ধনৰ মাক আৰু জেঠাকৰ জিপাল এৰাতি।

নমস্কাৰ বন্ধুসকল,

মোৰ আগৰ মাক আৰু পুতেকৰ কাহিনীটো আদৰি লোৱা বাবে আজি আন এটা কাহিনী আপোনালোকলৈ লৈ আনিছোঁ। ভাল লাগিলে জনাবলৈ নাপাহৰিব।

•••ধনৰ দেউতাক অতুল আজি শহুৰেকৰ ঘৰলৈ গৈছে। ঘৰত সি আৰু তাৰ মাক সৰলা থাকিল। সন্ধিয়া সি পঢ়ি আছিল। এনেতে বাহিৰত চাইকেলৰ মাত শুনি সি ওলাই আহিল। দেখিলে তাৰ জেঠাক আহিছে। তেওঁৰ নাম নৰেন। বয়স ৬৮ মান হ’ব যদিও এতিয়াও বহুত সবল হৈ আছে। দেহৰ বৰন ক’লা যদিও হিষ্ট পুষ্ট। তাৰ বৰ ভাল লাগিল। মাকেও ঘৰৰপৰা ওলাই আহিল। তেওঁ ধনক মিঠাইৰ টোপোলাটো দিলে। মাকে চকীখন আনি তেওঁক চোতালতে বহিবলৈ দিলে। তেওঁ চাৰ্টতো খুলি গেঞ্জীটো বুকুলৈ উঠাই বহি ল’লে। তেওঁ সুধিলে-

নৰেনঃ খালপতি নাই নেকি?

মাকঃ নাই তেওঁ আজি আমাৰ ঘৰলৈ গ’ল।…

…. কথাখিনি কৈ তাই পাকঘৰলৈ সোমাই গ’ল। অলপ পিচত মাকে এখন বিচনী আৰু এগিলাছ পানী আনি তেওঁক দিলে। তেওঁ তাইৰ মুখলৈ চাই এটা হাহি মাৰি গিলাছটো ল’লে। ধনৰ এনে লাগিল যেন জেঠাকে মাকৰ হাতখন চুই চাই পানী গিলাছ ল’লে। মাকে অলপ অসহজ অনুভৱ কৰি গিলাছটো লৈ আতৰি গ’ল। তেওঁ তাইক পিছফালৰ পৰা চাই থাকিল। অলপ পিছত তেওঁ ধনৰ লগত কথা পাতিবলৈ ল’লে।

কিছুসময় পিছত সি জেঠাকক বহিবলৈ কৈ পঢ়িবলৈ গ’ল। মাকেও চোতালৰ একাষে বহি মাছ বচাত লাগিল। তেওঁ চকীখন দাঙি নি তাইৰ ওচৰতে বহি কথা পাতি পাতি বিচিবলৈ ধৰিলে। কিন্তু নৰেনৰ চকু তাইৰ দেহটোত আছিল। যেতিৰাৰ পৰা তেওঁ শুনিলে যে আজি অতুল ঘৰত নাই তেতিয়াৰ পৰাই তেওঁৰ সৰলাৰ প্ৰতি এটা আকৰ্ষণ বাঢ়ি গৈছিল। বগা ধুনীয়া দেহাটো দেখি তেওঁৰ বৰ লোভ লাগিছিল। সি তাইৰ উদং কলাফুল, বগা বহল পিঠি চাদৰৰ ওপৰেদি ওলাই থকা পিয়াহৰ ওপৰভাগ আৰু বহল তপিনা দুখন চাই থাকিল। এনেতে সৰলাই গাটো ভাজ কৰি হাত এখন পিচফালে নি পিঠিখন খজুৱাবলৈ চেষ্টা কৰিলে যদিও হাতখন লেতেৰা বাবে খজুৱাব নোৱাৰিলে। তাই ক’লে—

মাকঃ বৰ মহ পৰিছে আজি।

নৰেনে এই সুযুগ এৰি নিদি ক’লে—-
নৰেনঃ ৰবা ময়েই খজুৱাই দিও।

এইবুলি তাইৰ পিঠিখন খজুৱাবলৈ ধৰিলে। তাই মানা কৰিলে যদিও তেওঁ নামানিলে। অলপ পিছত তাই হ’ব বুলি কোৱাত তেওঁ পিঠিখন মোহাৰি দি ক’লে—- মোহাৰি নিদিলে পিঠিখন ৰঙা পৰি উঠিব। তাইৰ লাজ লাগিল আৰু ধন আছে নেকি বুলি তাৰ ৰুমৰ ফালে চালে। তাক নেদেখি তাই অলপ সকাহ পালে। ইফালে কোমল পিঠিখন চুই নৰেনৰ অবস্থা বেয়া হৈ আহিল। তেওঁৰ বাৰিডাল পেন্টৰ ভিতৰতে টান হৈ পৰিল। তেওঁ যেন সৰলাক গবা মাৰি ধৰি চুমাৰে উপচাই পেলাব তেনে লাগিল। তেওঁ মনতে সাহস গোটাই ক’লে—-

নৰেনঃ আগতকৈ নোদোকা হ’লা তুমি। এতিয়াহে মৰম লগা হৈছে। মাইকী মানুহ এনেকুৱা হৰা ভৰা হ’লে ভাল লাগে।

.তাই অলপ থতমত খাই অলপ লাজ কৰি ক’লে—-

মাকঃ ধেৎ কি যে কয়, এই বয়সতো এনে কথা কয়নে?

এইবুলি তাই উঠি মাছখিনি ধুই ভাত বনাবলৈ গ’ল। তেওঁ ওলোৱাই সোমোৱাই সৰলাৰ দেহটোলৈ চাই থাকিল। ৪৭ বছৰীয়া ধনৰ মাকৰ কোমল দেহাটোৱে আজি যেন ৬৮ বছৰীয়া নৰেনৰ দেহত এক কামনাৰ জুই দপদপাই জ্বলাই তুলিলে। নৰেনৰ দেহৰ জুই এই সময়ত যেন কোনো হিন্দী চিনেমাৰ নায়িকায়ো নোমোৱাব নোৱাৰিব। এই জুই যদি কোনোবাই নুমুৱাব পাৰে সেয়া কেবল ধনৰ মাক সৰলা।

ৰাতি ১০ মান বজাত সিহতে ভাত খালে। খাই বৈ তাই ধনক ক’লে—-

মাকঃ জেঠাৰেক তোৰ ৰুমতে ৰাখিবি।

ধনে হ’ব বুলি ক’লে। অলপ সময় সিহত চোতালত বহিল। মাকে গা ধুবলৈ বাথৰুমলৈ গ’ল। গা ধুই আহি তাই ক’লে—-

সৰলাঃ যা ধন জেঠাৰাৰ টুপনি লাগিছে চাগৈ।

ধনে জেঠাকক শুবলৈ লগ ধৰিলে। তেওঁ অলপ সেমেনা সেমেনি কৰি ক’লে—-

নৰেনঃ নহয় যা মই বাহিৰা ৰুমটোতে শুম। মই অকলে থাকি ভাল পাওঁ।

ধনঃ তেনেহ’লে তই মোৰ ৰুমতে থাক মই মাৰ লগত থাকো।—– ধনে তেওঁৰ কথা শুনি ক’লে।

নৰেনঃ নহয় যা ৰাতি মোক কিব লগা হ’লে মাৰে দিব পাৰিব। তই তাতে থাক ।

তেওঁৰ কথা শুনি সৰলাৰ বুকুখন কপি উঠিল। কিয়নো এটা ঘৰত এজন বেলেগ মতা মানুহৰ লগত তাই আগতে কেতিয়াও থাকি পোৱা নাই। তদুপৰি ৰুমদুটাৰ মাজত কোনো দৰ্জা নাই। ধনে ক’লে—-

ধনঃ থিক আছে তেনেহ’লে মই শুওগৈ।

সৰলাঃ যা পিছে মই জেঠাৰাৰ বিচনা খন পাৰি দিওঁ।

ধন নিজৰ ৰুমলৈ গ’ল। মাকেও চকীখন লৈ ৰুমলৈ গ’ল। পিছে পিছে জেঠাকেও উঠি ভিতৰলৈ গ’ল। ধনে বাৰন্দাত থিয় হৈ তেওঁলোকলৈ চাই আছিল। তাৰ এনেকুৱা লাগিল যে মাকে সেয়া বেলেগ মানুহ নহয় নিজৰ মতাৰ লগতহে ঘৰৰ ভিতৰ সোমাইছে।
ভিতৰ সোমাইয়ে জেঠাকে দৰ্জাখন ধমকৈ বন্ধ কৰি দিলে। সি অলপ সময় ৰৈ শুবলৈ গ’ল। কিন্তু সি শুব নোৱাৰিলে। তাৰ মনলৈ বহু কথা আহি থাকিল। সি ভাবিলে— মাকে বাৰু কিয় এবাৰো জেঠাকক সেইটো ৰুমত শুবলৈ বাধা নিদিলে। সন্ধিয়া পানী দিওতে হাতখন চুই দিওতেও একো নক’লে। এইবোৰ ভাবি সি বিচনাত চতফতাই থাকিল। ইফালে মাকে জেঠাকৰ বিচনা খন পাৰি দি ভিতৰৰ ৰুমটোত শুবলৈ গ’ল।

তেতিয়া প্ৰায় ১১ বাজিছিল। সি বাহিৰলৈ উঠিল। পেচাব কৰি আহি ভিতৰলৈ সোমাব খুজি সি মাকে শুৱা ঘৰতোলৈ চালে। চাৰিওফালে নিস্তব্ধ। কাৰো মাত নাই। এহাল বেলেগ মতা মাইকী থকা ঘৰতোৰ ভিতৰত কি চলি আছে তাৰ চাবলৈ বৰ মন গ’ল। সি লাহে লাহে ঘৰটোৰ ফালে খোজ ল’লে। তাৰ বুকুখন কপিবলৈ ধৰিলে। সি গৈ পিছফালে থকা মৈখন আনি ঘৰৰ মুধচত লগাই ওপৰলৈ উঠি গ’ল। বাহৰ মাটিৰে মচা ঘৰটোৰ মুধচৰ জোলোঙাৰে সি ভিতৰলৈ চালে। সি দেখিলে মাকে এখন ভৰি বিচনাত উঠাই ভৰিত ক্ৰীম লগাই আছে। নিজান ৰাতি বেৰৰ ফাকেৰে মাকৰ বগা ফেৰা আৰু ভৰি দেখি আজি নজনাকৈয়ে তাৰ পেন্টটোৰ তলত বাৰিডাল টান হৈ পৰিল। সি মাকলৈ চাই থাকিল। সি নামি আহিব খুজিছিলহে মাত্ৰ। কিন্তু হঠাৎ তাৰ জেঠাক ৰুমটোলৈ সোমাই আহিল। মাকে তৎক্ষণাত ভৰিখন নমাই কাপোৰ ঠিক কৰি ক’লে—-

মাকঃ অহ কিবা লাগিছিল নেকি?

জেঠাঃ নাই কথা অলপ আছিল।

মাকঃ কি কথা?

জেঠাঃ বহাচোন কম দিয়া।—- তেওঁ বিচনাত বহি লৈ ক’লে।

মাকে তেওঁৰপৰা অলপ দূৰত বহিল। তেওঁ তাইৰ ওচৰলৈ গৈ তাইৰ কাষত বহিল। তাই তলমুৰ কৰি থাকিল। জেঠাকে তাৰ মাকৰ হাতদুখনত ধৰিলে। তাই ক’লে—-

মাকঃ চাও কি কৰিছে এৰি দিয়ক।

জেঠাঃ সৰলা তোমাক বহুত মৰম কৰিব মন গৈছে আজি।

মাকঃ কি কৈছে আপুনি এইবোৰ। মই বেলেগৰ মাইকী। মোৰ ল’ৰা এটাও আছে। এইবোৰ কবলৈ লাজ নালাগেনে?—- তাই হাতদুখন এৰাব চেষ্টা কৰি ক’লে।

জেঠাঃ ল’ৰা থাকিল কি হ’ল। তুমি এতিয়াও ধুনীয়া হৈ আছা ন। তোমাৰ দেহাটো দেখিয়েই মই পাগল হৈ গৈছো আজি। ঘৰত খালপতিও নাই।

তাই বিচনাৰ পৰা উঠি আতৰত থিয় হ’ল। তেওঁ গৈ তাইৰ কান্ধত হাত থৈ ক’লে—-

জেঠাঃ চোৱা সৰলা এনেকুৱা সুযোগ সদায় নাহে। আজি তোমাৰ গিৰিয়েৰ নাই। পুতেৰাও মোক তোমাৰ ৰুমতেই শুবলৈ দিলে। গতিকে আজি তোমাক মৰম কৰাত কি আপত্তি আছে? তোমাক অতুলে যিমান মৰম কৰে তাতকৈ মই আজি বেছি মৰম কৰিম। তোমাক শুচ কৰি দিম।

তাই একো নামাতি থিয় দি থাকিল। তেওঁ তাইক নিজৰ ফালে ঘুৰাই লৈ চকুলৈ চালে।তাই লাহেকৈ ক’লে—-

মাঃ ধনৰ দেউতাকে এইবোৰ গম পালে কি হ’ব?

জেঠাঃ কোনে কব ? কেনেকৈ গম পাব? আৰু ধনেও এতিয়া টুপনিত লালকাল দিছে চাগে। আছো যদি আমি দুটাই সাৰে আছো।
তুমি নিজেই ভাবাছোন কিমান ভাগ্য আমাৰ। হঠাৎ আজি মই ইয়ালৈ আহিছোঁ কিন্তু অতুল ঘৰত নাই। ধনেও একো নভবাকৈ আমাক একেটা ঘৰতে থাকিবলৈ দিছে। গতিকে এনে সোণালী সুযোগ এৰি দিলে আমি গোটেই জীৱন পস্তাব লাগিব।

তাই একো নামতি তেওঁলৈ চাই থাকিল। জেঠাকে মাকক হাতত ধৰি আনি বিচনাত বহুৱাই দিলে। তাইৰ ককালত মেৰিয়াই ধৰি তেওঁৰ বুকুলৈ টানি আনিলে। তাই ক’লে—–

মাঃ ভয় লাগিছে মোৰ।

জেঠাঃ একো ভয় কৰিব নালাগে সৰলা। মই আছোঁ তোমাৰ লগত। আজি এনেকুৱা মৰম কৰিম যে ভয় দুখ চব পাহৰি যাবা।

মাকঃ আপুনি মোৰ পিঠিখন মোহাৰি দিওতেই মোৰ অৱস্থা বেয়া হৈ গৈছিল। তেতিয়াই মোৰ বুকু কপি গৈছিল। মইও বিচাৰি আছিলো আজি আপুনি এইটো ৰুমত থকাটো।

জেঠাঃ অতুল নাই বুলি কওতেই মোৰ তোমাৰ প্ৰতি মৰম জাগি গৈছিল। তেতিয়াই ভাবি লৈছিলো যে আজি ৰাতি কিবাকৈ হ’লেও তোক চুদিম।

মাঃ আপোনাৰ মুখত এনেবোৰ কথা শুনিলে মোৰ লাজ লাগে।

জেঠাঃ লাজ কৰিলে কাজ হেৰাই। জীৱনত এবাৰ বেলেগ মৰদৰ লগত শুবলৈ পাইছা যেতিয়া লাজ মান কাটি কৰি সোলাকৈ চুদিব লাগে।

এইবুলি তেওঁ তাইক চুমা খাবলৈ ধৰিলে। তাইৰ ডিঙি আৰু বুকু খন চেলেকিলে। ধনৰ মাকেও জেঠাকৰ হাতত নিজকে এৰি দিলে। তেওঁ মাকৰ ব্লাউজটো খুলি পেলালে। তাই ব্ৰা পিন্ধা নাছিল বাবে পিয়াহ দুটা ওলাই পৰিল। তেওঁ তাইৰ টনটনীয়া পিয়াহ দুটা কামোৰি থাকিল। মাকে আহহহহহ আহহহহহ কৰি কেকাই থাকিল। এইবাৰ মাকে তেওঁৰ গেঞ্জীটো খুলি দলিয়াই পেলাই পেট আৰু বুকুত চুমা খাবলৈ ধৰিলে। তাই তেওঁৰ বুকুত কামোৰি কামোৰি গামোছাৰ তলেদি হাতখন সোমোৱাই দি বাৰিদাল খামোচ মাৰি ধৰিলে। তাই ক’লে—–

মাকঃ ইমান টান বাৰি আগতে মই দেখা নাই।

জেঠাঃ তোমাক দেখাৰ পৰাই টান হৈ আছে সৰলা । তোমাৰ বুচত ভৰাব পাৰিলেহে শান্তি পাম।

তাই গামোচাখন খুলি বাৰিদাল উলিয়াই ল’লে।

মাকঃ আপোনাৰ বাৰিদাল ইমান দাঙৰ বুলি ভবা নাছিলো। গাটো কপিব ধৰিছে মোৰ।

জেঠাঃ জান দেৰি নকৰি মুখত সোমাই লোৱা।

মাকঃ নাই দেই ইমান ক’লা বাৰি মুখত সোমাব নোৱাৰি।

জেঠাঃ এবাৰ খাই চোৱাচোন পাগল হৈ যাবা।

তেওঁ তাইৰ মেখেলা আৰু পেটীকোট দুটা খুলি তাইক নাঙঠ কৰি লৈ ক’লে—-

জেঠাঃ তুমি এজনী কামদেৱী। তোমাৰ দেহত কাপোৰৰ প্ৰয়োজন নাই।

তেওঁৰ কথা শুনি ধনৰ মাকে তলত বহি লৈ বাৰিদাল চুমা খাবলৈ ধৰিলে। মাকৰ ৰূপ দেখি ধনৰ অবস্থা বেয়া হৈ পৰিল। প্ৰথম বাৰৰ বাবে সি মাকৰ নাঙঠ বগা দেহাটো দেখিছে। সি বাৰিদাল উলিয়াই লৈ মোহাৰিবলৈ ধৰিলে।
মাকে লাহে লাহে জেঠাকৰ ক’লা বাৰিদাল চেলেকিবলৈ ধৰিলে। এইবাৰ তেওঁৰ উলমি থকা গুটি দুটা মুখত সোমাই তেওঁলৈ চাই চাই চুহি থাকিল। জেঠাকে আহহহহহহ অহহহহহহ কৰি থাকিল। লাহে লাহে তাই বাৰিৰ আগৰ ৰঙা অংশটো চুহিবলৈ ধৰিলে। তাই যেন পাগলীৰ দৰে হৈ পৰিল। তাই এইবাৰ জোৰ জোৰকৈ বাৰিডাল চুহিবলৈ ধৰিলে। জেঠাকে চকু দুটা মুদি পিছফালে হাত দুখন দি বিচনাত বহি থাকিল। অলপ পিছত মাকে মুখৰপৰা বাৰিদাল উলিয়াই অনাত তেওঁ তাইৰ চুলিকোচাত ধৰি জোৰ কৰি বাৰিডাল তাইৰ ডিঙিলৈ সোমাই দিলে। মাকে বহু চেষ্টা কৰিলে যদিও বাৰিদাল উলিয়াব নোৱাৰিলে। তাই ওকালিবলৈ ধৰিলে যদিও তেওঁ সেইবোৰলৈ গুৰুত্ব নিদি মুৰটো হেচি ধৰি থাকিল। মাকৰ মুখেৰে পানী বৈ আহিল। অলপ পিছতে জেঠাকে আহহহহহহহহহহহ বুলি চিঞৰি বিচনাত শুই পৰিল। মাকে এটা দীঘল উশাহ লৈ আঠু কাঢ়ি ল’লে। ধনে গম পালে যে জেঠাকে মাকৰ মুখতে মালপানী এৰি দিলে। তাই উঠি বিচনাত বহি লৈ অলপ খঙেৰে ক’লে—–

মাকঃ এনেকুৱা কৰে নেকি? মোৰ ডিঙিলৈকে সোমাই গৈছে বাৰিদাল। উশাহে লব পৰা নাছিলো। আৰু পানীবোৰ গোতেই খোৱা গৈছে।

জেঠাঃ মই এনেকৈয়ে মৰম কৰি ভাল পাও।

মাকঃ ময়ো বেয়া পোৱা নাই দিয়ক। জীৱনত ইমান টান বাৰি মই প্ৰথম খাই পাইছোঁ।

জেঠাকে এইবাৰ মাকক বিচনাত আঠু কঢ়াই লৈ বহল বগা তপিনা দুখনত চুমা খাই ক’লে—-

জেঠাঃ তোমাৰ কতিখন আগতে খাব পোৱা হ’লে ভাল আছিল। ইমান বগা দেখিলেই লোভ লাগি যায়।

মাকঃ আজি দেখোন পাইছে। খাওক কিমান মন যায়। মই বাধা নিদিওঁ নহয়। আৰু এনেও মোৰ মতাই এইবোৰ একো নকৰে।

জেঠাঃ সেইকাৰণেই মই আজি আহিছোঁ। তোমাক সন্তুষ্ট কৰিবলৈ। তোমাৰ দেহৰ ৰসবোৰ চুহি খাবলৈ।

মাকঃ খাওঁক সোনকালে নহ’লে পাগলী হৈ যাম মই।

জেঠাঃ ৰবা তেনেহ’লেআজি তোমাৰ অবস্থা বেয়া কৰিম।

এইবুলি তেওঁ সৰলাৰ তপিনা দুখন চেলেকিলে আৰু পিছত কতিৰ ফুটাটোও চেলেকিবলৈ ধৰিলে। তাই আহহহহহহ— আহহহহহহহ কৰি থাকিল। ইফালে ধনৰ অৱস্থা বেয়া হবলৈ ধৰিলে। সি ভাবিলে— আজি সি তেনেদৰে মাকক পোৱা হ’লে ভালকৈয়ে এচুদন দিলে হয়। মাকৰ ইমান তেল বুলি সি জনা নাছিল। জেঠাকক সি বৰ ভাগ্যবান বুলি ভাবিলে।

বহু সময় ধৰি জেঠাকে মাকৰ কতিখন চুহি থাকিল। মাকেও আহহহহ উহহহহ কৰি আঠু কাঢ়ি থাকিল। অলপ পিছত তেওঁ তাইক বহুৱাই লৈ বহল বুচখনত মুখখন গুজি দিলে। মাকে আহহহহহ মা কৰি চিঞৰি উঠিল। তাই তেওঁৰ মুৰটো বুচত হেচা মাৰি ধৰিলে। তেওঁ মুৰটো লৰাই লৰাই তাইৰ বুচখন চেলেকি থাকিল। দুবাৰ মান তেওঁ বুচত আঙুলি দুটা ভৰাই লাগি থকা পানীবোৰ চেলেকি খালে। মাকে তেওঁৰ গালত হাত ফুৰাই হাঁ‌হি দিলে। এইবাৰ তেওঁ তাইক বগৰাই দি বুচত তেওঁৰ ক’লা বাৰিদাল ভৰাই দিলে। মাকে ভয়ে ভয়ে তেওঁলৈ চাই থাকিল। পিচল বুচত লাহে লাহে বাৰিদাল সোমাই গ’ল। তেওঁ জোৰ জোৰকৈ চুদিবলৈ ধৰাত তাই আহহহহহ আহহহহহ উফফফফফফ উফফফফফফ কৰি চিঞৰিবলৈ ধৰিলে। প্ৰায় ৫ মিনিটমান পিছত তেওঁ বাৰিডাল উলিয়াই আনিলে। এইবাৰ মাকে আঠু কাঢ়ি তেওঁৰ বাৰিডাল ধৰি কতিৰ ফুটাতোত লগাই দি ক’লে—-

মাঃ কিমান বছৰ হ’ল কতি মৰা নাই। এইবোৰৰ আশা বাদেই দিছিলোঁ। আপোনাক পাইহে মনৰ আশা পূৰণ হ’ব ওলাইছে।

জেঠাঃ চিন্তা নকৰিবা। খালপতি নহালৈকে মই তোমাক সদায় চুদন সুখ দি থাকিম।

মাঃ ও আজিৰপৰা তেওঁ নহালৈ আপুনিয়ে মোৰ মতা হৈ থাকিব লাগিব। মোক এনেকৈয়ে মৰম দিব লাগিব।

তেওঁ ৰ’ব নোৱাৰি অলপ থু কতিখনত লগাই বাৰিডাল লাহে লাহে ভিতৰলৈ ভৰাই দিলে। ধনৰ মাক কেকাই উঠিল। তেওঁ বাৰিডাল গুৰিলৈকে কতিত সোমোৱাই দি তাইৰ দাঙৰ পিয়াহ দুটাত খামুচি ধৰি চুদিবলৈ ধৰিলে। তাই গাৰুটো খামোচি মুখখন গাৰুটোত গুজি আঠু কাঢ়ি থাকিল।

ধনে জেঠাকৰ ঠাইত নিজকে কল্পনা কৰি মাকক চুদাৰ সুখ লবলৈ ধৰিলে। অলপ পিছত মাকে বিচনাত বাগৰি তলমুৱাকৈ শুই পৰাত জেঠাকো তাইৰ পিঠিৰ ওপৰত শুই চুদি থাকিল। জেঠাকে মাকৰ বগা পিঠিখন কামোৰি কামোৰি চুদনৰ স্পীড বঢ়াই দিলে।মাকেও দৈহিক সুখত ৰব নোৱাৰি আহহহহহহহহ আহহহহহহহ কৈ জোৰ জোৰকৈ চিঞৰি থাকিল। চাৰিওফালে নিস্তব্ধ ৰাতি ধনে কেবল জেঠাকৰ খুন্দাত মাকৰ তপিনাত সৃষ্টি হোৱা চুদনৰ থাপ থাপ থাপ শব্দ আৰু মাকৰ আহহহহহহ আহহহহহহ শব্দৰ বাহিৰে আন একো শুনা নাপলে। প্ৰতিটো খুন্দাত বিচনাখন আজি কেৰেক কেৰেককৈ শব্দ হবলৈ ধৰিলে।কিছুসময় পিছত জেঠাকে দুটামান জোৰে খুন্দা মাৰি মাকৰ কতিৰ ভিতৰত পানী এৰি দি শুই পৰিল। মাকৰো কেকনি নোহোৱা হ’ল। ওপৰ মুৱাকৈ শুই পৰা জেঠাকৰ তিতি থকা প্ৰকাণ্ড ক’লা বাৰিডাল লাইটৰ পোহৰত জিলিকি আছিল। ক্ৰমান্বয়ে বাৰিডাল হাউলি গৈ শুই পৰিছিল। মাকৰো কতিখন বাৰিৰ পানীৰে তিতি জিলিকি উঠিছিল।
হয়, ঢকঢকীয়া বহা মাকৰ বগা পিঠিখন জেঠাকৰ কামোৰত মাজে মাজে ৰঙা পৰি উঠিছিল। চুলিকেইডাল এফালে আউলি বাউলি হৈ পৰি আছিল। জেঠাকৰ সুবিধাৰ বাবে মেলি থোৱা শকত ভৰি দুখন এতিয়াও তেনেকৈয়ে মেল খাই আছিল। জেঠাকক পাগল কৰি তোলা বগা তপিনা দুখন সি ভবাতকৈ বহু বহল আৰু উঠন যিয়ে মাকক আৰু আবেদনময়ী কৰি তুলিছিল। বহু বছৰৰ মূৰত দৈহিক সুখ পাই তাৰ মাক যেন এক পৰম তৃপ্তিত শুই আছে।

জেঠাকলৈ ধনৰ হিংসা হৈছিল। কাৰন ইমান ক’লা মানুহ হৈয়ো তেওঁ‌ মাকৰ বগা দেহৰ সোৱাদ অলপো কষ্ট নকৰাকৈয়ে ল’ব পাৰিছে। কিমান ভাগ্যবান তেঁ‌ও। অথচ ধনে আজিলৈ মাকৰ এই সৌন্দৰ্য কেতিয়াও দেখা নাছিল। তাৰ এনেকুৱা লাগিছিল সি যেন ভিতৰলৈ সোমাই জেঠাকক হাতে ভৰিয়ে বান্ধি থব আৰু মাকক ওৰে ৰাতি চুদিব।মাকে বাধা দিলেও যেন সি এৰি নিদিব। কাৰন এনেকুৱা গিৰিয়েক থকাৰ পিছতো বেলেগ মতাৰ লগত শুৱা মাকক চুদিবলৈ তাৰ অকনো বেয়া নালগিব।

অলপ পিছত মাকে জেঠাকক সাবতি ধৰি বুকুৰ মাজত সোমাই পৰিল। জেঠাকেও তাইৰ কোমল বগা তপিনা দুখন পিতিকি পিতিকি সুধিলে—-

জেঠাঃ কেনেকুৱা পালা?

মাকঃ ইমান বছৰে কিয় কৰা নাছিল? আপুনি যে এই বয়সতো ইমান জোৰ জোৰকৈ কতি মাৰিব পাৰে মই আজিহে গম পালো। ৰাতিপুৱা উঠাৰ আগতে আকৌ এবাৰ মাৰিব লাগিব। ধন সোনকালে উঠিলে আৰু কৰা নহব।

জেঠাঃ চিন্তা নকৰিবা। মই সোনকালে উঠি ৰাতিপুৱা তোমাক থিয় কৰাই লৈ কতি মাৰিম।

মাঃ আগফালে মৰাতকৈ পিছফালে মাৰিলেহে ভাল লাগে। ধন আৰু বাপেকক এৰি মোৰ আপোনাৰ লগতেই গুছি যাবলৈ মন গৈছে। দিনটো ঘৰৰ কামকৰা মাইকীৰ দৰে সকলো কাম কৰিম আৰু ৰাতি হ’লে লেংটা হৈ আপোনাৰ লগত শুম।

জেঠাঃ মোৰো তোমাক নিজৰ মাইকী কৰি ল’বৰ মন গৈছে। পিছে কি কৰিম কপালত নাই। অতুলৰ সেই কলী ভনীয়েকজনী বিয়া কৰাই মই গোতেই জীবন শান্তি পোৱা নাই।

ধনৰ মাকে অলপ হাঁ‌হি মাৰি ক’লে—

মাঃ সেইকাৰণেইতো অতুলৰ ভনীয়েকৰ হৈ অতুলৰ ঘৈণীয়েকে আপোনাক আজি গোতেই ৰাতি সুখ দিব।
আপোনাৰ দৰে ময়ো সুখ পোৱা নাই। কিমান বছৰৰ মুৰত আজিহে মোৰ দেহাটোৱে সুখ পাইছে। আগতে মই ডেকা বগা ধুনীয়া ল’ৰাবোৰহে ভাল পাইছিলো। কিন্তু আপোনাক পাই আজিৰপৰা মোৰ ক’লা আৰু বুঢ়া মানুহৰ প্ৰতিহে আকৰ্ষণ বাঢ়ি গ’ল। আপোনাৰ দৰে সবল মতা এটা সদায় বিচাৰো মই। যিয়ে মোক গেতেই ৰাতি শুব নিদিব। যিয়ে মোৰ কোমল দেহাটো কামোৰি কামোৰি খাব।

জেঠাঃ তোমাৰ কথা শুনি মোৰো মন গৈছে আজি তোমাক অতুলৰ আগতেই যেন বিচনাত বগৰাই বগৰাই চুদিম। তোমাৰ বুচৰ ভিতৰত ঘোলোকা ঘোলক পানী পেলাম।

কথাখিনি কৈ কৈ দুয়ো দুয়োৰে ওঠত চুমা খাবলৈ ধৰিলে। দুয়ো দুয়োৰে নাঙঠ দেহা দুটা হাতেৰে পিহিবলৈ ধৰিলে।

ইফালে মাক আৰু জেঠাকক দেখি ধনে কেতিয়া নিজৰ পেন্টতো খুলি তললৈ পেলাই দিলে গমেই নাপলে। সি ইতিমধ্যে দুবাৰ পানী পেলাই ঘৰৰ বেৰখন ভিজাই পেলালে।
তথাপি যেন আজি তাৰ বাৰিডাল তললৈ নমাৰ নামেই লোৱা নাই।

অলপ পিছত মাকে উঠি বিচনাৰ পৰা নামি ক’লে—–

মাঃ বাহিৰলৈ যাব লাগিব। পেচাব কৰা লাগিছে।

জেঠাকে তাইৰ হাতখনত থাপ মাৰি ধৰি ক’লে—-

জেঠাঃ বাহিৰলৈ কিয় যাব লাগে ইয়াতে কৰা।

মাকঃ ভিতৰত কেনেকৈ কৰিম? একো নাই।

জেঠাঃ একো নহ’লে কি হ’ল মই আছো নহয়।

মাঃ মানে????????

জেঠাঃ সৰলা মই আজি তোমাৰ পেচাব খাম।

মাঃ ধেৎ কি যে কয়? পেচাব কোনোবাই খাই নেকি?

জেঠাকে এখন হাতেৰে মাকৰ ককালত খামোচি ধৰি আৰু এখন হাতেৰে তাইৰ বুচখন পিহি পিহি ক’লে—-

জেঠাঃ মই তোমাৰ প্ৰেমত পৰিছোঁ। আৰু ইমানখিনি কৰিব পাৰিছোঁ যেতিয়া পেচাব খাব নোৱাৰিম নে? তোমাৰ সৌন্দৰ্যই কয় তোমাৰ পেচাব কিমান সোৱাদৰ হ’ব।

তেওঁ‌ৰ কথা শুনি মাকে কপা কপা মাতেৰে ক’লে—-

মাঃ ৰুমটো লেতেৰা হ’ব।

জেঠাঃ সৰলা এনেকোৱা সুযোগ পালে যি যি মন যায় চব কৰি চাব লাগে। নহ’লে মনৰ আশা মনত ৰৈ যাব। মই আগতে পেচাব খাই পোৱা নাই। কিন্তু তোমাক দেখি এনেকুৱা লাগিছে যে মই তোমাৰ গোতেই পেচাব খাই দিব পাৰিম। প্লীজ মোৰ মনৰ আশা পূৰণ কৰা।

তেওঁৰ কথা শুনি মাকে তেওঁৰ ফালে চাই ৰ’ল। জেঠাকে তাইক দাঙি বিচনাত উঠাই দি নিজে মাটিত আঠু কাঢ়ি দিলে। মাকে কৰো নকৰোকৈ বিচনাত কাষত পেচাব কৰিবলৈ বহাৰ দৰে বহি ল’লে। জেঠাকে মুখখন মেলি জিভাখন উলিয়াই তাইৰ সন্মুখত বহু অপেক্ষাৰে বাট চাই ৰ’ল। ধনৰ ফালে পিছ দি বহি থকা মাকৰ বগা বহল তপিনা দুখন আৰু জেঠাকৰ অপেক্ষাৰত মুখখন দেখি তাৰ বুকুখন কপি উঠিল। অলপ পিছতেই যে জেঠাকে মাকৰ অমৃত সদৃশ পেচাব পান কৰিবলৈ পাব। হয়টো বহুত তৃপি পাব তেওঁ।

বহু দেৰি বহি থকাত ৰ’ব নোৱাৰি জেঠাকে মাকৰ বুচখনত এটা আঙুলি সোমাই ওলোৱা সোমোৱা কৰি থাকিল। অলপ সময় পিছহতে মাকে আহহহহহহহহহহ বুলি চিঞৰ মাৰি তিব্ৰ জোৰে পেচাব কৰি দিলে। মুহুৰ্ততে ধনৰ জেঠাকৰ মুখ আৰু মুৰটো পেচাবৰ ঢলে ভিজাই পেলালে। তেওঁ মুখখন মেলি যিমান পাৰে সিমান পেচাৱ খাবলৈ চেষ্টা কৰিলে। পেচাৱবোৰ বুকুৰে বৈ গৈ মাটিত পৰিলগৈ। ধনৰ মাকৰ পেচাৱে জেঠাকৰ গোতেই গা ভিজাই পেলাইছিল। বহু সময় পেচাব কৰাৰ পিছত মাকৰ পেচাৱ বন্ধ হ’ল। জেঠাকে এটা ঢোক মাৰি মুখত জমা হোৱা পেচাৱ খিনি খাই আকৌ মুখখন মেলি ৰৈ থাকিল। মাকেও যেন এনেকুৱা যৌনতাপূৰ্ণ মুহুৰ্তত ৰব নোৱাৰা হৈ দুটা আঙুলিৰে বুচখন মেলি ধৰি পেচাব কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিলে। এইবাৰ পেচাৱৰ ঢাৰ কম আছিল যদিও জেঠাকৰ মুখ আৰু মুখ তিয়াবলৈ যঠেষ্ট আছিল। এইবাৰো তেওঁ‌ ঢোক মাৰি পেচাৱখিনি গিলি থৈ আকৌ মুখখন মেলি ৰৈ থাকিল। এনেদৰে মাকেও ৰৈ ৰৈ ধাৰাষাৰে বহুবাৰ জেঠাকৰ মুখত পেচাৱ কৰি থাকিল। চাৰি পাঁ‌চ বাৰ মান ঢোক মৰাৰ পিছত ধনৰ মাকে বিচনাত বহি অৱশ হৈ শুই পৰিল। তেওঁ আগুৱাই আহি পেচাৱে ধুই পৰিস্কাৰ কৰি পেলোৱা বুচ আৰু নোমবোৰত লাগি থকা পেচাববোৰ চুহিবলৈ ধৰিলে। তাৰপিছত তেওঁ উঠি গাটোত লাগি থকা পেচাববোৰ হাতেৰে এবাৰ মচি ল’লে।

তেতিয়া ১ মান বাজিছিল। জেঠাকে তাইক ক’লে—-

জেঠাঃ গাটো ধুব লাগিব নহ’লে শুব নোৱাৰিম।

মাঃ ময়ো ধুব লাগিব।

মাকে উঠি পেটীকোটতো বুকুত বান্ধি আৰু জেঠাকে গামোচাখন পিন্ধি বাহিৰলৈ ওলাই আহিল। তেওঁলোকে ধনে যাতে সাৰ নাপাই তালৈ লক্ষ্য ৰাখি মনে মনে দমকলৈ গৈ গা ধুই আহি ঘৰত সোমাল। ইফালে ধনেও মৈ খনৰ পৰা তললৈ নামি অলপ সময় জিৰনি লৈ মাক আৰু জেঠাক অহাৰ পিছত আকৌ ওপৰলৈ উঠি গৈ ভিতৰলৈ জুমি চালে। তাৰ মাকৰ এনে চৰিত্ৰত খং উঠিছিল যদিও তাইৰ দেহাটো আৰু এনেকুৱা কাৰ্য্য আকৌ চোৱাৰ লোভ সামৰিব পৰা নাছিল।
মাকে ভিজা পেটীকোটতো সলাই আন এটা পেটীকোট বুকুত পিন্ধি লৈছিল আৰু জেঠাকে আন এখন গামোচা পিন্ধি লৈছিল।
তাই বিচনাত বহি বাহু দুটা গামোচাৰে মছি থকাৰ সময়তে জেঠাকে টেবুলতে থকা সেন্দুৰৰ টেমাটো আনি বুঢ়া আঙুলিত লৈ মাকে তলকিব নোৱাৰাকৈয়ে শিৰত দীঘলকৈ সেন্দুৰ আকি দিলে । মাকে একো ধৰিব নোৱাৰি তেওঁলৈ ভেবা লাগি চাই ৰ’ল।
তেওঁ ক’লে—-

জেঠাঃ আজিৰপৰা তুমি মোৰ দ্বিতীয়া পত্নী। মই তোমাক বিয়া নাপাতি থাকিব নোৱাৰিম। আজিৰপৰা তোমাৰ দেহটোত কেবল মোৰ অধিকাৰ। তোমাক মই ঘৰলৈ নিব নোৱাৰিলেও তুমি কেবল মোৰ হৈ ৰ’বা। আমাৰ গাৰ বৰন বেলেগ যদিও মোক ক’লা বুলি ঘীণ নকৰিবা।

মাকে কিছুসময় থৰ লাগি তেওঁ‌লৈ চাই থাকি অলপ পিছত আবেগতে তেওঁক সাবতি ধৰিলে। তাই ক’লে—–

মাঃ ময়ো আপোনাৰ ঘৈণী হৈ থাকিব বিচাৰোঁ সদায়। আজিৰপৰা মই সদায় আপোনাৰ নামৰ সিন্দুৰ পিন্ধিম। আগতে মই আপোনাক ক’লা কাৰনে বৰ এটা ভাল পোৱা নাছিলোঁ‌। কিন্তু আজি মোৰ বাবে আপোনাৰ কলা দেহাটোৱে আটাইতকৈ ভাললগা দেহা হৈ পৰিছে। মোক এইকেইদিন আপুনি এনেদৰেই মৰম দি থাকিব আৰু ঘৰলৈ যোৱাৰ পিছত যেতিয়াই সময় পাই থকাকৈ আহি মোক আপোনাত কঠিন বাৰিৰ সোৱাদ দিব।

জেঠাঃ হ’ব আহি থাকিম মই।

মাঃ কিন্তু কেনকৈ মৰম দিব মোক ধনৰ দেউতাক থাকিলে? সুবিধাই নাপাম দেখোন।

জেঠাঃ তুমি সেইটো চিন্তা কৰিব নালাগে। তাৰ ব্যবস্থা মই কৰিম। তুমি কেবল মই আহিলে ৰাতি কাষৰ ইয়াতে থকাৰ ব্যৱস্থা কৰি দিবা।

মাঃ আপুনি কি কৰিব তেতিয়া? ধনৰ দেউতাক সাৰ পাই গ’লে!

তেওঁ হাঁ‌হি মাৰি ক’লে—-

জেঠাঃ মই অহাৰদিনা টোপনি যোৱা টেব্লেট লৈ আহিম আৰু ৰাতি পানীৰ লগত খোৱাই দিম। এবাৰ শুই পৰিলে একেবাৰে ৰাতিপুৱাহে সাৰ পাব। আৰু মই ওৰে ৰাতি সি থকা বিচনাখনতে তোমাক লেংটা কৰি লৈ বগৰাই বগৰাই চুদিম।

মাঃ ও তেনেকুৱাই কিবা কৰিব লাগিব। ময়ো মাজে মাজে আপোনালোকৰ ঘৰলৈ অকলে থকাকৈ যাম।

জেঠাঃ হ’ব দিয়া। এতিয়া শুও ব’লা।

এইবুলি কৈ দুয়ো বিচনাত শুই পৰিল। ধনৰ মাকে তেওঁক সাবতি ধৰি বুকুৰ মাজত সোমাই পৰিল আৰু জেঠাকে তাইৰ পিঠিখন পিহি পিহি শুই গ’ল।

মাকহঁত শুৱাৰ পিছত ধন তললৈ নামি আহি নিজৰ ৰুমলৈ গৈ বিচনাত পৰিল।
সি থিক কৰিলে যে জেঠাক যোৱাৰ পিছত সিও মাকৰ বগা কতিৰ সোৱাদ লৈহে এৰিব।

ৰাতিতো সি চটফটাই থাকিল। সি ৪ টা বজাৰ এলাৰ্ম লগাই শুবলৈ চেষ্টা কৰিলে। কাৰন সি জেঠাক আৰু মাকৰ মাজত ৰাতিপুৱাতে হ’বলগীয়া কামলীলা নোচোৱাকৈ এৰি দিব নোখোজে।

পুৱা ৪ টা বজাৰ এলাৰ্ম শুনি সি সাৰ পালে। এনেয়ে সি ৮ বজাতো টোপনিৰপৰা নুঠে যদিও আজি সি তৎক্ষনাৎ সাৰ পাই বিচনাৰপৰা একেজাপে নামি মৈ খন দি থোৱা ঠাই পালেগৈ । তেতিয়াও পোহৰ হবলৈ বহু সময় বাকী আছিল। এটা দুটা চৰাইৰ মাতে ৰাতিপুৱাটো জয়াল কৰি তুলিছিল। এনেয়ে তাৰ এইখিনি সময়ত বাহিৰলৈ উঠিবলৈ বৰ ভয় লাগে। কিন্তু আজি তাৰ সেই ভয় কলৈ গ’ল সি নিজেই গম নাপালে। তাৰ বুকুখন আকৌ ঢপঢপাই কপি উঠিল। সি লাহে লাহে ওপৰলৈ উঠি গৈ ঘৰৰ মুধচৰ ফাকেৰে ভিতৰলৈ চালে। নাই মাক আৰু জেঠাক সাৰ পোৱা নাই। ৰাতি হোৱা কষ্টৰ বাবেই হয়টো ভাগৰত লালকাল দি শুই আছে। জেঠাকৰ গামোছাখন খুলি এফাল বিচনাত আৰু এফাল মাটিত পৰি আছে। মাকৰ পেটীকোটতো বুকুৰপৰা নামি ককাল পাইছেগৈ। তাই এখন ভৰি জেঠাকৰ পেটৰ ওপৰত তুলি এখন হাত তেওঁৰ বুকুত ৰাখি শুই আছে। জেঠাকৰ এখন হাত তাইৰ গাৰ তলত আৰু আনখন হাতেৰে তাইৰ আঠু আৰু তপিনাৰ মাজত অংশতো ধৰি পেটৰ ওপৰত ৰাখিছে। তেওঁৰ প্ৰকাণ্ড বাৰিডাল এতিয়া শুই পৰিছে।

মাকৰ উদং বগা পিঠি, বাহু আৰু শকত কলাফুলে তাৰ বাৰিডাল আকৌ থিয় কৰাই আনিলে। সেয়া যেন তাৰ মাক আৰু জেঠাক নহৈ কোনোবা কামনাৰ দেৱ দেৱীহে শুই আছে। সি কিছুসময় তেওঁলোকলৈ চাই থাকি শেষত তেওঁলোকক জগাবলৈ বুলি এটা বুধি পাঙিলে। সি নামি গৈ ঘৰৰ পিছফালে পৰি থকা শিল এটা লৈ টিনলৈ মাৰি পঠিয়ালে। হঠাৎ হোৱা শব্দত তাৰ মাক আৰু জেঠাক দুয়ো সাৰ পালে। সি আকৌ ওপৰলৈ উঠি গৈ ভিতৰলৈ চালে। মাক আৰু জেঠাক বিচনাত বহি কথা পাতিছে। মাকে ইতিমধ্যেই পেটীকোটটো ভালদৰে বুকুত পিন্ধি লৈছে। জেঠাকে মাকলৈ চাই সুধিলে—-

জেঠাঃ কিহৰ শব্দ?

মাঃ একো নাই তামোলৰ গছ আছে। সেয়াই পৰিছে কিজানি। শুই থাকক।

এইবুলি মাকে শুই চকুদুটা মুজি দিলে। জেঠাকে কিছুসময় তাইলৈ চাই ৰ’ল। এজনী সুন্দৰী নাৰী তেওঁৰ কাষত শুই আছে আজি। তেওঁৰ নিজৰ ঘৈণীয়েকতকৈ বহু গুণে ধুনীয়া। যাৰ দেহৰ প্ৰতিটো অংগতে ভৰি আছে কামৰস। তেওঁ বেৰত লাগি থকা ঘড়ীটোলৈ চালে। ৪-১০। তেওঁ লাহে লাহে তাইৰ উদং বুকুত চুমা খাবলৈ ধৰিলে। মাকে সাৰ পাই ক’লে—-

মাঃ হ’ব দিয়ক। ৰাতিপুৱা কৰিম । এতিয়া টুপনি ধৰিছে।

জেঠাঃ ৰাতি পুৱাবৰ হ’ল সৰলা। ধন উঠিলে চব শেষ হ’ব।

তেওঁ কথা শুনি তাইৰ চকুদুটা মেল খই গ’ল। কিন্তু তাই একো নোকোৱাকৈ পৰি থাকিল। ইফালে তেওঁ তাইৰ ভৰি ফালে পিছুৱাই গৈ পেটীকোটৰ তলেৰে মূৰতো সোমোৱাই দিলে। মাকে আহহহহহহহ বুলি কেকাই ভৰিদুখন মেলি দিলে। তেওঁ ভিতৰলৈ সোমাই ধনৰ মাকৰ পেটৰ তলত মূৰতো লৰাই থাকিল। মাকে দীঘল দীঘলকৈ উশাহ লৈ বিচনাচাদৰখন খামোচ মাৰি ধৰিলে। পেটীকোটতোৱে জেঠাকৰ ককাললৈকে ঢাকি ৰাখিছিল। বাহিৰত তেওঁৰ ককালৰ তলৰ অংশ ওলাই আছিল। ধনৰ বুজিবলৈ বাকি নাছিল যে জেঠাকে পেটীকোটৰ তলত সোমাই মাকৰ বুচখন চেলেকিব ধৰিছে। তেওঁৰ মূৰতো যিমানে বেছিকৈ লৰিবলৈ ধৰিলে মাকেও সিমানে আহহহহহহহহ উহহহহহহহহ আহহহহহহহহহ উমমমমমমম কৰিবলৈ ধৰিলে। ক্ৰমান্বয়ে জেঠাকৰ মুখৰপৰা চেৰেপ চেৰেপ শব্দ বাঢ়ি আহিল। মাকে পেটীকোটৰ ৰচিডাল খুলি দিলে। জেঠাকে লাহে লাহে পেটীকোটৰ তলেদিয়ে ওপৰলৈ উঠি আহি মূৰতো উলিয়াই তাইৰ গাল আৰু ওঠ চেলেকিবলৈ ধৰিলে। দুয়ো বহু দেৰি ইজনে সিজনক তেনেকৈয়ে মৰম কৰি থাকিল। অলপ পিছত তেওঁ পেটীকোটৰ ভিতৰৰ পৰা ওলাই মাটিত থিয় হৈ ধনৰ মাকক টানি আনি বিচনাৰ কাষত মূৰতো ৰাখি ওপৰলৈ মুখ কৰি শুৱাই থিয় হৈ থকা বাৰিডাল মুখত ভৰাই দিলে। মাকে উলিয়াবলৈ চেষ্টা কৰিছিল যদিও তেওঁ বাৰিডাল গুৰিলৈকে ভৰাই ওলোৱা সোমোৱা কৰি থাকিল। মাকে বিচনাতে হাত ভৰি মাৰি থাকিল। অলপ পিছত জেঠাকে বাৰিডাল উলিয়াই আনি মাকক বিচনাৰপৰা নমাই ল’লে। ধনে দেখিলে মাকৰ মুখখন ভিজি হৈছে। গাল মুখ আৰু চকুদুটা ৰঙা পৰি পানী বৈ আহিছে। ডিঙি আৰু বুকু ঘামি চুলিখিনি আউলি বাউলি হৈ পৰিছে। এনেকুৱা ৰূপত মাকত তাৰ আগতকৈও কামনাময়ী লাগিল। তেঁ‌ও তাইৰ পেটীকোটতো খুলি নাঙঠ কৰি লৈ এখন ভৰি বিচনাত উঠাই এখন মাটিত ৰাখি হাউলি গৈ তাইৰ কতিখনত বহু দেৰিলৈ চুমা খালে। মাকে হাউলি গৈ বিচনাৰ মূৰৰ ফালে থকা কাঠখিনিত ধৰি ল’লে। অলপ পিছত তেওঁ উঠি হাতত অলপ থু লৈ বাৰিডালত লগাই পিছফালৰপৰা বুচত ভৰাই দিলে। তাই কেকাই উঠিল। তেওঁ তাইৰ ডিঙিত হাতেৰে চেপা মাৰি ধৰি জোৰ জোৰকৈ চুদিবলৈ ধৰিলে। এইবাৰ মাকৰ মুখখন প্ৰায় ধনৰ ফালে আছিল। সি মাকৰ মুখখন ভালকৈ দেখিবলৈ পালে। তাইৰ টনটনীয়া পিয়াহ দুটা প্ৰতিটো খুন্দাত লৰি আছে। জেঠাকে চেপা মাৰি ধৰাত তাই ভালদৰে উশাহ লব পৰা নাই। তাৰ অলপ ভয় লাগিল যদিওঁ সেইবোৰলৈ গুৰুত নিদি মাক আৰু জেঠাকৰ কামলীলা উপভোগ কৰিলে। মাকে জেঠাকৰ হাতখন ডিঙিৰপৰা এৰুৱাই ক’বলৈ ধৰিলে—–

মাঃ আৰু জোৰে চুদক মোক স্বামীদেৱ। আপোনাৰপৰা ক’লা ক’লা বাচ্চা লাগে মোক। মই আপোনাৰ মাইকী আৰু আপুনি মোৰ চুদনদেৱতা। চুদি চুদি শেষ কৰি পেলাওক মোক।

জেঠাঃ অহ মোৰ চুদন দেৱী ক’ত আছিলা তুমি ইমান দিনে। মই তোমাক এৰাতিতে মা বনাই দিম । আজি তোমাক পোহৰ হোৱালৈ চুদি থাকিম। ধন আহি দেখা পালেও এৰি নিদিওঁ তোমাক। তাৰ আগতো চুদি থাকিম মই। আহহহহহহহ আহহহহহহহ।

মাঃ অহহহহহহহ ময়ো এৰি নিদিওঁ আপোনাক। ধনতকৈ এই সময়ত আপোনাৰ ক’লা বাৰিডাল মোৰ কাৰনে বেচি দৰকাৰী।
সি কি বুজিব চুদন সুখ কি বস্তু? কি বুজিব সি মোৰ বুচত কি জুই জ্বলি আছে কি বুজিব মোৰ বুচত কিমান ৰস ভৰি আছে?
আহহহহহহহ জোৰকৈ কৰক।

জেঠাঃ চিন্তা নকৰিবা জান তোমাৰ বুচৰ কামৰস মই খাই খাই শেষ কৰি পেলাম আৰু মোৰ বাৰীৰ ৰস তোমাৰ বুচ আৰু কতিত ভৰাই দিম।

মাঃ দিয়ক মোৰ পতিদেৱ আপোনাৰ বাৰীৰ গৰম গৰম পানী মোৰ পেটত পেলাই মোৰ পেট ভৰাই দিয়ক। সোনকালে দিয়ক মোক নহ’লে মই মৰি যাম।

কিছুসময় পিছত তেওঁৰ স্পীড বাঢ়ি গ’ল। জেঠাকৰ খুন্দাত মাকৰ তপিনাত থাপ থাপ থাপ থাপ শব্দ হবলৈ ধৰিলে। মাকে উত্তেজনাত ৰব নোৱাৰি বিচনাৰ গাৰু, কম্বল আৰু বিচনা চাদৰ সকলো দলিয়াই পেলালে।

অলপ পিছতে জেঠাকে বাৰিডাল উলিয়াই তাইক জোৰকৈ মাটিত আঠু কঢ়াই লৈ মুখত বাৰিডাল সোমোৱাই দি পানীবোৰ ডিঙিত পেলাই দিলে। মাকে গোতেই পানী গিলি পেলালে আৰু বাৰিডাল খামুচি ধৰি বহু সময় জোৰ জোৰকৈ চুহি চুহি তেওঁলৈ চাই থাকিল। চুদনৰ স্বৰ্গ সুখ লাভ কৰি জেঠাক বিচনাত বাগৰি পৰিল। কিন্তু মাক যেন এতিয়াও শান্ত হোৱা নাই। তাই বিচনাত উঠি জেঠাকৰ মূৰৰ দুয়োকাষে দুয়োখন ভৰি ৰাখি মুখৰ ওপৰত বহি লৈ বুচখন মুখত গুজি দি ঘহিবলৈ আৰু খুন্দিয়াবলৈ ধৰিলে। জেঠাকেও জিভাখন উলিয়াই যিমান পাৰে কতিখনত সোমোৱাই দিবলৈ চেষ্টা কৰিলে। তেওঁৰ জিভাখন ধনৰ মাকৰ কতিত আধালৈ সোমাই গ’ল। মাকৰ বহল বুচ আৰু কতিখনে তেওঁৰ গোটেই মুখখন হেচা মাৰি ধৰিলে। অলপ সময় পিছত মাকে আহহহহহহহহ বুলি চিঞৰি দিলে। ধনে দেখিলে জেঠাকৰ চকু আৰু মুখখন মাকৰ বগা ডাঠ পানীৰে ভৰি পৰিছে।
লগে লগে মাক জেঠাকৰ গাত ঢলি পৰিল। জেঠাকৰ নাঙঠ দেহটোৰ ওপৰত মাকৰ নাঙঠ দেহটো লিপিত খই পৰি থাকিল।

তেতিয়ালৈ পোহৰ হৈ আহিছিল। ওচৰ পাজৰৰ কাৰোবাৰ ঘৰত দমকলৰ মাত ওলাইছিল। ধনৰো ইতিমধ্যেই পানী ওলাই পেন্টতো তিতি গৈছিল। সি তৎক্ষণাৎ নামি আহি নিজৰ ৰুমত সোমালগৈ।

ৰাতিপুৱা ৯ মান বজাত সি উঠি দেখিলে মাক আৰু জেঠাকৰ কথ বতৰা সকলো আগৰদৰেই আছে। কেবল মাকৰ শিৰত আগতকৈ দীঘল আৰু ৰঙা সেন্দুৰকন জিলিকি আছে। সি মাকৰ মুখত আজি এটা সতেজ হাঁ‌হি বিৰিঙি থকা দেখিবলৈ পালে। সেই হাঁ‌হিত মাকক সি আগতকৈও ধুনীয়া আৰু আবেদনময়ী দেখিলে। যিয়ে অজানিতে তাৰ বাৰিডাল থিয় কৰি তুলিলে।

———————- সমাপ্ত——————–


24 thoughts on “ধনৰ মাক আৰু জেঠাকৰ জিপাল এৰাতি।”

  1. Comment t dia ataibur number khali meli ase , bhailog buluto haibur no t nijor mobile di ph nokoriba , aji kali sob details pai jai kar no kot ghar bapek r nam . so sabdhan

    Reply
  2. মজা লোৱাৰ আছে সকলোৱে মজা কৰা , কিন্তু লোকৰ মোবাইল নম্বৰ ইয়াত নিদিবা , পিছত শৰীৰৰ গৰম উলিয়াই দিব ।

    Reply

Leave a Comment

error: Content is protected !!