মই মা আৰু নিলাজ বৰষুণ (পাঠ ২)

আৰু নীতা আন্তি এ কলেই তোৰ মাৰকচুন নতুন বিয়া হোৱা মাইকিয়েও পত্তা নাপাব হে।

মই- অ ভাল লাগিছে ন ।ইমান ধুনীয়া কাপোৰ হলেও নিপিন্ধে।

নিতা আন্টি- ভাল মানে পুৰা মাল লাগিছে। তোৰ লগত ফুৰিব নিলে তোৰ গৰ্লফ্ৰেণ্ড বুলিয়ে ভাবিব বেঙাটো।

মই- মাৰ ফালে চাই দুয়ো মিচিকিয়াই মনে মনে হাহিলো আৰু আঁতৰি অহিলো তেনেতে মেণকা আন্টি এ কলে বাইদেউ তলত কিবা আছেনে পুৰা খালি খালি পথাৰখন..

মা- ধেঁত ৰহ.. সি শুনিব..লাজ কৰিব. আৰু এনেও তহঁতৰ দৰে চিকমিকিয়া নহয়,ধেৰ ঘাঁহ বন এ ভৰি আছে।

মেনকা- এহ শুনিলে কি হব আজিকালি সব জানেয়ে লৰা ছোৱালীবৰ এডভাঞ্চ হে আমাতকৈ ।

Ma- সেইবুলি সব নহয় ৰ ও , ই আমাৰ চিম্পল। মোক কথা ও নুলুকাই। বাপেকে অনবৰত গালি পাৰে বাবে হে বপেকৰ লগত কম তাৰ কথা বতৰা।নহলে ঘৰৰ পৰা কতো নাযায় । মোৰ কিবা প্ৰয়োজন থাকে বুলি।সব কামত মায়েকক হে লাগে এইটোক। বিয়া পাতিলে কি হব নাজানো এতিয়াও জাঙ্গীয়া গেঞ্জী মই কিনিব মই লগত যাব লাগে আৰু ময়েই ধুই দিব লাগে।

মই একো সিমান কথাবোৰ গুৰুত্ব নিদি ওলাই গলো। এনেকৈ দিনবোৰ আগবাঢ়িল। মৰ কোনো তেনে ভাল বন্ধু নাছিল। নিতা আন্টী ওচৰত ঘৰ বাবে প্রায় ৰাতি কেতিয়াবা মা-আন্তি আৰু মই একেলগে লুদু খেলো। আঁন্তি এ যটে ততে মোক চুই দিয়ে মই লাজ পাওঁ,মাই তেনে কৰিলে অলপ অভিমান কৰি চাই মোলৈ। ফ্ৰেন্দ বুলিবলৈ প্ৰায় ছোৱালী দুজনিমানে হে মোক মাতিছিল khoborkhati সুধিছিল কলেজত ও। ঘৰত আহি মই কলেজ ত কি কি হল সকলো মাৰ লগত শেয়াৰ কৰিছিলোঁ। এদিন বান্ধৱীবোৰ মৰ ঘৰলৈ ফুৰিব আহিছিল। বা আৰু মাঁহী মামাৰ ঘৰলৈ গৈছিল বাবে মই দুদিন কলেজ যোৱা নাছিলোঁ মাৰ অকলে অসুবিধা হয় বুলি, দেউতা ও কিছুদিনৰ বাবে বাহিৰলৈ গৈছিল।গধূলি ৫:০০ তা মনত সিহঁত অহা কথা আছিল।

মই মাক কৈছিলো-

সিহঁতৰ ঘৰত গৈছিলো বহুত মৰম কৰিছিল মাকে আৰু মাকে ঘৰত চুৰিদাৰ হে পিন্ধে। তুমি বা কি পিন্ধিবা নাজানো। তুমাতকৈ সিহঁতৰ মাক বহুত ডাঙৰ।কিন্তু চুৰিদাৰ পিন্ধিলে গমেই নাপায়।

মা- এনেকৈয়ে থাকিম কি বেলেগ পিন্ধিব লাগে তুৰ হে ফ্ৰেণ্ড

মই-মোৰহলে টো তোমাৰ ও ফ্রেণ্ড হব ন..তুমি কিবা মোৰ ফ্রেণ্ড নহয় নেকি। মোক সদায় জকাবো বেয়া দেখিলে আৰু এনেও মই তুমাতকৈ সিহঁত বেছি ধুনীয়া দেখাটো নিবিচাৰোঁ।

মা-হব সেইবিলাক মোৰ কথা আগতে চাহেৰে দিব কিবা কিবি লৈ আহগৈ।

মই- অ কে,

মই দোকানলৈ গলো আৰু প্ৰায় আধা ঘণ্টা মান পিছত ৪;৪৫ মানত আহিলো।মই আহি পাই দেখিলোঁ দর্যাখন ভিতৰৰে লক্ কৰা আছিল।মই কেতিয়াও কলিং নবজাও সদায় দুবাৰ মান দৰ্জাত ছবিৰে টো টোকাও হে। ঘৰত সকলে জনে মই অহা বুলি। সিদিনাখন ও যেতিয়া নক কৰিলোঁ চাৰি ছেকেণ্ড মান পিছত দৰ্যখন খুলিলে মাই । ভিতৰত সোমাই …

মা- ইমান সোনকালে আহিলি যে..

মই- চকু থৰ লাগি মালৈ চাই ৰলো।মাক ইম্মান ধুনীয়া লাগিছিল যে পাতল সেউজীয়া শাৰী খনত বগা ব্লাউজ টোৱে যেন ৩৮ৰ গোল গোল গাখীৰ দুটাৰ সৈতে উমলি আছে, নাভিৰ তলত শাৰীৰ কোঁচ বৰে সাধাৰণ কৈ অকণমান ওলমি অহা পেট ত ৩২ৰ ককালখন খামুচি ধৰি ৰতিৰআলিংগন ত চুমি যোৱা ভাজত ৪২মানৰ ডাঙৰ ডাঙৰ আৰু কলহৰ পেটৰ দৰে বহল তপিনা দুখনে শাৰীৰ সেউজীয়া ৰং ভেদি কমিনিৰূপেৰে ৰূম টো কিবা এটা বিশেষ মাদকতাৰে উজ্বলাই তুলিছিল।

মা – কি চাই আছা! ভাল লগা নাই নেকি? তোৰ বান্ধৱীৰ মাকৰ নিচিনা হব নোৱাৰিলোঁ… বেয়া পাইছা নেকি?

মই-অলপ কথাবোৰ মুখতে বকৰা লাগি গল। সাংঘাটিক ধুনীয়া আজি বন্ধবিবোৰ নিজে বেহোচ হব চাই থাকা। সদায় কৈ এনেকৈ নাথাকা কোৱাচোন।

মা-সদায় কিবা স্পেচিয়াল থাকে নেকি। মোক কোনোবাই তেনেকে স্পেচিয়েলী কোৱা মানুহ ও টো নাই।

মই-দেউতাই ও..

মা-ভালকৈ মুখলৈ চাই কথা পাতে নেকি, অহাৰ লগে লগে ভূমিকম্প তু হে আহে। নাহিলে অলপ শান্তি থাকে।

মই-নাথাকিলে খালি খালি নালাগে নেকি কিবা..

মা-কিয় মোৰ কোনো নাই নেকি! তই কি কৰিব আছোঁ।

মই – মই ইমান ডাঙৰ নহয়, নহয়। তোমাৰ কিবা কামত লাগিলে কি কৰিবা!

মা- নহলেও আপত্তি নাই যদি তই মোক সদায় লগত ৰাখোঁ।এটা দুটাকৈ কৰোঁতে কৰোঁতে সকলো কাম শিকি যাবি।ডেকা লৰা হৈছো ডাঙৰ হব ও টো শিক।

মই – হব দিয়া মেম। শিকাই থাকিবা। চবজি বজাৰ কৰিব জনা হৈছোএইচোন।

মই -তোমাক ইমান ধুনীয়া দেখাকৈ কাপোৰ পিন্ধিলে মোৰ বহুত ভাল লাগে।

মা- বাদ দি সেই। তই যেতিয়াই বিচাৰিবি তেতিয়াই যেনেকৈ মই যায় তেনেকৈ পিন্ধাই লবি হবটো।যা মুখ হাত ধুই লোঁ।আৰু কাপোৰ সলাই লো।

মই – দিয়াচোন চাও মোৰ কথা কিমান ৰাখিব আৰু মোক ন কিমান ভালপোৱা তুমি।

মা – হব হব লেকচাৰ মাৰিব নালাগে। সময়ত দেখা যাব।

মই- কি পিন্ধো নো। তোমাৰ লগত মিলাকৈ।

মা-স্পৰ্টিং টো উলিয়াই থৈছোঁ আৰু ট্ৰাওজাৰ মোৰ বিচনাত।

মই সোনকালে মুখ হাত ধুই কোৱা মতে কাপোৰ পিন্ধিৱ আহিলো, কিন্তু সমস্যা আছিল যে মই বহুত লুজ ফিত হে পিন্ধোঁ,বুকু আৰু তপিনাত নোম থকা বাবে টাইত পিন্ধিলে বিষায় সেয়ে তান কাপোৰ নিপিন্ধোঁ। জাংগীয়া নীপিন্ধো মই তলত ফ্ৰী হাফ পেণ্ট পিন্ধা বাবে নিজকে ফ্ৰী লাগে। মই গমোচাখন পিন্ধি ভাবি আছিলোঁ।

মা-কি ভাবি আছো । মেখেলা চাদৰ পিন্ধিবি নেকি?

মই-ও তাকেই কৰোঁ কিজানি। তোমাক দেখি টো কি পিন্ধো কি নিপিন্ধ কনফিউচ্ হৈ আছোঁ।

মা-এটা কাম কৰ একো নালাগে দে পিন্ধিবো।

মই-ধেঁত তুমিও যে কি কোৱা।

মা-ও , এতিয়া আহি মোক কিটচেন সহায় কৰ।

সিদিনাখন তেনেকৈ গল । ফ্ৰেণ্ডছ আহি ঢেৰ হাঁহি ধেমালি কৰিলে আৰু বহুত ফটো উঠি গুচি গল।

মই-তুমি আজি বহুত ফটো উঠিলা ।

মা-তুমি কিয় নুঠিলা।

মই- সিহঁতৰ লগত উঠিব লাজ ও লাগে ।

মা – তে মোৰ লগত উঠিব লাগিছিল।

মই – কথাটো একেই হল দেখো সিহঁতৰ সমুখত এই উঠিবো ভাল নালাগিল।

মা – ও অট্চা। সেইটোহে কথা। এতিয়া উঠিম দে বাৰু হব যিমান মই যায়।

মই – পক্কা। ৰৱা তে মোবাইল টো আনোগৈ।

মা- উম । মুখ খন অ মুচি লওঁ তে।

মই – চব কৰি লোৱা। সদায় পাম নেকি এনেকুৱা সুখৰ সময়। আহানা এখন উঠো বুলি কওঁতে আমি দুয়ো ক্লোজ হৈ একেলগে বহি কান্ধত হাত ৰাখি উঠিলোঁ। মোবাইল টো টাইম চেত কৰি টেবলত থৈ পিছফালৰপৰা দুহাত দুয়োৰে মেলি পজ দি উথিলো,এবাৰ একেবাৰে সাৱটি আঙুলিৰে ভী বনাই উথিলো।

মা – ছফাখনত বহি উঠোঁ।

মই – ৰবা, তুমি এইফালে আহা বুলি কৈ মোৰ কলাতে বেকাকৈ বহি উথিলোঁ, কুছ কুছ হতা হে পজ তাৰ পিছত মায় নিজেই মোক বেৰত আউজাই মোৰ ওপৰত সাৱটি শুই এখন ভৰি পিছফালে ভাঁজ কৰি উঠাই পজ্ দিলে। মা ইমান ফটো উঠীলোঁ কিন্তু এটা চুম খাইও উঠা নহল। প্লিজ অহানা,মোক দিবানে মই দিম কোৱা..

মা – যা: মই নাজানো। যেনেকৈ ভাল লাগে ।

মই – হব তে এফালে আহাঁ। তুমি বেৰত অলপ মূৰটো উঠাই হাত দুটা পিছফালে দিবা আৰু মই এটি চুম দি উঠিম্।

মা-সোনকালে কৰ অ যি কৰোঁ।

মই – মাৰ ডিঙিত ওঠ দুটি লগাই উঠীলো।অকণমান তলফালে বুলি কৈ মাৰ তলৰ ওঠটি এনেই দাঁতেৰে ধৰি অকণ টানি এখন হাতে পিছেৰে কঁকালত ধৰি মোলৈ টানি উথিলো।

মা – বা চিনেমাৰ হিৰইন বনাই দিছোঁ মোক।

মই – এনেই উঠিলো অ। তুমি বেয়া পাইচা। মোৰ নু কোন আছে কাৰোবাৰ লগত ধেমালি কৰিব।

মা – হব বেয়া পোৱা নাই মই জানো। ফটোবোৰ পিছত ডিলিট কৰিবি। মন মোক সদায় এনেকৈ মৰম কৰিবি নে?

মই-প্ৰতিমূহুৰ্ত? ফটোবৰ নচোৱা?

মা-পিছত চাম সোওতে। এতিয়া বহুত কাম আছে।ভাত ও বনাও ,আৰু কাপোৰ সলাও নে মহাৰাজ মৰ বহুত গৰম লাগিছে। তোৰ পাৰফয়ুম অৰ গন্ধটো ধুনীয়া। মোৰ গোটেই গাতত দিয়াৰ দৰে লাগিছে।

মই – তুমি অ দিছিলা নেকি?

মা – দিব লাগেনে। সাৱটি ধৰতেই লাগিছে।

মই – ৰোৱা তে। বুলি কৈ পিছৰে সাৱটি গাটো ঘঁহি দিলোঁ মোৰ কিন্তু অকণমান কঠিন হৈ থকা লিংগটো আৰু বেছি কঠিন হৈ পৰিল আৰু বহল নৰম তপিনাৰ সতে অজানিতে উমলিল।

মা – ধেত।দুষ্ট এৰ এতিয়া। নিতা হত আহিলে দেখিব।।