উত্তেজিত নমিতা

সন্ধিয়া নমিতাই ১২ বছৰীয়া পুত্ৰ দিপুক পঢ়ুৱাই আছিল । তেনেকুৱাতে ঘৰৰ কলিং বেলতো হঠাত্‍ বাজি উঠিল । দিপুৱে লৰালৰিকৈ গৈ আগফালৰ দৰ্জাখন খুলি দেখি চিঞৰি উঠিল ।

–“মা..মা.. ৰবিন আংকুল আহিছে..”

নমিতাই ৰবিনক দেখা মাত্ৰই মিচিকাই দুষ্ট হাঁহি এটা মাৰিলে ।

–“আহা ৰবিন বহাহি.. মই ভাত বনাওগৈ.. দিপু আংকুলৰ লগত অলপ কথা পাতাছোন..”

সেইবুলি কই নমিতাই লৰালৰিকৈ ভাত বনাব গ’ল ।ৰবিনে চোফা খনতে বহি দিপুৰ সৈতে ধেমালি কৰিব ধৰিলে ।

— ” আট্ছা.. দিপু তোমাৰ পাপা ঘৰত নাই নেকি..??”

–“আংকুল পাপা আজি নাইট ডিউটি কৰিব গৈছে.. তুমি আৰু পাপা নথকা দিনত আহিলা..”

দিপুৰ কথা শুনি ৰবিনে ওচৰতে পাকঘৰত কাম কৰি থকা নমিতাৰ চকুলৈ চালে । তাৰপিছত ৰবিনে দিপুক ক’লে

— ” দিপু ৰাতি তোমাৰ পাপা ঘৰত নাথাকে কাৰণে মায়ে হেনো ভয় কৰে.. সেইকাৰণে তোমাৰ মায়ে মোক আজি ৰাতি থকাকে মাতিছে আ’ক..”

দিপুৱে ৰবিনৰ কথাত মাকক লগালগ সুধিবলৈ দৌৰি যায় ।

–“মা তুমি ৰাতি ভয় কৰা নেকি..??”

নমিতাই হাঁহি এটা মাৰি দিপুক ক’লে

— ” কৰো আ’ক ভয়.. তুমি যে সৰু ল’ৰা.. এতিয়া ব’লা বহাগৈ মই ভাত বাঢ়ি নিছো “

নমিতাই ভিতৰি ভিতৰি ৰবিনক দেখি উত্তেজিত হৈ আছিল সেইকাৰনে আন দিনাতকৈ সোনকালে ভাত বাঢ়িছিল । অলপ সময় পিছতে গোটেই কেইটাই ভাত পানী খাই আজৰি হৈ ল’লে । তাৰপিছত নমিতাই বেডৰুমত বিচনা পাৰিব ধৰিলে । নমিতাহেঁতৰ বিচনা এখনেই ৰুমতো অলপ সৰু ভাড়াঘৰ যে ।

তেনেকুৱাতে নমিতা বিচনাখন পাৰি ক’লে

— “দিপু বেটা আঁহা শুৱাহি কাইলৈ তোমাৰ স্কুল আছে নহয়.. আৰু ৰবিন আংকুলকো হাতত ধৰি আমাৰ লগত শুৱলৈ লৈ আনা..”

নমিতাৰ কথাত ৰবিনে দিপুৰ লগত শুৱা ৰমলৈ সোমাই আহিল । দেখিলে নমিতাই পিন্ধনত পিংক কালাৰৰ পেটিকুত এটা আৰু ক’লা ৰংৰ ব্লাউজ এটা পিন্ধি ৰৈ আছে । তেনেকুৱাতে দিপুৱে মাত লগালে

— ” মা তুমি কাপোৰ কিয় খুলি ল’লা..??”

নমিতাই দিপুৰ কথাত একো উত্তৰ নিদি ৰবিনৰ ফালে বেকাকৈ চালে আৰু লাইটতো অফ্ কৰি আঠুৱাখন ডাঙি বিচনাত সোমাল ।

তাৰপিছত ৰবিনেও বিচনাত উঠি নমিতাৰ কাষতে শুই পৰিল । নমিতাই ৰবিনৰ ফালে পিঠি দি দিপুক মৰম কৰি কপালত চুমা এটা খালে আৰু ক’লে

— “দিপু বেটা.. তুমি আজি সোনকালে শুই যাবা দেই.. আৰু প্ৰমিচ কৰা পাপাক ৰবিন আংকুল আহিছিল বুলি ন’কও বুলি “

তাৰ পিছত বিবাহিত নমিতাই আন্ধাৰতে এখন হাতেৰে পেটিকুটতো পিছফালে পোকৰলৈকে দাঙি ললে আৰু ৰবিনৰ হাতখন তাইৰ লেংটি পোকৰৰ ফাকত লগাই হাত ফুৰাব দিলে । ৰবিনেও মনত একো সংকোচ নকৰি উত্তেজিত হৈ উঠিল আৰু তাইৰ পোকৰ আৰু বুচৰ ফুটাতো লাহে লাহে হাতেৰে ঘঁহিব ধৰে । তাৰপিছত নমিতা পানী নোপোৱা মাছ জনীৰ দৰে পোকৰতো লাহেকৈ লৰাই মজা ল’ব ধৰে । আৰু মুখৰ পৰা মাত উলাই আহিল..

— “চচচচ্…চচচচ্…চচচচ্.. উমম…”

তেনেকুৱাতে দিপুৱে ক’বলৈ ধৰিলে

— “বাৰু মা মই পাপাক নকওঁ প্ৰমিচ.. কিন্তু তুমি মোক কাইলৈ চকলেট কিনি দিব লাগিব…”

ইফালে ৰবিনে মুখৰ থুই অকন ভালকৈ লগাই এটা আঙুলি নমিতাৰ বুচত আৰু এটা আঙুলি তাইৰ পোকৰৰ গু ওলোৱা ফুটাতোত ভৰাই সামান্যকৈ উলোৱা সোমোৱা কৰিব ধৰিলে । আৰু নমিতাই দিপুৱে একো গম নাপাবলৈ তাক সাৱতি ধৰি মৰম কৰিব ধৰিলে ।

–” চচচচ্… দিম বাৰু মোৰ কলিজাতো.. তোমাক চকলেট নিদিলে কাকনো দিম..”

নমিতাৰ লাগি লাগি যোৱা কথাবোৰ শুনি দিপুৰ আজি আচৰিত যেন লাগিল সেইকাৰণে সি আকৌ সুধিলে..

— “মা কি হৈছে তোমাৰ.. তুমি ইমান ফুপাইছা কিয়…??”

— “চচচচ্.. একো হোৱা নাই মোৰ কলিজাতো.. আজি আংকুলে মোৰ লগত লেটেৰা কাম কৰিব তুমি চাবা জানো…??”

–“চিঃ মই নাচাওঁ দেই.. মই এতিয়া শুই যাম যদিহে তুমি মোক কাইলৈ চাৰিটা চকলেট কিনি দিয়া…”

–” দিম বাৰু.. এতিয়া তুমি ধুনীয়াকৈ শুই যোৱা দেই..”

তাৰপিছত নমিতা বেয়াকৈ উত্তেজিত হ’ব ধৰিলে তাই কোচমোচ খাব ধৰিলে । দিপুক এৰি তাই লাহেকৈ ব্লাউজৰ হুকতো খুলি গাখীৰ দুটা উলংগ কৰি খুলি দিলে । আৰু ৰবিনৰ মুখত সাৱতি টান মাৰি নমিতাই লিপ কিচ কৰিব ধৰিলে । তাৰপিছত তাই বাওঁফালৰ গাখীৰৰ নিপুলতো ৰবিনক চুপিব দিলে ।

— “খোৱানা ডাৰ্লিং.. আজি মোক মনভৰি মৰম লাগে…”

ৰবিনে চেলেক এটা মাৰি সি মুখত ভৰাই নমিতাৰ দুদু চুপিব ধৰিলে । তাৰপিছত নমিতাই লাহেকৈ দিপুৰ গাত হাত ফুৰাই চাই দেখিলে দিপু ইফালে মুৰকে টোপনি গ’ল । সৰু ল’ৰা সোনকালে শুই গ’ল । তাৰপিছত নমিতাই উত্তেজিত হৈ ৰবিনৰ চুচুতো হাতত লৈ অগাপিছা কৰিব ধৰিলে ।

— “মজা লাগিছে নে.. অলপ চুপিম দেই…”

তাৰপিছত তাই ৰবিনৰ পেন্টতো খুলি লেংটা কৰি দিলে আৰু ৰবিনৰ চুচুতো চেলাই লৈ মুখেৰে ললিপ’প চুপাৰ দৰে চুপিব ধৰিলে । ৰবিনো উত্তেজিত হ’ব ধৰিলে । তাৰপিছত নমিতাই ৰবিনৰ চুচুগুটি দুটাও মুখত ভৰাই খাব ধৰিলে । অলপ সময় তেনেকৈ থকাৰ পিছত নমিতাই উঠি আহি ৰবিনৰ কিনাৰত আহি শুই ললে । তাৰপিছত ৰবিনৰ মুৰত হাত ফুৰাই তাক লিপ কিচ্চ কৰিব ধৰিলে । ৰবিনেও উত্তেজিত হৈ তাইক যোৰকৈ সাৱতি ধৰিলে । তাৰপিছত নমিতাই ভৰি দুখন ওপৰলৈ দাঙি চপাই ললে । ৰবিনে বুজি পালে তাইক এতিয়া কি লাগে । তাৰপিছত নমিতাই ৰবিনক মুৰত ধৰি তললৈ যাব ক’লে

— ” মোৰ কলিজাতো আহানা অলপ বুছখনত মুখ লগাই দিয়াহি…”

নমিতাৰ কথা মতে ৰবিনে তললৈ নামি গ’ল আৰু নমিতাক চিধাকৈ শুৱাই তাইৰ ভৰি দুখন সুবিধাকে তাৰ কান্ধত তুলি ললে । নমিতাৰ বুচখন আগৰে পৰা তিতি আছিল । ৰবিনে একোনাভাবি বিবাহিত নমিতাৰ বুচখন হাতেৰে সামান্য বহল কৰি কুকুৰে চেলেকা দৰে চেলেকিব আৰম্ভ কৰিলে । নমিতা উত্তেজিত হ’ব ধৰিলে তাইৰ মুখৰ পৰা সঘনাই বেয়া মাত উলাব ধৰিলে..

— “চচচচচচ্.. আহহ্…আহহহ্..মজাকে চেলেক মোৰ কলিজা.. আজি মোক মাৰি পেলা… চচচচচচ্ আহহহহ্…”

মাজে মাজে নমিতাই তাইৰ ককালতো উজাই উজাই দিব ধৰিলে । তেতিয়া ৰবিনে নমিতাৰ পোকৰৰ ফুটাতোকো চেলেকি জিভা ভৰাব ধৰিলে । আৰু নমিতাইও তাইৰ ক্লিটৰিয়াচতো উত্তেজনাত যোৰে যোৰে হাতেৰে ঘঁহিও ধৰিলে । অলপ পিছতে নমিতা গোটেই জনী বেয়াকৈ কপি উঠিল আৰু ৰবিনৰ মুখতে বুচৰ ডাঠ ফেদা মাল হৰহৰাই এৰি দিলে । তাৰপিছত তাই ৰবিনৰ মুৰত হাত ফুৰাই ক’ব ধৰিলে

— ” মোৰ কলিজাতো মোৰ গৰম মাল ওলাইছে খাই দিয়া..”

ৰবিনে নমিতাৰ বুচখন ভালকৈ চেলেকি চেলেকি খোৱাৰ পিছত নমিতাৰ গাৰ ওপৰত উঠি ল’লে । তাৰপিছত ৰবিনে নমিতাক ক’লে

— ” মোৰ চেলেকাতো কেনেকোৱা পালে বৌ…” ।

নমিতাই হাঁহি এটা মাৰি ক’লে

–“ভাল লগাই দিলা আজি.. বহুত দিন হ’ল মোৰ গিৰিয়েৰে এনেকৈ মোৰ বুচখন নেচেলেকা.. আহনা এতিয়া মোৰ বুচত তোমাৰ কণীতো ভৰাই চুদন দিয়া…”

নমিতাৰ কথাত ৰবিনে তাৰ চেলখাই থকা চুচুতো ধৰি নমিতাৰ মুখ খোল খাই থকা বুচখনত যোৰ নিদিয়াকৈয়ে খছকৈ ভৰাই দিলে । তাৰপিছত সি লাহে লাহে ওলোৱা-সোমোৱা কৰি চুদিব ধৰিলে । নমিতাইও উত্তেজিত হৈ ভৰি দুখন ৰবিনৰ ককালত খামুচি ধৰিলে আৰু তাইয়ো নিজৰ ককালতো উজাই দি চুদনৰ অটুট মজা ল’ব ধৰিলে ।

— “চুদা আজি মোক হেপাহ পলোৱাই.. চুদন দিয়া মোৰ কলিজাতো… লাজ নকৰিবা.. আজি মই তোমাৰ মাইকী.. মোক চুদনৰ মজা লাগে.. তোমাক মোৰ ৰেণ্ডা বনাম কেলা.. তুমি বনিবা নে নাই…??”

–“বনিম বৌ.. তোমাক মই মন নভৰালৈকে সদায় চুদন দিম…”

তাৰপিছত ৰবিনে চুদনৰ স্পিড বঢ়াই দিলে । নমিতাইও পোৰা উত্তেজিত হ’ব ধৰিলে ৰবিনক হঠাৎ একচৰ মাৰি দিলে তাৰপিছত লগালগ ওঁঠত কামুৰি উত্তেজিত লিপ কিচ কৰিব ধৰিলে । তাই যেন আজি সকলো নিজৰ নিয়ন্ত্ৰন হেৰুৱাব ধৰিছে । কিচ কৰা পিছত নমিতাই তাইৰ নিজৰ দুদু কেইটা বিলাহী চেপাৰ দৰে চেপিব ধৰিলে ।

–“চুদা মোক.. চচচচ্… উমমমম্… আহহহহ্…আহহহ..”

ৰবিনে এইবাৰ নমিতাক বগৰাই উলোতিয়াই ললে আৰু পোকৰৰ ফালে বুচৰ ফুটাত কণী ভৰাই যোৰে যোৰে চুদন দিব ধৰিলে । অলপ সময়ৰ পিছতে নমিতাই অৰগাজম অনুভৱ হ’ব ধৰিলে তাইৰ বুচৰ পৰা একেৰাহে হৰহৰাই পানী উলাই বৈ আহিব ধৰিলে । যেন বহু দিন ধৰি পানী জমা হৈ আছিল । আজি বান্ধ খোল খাই গ’ল । ৰবিনে কিন্তু একেৰাহে চুদন দিয়ে থাকিলে । নমিতাই পাগলী দৰে কৰিব ধৰিলে গোটেই বিচনাখনতে চট্‌ফটাব ধৰিলে । এতিয়া তাইৰ বুচেখনে নিজে নিজে পেচাব কৰা দৰে সঘনাই উত্তেজনাৰ পানী এৰিব ধৰিলে ।

— “চুদ মোক চুটমাৰনি.. মাৰকচুদা আজি মোৰ বুচখনত কণী ভৰাই ফালি দে…”

ৰবিনে উত্তেজিত হৈ এটা মেচিনৰ দৰে একেৰাহে চুদন দিব ধৰিলে । নমিতাৰ পোন্ধৰ বাৰতকৈও বেছি অৰগাজম হোৱাৰ পিছত তাই লেবেজান হৈ ভাগৰি পৰিল । গোটেই বিছনা খন নমিতাৰ বুচৰ পৰা ওলোৱা পানীৰে তিতি গ’ল । তাৰপিছত নমিতা অৱশেষত বেহুচ হৈ গ’ল । ৰবিনেও তাৰ মাল পানী নমিতাৰ পোকৰৰ গাঁততোৰ ওপৰতে উলিৱাই নমিতাক সাৱতি কাষতে শুই পৰিল । পিছদিনা ৰাতিপুৱা দিপুৱে সাৰপাই দেখে মাকে লেংটিকৈ ৰবিনৰ গাত এখন ভৰি উঠাই সাৱতি শুই আছে । তাৰ মাকৰ বগা লেংটি পোকৰতো দেখি তাৰ মনত উৎকন্ঠা এটা বাঢ়িব ধৰে । তাৰপিছত সি ওচৰৰ পৰা ভালকৈ চাবলৈ ধৰে ।
আগলৈ….