই গ’ল। অলপ পিছত সিও কলেজলৈ ওলাই গ’ল। মাকে দেখিলে যে জিতৰ পেন্টতো ফুলি আছে। দেখি তাইৰ গাতো গৰম হৈ গ’ল। তাই জিতৰ কথা ভাবি ভাবি বাচন ধুই থাকিল। তাই ভাবিলে কি হৈ আছে বাৰু এইবোৰ। তাইৰ প্ৰতি বাৰু জিত কিয় ইমান আকৃষ্ট। তাইও আজিকালি কিয় জানো পুতেকৰ কথাই ভাবি থাকে। পুতেকে দিব খোজা অবৈধ মৰমবোৰ তায়ো বিচাৰে। কিন্তু লব পাৰিব জানো। ৰাতিৰ আন্ধাৰত কেনেবাকৈ কিবা কৰিলে বুলিয়েই সোলা মেলাকৈ পুতেকৰ লগত সেইবোৰ কৰিব পাৰিব জানো তাই।

ভাবি ভাবি কব নোৱাৰাকৈয়ে বাথৰুম পালেগৈ তাই। পুৱাৰ ভাগৰ সকলো কাপোৰ ধুই লৈ অলপ দেৰি কিবা ভাবি থিয় হৈ থাকিল। তাৰপিচত তাই বাথৰুমৰ দুৱাৰখন বন্ধ কৰি গাৰ কাপোৰবোৰ খুলি নিজকে নাঙঠ কৰি ললে। ওচৰতে থকা জিতৰ দেউতাকৰ ৰেজৰতো হাতত লৈ তাই কলা চুলিৰে ভোবোকাৰ হৈ থকা বুচখনত চেভিং ক্ৰীম লগাই নিজকে পুতেকৰ কাৰনে সাজু কৰি তুলিলে । তাইৰ গাতো গৰম হৈ পৰিল, মুখেৰে গৰম গৰম হাৱা ওলাই আহিল তাইৰ জিতৰ কথাবোৰ ভাবি। তাইৰ বুচেৰে পাতল পানী বৈ আহিল। তাই ৰব নোৱাৰি জিতৰ কথা ভাবি ভাবি তিনিটা আঙুলি ভিতৰলৈ সোমাই দি ওলোৱা সোমোৱা কৰি থাকিল। তাই মন কৰিলে এইকেইদিনতে বহুত বহল হ’ল তাইৰ বুচখন। অলপ পিচত তাই আহহহহ আহহহহ কৰি বহি পৰিল। তাইৰ হাতখন বগা পানীৰে তিতি গৈছিল। ইমান সুখ তাই আগতে পোৱা নাছিল। তাৰপিছত তাই কাষলতিৰ চুলিবোৰ ক্ষুৰাই ভালদৰে গা ধুই ওলাই আহিল। তাই কাপোৰবোৰ মেলি দি বিচনাত পৰিলগৈ। কিন্তু তাইৰ মনত কেবল জিতৰ কথাই আহি থাকিল। তাই ভাবিলে নিজৰ পুতেক নহৈ আন কোনোবা হোৱা হ’লে তাই কেতিয়াবাই তাক নিজৰ দেহটো সপি দিলে হয়।

তাই অলপ পিছত বিচনাৰ পৰা উঠি এটা ৰঙা হাতকটা ব্লাউজ,ৰঙা ব্ৰা আৰু মেখেলা চাদৰ পিন্ধি ল’লে। সিৰত সিন্দুৰ লৈ তাই ভৰিৰ নখবোৰত নেইল পলিচ লগালে। জিতে হয়টো বহুত ভাল পাই তাইৰ ভৰি দুখন। কাৰন সি সদায় ৰাতি তাইৰ ভৰি দুখন চেলেকে। তাইৰ ভাল লাগে বহুত সি তেনেকুৱা কৰিলে। তাই মনতে ভাবিব ধৰিলে আজি জিত দেউতাকতকৈ সোনকালে ঘৰ আহি পোৱা হ’লে ভাল আছিল। তাইৰ দিনটো বহুত দিঘলীয়া যেন লাগিল। তাই মনতে থিক কৰি ল’লে আজি জিত আহিলে তাই একো বাধা নিদিয়ে তাক। যি কৰিব বিচাৰে কৰিব দিব। আৰু থাকিব নোৱাৰে তাই এনেদৰে। পুতেক হ’লেও লাজ নকৰে তাই আজি। তাই বাৰে বাৰে ঘড়ীলৈ চাই থাকিল।

তেতিয়া বাৰ মান বাজিছিল। তাই পিচফালে কাপোৰবোৰ ওলোতাই দিবলৈ গ’ল। হঠাত পিছফালৰপৰা তাইক কোনোবাই সাবটি ধৰাত তাই চক খাই উঠিল। তাই ঘুৰি চাই দেখে যে জিতে তাইক সাবটি ধৰি আছে। তাইৰ সপোন যেন লাগিল। তাই ক’লে—–

——ইমান সোনকালে আহিলি যে আজি?

—— তোৰ কথাই মনত পৰি থাকে মোৰ আজিকালি। ক্লাচত মন নবহে। আজি দেউতাও নাই সেইকাৰণে সোনকালে গুচি আহিলো।

তাই ভবা নাছিল যে সেই সময়টো ইমান সোনকালে আহি পাব। তাই তালৈ চাই ক’লে—–

——মইও আজি তোৰ কথাই ভাবি আছিলো জাননে।

মাকৰ কথা শুনি সি মাকক কোলাত তুলি লৈ ভিতৰলৈ লৈ গ’ল। মাকে ক’লে—-

—–আগতে হাত ভৰি ধুই ল।

—–সময় নাই এতিয়া। তোক মৰম কৰিহে ফ্ৰেচ হম।

তাৰ কথাত মাকে হাঁ‌হিলে। সি মাকক নি বিচনাত বগৰাই দি দুৱাৰ খন লক কৰি তাইৰ ওপৰত জপিয়াই পৰিল। সি মাকৰ ওপৰত শুই লৈ ক’লে—-

——মা মই তোক বহুত ভাল পাওঁ। দিনে ৰাতিয়ে তোৰ কথাই ভাবি থাকো। তই মোক ভাল পাওনে?

মাকে সৰু সৰু মাতেৰে ক’লে— –

——মইও তোক বহুত ভাল পাওঁ ও বাচা। মইও আজিকালি তোৰ কথাই ভাবি থাকো। তোৰ মৰম পাবলৈ মইও বিচাৰো। কিন্তু আমাৰ মৰমবোৰ যে এনেকুৱা হ’ব কেতিয়াও ভবা নাছিলো।

—— প্ৰেম এনেকুৱাই মা। সম্বন্ধ নামানে। মাক পুতেকৰ মাজতো হৈ যায়। আজি তোক হেপাহ পলোৱাই মৰম কৰিম মা। তই বাধা নিদিবি মোক। তোৰ গোতেই দেহৰ সোৱাদ চেলেকি চেলেকি লব বিচাৰো মই।

—— আজি তোক একো বাধা নিদিও বাচা। তোৰ যেনেকৈ মন যায় তেনেকৈ মৰম কৰ মোক। ইমান দিনে মোৰ দেহত জ্বলি থকা জুইকুৰা নুমুৱাই পেলা সোন।

সি মাকৰ ওঠত ওঠ দুটা গুজি দিলে। তাইৰ মুখৰ ভিতৰত জিভা খন সোমোৱাই ভিতৰত চেলেকি থাকিল। এইবাৰ মাকে তাক বগৰাই লৈ তাৰ পেটত বহি তাক চুমা খাবলৈ ধৰিলে।
তাই সৰু সৰু মাতেৰে ক’লে—-

—— মই কেতিয়াও ভবা নাছিলো মাক পুতেকৰ মাজতো যে এইবোৰ হব পাৰে। আজিহে গ’ম পালো কিমান ভাল পোৱা হ’লে এজনী মাকে নিজৰ পুতেকত নিজৰ দেহটো সপি দিব পাৰে। কিমান মৰম হ’লে মাকে পুতেকেৰ চুদন খাবলৈ পাগল হ’ব পাৰে।

জিতেও আজি ভালদৰে কথা কব পৰা নাই। দুয়োৰে মাত সৰু হৈ গৈছে। কেবল বুকুৰ ধপধপনি বাঢ়ি গৈছে। সি ফুটা নুফুটাকৈ ক’লে— —

——ডাৰ্লিং তোক আজি বহুত চুদিম মই।

মাকে তাৰ কথা শুনি মুখত খোপা দি ক’লে—-

— না বাচা ডাৰ্লিং বুলি নামাতিবি মোক। চুদিবৰ সময়ত মোক কেবল তই মা মা বুলি মাতিবি। মই জানিব বিচাৰো মাকক নিজৰ পুতেকে বগৰাই বগৰাই চুদিলে কেনেকুৱা অনুভৱ হয়।

—– হব মা তোক মই তই সুখী হোৱাকৈ চুদিম। মা তই লেংটা হৈ দেচোন। তোৰ দেহাটো চাবলৈ বৰ মন গৈছে মোৰ।

—–আজি মোৰ দেহাটো তোৰেই হয়। চব দেখুৱাম বাচা।

এইবুলি তাই জিতৰ সকলো কাপোৰ খুলি জিতৰ পেটত বহি তাইৰ চাদৰ খন নমাই দি তাইৰ ব্লাউজ আৰু ব্ৰাটো খুলি দলিয়াই পেলালে। তাইৰ বগা নগ্ন দেহাতো দেখি তাৰ বাৰিদাল থিয় হৈ উঠিল। মাকৰ কোমল বহল পেট, গভীৰ নাভি, টনটনীয়া পিয়াহ দুটা দেখি সি পাগল হৈ পৰিল। সি বহি লৈ কোলাত বহি থকা মাকক সাবতি ধৰি তাইৰ পিয়াহ দুটা কামুৰিব ধৰিলে। তাইৰ বুকুখন আৰু ডিঙি চেলেকিলে। মাকেও তাক সাবতি ধৰি চকু মুজি দিলে। এইবাৰ মাকে তাক বিচনাত আউজাই দি ক’লে—

——মাৰৰ ভৰিদুখন বৰ ভাল পাও নহয়?

——ও বহুত ভাল পাও।

—— তেনেহ’লে আজি হেপাহ পলুৱাই খা।
এইবুলি তাই তাৰ মুখত বগা ধুনীয়া ভৰি খনৰ গোৰোহাতো সোমাই দিলে। সি চেলেকিলে। তাৰপিচত তাই ভৰিৰ আঙুলিকেইটা গোতেই সোমোৱাই দিলে। জিতে মাকৰ ভৰিৰ আঙুলিকেইটা চুহি থাকিল। তাৰপিচত সি তাইৰ ভৰিৰ তলুৱাদুখন খুব চেলেকিলে। এইবাৰ সি মাকক বিচনাত বগৰাই লৈ তাইৰ ভৰিৰপৰা গাললৈ চেলেকি পেলালে। তাইৰ দ নাভিটোত জিভা সোমোৱাই দিয়াত মাকে তাৰ চুলিকোছা খামুচি ধৰিলে। তাৰ পিচত সি মাকক ওলোতাকৈ শুৱাই লৈ তাইৰ বহল পিঠিখন চেলেকি গ’ল। সি মাকৰ কাণত ফুচফুচাই ক’লে—-

——তই বহুত চেক্সি ও মা। তোৰ বহল কতিখন দেখি দেখি মই তোৰ প্ৰেমত পৰিলো। আজি হেপাহ পলোৱাই খাম।

এইবুলি সি মাকৰ কোমল বহল তপিনা দুখন পিতিকিলে আৰু কামোৰি ৰঙা কৰি পেলালে। তাইৰ তপিনা দুখন মেলি দি তাইৰ কটি ফুটাতোত চুমা খালে। মাকৰ কতিৰ ৰঙা পৰা ভিতৰভাগ দেখি সি জিভাৰে চেলেকি দিলে। মাকৰ গাতো শিৰশিৰাই গ’ল। তাইৰ গাত এক অবুজ শিহৰন জাগি উঠিল। লাহে লাহে মাকে জিতৰ সুবিধা হোৱাকৈ কতিখন উঠাই দিলে আৰু এটা সময়ত তাই আঠু কাঢ়ি দিলে। জিতেও মাকৰ পিচফালে আঠু কাঢ়ি লৈ কতিৰ ফুটাত জিভাখন যিমান পাৰে ভৰাই দিলে । মাকে ওঠ দুটা কামুৰি জিতৰ মুৰতো হাতেৰে নিজৰ কতিত হেচা মাৰি ধৰিলে। তাই মাজে মাজে দীঘল দীঘল উশাহ এৰিলে। অলপ পিচত জিতে জিভা খন উলিয়াই অনাত মাকে তাক বগৰাই লৈ
তাৰ থিয় হৈ থকা বাৰিদালৰ চালতো ওলোটাই লৈ আগতো চুহিবলৈ ধৰিলে আৰু বাৰিদাল গোতেই মুখত গুৰিলৈকে সোমোৱাই ল’লে। জিতে আহহহহ আহহহহ কৰি থাকিল।তাৰ বাৰিদাল মাকৰ মুখৰ পানীৰে ভিজি গ’ল। অলপ পিচত তাই উঠি জিতলৈ চাই তাইৰ খুলি যোৱা চুলিকোচা বান্ধি ল’লে। জিতেও মাকৰ চকুলৈ চাই থাকিল। এইবাৰ সি বহি থকা মাকৰ ভৰিৰ তলেদি মুৰতো সোমোৱাই দিলে। মাকে তাৰ উদ্দেশ্য বুজি পাই তাৰ মুখৰ ওপৰত বহি দিলে। সি মাকৰ ভিজি থকা বুচখন চেলেকিব ধৰিলে। সি ক’লে—-

——তোৰ বুচখন বৰ বহল অ মা।

——তই যেতিয়াৰ পৰা মোৰ বুচত আঙুলি মাৰা আৰম্ভ কৰিলি তেতিয়াৰ পৰাই বহল হ’ল দেহা।

এইবুলি তাই জিতৰ মুখত বুচখন জোৰকৈ হেচি ধৰি ঘহি থাকিল। তাৰ মুখখন মাকৰ বুচৰ পাতল পানীৰে ভিজি গ’ল।

——আহ অ সোন মাৰক চুদ সোনকালে থাকিব নোৱাৰা হৈছো।

জিতে মাকৰ কথ শুনি বিচনাত বগৰাই লৈ তাইৰ বুচত একে হেচাই বাৰিদাল আধালৈ সোমাই দিলে। মাকে আহহহহহহহ মা বুলি চিঞৰি উঠিল। সি মাকক সাবতি ধৰি মুখৰ ভিতৰত জিভাখন ভৰাই চেলেকি চেলেকি চুদিবলৈ ধৰিলে। মাকেও তাক ভৰিদুখ্নেৰে মেৰিয়াই ককালতো লৰাই থাকিল।

——অ বাচা মা বুলি কচোন মোক ভাল লাগে।

—– অ মা তোৰ দেহটো বৰ সোৱাদ। তোৰ কতি আৰু বুচখন বৰ মিঠা। খাই বৰ ভাল লাগে।

—— আজিৰপৰা মোৰ বুচ কতি সকলো তোৰ বাচা। তোৰ যেতিয়াই মন যাই কলেই হ’ল। তোৰ বাৰিদালো লোহাৰ দৰে টান । আগতে জনা হ’লে কেতিয়াবাই চুদিব দিলো হয় । জোৰ জোৰকৈ চুদ সোন।

সি মাকক জোৰ জোৰকৈ চুদিবলৈ ধৰিলে। সি ক’লে— ময়ো তোৰ দেহটো ইমান ধুনীয়া বুলি জনাই নাছিলো মা। সেইদিনা বাচত আহোতেহে তোৰ দেহটোৰ প্ৰেমত পৰিলো।
আহহহহ। আহহহহহ। মা মোৰ ওলাব হৈছে।

মাকে তৎক্ষণাৎ উঠি তাৰ বাৰিদাল মুখত ভৰাই ল’লে। সি মাকৰ চুলিকোচাত খামুচি ধৰি মুখত চুদিবলৈ ধৰিলে আৰু অলপ পিচতেই মাকৰ ডিঙিত গৰম গৰম পানী পেলাই দিলে।মাকৰ ওক আহিলে যদিও তাৰ পানী বোৰ খাই পেলালে ।

দুয়ো শুই পৰিল। মাকে তাক সাবটি ধৰি ক’লে— এইবোৰ কথা কাকো নকবি বাচা। তোৰ আৰু মোৰ মাজতেই ৰাখিবি।

— কাকো নকও মা। সি মাকৰ গালখনত পিহি পিহি ক’লে।

কিছুসময় শুৱাৰ পিচত সি মাকৰ তপিনাখন পিহি পিহি মাকলৈ চালে। মাকেও তাৰ ফালে চাই লাহে লাহে আঠু কাঢ়ি দিলে। সি লাহেকৈ উঠি সুধিলে—কি?

——তোৰ কতি মাৰিবলৈ মন গৈছে ন?

——তই কেনেকৈ গম পালি মা।

—— মই তোৰ মা হওঁ। তই মনতে কি বিচাৰ মই চব বুজু।

এইবুলি তাই এটা হাঁ‌হি মাৰিলে।

সি মাকত কটিখনত অলপ থু লগাই তাৰ থিয় টান বাৰিদাল সোমাই দিলে। মাকে আহহহহ বুলি বিচনা চাদৰখন খামোচি ধৰিলে। জিতে মাকক কতি মাৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে। প্ৰায় ১৫ মিনিট মান চুদাৰ পিচত সি বাৰিদাল উলিয়াই মাকৰ তপিনাত পানী পেলাই দিলে। আৰু দুয়ো শান্ত হৈ শুই পৰিল।

—————(সমাপ্ত)————–