শহুৰৰ চোদন

নিশাৰ ভাত খোৱা বাচনখিনি পিচফালৰ টিউৱেলৰ পাৰলৈ নি ধুই মেলি আজৰি হৈ অলপ আঁতৰলৈ গৈ ইফালে ইফালে চাই পাপৰিয়ে মেখেলা পেটিকোটতো ডাঙি মুকলিতে চৰচৰকৈ মুতি দিলে । এনেও ঘৰত তাইৰ বাহিৰে চাৰিবছৰীয়া ছোৱালীজনী আৰু শহুৰ হে আছে ।ছোৱালীজনী শুইছে আৰু শহুৰেক নিজৰ ৰূমৰ বিচনাত পৰিছে ।দুদিনমানৰ পৰা অসুখ মানুহজনৰ । শাহুমাক ঢুকোৱা চাৰি মাহ হৈছে ।তেতিয়াৰ পৰা মানুহজনৰ ইটো সিটো বেমাৰ হৈয়ে থকা হৈছে ।

পাপৰিৰ মানুহজন শিক্ষক ।স্কুলৰ কাম লৈ তেওঁ মাজে সময়ে গুৱাহাটীলৈ যাবলগীয়া হয়।গ’লে দুই—তিনিটা দিন নাহে ।আজিও ৰাতিপুৱাতে গ’ল মানুহজন ।স্কুলৰ কামৰ লগতে দেউতাকৰো কিবাকিবি ঔষধ আনিবলগীয়া আছে হেনো ।

বাচনকেইটা পাকঘৰত থৈ তাই এবাৰ ছোৱালীজনীক চাই এবাৰ শহুৰেকক মাত দিও বুলি তেওঁৰ ৰূমত সোমাই মাত দিলে—দেউতা ,আপুনি শুৱাই নাই নেকি ?

তাইক দেখি শহুৰেকে শুই থকাৰ পৰা লাহেকৈ বিচনাত বহি ল’লে ।

—নাই ৰ’বা বোৱাৰি ।গাৰ বিষবোৰ বেছি হৈছে ।সোনকালে টোপনি নাহে ।খেতি কৰি মানুহ যে ।এই বয়সত বিষবোৰে পাইছে ।

পাপৰিয়ে শহুৰেকৰ কথাটো শুনি মনতে ভাবিলে —ছোৱালীজনী শুইছে যেতিয়া নিজে শুৱাৰ আগত শহুৰেকৰ ভৰিদুখন অলপ মালিচ কৰি দি যাব ।মানুহজনে নিজে বিষ বুলি কৈছে যেতিয়া উপায়ো নাই ।

বিশেষ একো নাভাবি তাই ঘৰত নিজৰ দেউতাকক কোৱাৰ দৰেই ক’লে —চাওঁ দেউতা ।আপোনাৰ ভৰি কেইটা পিটিকি দিওঁ ।—কৈয়েই তাই বিচনাখনৰ কাষতে থকা চকিখন টানি আনি বহি লৈ শহুৰেকৰ ভৰিদুখন পিটিকিব ধৰিলে ।

খেতিয়ক কাৰণে মানুহজনৰ গোটেই শৰীৰটোৱে ৰ’দে পুৰি ক’লা কৰা ।কিন্ত এই সত্তৰ বছৰ বয়সতো মানুহজনৰ ভৰিদুখন টান —আটিল ।দেখিলেই গ’ম পাই যে শৰীৰটোত এতিয়াও বহুত শক্তি আছে ।

মানুহজনে শুবলৈ ওলোৱা কাৰণে শৰীৰটোত অকল ডাঙৰ গামোচা খনহে আছিল ।

মালিচৰ আৰামত তেওঁ চকুহাল মুদি শুবলৈ চেষ্টা কৰা যেন লাগিল ।প্ৰায় বিশ মিনিটমান পিছত হঠাতে কাৰেণ্টতো গ’ল । পাপৰিয়ে লাহেকৈ ক’লে —দেউতা ,ছোৱালীয়ে ভয় কৰিব পাৰে সাৰ পালে ।আপুনি শুৱক ।কিবা লাগিলে ৰাতি দুৱাৰত টোকৰ দিব ।এই বুলি তাই চকীৰ পৰা উঠিবলৈ লোৱাৰ লগে লগে শহুৰেকে তাইৰ হাতএখনত থাপ মাৰি ধৰিলে ।

তাই চক খাই গ’ল ।কি হ’ল একো ভাবি নাপায় তাই হাত খন এৰুৱাব চেষ্টা কৰিলে ।—দেউতা ,কি কৰিছে ।এৰকচোন ।দেউতা……নাপায় ।মই বোৱাৰী আপোনাৰ ।

ৰূমত অন্ধকাৰৰ কাৰণে কোনেও কাকো দেখা নাছিল । শহুৰেকে একেটানে তাইক বিচনাত বগৰাই পেলাই তাইৰ গাত উঠি লৈ তাইৰ মুখখন হাতেৰে টেপা মাৰি ফুচফুচাই ক’লে —মানুহজনী ঢুকোৱাৰ পৰা এই সুখটো নাই পোৱা ।আজি যি হ’লেও এবাৰ ল’ম অ বোৱাৰি ।—এইবুলি তাইক ল’ৰচৰ কৰিব নোৱাৰাকৈ হেচি ধৰি শহুৰেকে নিজৰ ভৰিৰে তাইৰ ভৰি দুখন মেল খোৱাই তাইৰ মেখেলাৰে সৈতে পেটিকোটতো ডাঙি তাইৰ পেট পোৱালে ।তাৰ পিছত তাইৰ এনেকুৱা লাগিল যে মানুহজনে হাতেৰে তাইৰ বালেৰে ভৰ্তি বুচখন মোহাৰি দিছে । তাই লাজত মৰি যোৱা যেন পালে ।এইবাৰ শহুৰেকে তাইৰ বুচৰ ফুটাটোত বাৰীৰ আগটো লগাই হুহহহহহহহহহ বুলি কৈ ঠেলি দিলে ।

আহহহহহহহহহহ—বুলি তাইৰ মুখখন মেল খাই গ’ল ।তাই চটফটাব ধৰিলে ।তাইৰ গিৰীয়েকতকৈ ভালেখিনি মোটা আৰু লম্বা আছিল মানুহজনৰ বাৰীডাল ।। হয়তো আগৰ দিনৰ মানুহ কাৰণে ।কেইচেকেণ্ডমান ৰৈ শহুৰেকে তাইৰ বুচত একেৰাহে চাৰি —পাচঁটা মান ধাক্কা মাৰিলে ।এনেকুৱা লাগিল যেন প্ৰতিটো ধাক্কা তাইৰ পেটত খুচিচে ।

তাই কেকাই দিলে —আহহহহহহহহগ,অহহহহহহহহ মাহহহহহহহহহ ,আয়ঐওোওওওওও

শহুৰেকে এইবোৰলৈ কাণ নিদি খচখচকৈ চুদি থাকিল ।তেনেকুৱাতে হঠাৎ কাৰেণ্টতো আহিল ।

তাই সম্পূৰ্ণ উলংগ অৱস্থাত শহুৰেকক দেখিলে ।তাই লাজত চকু জপাই দিলে ।

এইবাৰ শহুৰেকে নকৰিবলগীয়া কাম এটা কৰিলে । বাৰীডাল তাইৰ বুচৰ পৰা উলিয়াই আনিলে ।তাই ভাবিলে মানুহজনৰ হ’ল চাগে । কিন্ত তাইক আচৰিত কৰি শহুৰেকে ক’লে দুটাই মানুহ আছো ৰূমটোত ।তোমাৰ গাত কাপোৰ থাকিলে জানো ভাল লাগিব ।এইবুলি গৈ তেওঁৰ ৰূমৰ দৰ্জাখন লগাই তাইৰ মেখেলাখন টান মাৰি খুলি লৈ পেটিকোটৰ ৰচিডালত টান মাৰি দুয়োটা তাইৰ শৰীৰৰ পৰা আঁতৰাই পেলালে ।তাৰ পিছত তাইৰ ব্লাউজটোও তেওঁ পেলালে । ৰাতিৰ কাৰণে তাই ব্ৰা পিন্ধা নাছিল ।৩৪ চাইজৰ পিয়াহ দুটা শহুৰেকৰ আগত ওলমি পৰিল ।

যদিও তাইৰ বয়স মাত্ৰ পঁচিশ বছৰ তথাপিও বিয়াৰ এই দুবচৰতে তাইৰ শৰীৰটো এগৰাকী পূৰ্ণাংগ মাইকীৰ শৰীৰৰ ৰূপ লৈছে ।কাকলৰ দুয়োটা কাষত চৰ্বি জমা হৈছে ।পিঠিৰ ফালেও মঙহ বাঢ়িছে । পোকৰটো ককালৰ তলচোৱা উঠন হৈ ফুলি উঠিছে । পোকৰৰ দাপনাকেইখন এনেও বিয়াৰ আগৰে পৰাই ডাঙৰ তাইৰ । পিয়াহৰ নিপলকেইটা মটীয়া ৰঙৰ পৰা গৈ লাহে লাহে ক’লা হ’বলৈ ধৰিছে ।

তাইক লেংটা কৰি শহুৰেকে ঘপহকৈ তাইৰ ভৰি দুখন ডাঙি তাইৰ বুচত তেওঁৰ ডাঙৰ ডাঙৰ ওঠ দুটা হেচি ধৰি জোৰকৈ চুমা খালে ।

চপককককৈ শব্দ এটা হ’ল ।।পুনৰ শহুৰেকে তাইৰ বুচখন দুটা আঙুলিৰে মেলি দীঘল দীঘলকৈ চেলেকিব ধৰিলে ।

তাই গোটেই মানুহজনী কপিব ধৰিলে ।এনেকুৱা লাগিল যেন তাইক বুচৰ ভিতৰৰ নিজৰা ববলৈ যেন বেচি সময় নাই ।তাই পাহৰি গ’ল যে তাইৰ লগত থকা মানুহজন কোন হয় ।তাই হাতেৰে শহুৰেকৰ মূৰটো বুচত হেচি ধৰিলে ।

শহুৰেকে ঠেলি ঠেলি তাইৰ বুচত জিভাখনেৰে কুৰুকি থাকিল ।

তাইৰ মুখেৰে —ওমমমমমমমম,আহহহহহহহহহহহ,অহমাহহহহহহহহহহআসসসসসহহহহ কৰি থাকিল ।

শহুৰেকে বুচখন চেলেকি চেলেকিয়ে তাইৰ পিয়াহ দুটা দুয়োখন হাতেৰে জোৰে জোৰে টিপিব ধৰিলে ।মাজে মাজে আঙুলিকে নিপলদুটা টানকৈ টিপি টানি পকাই দিয়ে ।তাই বিষত চিঞৰি দিলে—অহহহহমহহহহহহহাাা বিষাইছে অ ।লগে লগে শহুৰেকে আৰু জোৰকৈ গাখীক এটাত ঠাপকৈ চৰ এটা মাৰিলে ।

আহহহহহহমাহহহহহহহহ মৰিলো ।

শহুৰেকে ৰৈ নাথাকি দুয়োটা গাখীৰতে চৰিয়াই থাকিল তাইৰ । ।।

চেলেকোতে চেলেকোতে যেতিয়া তাইৰ বুচখন পূৰা ভিজি উঠিল শহুৰেকে পুনৰ তাইৰ গাত উঠি  বুচত হেচি ভৰাই দি খুন্দিয়াব ধৰিলে ।

শহুৰেকে নিলাজৰ দৰে ক’ব ধৰিলে —অহহহহহহহ,আহহহহহহ,কি সুখ পাইছো মই ।যেতিয়া  মোৰ লৰাই টোক চুদে  ,তোৰ মুখৰ শব্দ এইটো ৰূমলৈকে শুনো । কিন্ত ,মোৰ মাইকীজনী গুচি গ’ল ।  উপায়হীন হৈ বিচনাত পৰি থাকো । এইবুলি তেওঁ হুহহহহহ বুলি আৰু জোৰত খুন্দিয়াব ধৰিলে ।বিচনাৰ পৰা কেৰমেৰ শব্দ হ’ব ধৰিলে ।

তাইয়ো চেক্সত নিজৰ দেউতাকৰ বয়সৰ মানুহজন সাৱট মাৰি তলৰ পৰা ককালত উজাই উজাই চুদাই ক’ব ধৰিলে ।——আপোনাৰ ল’ৰাই আপোনাৰ নিচিনা মোক কোনোদিনে চুদা নাই ।আসসসসসস ।মোৰ বুচখন আজিহে বহুত দিনৰ মূৰত গৰম হৈছে ।আসসস ।

লাহে লাহে দুয়োৰে উত্তজনা বাঢ়িল ।তাই তলৰ পৰা ককাল ডাঙি দি থাকিল ।শহুৰেকে ঘচঘচকৈ চুদিব ধৰিলে ।গোটেই ৰূমটোত দুয়োকে গেঙনি আৰু বিচনাৰ কেৰমেৰ শব্দ শুনা গ’ল । লগতে থাপ থাপ ,পচক পচককৈ  হোৱা বুচ আৰু বাৰীৰ খোচনৰ শব্দ ।

হঠাৎ আহহহহহহ বুলি কৈ বুচক গুৰিত লগাকৈ খোচন এটা মাৰি তাইৰ শহুৰেক ৰৈ গ’ল ।মানুহটো কপিব ধৰিলে ।তেওঁ ইমান বেচি পানী এৰিলে যে পাপৰিৰ বুচৰ কাষেৰে পানী কাটি বৈ আহি বিচনা চাদৰত পৰিল ।

অলপ সময় তাইক সাৱটি ধৰি থাকি শহুৰেকে লাহেকৈ বিচনাৰ পৰা নামি গামোচাখন পিন্ধি ক’লে—মুতি আহো ৰ’ব্ ।তাইৰো মুতা লাগিছিল ।লাহেকৈ পেটিকোটতো পিন্ধি চাদৰখন গাত লৈ তাইয়ো শহুৰেকৰ পিছে পিছে মুতিব গ’ল ।শহুৰেকে বাৰীৰ পিছলৈ নগৈ চোতালৰ চাইডতে মুতিব ল’লে ।তাই পিছফালে যাব ধৰাত তেওঁ বাধা দি ক’লে —ৰাতিখন পিচফালে যাব নালাগে ।মুতা ইয়াতে বহি । তাৰ পিছত শহুৰেকৰ কাষতে বহি চৰচৰকৈ মুতি দিলে ।শহুৰেকে মুতি উঠি থপথপকৈ শব্দ হোৱাকৈ বাৰীডাল জোকাৰিলে ।তাইয়ো মুতি থিয় হোৱাৰ লগে লগে শহুৰকে তাইক টানি নিয়াৰ দৰে পুনৰ নিজৰ ৰূমলৈ টানি লৈ গৈ মাটিত বহুৱাই দি বাৰীডাল মুখত সোমোৱাই দিলে তাইৰ ।ৰাতিপুৱা চাৰিমান বজালৈকে শহুৰেকে বজালে তাইক ।