মই মা আৰু নিলাজ বৰষুণ (পাঠ ১)

হাই,মোৰ নাম মনজ্যোতি। সকলোৱে মন বুলিয়ে মাতে।মোৰ বয়স ২১ বছৰ,দেউতা মা বাইদেউ আৰু সৰুমাহি আমাৰ এইকেইজনেই পৰিয়াল। মাহি পিউ ফাইনেল দি আৰু নপঢ়ে বুলি আমাৰ লগতে থাকে। বাইদেউ আৰু মাহী বান্ধবিৰ দৰে। বহুত মিল দুয়োৰে। মোৰ ও মিল আছে যদিও অলপ দূৰত, সাধাৰণ হে দুৰ পিছে।সৰুৰ পৰাই মই অকলে শোও। বাইদেউ আৰু মাহিৰ মাজত স্থান o নাপাওঁ আৰু সিহঁত কথা পাতি থাকে বহু ৰাতিলৈ বাবে নুসুও অ। দেউতা ঘৰত কম থাকে। মাজে মাজে আহে আৰু যাই। গৰম দিন নহলে মই মাৰ লগতে সুইছিলো।নহলে মই আগফালে বাঁহেৰে বনোৱা ৰূম তত অকলে পঢ়ো আৰু তাতেই শুই যাও। মোৰ আৰু মাৰ মাজত বহুত মিল আছে আৰু সংকোশ ও সিমান নাই। কাপোৰ সলোৱা ৰ পৰা গা ধুৱালৈ ।মই গা ধুলে ও মাই পিঠি ঘঁহি ধোৱাই দিয়ে বা নিজে ধুলেও মোক মতে ঘঁহি দিবলৈ আৰু প্ৰাই ব্ৰা টোৰে চাবোন লগাই ঘঁহি দিব দিয়ে বেছি চফা হয় বুলি কয়।

মায়ে কেতিয়াও মেখেলা চাদৰ বাদে বেলেগ কাপোৰ পিন্ধা নাছিল। এবাৰ ৰঙা ডিজাইন থকা মেক্চি এটা আনিছিল। কিন্তু আনি আলমাৰিত হে থলে। কিছুদিন পিছত এদিন কোনো নথকাত গা পা ধুই আহি কোনো নথকাৰ সুযোগতে মেক্সি টো উলিয়াই পিন্ধি চাইছিল । সেইখিনি সময়ত মইও সোমাই আহিলো । বহুত ধুনীয়া লাগিছিল।

মই- বা বহুত ধুনীয়া লাগিছে । তুমিহে নিপিন্ধা । সকলোৱে পিন্ধে কিন্ত তুমাতকৈ একজনিকো ভাল নেদেখি পিন্ধিলে।

মা- ধেট কেনেবা দেখি ! মই নিপিন্ধো কিন্তু এনেই আজি আনিছোঁ যেতিয়া চাইছিলো হে।

মই- দুবাহুত ধৰি লাহেকৈ লৈ গলোঁ ড্ৰেচিঙৰ মুখত। এয়া চোৱা কিমান মজা লাগিছে তোমাক। বুলি কৈ পিছফালেৰে অলপ লিপষ্টিক কাজল লগাই চোৱা মিছা কৈছোঁ যদি নিতা আন্তীহত জ্বলি যাব।

মা- সচাইনে ! তই এনেই কৈছা..

মই – বিশ্বাস নকৰা। ৰবা তে বুলি মই লিপস্তিক টো উলিয়াই অলপ পাতলকৈ উঠত লগাব দিলোঁ।

মা- ধেই, মই কৰবাত যাওঁ নেকি এতিয়া,নালাগে।

মই – প্লীজ, একবাৰ মাত্ৰ লগোৱা। ৰবা মই একদম পাতলকে নামমাত্ৰ লগাই দিওঁ বুলি কৈ সমুখত থিও হৈ ললোঁ।

মা- তেন্তে পিছফালৰ দৰ্যাখন বন্ধ কঁৰি আহ আগতে তৎক্ষণাৎ কোনোবা আহি গলে মোৰ লাজ লাগিব।

মই-ঠিক আছে তুমি ইয়াতে ৰোৱা যাস্ত।

মই দৰ্জাখন বন্ধ কঁৰি আহি.. তুমি এতিয়া নাচাবা আইনাত । এইফালে ঠিও হোৱা না।

মা- চকু মুদি থাকিম দে।

মই- হব নালাগে তুমি বেৰত আউজি লোৱা মোৰ ভাল হব লগাব। নহলে মূৰ লৰ ছৰ কৰি দিলে পিছলি যাব।এইবুলি মই বেৰত পিঠি লগাই থিয় কৰাই দিলোঁ আৰু মুখ খন অকন বাওঁহাতেৰে উঠাই লৈউঠ দুতিত লাহে লাহে লিপষ্টিক্ ৰে আঁকিব ললো।আঁকি থাকোঁতে মৰ চকুলৈ চাই হাঁহি আছিল।

লীপষ্টিক লগাই মই অকণমান কাজলদাল আনি লগাব খুজিলো।চকুৰ কাষত নোহোৱাকৈ লগাব ভয় আৰু অসুবিধা দুয়োটাই হৈছিল।মই অকণমান মাৰ দুভৰিৰ মাজত থিয় হৈ মাৰ গাঁত এ নিজৰ ভৰ দি লাহে লাহে আকিলো। মাৰ ডাঙৰ ডাঙৰ ৩৮ৰ বুকুখন মোৰ বুকুৰ হেঁচা খাই থাকি মৰ কিবা এটা পাতল মেক্সিৰে গৰম গৰম ভাৱ লাগিছিল আৰু হাফ পেণ্টৰ ভিতৰতে মোৰ সাত আঙুলিয়া লিঙ্গটো জাঙীয়া নথকাৰ সুযোগ লৈ অকণমান অকনমান থিয় হবলৈ কোবাইছিল আৰু সেয়ে মাৰ পেটৰ ওপৰত সম্ভৱ নাভিত ও মিঠাকৈ বিন্ধিৱ লৈছিল। কিন্তু মাই কোনো ফিলিংস দেখুওৱা নাছিল আৰু মইও সেয়ে গম নোপোৱা বুলি ইজি ভাবে লৈছিলোঁ।

মই-চোৱা এইবাৰ আইনাত। চুলিখিনি মেলি লোৱা এনেই ভিজা আছেই,বুলি পিছফালে থিয় দি ঠিক কৰাই দিওঁতে লিংগটো উঠন বহল তপিনাৰ ভাজত হেঁচা খাই গল আৰু মা ও  অকণমান উঠ কামৰা যেন কৰি কপি উঠিল।মই বাথ্ৰূম হৈ আহো,তুমি অলপ সময় পিন্ধা কোনো নাই একো নহয়,কাকো লাজ কৰি লাভ নাই।

       এইবুলি মই পিছফালে গলো আৰু মনে মনে গৈ নীতা আৰু মেনকা আন্টিক গৈ মাই তৎক্ষণাৎ মাতিছে কিবা চাবলৈ বুলি কৈ আহিলোঁ। সিহঁত ও দাৰি নকৰি লগে লগে আহিল।মই পিছফালে ৰৈ থাকিলে কিবা কৰা অজুহাৰে আৰু সিহঁত ভিতৰত সোমাল। সুমাইয়ে চিয়ৰ আৰম্ভ কৰিলে বা বা কোন এইজনি। চিনিবৈ নোৱাৰি। নীতা আন্তীয়ে কলে বহুত চেক্সি লাগিছে ও আপোনাক, ইপিনে মেনকা আন্তী এ কৈ পেলালে ভাল হব ছিধাই কাপোৰ উঠাবো সহজ হব। আজি কোনোবা ভাল ডেকা লৰাই পালে ঠিক চে চুদিলে হৈ থিয়ই থিয়ৈ।কাষ পালেই উঠি যাব লৰাৰ।

মা- হব সৰুসুৰা পেনপেনিয়া বস্তুৰে বুছখন চুৱা কৰি লাভ নাই। ভাল ডাঙৰ ঠিক থাক নহলে সোৱাদ নাই। মই এনেতে নুশুনা ভাওঁ জুৰি সোমাই গলো।